بازی آنلاین
آپلود عکس
15-08-2014، 21:09
توضیح کلی
آمیوتروفیک لاترال اسکلروز (ALS) عبارت است از تخریب پیش رونده سلول‌های طناب نخاعی، که منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلات می‌شود. این بیماری مسری یا سرطانی نیست. علایم این بیماری ممکن است با علایمی که در اثر بیماری لایم در دستگاه عصبی بروز می‌کند اشتباه شوند. در بیماری ALS ، دستگاه عصبی مرکزی و عضلات، به خصوص عضلات دست، ساعد، پا، سر و گردن درگیر می‌شوند.
علایم شایع
پرش و ضعف عضلات، که از دست‌ها شروع شده، به بازوها و پاها گسترش می‌یابد. نهایتاً عضلات مسؤول تنفس و بلع نیز درگیر شده، دچار ضعف می‌شوند.
گرفتگی عضله
سفتی و انعطاف‌ناپذیری گروه‌های عضلانی
کاهش وزن بدون توجیه
خورده خورده و نامفهوم صحبت کردن
معمولاً توانایی‌های ذهنی مشکلی پیدا نمی‌کنند
حملات ناگهانی خنده یا گریه
علل
علت دقیق آن نامشخص است.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
سن بالای 40 سال
سابقه خانوادگی ALS
بروز این بیماری در بین افرادی که شغلشان مستلزم فعالیت بدنی شدید است بیشتر گزارش شده است.
پیشگیری
در حال حاضر نمی‌توان از این بیماری پیشگیری کرد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر این بیماری علاج‌ناپذیر است. بیماران معمولاً در عرض 5-2 سال فوت می‌کنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آنها تا 10 سال زنده می‌مانند.
تحقیقات علمی در زمینه علل و درمان این بیماری در حال انجام هستند، بنابراین امید می‌رود که روش‌های درمانی مؤثرتری یافت شوند و نهایتاً علاج آن میسر گردد.
عوارض احتمالی
عدم توانایی حرکت ناشی از بیماری باعث بروز زخم‌های ناشی از فشارآمدن طولانی‌مدت روی نقاط خاص می‌شود.
ذات‌الریه ناشی از مشکل در بلع و جمع‌شدن ترشحات در راه‌های هوایی
زوال رفتن پیش‌رونده قوای جسمانی فرد بر جنبه‌های مختلف زندگی وی از جمله روابط، کار، درآمد، هماهنگی عضلانی و مسایل جنسی تأثیر منفی می‌گذارد.
درمان
اصول کلی
تشخیص شامل آزمون الکترمیوگرافی (نوار عضله) است. این آزمایش برای ارزیابی انتقال پیام‌های عصبی به عضله انجام می‌گیرد.
هیچ درمان اختصاصی وجود ندارد. برای کنترل علایم و اورژانس‌های عارض شده، بیمار تحت مراقبت حمایتی قرار می‌گیرد.
برای پیشگیری از زخم‌های فشاری، باید مراقبت پرستاری در حد مناسب انجام گیرد.
بیمار باید تکنیک مکش و بیرون آوردن ترشحات جمع شده در ریه خود را یاد بگیرد.
روان درمانی یا مشاوره برای یادگیری روش‌های مقابله با ناتوانی و معلولیت
نهایتاً بستری شدن در بیمارستان یا مراکز نگهداری از بیماران دچار بیماری‌های مزمن
داروها
هیچ دارویی برای درمان ALS وجود ندارد.
آنتی‌بیوتیک برای مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات‌الریه
داروی باکلوفن ممکن است به کاهش سفتی و انعطاف‌پذیری عضلات کمک کند.
از داروهای ضدافسردگی شاید بتوان برای کاهش تولید بزاق استفاده نمود.
فعالیت
تا حدی که امکان دارد بیمار باید فعالیت خود را حفظ کند. ضعف عضلانی تدریجاً توانایی جسمانی فرد را کاهش می‌دهد. با استفاده از یک برنامه مخصوص بازتوانی می‌توان استقلال فرد را به مدت بیشتری حفظ نمود.
باید وسایلی تهیه شوند تا فرد را در حرکت کمک کنند، مثلاً واکِر یا صندلی چرخدار.
رژیم غذایی
اگر مشکل در بلع وجود دارد، باید غذاهای نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند.
نهایتاً ممکن است نیاز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آمیوتروفیک لاترال اسکلروز (ALS) را دارید.
اگر پس از تشخیص و اقدامات لازم، دچار سرفه، تنگی نفس، یا تب شده‌اید.
آمیوتروفیک لاترال اسکلروز (ALS) عبارت است از تخریب پیش رونده سلول‌های طناب نخاعی، که منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلات می‌شود. این بیماری مسری یا سرطانی نیست. علایم این بیماری ممکن است با علایمی که در اثر بیماری لایم در دستگاه عصبی بروز می‌کند اشتباه شوند. در بیماری ALS ، دستگاه عصبی مرکزی و عضلات، به خصوص عضلات دست، ساعد، پا، سر و گردن درگیر می‌شوند.
علایم شایع
پرش و ضعف عضلات، که از دست‌ها شروع شده، به بازوها و پاها گسترش می‌یابد. نهایتاً عضلات مسؤول تنفس و بلع نیز درگیر شده، دچار ضعف می‌شوند.
گرفتگی عضله
سفتی و انعطاف‌ناپذیری گروه‌های عضلانی
کاهش وزن بدون توجیه
خورده خورده و نامفهوم صحبت کردن
معمولاً توانایی‌های ذهنی مشکلی پیدا نمی‌کنند
حملات ناگهانی خنده یا گریه
علل
علت دقیق آن نامشخص است.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
سن بالای 40 سال
سابقه خانوادگی ALS
بروز این بیماری در بین افرادی که شغلشان مستلزم فعالیت بدنی شدید است بیشتر گزارش شده است.
پیشگیری
در حال حاضر نمی‌توان از این بیماری پیشگیری کرد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر این بیماری علاج‌ناپذیر است. بیماران معمولاً در عرض 5-2 سال فوت می‌کنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آنها تا 10 سال زنده می‌مانند.
تحقیقات علمی در زمینه علل و درمان این بیماری در حال انجام هستند، بنابراین امید می‌رود که روش‌های درمانی مؤثرتری یافت شوند و نهایتاً علاج آن میسر گردد.
عوارض احتمالی
عدم توانایی حرکت ناشی از بیماری باعث بروز زخم‌های ناشی از فشارآمدن طولانی‌مدت روی نقاط خاص می‌شود.
ذات‌الریه ناشی از مشکل در بلع و جمع‌شدن ترشحات در راه‌های هوایی
زوال رفتن پیش‌رونده قوای جسمانی فرد بر جنبه‌های مختلف زندگی وی از جمله روابط، کار، درآمد، هماهنگی عضلانی و مسایل جنسی تأثیر منفی می‌گذارد.
درمان
اصول کلی
تشخیص شامل آزمون الکترمیوگرافی (نوار عضله) است. این آزمایش برای ارزیابی انتقال پیام‌های عصبی به عضله انجام می‌گیرد.
هیچ درمان اختصاصی وجود ندارد. برای کنترل علایم و اورژانس‌های عارض شده، بیمار تحت مراقبت حمایتی قرار می‌گیرد.
برای پیشگیری از زخم‌های فشاری، باید مراقبت پرستاری در حد مناسب انجام گیرد.
بیمار باید تکنیک مکش و بیرون آوردن ترشحات جمع شده در ریه خود را یاد بگیرد.
روان درمانی یا مشاوره برای یادگیری روش‌های مقابله با ناتوانی و معلولیت
نهایتاً بستری شدن در بیمارستان یا مراکز نگهداری از بیماران دچار بیماری‌های مزمن
داروها
هیچ دارویی برای درمان ALS وجود ندارد.
آنتی‌بیوتیک برای مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات‌الریه
داروی باکلوفن ممکن است به کاهش سفتی و انعطاف‌پذیری عضلات کمک کند.
از داروهای ضدافسردگی شاید بتوان برای کاهش تولید بزاق استفاده نمود.
فعالیت
تا حدی که امکان دارد بیمار باید فعالیت خود را حفظ کند. ضعف عضلانی تدریجاً توانایی جسمانی فرد را کاهش می‌دهد. با استفاده از یک برنامه مخصوص بازتوانی می‌توان استقلال فرد را به مدت بیشتری حفظ نمود.
باید وسایلی تهیه شوند تا فرد را در حرکت کمک کنند، مثلاً واکِر یا صندلی چرخدار.
رژیم غذایی
اگر مشکل در بلع وجود دارد، باید غذاهای نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند.
نهایتاً ممکن است نیاز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آمیوتروفیک لاترال اسکلروز (ALS) را دارید.
اگر پس از تشخیص و اقدامات لازم، دچار سرفه، تنگی نفس، یا تب شده‌اید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
