بازی آنلاین
آپلود عکس
14-08-2014، 8:03
چگونه در اندوه دیگران شریک باشیم؟
ممکن است اخیرا یکی از دوستان، اعضای خانواده و یا یک همکار، عزیزی را از دست داده باشد. به محض آنکه مراسم سوگواری به پایان میرسد و سیل دسته گلها و تسلیت ها پایان می پذیرند آن وقت است که فرد سوگوار به پشتیبانی نیاز خواهد داشت. سوگواری برای اغلب افراد می تواند تجربه ای وحشتناک و غریبانه ای باشد. همچنین برای اغلب مردم از آنکه احساسات غم و اندوه خود را با دیگران در میان بگذارند دشوار میباشد. بنابراین آنها نیازمند یاری می باشند. و از آنجایی که دیگر اعضای خانواده دست بگریبان اندوه و سوگ شخصی خودشان میباشند، اینجاست که دوستان، همسایگان و همکاران آنها در روند بهبودی کارساز و مفید واقع خواهند شد. آگاه باشید که در روند سوگواری این علایم طبیعی هستند:
1- تجربه احساسات و هیجانات شدید برای بهبود مناسب فرد طبیعی و الزامی میباشد.
2- احساس گناه، شرمساری و خشم بخشی از روند بهبودی است.
3- هر فرد شیوه سوگواری مخصوص به خود دارد.
4- جدول زمانی خاصی برای مدت زمان سوگواری وجود ندارد.
چگونه میتوان به افراد محزون یاری رساند
بهترین چیز آن است که در کنارش باشید. شما ممکن است دقیقا ندانید که چه کاری انجام دهید و یا چه چیزی به زبان بیاورید. اما مهم نیست. فقط فرد سوگوار را تنها نگذارید چون بیش از همیشه به حمایت و پشتیبانی شما محتاج می باشد. نیازی نیست مشکلی را حل کنید تنها به صحبتهایش گوش فرا دهید.
افراد سوگوار معمولا از کارهایی که انجام داده و یا میتوانستند انجام دهند ولی انجام نداده اند احساس گناه فراوانی میکنند شما برای کاستن از این احساس گناه اقدامات زیر را صورت دهید:
1- به آنها بگویید که نگرانشان می باشید.
2- تصدیق و تصریح کنید که آنها منتهی سعی خود را به انجام رسانیده اند.
3- آنها را تشویق کنید تا درباره احساساتشان با شما صحبت کنند.
4- به آنها اجازه دهید تا احساس اندوه و خشم خود را با فریاد و شیون تخلیه کنند.
بایدها و نبایدها هنگام برخورد با افراد محزون
1- رفتار طبیعی داشته باشید.
2- نگرانی و تاسف خود را بی ریا و صادقانه ابراز دارید.
3- با بردباری و بدون قید و شرط به آنها مهر بورزید و محبت کنید.
4- در صورت لزوم آنها را در آغوش بگیرید و یا دستتان را دور گردن آنها بیاندازید.
5- به آنها نشان دهید که به شنیدن صحبتهای آنها تمایل دارید.
6- تاسف خود را از درگذشت فرد از دست رفته بیان دارید.
7- در مورد فرد درگذشته واضح و صریح صحبت کنید.
8- هرگاه احساس گریستن داشتید گریه کنید.
9- فرد سوگوار را تنها نگذارید.
10- در مورد مسایل شخصی فرد در گذشته کنجکاوی نکنید.
11- در مورد چگونگی و کیفیت مرگ پرسش نکنید.
12- آنها را نصیت نکرده و یا راه حل فوری ارائه ندهید مثلا نگویید: "می دونم چه حالی داری"، "تو باید..."، "گذشت زمان همه چیز را حل میکنه."
13- سعی نکنید آنها را سر حال بیاورید و یا حواسشان را از وخامت اوضاع منحرف کنید. مثلا نگویید: "حداقل اون دیگه عذاب نمی کشه"، "اون الان در جای بهتریه"، "این خواست خدا بوده."
14- واقعه را کوچک نشمارید. مثلا نگویید: "آن قدر هم مهم نیست"، "حالت خوب میشه"، "قبل از اونکه متوجه بشی اوضاع بحالت اولش در میاد."
15- به وی پیشنهاد استفاده از نوشیدنیهای الکلی و داروهای مسکن ندهید چون آنها تنها راه حل موقتی برای آلام روحی پیش روی وی گذاشته، اما در دراز مدت اوضاع را وخیمتر می کنند.
در صورتی که فرد محزون کودک بود موارد زیر را رعایت کنید:
1- پیامهای گیج کننده و غلط به آنها ندهید. مثلا نگویید: "پدر بزرگ الان خوابیده."
2- از آنها نخواهید تا در مقابل دیگران گریه نکنند چون ممکن است آنها را ناراحت کند.
3- او را مجبور نکنید تا در مقابل دیگران بر خلاف میل خود گریه و زاری کند.
4- در حضور کودک نیز گریه کنید با این عمل به وی می آموزید تا ابراز احساسات قابل قبول میباشد.
5- چون روح کودکان بسیار حساس تر می باشد، بیشتر مراقب آنها باشید و کمکشان کنید تا با وضعیت موجود کنار بیاید.
نکات دیگر
سوگواری یک تجربه پریشان کننده و طاقت فرسا میباشد. برای بسیاری افراد درخواست کمک دشوار می باشد. آنها ممکن است بخاطر آنکه زیاد مورد توجه بوده و یا آنکه شاید سربار دیگران هستند احساس گناه داشته باشند. مثلا اگر به فرد سوگوار بگویید: "اگر کاری از دست من بر میاد به من بگو"، فرد سوگوار از آنکه چیزی از شما بخواهد نزد شما نخواهد آمد بنابراین شما از جمله افرادی باشید که پیشقدم میشود و ابتکار عمل را به دست میگیرید:
1- به آنها تلفن بزنید و از حالشان باخبر گردید.
2- برایشان غذا تهیه کرده و به منزلشان ببرید.
3- با آنها به پیاده روی بروید.
4- هرگاه احتیاج به خرید داشتند برایشان انجام دهید.
5- از کودکان آنها مراقبت کنید.
6- یک فعالیت مفرح و سرگرم کننده با آنها انجام دهید.
7- هرگاه آمادگی لازم را پیدا کرد او را به معاشرت بیشتر با دیگران ترغیب کنید.
بروز افسردگی در افراد سوگوار وجود دارد اما برخی علایم هشدار دهنده بوده و شما باید مراقب آنها باشید مانند:
1- بهداشت فردی نا مناسب.
2- افزایش و یا کاهش شدید وزن.
3- استفاده از مواد الکلی و یا مخدر.
4- درد در ناحیه قفسه سینه.
5- الگوی خواب بهم ریخته.
6- افکار خودکشی مداوم.
هرگاه این علایم را مشاهده کردید حتما فرد سوگوار را به یک روانپزشک معرفی کرده و شدیدا مراقب سلامتی وی باشید.
ممکن است اخیرا یکی از دوستان، اعضای خانواده و یا یک همکار، عزیزی را از دست داده باشد. به محض آنکه مراسم سوگواری به پایان میرسد و سیل دسته گلها و تسلیت ها پایان می پذیرند آن وقت است که فرد سوگوار به پشتیبانی نیاز خواهد داشت. سوگواری برای اغلب افراد می تواند تجربه ای وحشتناک و غریبانه ای باشد. همچنین برای اغلب مردم از آنکه احساسات غم و اندوه خود را با دیگران در میان بگذارند دشوار میباشد. بنابراین آنها نیازمند یاری می باشند. و از آنجایی که دیگر اعضای خانواده دست بگریبان اندوه و سوگ شخصی خودشان میباشند، اینجاست که دوستان، همسایگان و همکاران آنها در روند بهبودی کارساز و مفید واقع خواهند شد. آگاه باشید که در روند سوگواری این علایم طبیعی هستند:
1- تجربه احساسات و هیجانات شدید برای بهبود مناسب فرد طبیعی و الزامی میباشد.
2- احساس گناه، شرمساری و خشم بخشی از روند بهبودی است.
3- هر فرد شیوه سوگواری مخصوص به خود دارد.
4- جدول زمانی خاصی برای مدت زمان سوگواری وجود ندارد.
چگونه میتوان به افراد محزون یاری رساند
بهترین چیز آن است که در کنارش باشید. شما ممکن است دقیقا ندانید که چه کاری انجام دهید و یا چه چیزی به زبان بیاورید. اما مهم نیست. فقط فرد سوگوار را تنها نگذارید چون بیش از همیشه به حمایت و پشتیبانی شما محتاج می باشد. نیازی نیست مشکلی را حل کنید تنها به صحبتهایش گوش فرا دهید.
افراد سوگوار معمولا از کارهایی که انجام داده و یا میتوانستند انجام دهند ولی انجام نداده اند احساس گناه فراوانی میکنند شما برای کاستن از این احساس گناه اقدامات زیر را صورت دهید:
1- به آنها بگویید که نگرانشان می باشید.
2- تصدیق و تصریح کنید که آنها منتهی سعی خود را به انجام رسانیده اند.
3- آنها را تشویق کنید تا درباره احساساتشان با شما صحبت کنند.
4- به آنها اجازه دهید تا احساس اندوه و خشم خود را با فریاد و شیون تخلیه کنند.
بایدها و نبایدها هنگام برخورد با افراد محزون
1- رفتار طبیعی داشته باشید.
2- نگرانی و تاسف خود را بی ریا و صادقانه ابراز دارید.
3- با بردباری و بدون قید و شرط به آنها مهر بورزید و محبت کنید.
4- در صورت لزوم آنها را در آغوش بگیرید و یا دستتان را دور گردن آنها بیاندازید.
5- به آنها نشان دهید که به شنیدن صحبتهای آنها تمایل دارید.
6- تاسف خود را از درگذشت فرد از دست رفته بیان دارید.
7- در مورد فرد درگذشته واضح و صریح صحبت کنید.
8- هرگاه احساس گریستن داشتید گریه کنید.
9- فرد سوگوار را تنها نگذارید.
10- در مورد مسایل شخصی فرد در گذشته کنجکاوی نکنید.
11- در مورد چگونگی و کیفیت مرگ پرسش نکنید.
12- آنها را نصیت نکرده و یا راه حل فوری ارائه ندهید مثلا نگویید: "می دونم چه حالی داری"، "تو باید..."، "گذشت زمان همه چیز را حل میکنه."
13- سعی نکنید آنها را سر حال بیاورید و یا حواسشان را از وخامت اوضاع منحرف کنید. مثلا نگویید: "حداقل اون دیگه عذاب نمی کشه"، "اون الان در جای بهتریه"، "این خواست خدا بوده."
14- واقعه را کوچک نشمارید. مثلا نگویید: "آن قدر هم مهم نیست"، "حالت خوب میشه"، "قبل از اونکه متوجه بشی اوضاع بحالت اولش در میاد."
15- به وی پیشنهاد استفاده از نوشیدنیهای الکلی و داروهای مسکن ندهید چون آنها تنها راه حل موقتی برای آلام روحی پیش روی وی گذاشته، اما در دراز مدت اوضاع را وخیمتر می کنند.
در صورتی که فرد محزون کودک بود موارد زیر را رعایت کنید:
1- پیامهای گیج کننده و غلط به آنها ندهید. مثلا نگویید: "پدر بزرگ الان خوابیده."
2- از آنها نخواهید تا در مقابل دیگران گریه نکنند چون ممکن است آنها را ناراحت کند.
3- او را مجبور نکنید تا در مقابل دیگران بر خلاف میل خود گریه و زاری کند.
4- در حضور کودک نیز گریه کنید با این عمل به وی می آموزید تا ابراز احساسات قابل قبول میباشد.
5- چون روح کودکان بسیار حساس تر می باشد، بیشتر مراقب آنها باشید و کمکشان کنید تا با وضعیت موجود کنار بیاید.
نکات دیگر
سوگواری یک تجربه پریشان کننده و طاقت فرسا میباشد. برای بسیاری افراد درخواست کمک دشوار می باشد. آنها ممکن است بخاطر آنکه زیاد مورد توجه بوده و یا آنکه شاید سربار دیگران هستند احساس گناه داشته باشند. مثلا اگر به فرد سوگوار بگویید: "اگر کاری از دست من بر میاد به من بگو"، فرد سوگوار از آنکه چیزی از شما بخواهد نزد شما نخواهد آمد بنابراین شما از جمله افرادی باشید که پیشقدم میشود و ابتکار عمل را به دست میگیرید:
1- به آنها تلفن بزنید و از حالشان باخبر گردید.
2- برایشان غذا تهیه کرده و به منزلشان ببرید.
3- با آنها به پیاده روی بروید.
4- هرگاه احتیاج به خرید داشتند برایشان انجام دهید.
5- از کودکان آنها مراقبت کنید.
6- یک فعالیت مفرح و سرگرم کننده با آنها انجام دهید.
7- هرگاه آمادگی لازم را پیدا کرد او را به معاشرت بیشتر با دیگران ترغیب کنید.
بروز افسردگی در افراد سوگوار وجود دارد اما برخی علایم هشدار دهنده بوده و شما باید مراقب آنها باشید مانند:
1- بهداشت فردی نا مناسب.
2- افزایش و یا کاهش شدید وزن.
3- استفاده از مواد الکلی و یا مخدر.
4- درد در ناحیه قفسه سینه.
5- الگوی خواب بهم ریخته.
6- افکار خودکشی مداوم.
هرگاه این علایم را مشاهده کردید حتما فرد سوگوار را به یک روانپزشک معرفی کرده و شدیدا مراقب سلامتی وی باشید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
