اگه الان لب دریا تنها باشی و یه چوبم دستت باشه ؛ چی مینویسی روی شن ها ؟؟

[زیبایه خفته]

مــن و تــو کنار دریا فصـــل عاشـــــقونه داشتیم ...

روی هر ســـنگی و مــــوجی گل خاطـــره میکاشــتیم ...


دست به دست هم میرفتیم پابرهنه روی شـــن ها ...

حتی اندازه ی یک غـــــم ٬ فاصــــله نبود بین مــا ...


منو تو قـــصه میگفتیم واسه ماهیای دریــــا ...

تا که از ما یــــاد بگیرن که نزارن همو تنـــــها ...


من با هر نـــــسیم دریا رقــــص موهاتو میدیدم ...

از میون پیچ و تابش گـــل بـــوسه رو میچیدم ...


تا بیـــــای من چشم به راهــــت ٬ روی صـــخره ها میموندم ...

واسه اســــمتو نـــوشتن روی ماسه ها میـــــمردم ...


منو تو از هر غـــــروبی شعر عاشــــقونه ساختیم ...

منو تو چه پـــــاک و ســــاده دل به عشق هم میباختیم ...


یه روزی یه مــــوج بی رحم ٬ زد به ســــاحل نگــــاهت ...

منو شــست و با خودش برد ٬ خیلی دور از روی ماهت ...


تو ســـــکوت سرد ساحل حالا من تــــــنها نشستم ...

با مرور خاطــــراتم ٬ دل دریا رو شکستـــــــــــم ............

عزیزم یعنی همش جا میشد