21-06-2014، 11:20
احتمال آنکه یکی از میلیون ها قطعه زباله فضایی که در مدار زمین در حال گردش هستند سقوط کرده و به شما بر خورد کند چیزی حدود 1 در 100 میلیارد است اگر چه این احتمال اندک است اما به سادگی نیز نمی توان از کنار آن گذشت. ناسا و سایر آژانس های فضایی تلاش می کنند تا احتمال صدمه دیدن در اثر سقوط هر گونه زباله فضایی را کمتر از 1 در 10 هزار نگه دارند اما با افزایش اندازه زباله فضایی خطر برخورد نیز افزایش می یابد. برای مثال اگر قرار باشد تلسکوپ فضایی هابل پس از پایان ماموریت بدون هدف به درون جو زمین سقوط کند احتمال برخورد آن با یک انسان رقم قابل توجه 1 در 1000 خواهد بود به همین دلیل ناسا سقوط آن را بصورت هدایت شده به درون اقیانوس برنامه ریزی کرده است . زباله های فضایی شامل قطعات مصرف شده موشک ها ، قطعات خراب شده ماهواره ها واجرام تصادفی (مانند آچار فرانسه رها شده طی راهپیمایی فضایی سال 1387) هستند به گفته ناسا بیش از 18 هزار زباله با اندازه بزرگ تر از توپ تنیس 300 هزار زباله با اندازه بزرگ تر از سکه ده سنتی و میلیون ها قطعه با اندازه کوچکتر در مدار زمین وجود دارد تا کنون تنها یک مورد از برخورد زباله های فضایی با انسان ثبت شده است . در سال 1376 لوتی ویلیامز در پارکی در تسولا اوکلاهاما بود که بخشی از شبکه فلزی موشک دلتا 2 به اندازه یک دی وی دی به شانه او برخورد کرد با توجه به اینکه این قطعه در طبقه بندی ناسا جزو اجرام با سرعت پایین بود به خانم ویلیامز آسیبی وارد نشد