01-07-2014، 14:43
تاریخ ایرانی: پزشکان معالج جان هینکلی، کسی که سی سال پیش رونالد ریگان، رییسجمهور وقت ایالاتمتحده را ترور کرد، معتقدند که بیمار آنها بهبود روانی یافته و میتواند به زودی مرخص شود.
به گزارش سی. ان. ان، بر اساس اسنادی که در اختیار دادگاه رسیدگی به وضعیت روانی هینکلی قرار گرفته است، هینکلی در شرایط مناسبی قرار داشته و هیچگونه خطری خود وی و اطرافیانش را تهدید نخواهد کرد.
جان هینکلی یکی از طرفداران افراطی جودی فاستر بازیگر معروف سینما بود که پس از دیدن فیلم "راننده تاکسی" مجذوب فاستر شد و پس از ورود فاستر به دانشگاه ییل برای او نامه میفرستاد و گاهی نیز برای او پیغام تلفنی میگذاشت. در ۳۰ مارس ۱۹۸۱ هینکلی اقدام به ترور رییسجمهور وقت ایالات متحده کرد. رونالد ریگان از این حادثه جان سالم به در برد اما شدیدا زخمی شد. سه تن از همراهان رییسجمهور نیز در حادثه ترور زخمی شدند.
پس از این ترور هینکلی انگیزه این کار خود را تحت تاثیر قراردادن جودی فاستر دانست. در سال ۱۹۸۲ فاستر با حضور در دادگاه به این موضوع اشاره کرد که او هیچ رابطهای با جان هینکلی ندارد و در همان هنگام هینکلی یک مداد به سمت فاستر پرت کرد و با فریاد گفت: من پیدات میکنم فاستر.
سال 1982 دادگاه بعد از چهار روز اعلام کرد که عامل ترور رییسجمهور به دلیل عدم برخورداری از سلامت روانی مجرم نیست و تنها باید در بیمارستان روانی بستری شود .اما بعد از گذشت سی سال همان دادگاه قصد دارد تا حکم سلامت روانی هینکلی را صادر کند. جوزف دی ژنوا، وکیلی که در دادگاه پیگیری ترور ریگان حضور داشت و پیگیری پرونده ترور در آن زمان برعهده وی بوده، معتقد است که آزادی هینکلی عملکرد معقولی نیست. دی ژنوا میگوید: هینکلی در حال حاضر همانند یک بمب ساعتی است. تصمیم برای آزادی وی درست نخواهد بود چرا که در آن صورت هر آن باید چشم انتظار یک انفجار خطرناک بود. دی ژنوا میگوید: اینکه بخواهیم به سلامت عقلی وی رای بدهیم قانونی نیست. در عین حال شکی وجود ندارد که این فرد خطرناک است.
هینکلی که در حال حاضر 55 سال دارد از سال 2009 تاکنون موفق شده است تا دوازده روز به خانه مادری خود در ویرجینیا رفته و با مادر سالخوردهاش باشد. دادگاه رسیدگی به وضعیت هینکلی در سال 2009 با رای به افزایش مدت زمان ملاقات وی با خانواده از 10 روز به 12 روز اعلام کرده بود که هر زمان هینکلی تصمیم داشته باشد تا به جایی دورتر از خانه مادری خود برود، باید از تلفن همراه مجهز به سیستم پیگیری جی. پی.اس استفاده کند. دادگاه در عین حال حکم داد که وی حق ندارد تا با هیچ رسانهای گفتوگو کند.
بیماری رینکلی تا حد زیادی نامشخص است. در آخرین جلسه دادگاهی که برای رسیدگی به وضعیت وی برگزار شد، پزشکان اعلام کردند که او دچار روانپریشی کلی بوده و در عین حال از افسردگی شدیدی نیز رنج میبرد. اما هر دوی این دو بیماری قابل درمان هستند. قاضی فریدمن که در سال 2009 مسئول پیگیری پرونده هینکلی بود در حکم خود اعلام کرده بود در صورتی که مدارک و شواهد نشان میدهند، هینکلی در شرایط بیخطری قرار گرفته و اعطای آزادی بیش از حد به او دردسرساز نخواهد شد، بنابراین دادگاه نیز این امر را میپذیرد. در آن زمان پزشکان بیمارستان روانی "استریت الیزابت" نیز برای تایید حکم قاضی در نامهای با اعلام اینکه هینکلی در مرحله "انتقالی" از لحاظ روانشناسی قرار دارد، سلامت روانی بیمار خود را تایید کردند.
بعد از این ماجرا بود که به وی اجازه مرخصی 12 روزه داده شد. در حکم نهایی دادگاه در سال 2009 تنها یک پاراگراف اضافه شده بود: با گذشت قریب به سه دهه، شواهد زیادی به دست آمده است که هینکلی همچنان در تعامل و رابطه با زنها مشکل دارد. این موضوع چه در داخل بیمارستان روانی و چه در خارج از آن به عینه درک شده است.
به گزارش سی. ان. ان، بر اساس اسنادی که در اختیار دادگاه رسیدگی به وضعیت روانی هینکلی قرار گرفته است، هینکلی در شرایط مناسبی قرار داشته و هیچگونه خطری خود وی و اطرافیانش را تهدید نخواهد کرد.
جان هینکلی یکی از طرفداران افراطی جودی فاستر بازیگر معروف سینما بود که پس از دیدن فیلم "راننده تاکسی" مجذوب فاستر شد و پس از ورود فاستر به دانشگاه ییل برای او نامه میفرستاد و گاهی نیز برای او پیغام تلفنی میگذاشت. در ۳۰ مارس ۱۹۸۱ هینکلی اقدام به ترور رییسجمهور وقت ایالات متحده کرد. رونالد ریگان از این حادثه جان سالم به در برد اما شدیدا زخمی شد. سه تن از همراهان رییسجمهور نیز در حادثه ترور زخمی شدند.
پس از این ترور هینکلی انگیزه این کار خود را تحت تاثیر قراردادن جودی فاستر دانست. در سال ۱۹۸۲ فاستر با حضور در دادگاه به این موضوع اشاره کرد که او هیچ رابطهای با جان هینکلی ندارد و در همان هنگام هینکلی یک مداد به سمت فاستر پرت کرد و با فریاد گفت: من پیدات میکنم فاستر.
سال 1982 دادگاه بعد از چهار روز اعلام کرد که عامل ترور رییسجمهور به دلیل عدم برخورداری از سلامت روانی مجرم نیست و تنها باید در بیمارستان روانی بستری شود .اما بعد از گذشت سی سال همان دادگاه قصد دارد تا حکم سلامت روانی هینکلی را صادر کند. جوزف دی ژنوا، وکیلی که در دادگاه پیگیری ترور ریگان حضور داشت و پیگیری پرونده ترور در آن زمان برعهده وی بوده، معتقد است که آزادی هینکلی عملکرد معقولی نیست. دی ژنوا میگوید: هینکلی در حال حاضر همانند یک بمب ساعتی است. تصمیم برای آزادی وی درست نخواهد بود چرا که در آن صورت هر آن باید چشم انتظار یک انفجار خطرناک بود. دی ژنوا میگوید: اینکه بخواهیم به سلامت عقلی وی رای بدهیم قانونی نیست. در عین حال شکی وجود ندارد که این فرد خطرناک است.
هینکلی که در حال حاضر 55 سال دارد از سال 2009 تاکنون موفق شده است تا دوازده روز به خانه مادری خود در ویرجینیا رفته و با مادر سالخوردهاش باشد. دادگاه رسیدگی به وضعیت هینکلی در سال 2009 با رای به افزایش مدت زمان ملاقات وی با خانواده از 10 روز به 12 روز اعلام کرده بود که هر زمان هینکلی تصمیم داشته باشد تا به جایی دورتر از خانه مادری خود برود، باید از تلفن همراه مجهز به سیستم پیگیری جی. پی.اس استفاده کند. دادگاه در عین حال حکم داد که وی حق ندارد تا با هیچ رسانهای گفتوگو کند.
بیماری رینکلی تا حد زیادی نامشخص است. در آخرین جلسه دادگاهی که برای رسیدگی به وضعیت وی برگزار شد، پزشکان اعلام کردند که او دچار روانپریشی کلی بوده و در عین حال از افسردگی شدیدی نیز رنج میبرد. اما هر دوی این دو بیماری قابل درمان هستند. قاضی فریدمن که در سال 2009 مسئول پیگیری پرونده هینکلی بود در حکم خود اعلام کرده بود در صورتی که مدارک و شواهد نشان میدهند، هینکلی در شرایط بیخطری قرار گرفته و اعطای آزادی بیش از حد به او دردسرساز نخواهد شد، بنابراین دادگاه نیز این امر را میپذیرد. در آن زمان پزشکان بیمارستان روانی "استریت الیزابت" نیز برای تایید حکم قاضی در نامهای با اعلام اینکه هینکلی در مرحله "انتقالی" از لحاظ روانشناسی قرار دارد، سلامت روانی بیمار خود را تایید کردند.
بعد از این ماجرا بود که به وی اجازه مرخصی 12 روزه داده شد. در حکم نهایی دادگاه در سال 2009 تنها یک پاراگراف اضافه شده بود: با گذشت قریب به سه دهه، شواهد زیادی به دست آمده است که هینکلی همچنان در تعامل و رابطه با زنها مشکل دارد. این موضوع چه در داخل بیمارستان روانی و چه در خارج از آن به عینه درک شده است.