کشف ۲ منظومه خورشیدی دوردست !

[∆ MeRzaD ∆]

ستاره شناسان با کمک تلسکوپ فضایی کپلر دو سامانه سیاره ای جدید کشف کردند. در این منظومه ها که با کمک تلسکوپ فضایی کپلر به دام افتاده اند، سه سیاره فراخورشیدی متعلق به طبقه ابَر زمین ها وجود دارند که در کمبرند حیات ستاره های مادر خود جای گرفته اند. جایی که دما برای وجود آب مایع و شکل گیری حیات – حداقل آنگونه که ما می شناسیم – مناسب به نظر می آید. سیاراتی که در منظومه تازه کشف شده کپلر ۶۲ مشاهده شده از یخ و سنگ تشکیل شده اند و محققان اعتقاد دارند که در آنها آب وجود دارد. کپلر ۶۲ – e و کپلر ۶۲- d درمیان پنج سیاره جدیدی هستند که در یک منطقه قابل سکونت و دور یک ستاره شبیه به خورشید مشاهده شده اند.

جاستین کرپ، ستاره شناس و استاد فیزیک در این پروژه نقش اساسی داشته می گوید، با توجه به اطلاعات کنونی شعاع و تناوب مدارى آنها درمیان سایر سیارات شبیه به زمین بیشترین شباهت را داشته است.

نمودار سیارات منظومه خورشیدی کپلر -۶۲ در مقایسه با منظومه شمسی، این درحالی است که کپلر – ۶۲ با زمین فاصله ۱۲۰۰ سال نوری فاصله دارد و در صورت فلکی شلیاق قرار گرفته است

کریپ یادآور شده است که یک نقطه ضعیف نزدیک کپلر – ۶۲ که حدود یک سال پیش مشاهده شده به ماه ها مطالعه جزئی برای تصدیق توصیفات این سیاره انجامید. این اکتشاف از سوی کارشناسان فیزیک نجومی دانشگاه نوتردام صورت گرفت و اطلاعات آن در مجله ساینس منتشر شده است.
محققان با استفاده از نوسانات درخشندگی یک ستاره برای شناسایی وجود یک سیاره بالقوه استفاده کردند، سیاره ای که عبور دوره ای آن نور ستاره را کم می کند.

دو مورد از این سیاره ها به دور ستاره ای کوچک تر و خنک تر از خورشید ما در حال چرخشند. کپلر-۶۲-f تنها ۴۰ درصد بزرگتر از زمین ما است و این امر آن را به شبیه ترین سیاره فراخورشیدی کشف و تایید شده به زمین بدل می سازد که در کمربند حیات ستاره مادر خود قرار دارد. حدس زده می شود این سیاره ساختاری سنگی داشته باشد. این سیاره ۱٫۴ برابر اندازه زمین است و نیمی از گرما و تشعشع خورشیدی را درمقایسه با زمین دریافت می کند و در هر ۲۶۷٫۳ روز زمینی گردش به دور ستاره خود را تکمیل می کند.
سیاره کپلر ۶۲-e بر لبه داخلی کمبرند حیات خورشیدش در حال گردش است و اندازه آن ۶۰ درصد بزرگتر از زمین ما تخمین زده می شود.

طرحی از سیاره کپلر ۶۹ –c

سیاره سوم به نام کپلر – ۶۹ –c که متعلق به منظومه کپلر ۶۹ است حدود ۷۰ درصد ابعاد زمین است و در منطقه حیات ستاره مادرش که ستاره ای شبیه به خورشید ما است قرار دارد. اگرچه هنوز سیاره شناسان درباره ترکیبات سطحی این سیاره مطمئن نیستند اما این واقعیت که این سیاره در مدت ۲۴۲ روز ستاره خورشید مانند خود را دور می زند آن را در موقعیتی قابل مقایسه با خواهر دوقلوی زمین، سیاره زهره قرار می دهد.

درباره وجود حیات برروی این سیاره ها نمی توان مطمئن بود اما وجود آنها در منطقه کمربند حیات و به خصوص دو سیاره منظومه کپلر ۶۲ که در کمربند حیات این ستاره قرار داند این احتمال که حیات در آنها شکل گرفته باشد را ممکن می کند. این سیاره های اکنون شواهد مستحکم تری از سیارات شبیه به زمین در محیط مناسب شکل گیری حیات ارایه کرده اند و بشر یک گام دیگر به پیدا کردن دقلوی فراخورشیدی زمین نزدیک شده است.

دربین سیاره های اعلام شده کپلر ۶۲-e دوره تناوبی معادل ۱۲۲ روز دارد و دوره تناوب گپلر ۶۲-f 267 روز است. حداقل سه سیاره دیگر این دو را در گردش به دور ستاره مادرشان همراهی می کنند. این سه سیاره در فاصله نزدیک تری به ستاره مادر قرار دارند و به ترتیب هر ۵، ۱۲ و ۱۸ روز یک بار مدار خود به دور این ستاره را تکمیل می کنند. این فاصله نزدیک به ستاره مادر باعث می شود دمای سطحی آنها فوق العاده بالا باشد و در نتیجه شانسی برای شکل گیری حیات – حداقل آن طور که ما می شناسیم – برروی آنها وجود نداشته باشد.

۵ سیاره منظومه کپلر ۶۲ به دور ستاره ای از رده K2 در حال گردش هستند. ستاره ای با عمر حدود ۷ میلیارد سال که اندازه اش تنها دو سوم خورشید و درخشش یک پنجم خورشید ما است. این ستاره در فاصله ۱۲۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی شلیاق قرار دارد.

طرحی از کپلر – ۶۹ دومین منظومه ای که کشف شده و دو سیاره دارد، این منظومه ۲۷۰۰ سال نوری با زمین فاصله داشته و در صورت فلکی ماکیان قرار دارد. دو سیاره کپلر – ۶۹ دور ستاره ای می چرخند که هم کلاس خورشید است و G-type نام دارد

منظومه کپلر ۶۹ نیز در بردارنده سیاره دیگری به نام کپلر ۶۹b است که اندازه آن دو برابر اندازه زمین تخمین زده می شود و ستاره مادرش را هر ۱۳ روز یک بار دور می زند ستاره مادر این سیاره همچون خورشید ما در رده G قرار دارد و اندازه آن ۹۳ درصد خورشید و درخشش آن ۸۰ درصد خورشید برآورد می شود. این ستاره در فاصله ۲۷۰۰ سال نوری از ما و در راستای صورت فلکی دجاجه قرار دارد.

این سیارات به واسطه اطلاعات مأموریت کپلر که در سال ۲۰۰۹ برای شناسایی سیارات خارج از منظومه شمسی پرتاب شده، شناسایی شده اند.

تاکنون این فضاپیما چندین سیاره مشاهده کرده که جزئیات آنها به طور کامل مورد مطالعه قرار گرفته است. این تلسکوپ فضایی به طور ثابت و دایم از میدان دیدی که شامل ۱۵۰ هزار ستاره است نورسنجی می کند و در این نورسنجی های به دنبال افت احتمالی منحنی نوری ستاره ها به دلیل عبور سیاره های احتمالی از مقابل خط دید ستاره – تلسکوپ می گردد. بدین ترتیب و با روشی که به نام گذر مشهور است کپلر می تواند ستاره هایی که احتمالا میزبان سیاره هایی فراخورشیدی باشند را مشخص کند.

در طول ماموریت فضاپیما کپلر تا کنون ۲۷۴۰ نامزد برای سیاره های فراخورشیدی پیدا شده است که از این بین تا کنون وجود ۱۲۲ سیاره فراخورشیدی (با کمک داده های کپلر) به تایید رسیده است. بدین ترتیب مجموع کل سیاره های فراخورشیدی که تا کنون کشف شده اند به بیش از ۸۴۰ مورد رسیده است.