سفرنامه والتر هینتس

[~ERFAN~]

والتر هینتس ۱۹۰۶ ـ ۱۹۹۲ م یکی از دانشمندان شاخص در میان ده‌ها ایران‌شناس بزرگ آلمانی است که در دو سده گذشته، پژوهش‌های بنیادین و بی‌همتایی را به جهان ایران‌شناسی عرضه داشتند. هینتس ایران‌شناسی پرکار و به ویژه متخصص خط و زبان‌های ایرانی و تمدن ایلام بود. او در بسیاری از حوزه‌های مطالعات ایرانی (همچون تاریخ و تمدن هخامنشیان و ساسانیان، زرتشت‌شناسی، کتیبه‌شناسی، تاریخ صفویه و علم اوزان و مقادیر)، صاحب پژوهش‌هایی ناب و گسترده بود که در کتاب‌ها و مقاله‌های بی‌شماری از او منتشر شده‌اند. هر چند که بسیاری از این دستاوردها در میان ایرانیان به کلی ناشناخته و مهجور مانده‌است.
یکی از آثار او سفرنامه وی به ایران است. هینتس در مقدمه آن می‌نویسد:
مقدمه سفر به ایران که ـ این کتاب گزارش آن سفر است ـ داستانی طولانی دارد. یک دهه پیش، ضمن تحقیقی درباره تاریخ روسیه تقریبا به تصادف، با همسایه جنوبی این کشور، ایران تماس پیدا کردم. بی درنگ جاذبه منحصر به فرد فرهنگ ایران دست به کار شد. هر چه می‌گذشت بیش‌تر جذب قلمرو این جاود می‌شدم تا سرانجام پرداختن به ایران، کاوش در تاریخ‌اش، مردم‌اش، اقتصادش و زندگی فرهنگی ـ مدنی‌اش تبدیل به کار موظف و شغل اصلی‌ام شد.
... این سفر پژوهشی صرفا این فرصت را به من نداد که به پژوهش‌هایی تاریخی بپردازم که انجام آن بعدا در مقام رئیس سمینار وظایف ویژه‌ای بر عهده‌ام گذاشت، بلکه علاوه بر آن برایم این امکان را فراهم آورد که ایرانی سخت دستخوش دگرگونی را تجربه کنم و تصویر امروزی آن را با سه هزار سال تاریخ این سرزمین بسنجم.