وقتي مردم...

[ஐற£ℒἶ†дஐ]

وقتي مردم...
خودت بياتوغسال خونه بشورم...اخه اوناکه منودوس ندارن...باهام نامهربونن...تنمومحکم ميبرن اينور اونور...بدنم کبودميشه...
ولي تواروم بشورمنو...
چشاموخودت بادستاي مهربونت ببنديا...
لبامو..! نه نبوس اخه ميگن شگون نداره...
فقط ي دست روموهام بکش...
کفنمو بذار اونا بپيچن..اخه توازکاراي سخت خوشت نمياد، کفن پيچيدنم کارسختيه!
خودت بغلم کن بذارم توقبر اخه اونا بدنمو ميکوبن اينور اونور ولي توووو نه...
خودت تلغينم بده...
خاکم خودت بريز روم ولي اروم اروم..
باشه??
ديگه کم کم همه بلندشدن که برن...
ولي...
ولي تو نرووو يکم ديگه بمون...
اخه...
توکه ميدوني من ازتاريکي و تنهایی ميترسم ..هرچند توووو همیشه تنهام میزاشتی...
پس حالا تنهام نزار يکم بیشتر بمون....
بعد حواسم که پرت شد مثل هميشه تنهام بذار برو...
برو پي زندگيت...
برو پیش همونایی که بخاطرشون منو شکستی و نفهمیدی...
گریه نکن حالا که دیگه به گریه تو یا کس دیگه نیازی ندارم...
خودتم ناراحت نکن چون ناراحتیتم به دردم نمیخوره پس بخند ... بخند چون
من ديگه زير خروارها خاکم...
برو...
راستي...
حرف اخرم همیشه یادت باشه
ک خيلي دوستت دارم!!!