در طب سنتی شرقی از کرفس بهعنوان درمانکننده سردرد، هضمکننده غذا، ادرارآور، ضدنفخ و تقویتکننده قوای جنسی یاد شده است. در گذشته نیز معتقد بودند خوردن این سبزی به رفع ورم مفاصل کمک میکند و امروزه این باور به اثبات رسیده است…
زمانی که میزان اسیداوریک در بدن افزایش مییابد و بیماریهایی مانند نقرس و درد مفاصل بروز میکند، مصرف کرفس میتواند سطح اوره را پایین آورد. به افراد دچار ضعف اعصاب نیز توصیه میشود کرفس بخورند. امروزه در کشورهای مختلف از جمله انگلستان، در تهیه بیش از ۶۰ فراورده دارویی گیاهی ضدورم از دانه کرفس استفاده میشود. اسانس دانه کرفس دارای خاصیت ضدمیکروب، آرامبخش و کاهشدهنده قندخون است اما این دانه در کشور ما کمتر کاربرد دارد.
از میان مهمترین خواص ثبتشده کرفس، میتوان به خاصیت ضددرد، آرامبخش، ضدالتهاب مفاصل، ضدباکتری، ضدتشنج، آنتیاکسیدان (ضدسرطان)، التیامدهنده دردهای روماتیسمی، ضداسپاسم (گرفتگی ماهیچهها)، افزایشدهنده قوای جنسی، ادرارآور، کاهشدهنده چربیخون و فشارخون (به دلیل ادرارآوربودن)، مقوی و محرک معده اشاره کرد. کرفس سبزی ادرارآوری است و هر ماده غذاییای که خاصیت ادرارآوری داشته باشد، باعث کاهش فشارخون میشود. البته تا حدودی در کاهش چربی، فشارخون و قندخون نیز موثر است. این آثار مربوط به ساقه و برگ این سبزی میشود و ساقه کمی بیشتر از برگ چنین خاصیتی دارد.
کرفس یکی از سبزیهایی است که علاوه بر استفاده از آن در تهیه انواع غذا و سالاد، بسیاری از افراد برای لاغرشدن، آن را در رژیم غذاییشان میگنجانند. خاصیت ادرارآوری این سبزی نسبتا بالاست و همین موضوع چنین خاصیتی را به آن میدهد. البته گیاهان بسیاری این خاصیت را دارند اما قدرتشان یکسان نیست. امروزه علت بسیاری از چاقیها ادم یا وجود آب اضافی لابهلای سلولهای بدن است بنابراین در چاقیهایی از این دست، مصرف کرفس میتواند باعث کاهش وزن شود. البته روزانه یا یکروز در میان، نباید بیش از ۱۰۰ گرم ساقه تازه کرفس یا آب ساقه آن مصرف شود زیرا زیادهروی در مصرف آن ممکناست باعث تورم کلیهها شود بنابراین افراد دچار ناراحتی کلیوی، باید مراقب مقدار مصرف این سبزی باشند. از طرفی مواد معدنی موجود در کرفس نسبتا زیاد است و زیادهروی در مصرف آن عدم تعادل مواد مغذی را به دنبال خواهد داشت. البته برخی افراد به کرفس حساسیت دارند و ممکن است تماس یا مصرفش باعث ایجاد لکههای قهوهای و قرمز رنگ و بروز واکنشهای پوستی در آنها شود و در این صورت تنها راه پیشگیری، نخوردن کرفس است.
زمانی که میزان اسیداوریک در بدن افزایش مییابد و بیماریهایی مانند نقرس و درد مفاصل بروز میکند، مصرف کرفس میتواند سطح اوره را پایین آورد. به افراد دچار ضعف اعصاب نیز توصیه میشود کرفس بخورند. امروزه در کشورهای مختلف از جمله انگلستان، در تهیه بیش از ۶۰ فراورده دارویی گیاهی ضدورم از دانه کرفس استفاده میشود. اسانس دانه کرفس دارای خاصیت ضدمیکروب، آرامبخش و کاهشدهنده قندخون است اما این دانه در کشور ما کمتر کاربرد دارد.
از میان مهمترین خواص ثبتشده کرفس، میتوان به خاصیت ضددرد، آرامبخش، ضدالتهاب مفاصل، ضدباکتری، ضدتشنج، آنتیاکسیدان (ضدسرطان)، التیامدهنده دردهای روماتیسمی، ضداسپاسم (گرفتگی ماهیچهها)، افزایشدهنده قوای جنسی، ادرارآور، کاهشدهنده چربیخون و فشارخون (به دلیل ادرارآوربودن)، مقوی و محرک معده اشاره کرد. کرفس سبزی ادرارآوری است و هر ماده غذاییای که خاصیت ادرارآوری داشته باشد، باعث کاهش فشارخون میشود. البته تا حدودی در کاهش چربی، فشارخون و قندخون نیز موثر است. این آثار مربوط به ساقه و برگ این سبزی میشود و ساقه کمی بیشتر از برگ چنین خاصیتی دارد.
کرفس یکی از سبزیهایی است که علاوه بر استفاده از آن در تهیه انواع غذا و سالاد، بسیاری از افراد برای لاغرشدن، آن را در رژیم غذاییشان میگنجانند. خاصیت ادرارآوری این سبزی نسبتا بالاست و همین موضوع چنین خاصیتی را به آن میدهد. البته گیاهان بسیاری این خاصیت را دارند اما قدرتشان یکسان نیست. امروزه علت بسیاری از چاقیها ادم یا وجود آب اضافی لابهلای سلولهای بدن است بنابراین در چاقیهایی از این دست، مصرف کرفس میتواند باعث کاهش وزن شود. البته روزانه یا یکروز در میان، نباید بیش از ۱۰۰ گرم ساقه تازه کرفس یا آب ساقه آن مصرف شود زیرا زیادهروی در مصرف آن ممکناست باعث تورم کلیهها شود بنابراین افراد دچار ناراحتی کلیوی، باید مراقب مقدار مصرف این سبزی باشند. از طرفی مواد معدنی موجود در کرفس نسبتا زیاد است و زیادهروی در مصرف آن عدم تعادل مواد مغذی را به دنبال خواهد داشت. البته برخی افراد به کرفس حساسیت دارند و ممکن است تماس یا مصرفش باعث ایجاد لکههای قهوهای و قرمز رنگ و بروز واکنشهای پوستی در آنها شود و در این صورت تنها راه پیشگیری، نخوردن کرفس است.