بازی آنلاین
آپلود عکس
رنکیگ فیفا:
4
سرمربی:
پائولو بنتو
تاسیس:
1914
کمک مربی 1:
لیونل پونتس
عضویت در فیفا:
1923
کمک مربی 2:
ریکاردو پرس
حضور در جام جهانی:
6
کاپیتان:
کریستیانو رونالدو
قهرمان:
0
سال های قهرمانی:
-
نایب قهرمان:
0
سال های نایب قهرمانی:
-
سوم:
1
سال های سومی:
1966
چهارم:
1
سال های چهارمی
2006
پرچم کشور پرتغال
لباس اول تیم ملی فوتبال پرتغال
لباس دوم تیم ملی فوتبال پرتغال
آشنایی کلی با کشور پرتغال
جمهوری پرتغال غربی‌ترین کشور سرزمین اصلی اروپاست که بیشتر ایرانی‌ها آن را به خاطر سابقه دیرینی که در دریانوردی و کشف سرزمین‌های جدید دارد می‌شناسند. پایتخت آن لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی است که از شاخهٔ زبان‌های رومی‌تبار است. این کشور از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو است و شیوه حکومتی آن جمهوری پارلمانی است. پرتغال جزء کشورهای توسعه‌یافته به‌شمار می‌آید. دین مردم این کشور مسیحیت از شاخه کاتولیک رومی است.
این کشور از غرب با اقیانوس اطلس و از شرق و شمال با کشور اسپانیا هم‌مرز است. این کشور همچنین مالکیت تعدادی جزیره در اقیانوس اطلس را دارد.
تاریخ این کشور بسیار غنی است و در حقیقت ایجاد سرزمین کنونی پرتغال به دوران پیش از تاریخ برمی‌گردد. در قرن 15 میلادی این کشور امپراتوری جهانی را ایجاد کرده بود که بخش‌هایی از آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی را دربر می‌گرفت.
کشور پرتغال دو منطقه کلان‌شهری عمده دارد که یکی کلان‌شهر لسیبون در جنوب و دیگری کلان‌شهر پورتو در شمال است. نام کامل پورتو، پورتو-کاله بوده‌است که به معنی بندر کال‌ها (نام قومی سلتی) است و نام پرتغال نیز تلفظی از نام پورتوکاله‌است. مناطق پورتو و لیسبون از قدیم با یکدیگر در رقابت بوده‌اند.
در دوران باستان ساکنان سرزمین کنونی پرتغال را اقوام سلتی گالاسی و لوسیتانی تشکیل می‌دادند و این منطقه بعداً بخشی از امپراتوری روم شد و سپس قبایل گوناگون ژرمن نیز به این سرزمین آمدند. ناحیه پرتغال در سده هشتم میلادی به تصرف مسلمانان موری (مراکشی) درآمد ولی شهسواران مسیحی بعداً مسلمانان را از این منطقه راندند. زبان پرتغالی امروزه به زبان لاتینی رومی‌ها بیش از سایر زبان‌های اروپایی شباهت دارد.
پرتغال در سال ۱۱۳۹ میلادی اعلام پادشاهی مستقل کرد. گرچه امپراتوری بزرگی که با کوشش دریانوردان پرتغالی به وجود آمده بود بعداً روی به افول نهاد، آنچه هنوز برجای مانده به حدی است که امروزه دولت پرتغال سومین کشور بزرگ مستعمراتی جهان به شمار می‌رود.
پرتغال کشوری توسعه‌یافته است که بر اساس آمارهای جهانی یکی از بهترین کشورها برای زندگی است زیرا کیفیت زندگی در آن بالاست. این کشور عضو اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد است و از بنیانگذاران پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو).
آب و هوای این کشور تحت تاثیر دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس است. میانگین دمای هوای سالانه آن در بخش شمالی 13 درجه و در بخش جنوبی 18 درجه سانتیگراد است.
رود دورو از میان اسپانیا و پرتغال عبور می کند. این رود قبلاً رود خروشانی بود، ولی ساخت 8 سد بر روی آن روح ناآرامش را رام کرد و حالا رود آرامی است.
سردترین بخش آن در شمال کشور واقع شده که در زمستان‌ها دمای هوا ممکن است به 15 درجه زیر صفر هم برسد و گرمترین بخش آن در جنوب کشور قرار دارد که تابستان‌هایی با دمای 45 درجه سانتیگراد را هم به خود دیده است.
فوتبال در پرتغال
فدراسیون فوتبال پرتغال سال 1914 تاسیس و در سال 1923 به عضویت فیفا درآمد. فوتبال مبتنی بر تکنیک و شباهت زبانی با برزیل باعث شده که این تیم را برزیل اروپا بخوانند و همواره هم ستارگان اصلی این تیم از یک تکنیک غنی برخوردار بوده اند. البته افتخارات دو تیم قابل قیاس نیست و قهرمانی های برزیل در جام جهانی برابر است با تعداد حضور پرتغال در جام جهانی.
پس از درخشش پرتغال در جام جهانی 1966 که به لطف بازیهای درخشان ستاره افسانه ای این تیم یعنی اوزه بیو مقام سوم را به دست آورد تا سالها پرتغال قدرتمندی ندیدیم تا اینکه نسل طلایی این تیم در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی با 2 قهرمانی جوانان جهان به دنیای فوتبال معرفی شدند. ستارگانی نظیر فیگو، روی کاستا، ژائو پینتو، سوسا، فریرا، فرناندو کوتو و ... با هدایت یک مربی به نام کارلوس کی روش تا یک دهه فوتبال پرتغال را به دوران اوج خودش برگرداندند. البته این نسل طلایی موفق شد پس از 16 سال پرتغال را به جام جهانی 2002 برساند. پس از آن نسل طلایی بازیکنان جوان و خوب دیگری به تیم ملی آمدند که سرآمد همه انها کریستیانو رونالدو بود که هم اینک به همراه لیونل مسی دو بازیکن فرازمینی خوانده می شوند و پیاپی رکورد شکنی می کنند. دکو، نانی، کاروالیو، نونو گومز، پائولتا، کوارشما و ... از دیگر ستارگان دهه اخیر پرتغال بوده اند.
پرتغال علاوه بر کی روش یک مربی بزرگ دیگر را به دنیای فوتبال معرفی کرده و ان کسی نیست جر خوزه مورینیو آقای خاص فوتبال جهان.
نحوه صعود به جام جهانی 2014
تیم ملی پرتغال از سال 2002 به بعد که پس از 16 سال به جام جهانی رسیده بود به طور مرتب به مرحله نهایی صعود کرده است. این تیم بعد از جام جهانی 2010 دچار تغییر و تحولات مثبتی شد و این تغییرات با صعود به مرحله نیمه نهایی یورو 2012 و حذف در ضربات پنالتی به دست قهرمان جهان و اروپا، به خوبی خود را نشان داد.
پرتغال به شکلی کاملاً دراماتیک جواز حضور در دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جام جهانی 2014 را کسب کرد. آنها در دور مقدماتی در گروهی (F) قرار گرفته بودند که کمتر کسی رأی به صعود مستقیم آنها نمی داد! اما شاگردان بنتو با کسب 6 پیروزی، 3 تساوی و یک شکست و با اشتباهات فردی در چند بازی آخر، تنها با یک امتیاز اختلاف، بعد از روسیه 22 امتیازی به عنوان تیم دوم راهی مرحله پلی آف شده و با قرعه سخت سوئد و زلاتان مواجه شدند. باید از میان زلاتان و کریستیانو یک نفر از این فستیوال فوتبالی محروم می ماند، اما در این جدال فوق العاده حساس، ستاره تیم رئال مادرید به موقع تأثیر خود را گذاشت و موفق شد تا در مجموع دو دیدار 4 بار توپ را از خط دروازه سوئد عبور دهد و با نتیجه 4-2 حکم صعود تیمش به برزیل را امضاء کند.
پرتغال در جام جهانی
سلسائوی اروپا هیچگاه در تاریخ جام جهانی کارنامه خوبی نداشته است. در طول تاریخ آنها تنها 6 بار موفق به صعود و حضور در جام جهانی شده اند که 2 بار در همان مرحله گروهی [1986 مکزیک و 2002 کره-ژاپن] از رقابت ها کنار رفته اند. اما بهترین عملکرد آنها در این فستیوال فوتبال، به جام جهانی 1966 انگلیس بر می گردد که در اولین دوره حضور خود به رتبه سوم نائل آمدند. بعد از آن 20 سال دیگر در انتظار حضور در میان بهترین تیم های جهان ماندند.
اما پرتغال کم کم با ظهور نسلی جدید، که بازیکنانی چون لوئیس فیگو، روی کاستا، نونو گومژ، پدرو پائولتا، کریستیانو رونالدو و بسیاری دیگر را شامل می شد، از سال 2002 پایه ثابت حضور در جام های جهانی بوده است و در سال 2006 نیز خود را به جمع 4 تیم پایانی رساندند و با شکست در مقابل ژرمن ها به رتبه چهارم دست یافتند.
پرتغالی ها در جام جهانی گذشته تحت هدایت کارلوس کی‌روش، سرمربی فعلی تیم ملی ایران، در همان مرحله یک هشتم نهایی به دست اسپانیا حذف شدند و در نتیجه آن کی‌روش از کار برکنار شد و از آن زمان تاکنون پائولو بنتو هدایت این تیم را به عهده گرفته است.
پیش بینی عملکرد در برزیل
پرتغال در گروه G رقابت ها با تیم های آلمان، غنا و ایالات متحده هم گروه شده است. اما حداقل روی کاغذ به نظر نمی رسد پرتغالی ها برای صعود از این گروه ناکام بمانند.
اولین دیدار آنها مقابل ژرمن ها خواهد بود؛ تیمی که حداقل تا قبل از مراحل پایانی، همیشه یکی از تیم های سرسخت در تورنمنت ها بوده اند و بعد از ناکامی های متعدد در سالیان اخیر، این بار با امید قهرمانی آمده اند و مدعی اصلی صعود از این گروه به شمار می روند و بدون شک سخت ترین و تعیین کننده ترین دیدار این گروه، در جدال بین آنها رقم خواهد خورد.
آمریکا دومین حریف پرتغال در این گروه خواهد بود؛ تیم تحت هدایت یورگن کلینزمن آلمانی، به عنوان تیم اول از کونکاکاف راهی جام جهانی شده است. و با توجه به عملکرد خوب این تیم در مقابل تیم های اروپایی، پرتغال باید مراقب این مسابقه باشد.
غنا تیم دیگر حاضر در این گروه است؛ اولین و آخرین حضور آنها در جام جهانی به سالهای 2006 و 2010 بر می گردد و علی رغم درخشش در جام ملت های آفریقا، هیچوقت در سطح جهانی موفق ظاهر نشده اند. پرتغال در سال های اخیر چندین بار با تیم هایی از این قاره روبرو شده است و آخرین بار نتیجه 5-1 در مقابل کامرون به پیروزی دست یافتند و به نظر نمی رسد کار سختی در این دیدار داشته باشند.
با توجه به حضور تیم های بلژیک، روسیه، کره جنوبی و الجزایر در گروه H، می توان گفت که شاگردان بنتو باید خود را برای دیداری سخت در مقابل پدیده احتمالی این رقابت ها [بلژیک] آماده کنند.
با توجه به فاکتورهای موجود در تیم بنتو و تجربه بالاتر آنها و حضور فوق ستاره ای چون کریستیانو رونالدو، می توان حضور این تیم در جمع 8 تیم پایانی را متصور شد.
بازیکنان شاخص
کریستیانو رونالدو کاپیتان تیم
بهترین بازیکن جهان در سال 2013 و دارنده دو عنوان مرد سال فوتبال جهان به مانند سال های اخیر چشم امید پرتغالی ها خواهد بود. کریستیانو رونالدو اکنون دیگر به رهبر و نماد تیم ملی تبدیل شده است. او با 110 بازی ملی بعد از لوئیس فیگو [127] و در کنار فرناندو کوتو بیشترین تجربه را در تیم دارد و با 49 گل به عنوان بهترین گلزن تاریخ کشورش شناخته می شود.
کریستیانو در سال منتهی به جام جهانی، فرم فوق العاده خود در رئال مادرید را نیز حفظ کرده است و علاوه بر رسیدن به فینال چمپیونزلیگ، با به ثمر رساندن 16 گل، موفق به شکستن رکورد گلزنی در این رقابت ها نیز شده است. او در این فصل 49 گل برای رئال مادرید به ثمر رسانده و در راه صعود به جام جهانی نیز 12 گل برای تیم ملی پرتغال به ثمر رسانده است. بدون هیچ شکی در جام جهانی برزیل نیز این بازیکن 29 ساله چشم های زیادی را به خود خیره خواهد کرد و باید منتظر درخشش او ماند. او مطمئناً انگیزه های زیادی برای درخشش در این رقابت ها خواهد داشت تا خیز بلندی برای کسب عنوان توپ طلا نیز بردارد.
ژائو موتینیو
مغز متفکر میانه میدان سلسائو بازیکن 27 ساله پرتغالی ها سال گذشته از لیگ کشور خود راهی تیم موناکو فرانسه شد. او در این فصل 32 بار در رقابت های مختلف برای تیم سلطنتی به میدان رفت و نتیجه آن تنها 8 پاس گل و یک گل بود. اما موتینیو در تیم ملی همواره توانایی های خود را بهتر نشان داده است و مطمئناً وظیفه سختی برای تغذیه مهاجمان تیمش خواهد داشت. اگر او به خوبی وظایف خود را به جا بیاورد، می توان روز های خوبی برای بنتو و تیمش متصور بود!
فابیو کوئنترائو
با اینکه در این فصل فابیو کوئنترائو تنها 17 بار در تمام رقابت ها برای رئال مادرید به میدان رفته است، اما او در حساس ترین مقطع فصل و در غیاب مارسلو، به بهترین نحو ممکن خود را نشان داد و یکی از عوامل اصلی موفقیت رئال مادرید در فینال جام حذفی و نیمه نهایی چمپیونزلیگ بود. فابیو در کارهای دفاعی و هجومی تعادل فوق العاده ای دارد و یکی از ارکان اصلی تیم بنتو در مسیر صعود به جام جهانی بود. هماهنگی او در سمت چپ با کریستیانو رونالدو می تواند بلای جان سایر تیم ها در برزیل باشد.
پپه
احتمالاً این آخرین جام جهانی مدافع 31 ساله پرتغالی ها باشد. او در فصل 14-2013 و با روی کار آمدن کارلو آنچلوتی، از هر لحاظ به حداکثر آمادگی خود رسیده است و دیگر خبری از اشتباهات و کارتهای مکرر او نیست. او در این فصل یکی از ارکان اصلی تیم باشگاهی خود به شمار می رود و انجام 48 بازی و به ثمر رساندن 5 گل (بهترین آمار کارنامه او) به وضوح گویای این حرف است. پائولو بنتو امید زیادی دارد که این مدافع تنومند در جام جهانی نیز به همین روند خود ادامه دهد تا بدین ترتیب خیال او از بابت کارهای دفاعی تیمش تاحدودی راحت شود.
سرمربی: پائولو بنتو (Paulo Bento)
پرتغال تحت هدایت پائولو بنتو، مربی که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را نیز دارد، چندین و چند بار ثابت کرده است که در روزها و شرایط سخت بهتر عمل می کند. او در 40 باری که روی نیمکت پرتغال نشسته است، 23 پیروزی، 10 تساوی و 7 شکست را ثبت کرده است. آنها بعد از سپری کردن یورو 2012 و مرحله مقدماتی، اکنون جزو مدعیان اصلی به شمار نمی روند، اما این تیم یکدست و هماهنگ، با رهبری کریستیانو رونالدو در داخل زمین، می تواند حرف های زیادی برای گفتن در برزیل داشته باشد.
صحنه‌ای ماندگار از پرتغال در تاریخ جام جهانی
پرتغال در یک دیدار تاریخی البته نه از لحاظ فنی بلکه از نظر خشئنت یکی از دو تیم حاضر بود و دیدار این تیم با هلند در یک هشتم نهایی جام جهانی 2006 آلمان با 4 اخراجی و 16 اخطاری خشن ترین بازی تاریخ جام جهانی از نظر کارت قرمز لقب گرفت. پرتغال این بازی را با تک گل مانیش 1-0 برد و به انگلیس خورد.
پوستر تیم ملی پرتغال:
رنکیگ فیفا:
7
سرمربی:
اسکار تابارس
تاسیس:
1900
کمک مربی 1:
ماریو ربولو
عضویت در فیفا:
1923
کمک مربی 2:
-
حضور در جام جهانی:
12
کاپیتان:
دیگو لوگانو
قهرمان:
2
سال های قهرمانی:
1930, 1950
نایب قهرمان:
0
سال های نایب قهرمانی:
-
سوم:
0
سال های سومی:
-
چهارم:
4
سال های چهارمی
1954, 1970, 2010
پرچم کشور اروگوئه
لباس اول تیم ملی فوتبال آرژانتین
لباس دوم تیم ملی فوتبال آرژانتین
آشنایی کلی با کشور اروگوئه
اروگوئه کشور کوچکی واقع در جنوب شرقی آمریکای جنوبی، به پایتختی مونته‌ویدئو است که با نام رسمی «جمهوری شرقی اروگوئه» و یا «جمهوری شرق اروگوئه» در قسمت جنوبی قارهٔ آمریکای جنوبی واقع شده است.
این کشور از سمت شمال با برزیل، از غرب با رودخانهٔ اروگوئه، از جنوب غربی با دهانه رودخانهٔ ریو دلاپلاتا (به معنی «رودخانهٔ نقره» که در زبان انگلیسی به «ریور بلات» معروف است و در سمت دیگر آن کشور آرژانتین قرار دارد، و از جنوب شرقی با اقیانوس اطلس هم جوار است.
این کشور 176٫215 کیلومتر مربع مساحت و 3٬399٬237 نفر جمعیت دارد که از این تعداد 1٫7 میلیون نفر یعنی تقریباً نیمی از جمعیت آن، در پایتخت و بزرگترین شهر یعنی مونته ویدئو زندگی می‌کنند. این کشور، دومین کشور کوچک مستقل در آمریکای جنوبی است و فقط از سورینام بزرگتر است. ( از گویان فرانسه نیز که هنوز مستقل نشده بزرگتر است.) و پایدارترین کشور از لحاظ ثبات سیاسی و اقتصادی است. این کشور، مدتی توسط برزیل و پرتغال استعمار شده بود. در تاریخ بیست و پنجم اوت 1825 فردی به نام خوان آنتونیو لاوالیا، خیزش مردم را برای استقلال کشور رهبری کرد و آن تاریخ، اکنون روز تعطیلی ملی می‌باشد.
اروگوئه نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط پرتغالی‌ها کشف شد و شهر کولونیا در سال 1680 توسط آنان بنیان نهاده شد. در سالهای بعدی پای اسپانیایی‌ها نیز به این کشور باز شد. اسپانیایی‌ها در اوایل سده 18 شهر مونته‌ویدئو را تأسیس کردند. در سده‌های 17 و 18 میلادی جنگ‌هایی بر سر مالکیت اروگوئه بین اسپانیا و پرتغال در گرفت که منجر به پیروزی اسپانیا شد. در سال 1820 برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد تا اینکه در بین سالهای 1825 تا 1828 انقلاب عمومی آغاز شد و به استقلال کامل در سال 1828 از برزیل انجامید. محبوب‌ترین ورزش در اروگوئه فوتبال است (به زبان اسپانیایی "futbol") که افتخارات زیادی نیز در این رشته کسب کرده است.
نحوه صعود به جام جهانی 2014 برزیل
تیم ملی فوتبال اروگوئه در مرحله انتخابی دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جام جهانی 2014 برزیل با 8 تیم دیگر منطقه آمریکای جنوبی(CONMEBOL) به صورت دوره ای و رفت و برگشت به رقابت پرداخت و با 7 برد، 4 مساوی و 5 باخت و با 25 امتیاز و به خاطر تفاضل گل کمتر پائین تر از اکوادور در رده پنجم قرار گرفت و به مرحله پلی آف راه یافت. اروگوئه در مرحله پلی آف و در دیدار با تیم پنجم آسیا یعنی اردن در دو دیدار رفت و برگشت به برتری 5-0 دست یافت و برای 1دوازدهمین بار به جام جهانی صعود کرد. این تیم با 185.2 میلیون یورو یازدهمین تیم گران قیمت جام جهانی 2014 است.
نتایج مسابقات انتخابی اروگوئه به شرح زیر است:
اروگوئه 4 - 2 بولیوی / پاراگوئه1 - 1 اروگوئه / اروگوئه 4 - 0 شیلی / اروگوئه 1 - 1 ونزوئلا / اروگوئه 4 - 2 پرو / کلمبیا 4 - 0 اروگوئه
اروگوئه 1 - 1 اکوادور / آرژانتین 3 - 0 اروگوئه / بولیوی 4 - 1 اروگوئه / اروگوئه 1 - 1 پاراگوئه / شیلی 2 - 0 اروگوئه / ونزوئلا 0 - 1 اروگوئه
پرو 1 - 2 اروگوئه / اروگوئه 2 - 0 کلمبیا / اکوادور 1 - 0 اروگوئه / اروگوئه 3 - 2 آرژانتین
مرحله پلی آف (Play Off)
اردن 0 - 5 اروگوئه
اروگوئه 0 - 0 اردن
جدول رده‌‌بندی نهایی مقدماتی جام جهانی منطقه آمریکای جنوبی(CONMEBOL)
حضور در جام جهانی و افتخارات:
لاسلسته (لقب تیم ملی فوتبال اروگوئه) تاکنون تنها یک بار و در اولین دوره میزبان جام جهانی بوده و با صعود به جام جهانی 2014 برزیل دوازدهمین صعود به این تورنمنت معتبر را جشن گرفتند. 2 قهرمانی و 3 مقام چهارمی در 11 حضور قبلی این تیم ثبت شده است.
اروگوئه در فینال 1930 آرژانتین را 4-2 شکست داد و اولین قهرمان جام جهانی (که ان زمان جام ژول ریمه نامیده می شد) لقب گرفت و در سال 1950 نیز در یک دیدار دراماتیک موفق شد تیم ملی برزیل را در مقابل دیدگان نزدیک به 200 هزار تماشاگر ورزشگاه ماراکانا 2-1 شکست دهد و دومین جشن قهرمانی خود را در کشور همسایه جشن بگیرد.
فیروزه ای پوشان آمریکای لاتین در جام های جهانی 1954، 1970 و 2010 به ترتیب با شکست برابر اتریش، آلمان غربی و آلمان در دیدار رده بندی به مقام چهارم رسیدند.
اروگوئه به همراه برزیل و آلمان غربی یک آمار مشترک جالب دارند؛ 3 کشوری که در دوره پس از قهرمانی به مقام چهارم رسیدند؛ اروگوئه پس از قهرمانی در جام جهانی 1950 در دوره بعدی چهارم شد، آلمان غربی پس از قهرمانی در جام 1954 در دوره بعدی به عنوان چهارمی دست یافت و برزیل نیز پس از قهرمانی در جام جهانی 1970 در دوره بعدی با شکست 1-0 برابر لهستان چهارم شد.
معرفی سرمربی و بازیکنان کلیدی
سرمربی: اسکار تابارز (Óscar Tabárez)
اسکار واشینگتن تابارس اسلاوو (به اسپانیایی: Óscar Wáshington Tabárez Sclavo) که به ( El Maestro (The Teacher معروف است یکی از بازیکنان سابق فوتبال اروگوئه است که تا کنون در 2 جام جهانی 1990 و 2010 هدایت تیم ملی کشورش را برعهده داشته است. وی پس از اینکه از سال 1988 تا 1990 سرمربی تیم ملی بود تا 16 سال به هدایت تیم های باشگاهی پرداخت و مجددا پس از جام جهانی 2006 به راس تیم ملی کشورش بازگشت و برای دومین بار پیاپی پس از جام جهانی 2010 اروگوئه را به جام جهانی برزیل هم رساند. تیم تحت هدایت تابارز در جام جهانی 2010 با ارائه بازی های هجومی و زیبا تا نیمه نهایی بالا آمد اما در این مرحله به تیم خوب هلند 3-2 باخت و به دیدار رده بندی رفت و در آن دیدار هم 3-2 به آلمان باخت و به مقام چهارم رسید. تیم تابارز هم در جمع بهترین گلزنان و هم در میان بهترین دروازه بانان نماینده داشت. تابارز در جام ملتهای آمریکای جنوبی 2011 نیز اروگوئه را قهرمان کرد تا به عنوان یک چهره محبوب در کشورش شناخته شود.
کاپیتان: دیگو لوگانو (Diego Alfredo Lugano)
این مدافع مستحکم با 34 سال سن در جام جهانی قبلی (2010) نیز کاپیتان اروگوئه بود. وی که هم اکنون در وست برومویچ بازی می کند سابقه پوشیدن پیراهن سائوپائولو، فنرباغچه، پاریسن ژرمن و مالاگا را نیز دارد. 92 بازی ملی و 9 گل زده در کارنامه لوگانو ثبت شده است.
ستاره تیم: لوئیس سوارز (Luis Alberto Suárez)
بدون شک ستاره اروگوئه در برزیل لوئیس آلبرتو سوارز مهاجم 27 ساله جنجالی و گلزن لیورپول خواهد بود. وی که تاکنون (زمان تنظیم گزارش: هفته سی و یکم لیگ برتر) با 28 گل زده در صدر جدول گلزنان لیگ برتر انگلیس قرار دارد، در رده ملی هم با 38 گل زده در 77 بازی ملی بهترین گلزن تاریخ اروگوئه به شمار می رود. سوارز توانست در رقابت‌های کوپا آمریکا 2011 به عنوان بهترین بازیکن برسد. ماجرای گاز گرفتن دست براتیسلاو ایوانوویچ مدافع چلسی توسط سوارز در سال گذشته میلادی و محرومیت 10 جلسه ای این مهاجم اروگوئه ای به یکی از سوژه های پر سروصدای فوتبال انگلیس تبدیل شد(فیلم این حرکت عجیب).
سوارز که در جام جهانی 2010 سه گل برای اروگوئه به ثمر رساند در مرحله انتخابی جام جهانی با به ثمر رساندن 11 گل به عنوان بهترین گلزن این قاره بالاتر از لیونل مسی قرار گرفت و کمک شایانی به صعود تیم ملی کشورش انجام داد.
لوئیز سوارز در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی نیز حرکتی انتحاری انجام داد و با به جان خریدن اخراج در دقیقه 120 یک هشتم نهایی علاوه بر جلوگیری از حذف تیم کشورش به منفورترین اروگوئه ای نزد مردم غنا تبدیل شد.
البته از ادینسون کاوانی و دیگو فورلان نیز نباید غافل شد و این دو گلزن قهار هم می توانند برای هر تیمی خطرساز باشند، هرچند گروه اروگوئه در این دوره بسیار سخت است و همانگونه که در بالا نیز گفته شد این گروه با وجود 3 قهرمان جام جهانی گروه مرگ جام بیستم نامیده شده است.
صحنه‌ای ماندگار از اروگوئه در تاریخ جام جهانی
شاید از حرکت عجیب سوارز در جام جهانی 2010 مقابل غنا و صعود دراماتیک اروگوئه از یک هشتم نهایی جام نوزدهم به عنوان یک حرکت ماندگار فوتبال اروگوئه یاد شود اما با میزبانی مجدد برزیل در جام جهانی همه اروگوئه‌ای‌ها به یاد دراماتیک ترین فینال جام جهانی می افتند؛ جایی که در عین ناباوری در پرتماشاگرترین دیدار تاریخ فوتبال چیزی شبیه معجزه رخ داد.
در 16 جولای 1950 و برای مسابقه فینال جام جهانی 173هزار و 850 بلیط فروخته شد، اما در عمل 199 هزار و 854 نفر تماشاگر دیدار برزیل و اروگوئه دو ابر قدرت آن زمان فوتبال جهان شدند. در آن دوره از مسابقات که اولین دوره جام جهانی پس از جنگهای جهانی به شمار می رفت بازی ها در دو مرحله برگزار شد و در مرحله اول 13 تیم حاضر به 4 گروه نامتقارن تقسیم شدند؛ دو گروه 4 تیمی، یک گروه 3 تیمی و یک گروه دو تیمی!
اروگوئه که در گروه دو تیمی بود با انجام یک بازی و برد 8-0 برابر بولیوی به مرحله نهایی (4 تیم برتر) راه یافت و با تیم های برزیل میزبان (که بسیار قدرتمند بود)، اسپانیا و سوئد فینال را به صورت دوره ای و متمرکز برگزار کردند. در روز آخر دو دیدار به صورت همزمان برگزار شد که یکی تشریفاتی بود و حکم رده بندی را داشت و دیگر دیدار به عنوان فینال برگزار شد؛ برزیل - اروگوئه. دو تیم در شرایطی به دیدار هم رفتند که برزیل موفق شده بود اسپانیا و سوئد را به ترتیب با نتایج پرگل 6-1 و 7-1 شکست دهد و اروگوئه با تساوی 2-2 با اسپانیا و پیروزی 3-2 برابر سوئد گام به این دیدار نهاده بود. نتیجه تساوی برزیل را قهرمان می کرد و اروگوئه تنها به برد نیاز داشت و با توجه به نتایج خارق العاده برزیل این امر محال به نظر می رسید.
دیدار دو تیم در نیمه اول گلی نداشت اما در همان اوایل نیمه دوم برزیل توسط فریاکا (FRIACA) در دقیقه 47 به گل رسید. خوان شیافینو (Juan SCHIAFFINO) در دقیقه 66 بازی را به تساوی کشاند. 200 هزار تماشاگر برزیلی سرخوش از این نتیجه خود را آماده جشن قهرمانی می کردند که آلسیداس گیگیا (Alcides GHIGGIA) در دقیقه 79 دیگ جوشان ماراکانا را در سکوت محض فرو برد و با سرازیر کردن اشک 200 هزار برزیلی حاضر در ورزشگاه و میلیونها نفر در خارج از ورزشگاه دومین قهرمانی را در خاک کشور همسایه و کشوری که سالها اروگوئه را تحت استعمار خودش داشت به ارمغان آورد و مانع اولین قهرمانی برزیل شد.
پوستر تیم ملی اروگوئه:
4
سرمربی:
پائولو بنتو
تاسیس:
1914
کمک مربی 1:
لیونل پونتس
عضویت در فیفا:
1923
کمک مربی 2:
ریکاردو پرس
حضور در جام جهانی:
6
کاپیتان:
کریستیانو رونالدو
قهرمان:
0
سال های قهرمانی:
-
نایب قهرمان:
0
سال های نایب قهرمانی:
-
سوم:
1
سال های سومی:
1966
چهارم:
1
سال های چهارمی
2006
پرچم کشور پرتغال
لباس اول تیم ملی فوتبال پرتغال
لباس دوم تیم ملی فوتبال پرتغال
آشنایی کلی با کشور پرتغال
جمهوری پرتغال غربی‌ترین کشور سرزمین اصلی اروپاست که بیشتر ایرانی‌ها آن را به خاطر سابقه دیرینی که در دریانوردی و کشف سرزمین‌های جدید دارد می‌شناسند. پایتخت آن لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی است که از شاخهٔ زبان‌های رومی‌تبار است. این کشور از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو است و شیوه حکومتی آن جمهوری پارلمانی است. پرتغال جزء کشورهای توسعه‌یافته به‌شمار می‌آید. دین مردم این کشور مسیحیت از شاخه کاتولیک رومی است.
این کشور از غرب با اقیانوس اطلس و از شرق و شمال با کشور اسپانیا هم‌مرز است. این کشور همچنین مالکیت تعدادی جزیره در اقیانوس اطلس را دارد.
تاریخ این کشور بسیار غنی است و در حقیقت ایجاد سرزمین کنونی پرتغال به دوران پیش از تاریخ برمی‌گردد. در قرن 15 میلادی این کشور امپراتوری جهانی را ایجاد کرده بود که بخش‌هایی از آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی را دربر می‌گرفت.
کشور پرتغال دو منطقه کلان‌شهری عمده دارد که یکی کلان‌شهر لسیبون در جنوب و دیگری کلان‌شهر پورتو در شمال است. نام کامل پورتو، پورتو-کاله بوده‌است که به معنی بندر کال‌ها (نام قومی سلتی) است و نام پرتغال نیز تلفظی از نام پورتوکاله‌است. مناطق پورتو و لیسبون از قدیم با یکدیگر در رقابت بوده‌اند.
در دوران باستان ساکنان سرزمین کنونی پرتغال را اقوام سلتی گالاسی و لوسیتانی تشکیل می‌دادند و این منطقه بعداً بخشی از امپراتوری روم شد و سپس قبایل گوناگون ژرمن نیز به این سرزمین آمدند. ناحیه پرتغال در سده هشتم میلادی به تصرف مسلمانان موری (مراکشی) درآمد ولی شهسواران مسیحی بعداً مسلمانان را از این منطقه راندند. زبان پرتغالی امروزه به زبان لاتینی رومی‌ها بیش از سایر زبان‌های اروپایی شباهت دارد.
پرتغال در سال ۱۱۳۹ میلادی اعلام پادشاهی مستقل کرد. گرچه امپراتوری بزرگی که با کوشش دریانوردان پرتغالی به وجود آمده بود بعداً روی به افول نهاد، آنچه هنوز برجای مانده به حدی است که امروزه دولت پرتغال سومین کشور بزرگ مستعمراتی جهان به شمار می‌رود.
پرتغال کشوری توسعه‌یافته است که بر اساس آمارهای جهانی یکی از بهترین کشورها برای زندگی است زیرا کیفیت زندگی در آن بالاست. این کشور عضو اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد است و از بنیانگذاران پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو).
آب و هوای این کشور تحت تاثیر دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس است. میانگین دمای هوای سالانه آن در بخش شمالی 13 درجه و در بخش جنوبی 18 درجه سانتیگراد است.
رود دورو از میان اسپانیا و پرتغال عبور می کند. این رود قبلاً رود خروشانی بود، ولی ساخت 8 سد بر روی آن روح ناآرامش را رام کرد و حالا رود آرامی است.
سردترین بخش آن در شمال کشور واقع شده که در زمستان‌ها دمای هوا ممکن است به 15 درجه زیر صفر هم برسد و گرمترین بخش آن در جنوب کشور قرار دارد که تابستان‌هایی با دمای 45 درجه سانتیگراد را هم به خود دیده است.
فوتبال در پرتغال
فدراسیون فوتبال پرتغال سال 1914 تاسیس و در سال 1923 به عضویت فیفا درآمد. فوتبال مبتنی بر تکنیک و شباهت زبانی با برزیل باعث شده که این تیم را برزیل اروپا بخوانند و همواره هم ستارگان اصلی این تیم از یک تکنیک غنی برخوردار بوده اند. البته افتخارات دو تیم قابل قیاس نیست و قهرمانی های برزیل در جام جهانی برابر است با تعداد حضور پرتغال در جام جهانی.
پس از درخشش پرتغال در جام جهانی 1966 که به لطف بازیهای درخشان ستاره افسانه ای این تیم یعنی اوزه بیو مقام سوم را به دست آورد تا سالها پرتغال قدرتمندی ندیدیم تا اینکه نسل طلایی این تیم در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی با 2 قهرمانی جوانان جهان به دنیای فوتبال معرفی شدند. ستارگانی نظیر فیگو، روی کاستا، ژائو پینتو، سوسا، فریرا، فرناندو کوتو و ... با هدایت یک مربی به نام کارلوس کی روش تا یک دهه فوتبال پرتغال را به دوران اوج خودش برگرداندند. البته این نسل طلایی موفق شد پس از 16 سال پرتغال را به جام جهانی 2002 برساند. پس از آن نسل طلایی بازیکنان جوان و خوب دیگری به تیم ملی آمدند که سرآمد همه انها کریستیانو رونالدو بود که هم اینک به همراه لیونل مسی دو بازیکن فرازمینی خوانده می شوند و پیاپی رکورد شکنی می کنند. دکو، نانی، کاروالیو، نونو گومز، پائولتا، کوارشما و ... از دیگر ستارگان دهه اخیر پرتغال بوده اند.
پرتغال علاوه بر کی روش یک مربی بزرگ دیگر را به دنیای فوتبال معرفی کرده و ان کسی نیست جر خوزه مورینیو آقای خاص فوتبال جهان.
نحوه صعود به جام جهانی 2014
تیم ملی پرتغال از سال 2002 به بعد که پس از 16 سال به جام جهانی رسیده بود به طور مرتب به مرحله نهایی صعود کرده است. این تیم بعد از جام جهانی 2010 دچار تغییر و تحولات مثبتی شد و این تغییرات با صعود به مرحله نیمه نهایی یورو 2012 و حذف در ضربات پنالتی به دست قهرمان جهان و اروپا، به خوبی خود را نشان داد.
پرتغال به شکلی کاملاً دراماتیک جواز حضور در دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جام جهانی 2014 را کسب کرد. آنها در دور مقدماتی در گروهی (F) قرار گرفته بودند که کمتر کسی رأی به صعود مستقیم آنها نمی داد! اما شاگردان بنتو با کسب 6 پیروزی، 3 تساوی و یک شکست و با اشتباهات فردی در چند بازی آخر، تنها با یک امتیاز اختلاف، بعد از روسیه 22 امتیازی به عنوان تیم دوم راهی مرحله پلی آف شده و با قرعه سخت سوئد و زلاتان مواجه شدند. باید از میان زلاتان و کریستیانو یک نفر از این فستیوال فوتبالی محروم می ماند، اما در این جدال فوق العاده حساس، ستاره تیم رئال مادرید به موقع تأثیر خود را گذاشت و موفق شد تا در مجموع دو دیدار 4 بار توپ را از خط دروازه سوئد عبور دهد و با نتیجه 4-2 حکم صعود تیمش به برزیل را امضاء کند.
پرتغال در جام جهانی
سلسائوی اروپا هیچگاه در تاریخ جام جهانی کارنامه خوبی نداشته است. در طول تاریخ آنها تنها 6 بار موفق به صعود و حضور در جام جهانی شده اند که 2 بار در همان مرحله گروهی [1986 مکزیک و 2002 کره-ژاپن] از رقابت ها کنار رفته اند. اما بهترین عملکرد آنها در این فستیوال فوتبال، به جام جهانی 1966 انگلیس بر می گردد که در اولین دوره حضور خود به رتبه سوم نائل آمدند. بعد از آن 20 سال دیگر در انتظار حضور در میان بهترین تیم های جهان ماندند.
اما پرتغال کم کم با ظهور نسلی جدید، که بازیکنانی چون لوئیس فیگو، روی کاستا، نونو گومژ، پدرو پائولتا، کریستیانو رونالدو و بسیاری دیگر را شامل می شد، از سال 2002 پایه ثابت حضور در جام های جهانی بوده است و در سال 2006 نیز خود را به جمع 4 تیم پایانی رساندند و با شکست در مقابل ژرمن ها به رتبه چهارم دست یافتند.
پرتغالی ها در جام جهانی گذشته تحت هدایت کارلوس کی‌روش، سرمربی فعلی تیم ملی ایران، در همان مرحله یک هشتم نهایی به دست اسپانیا حذف شدند و در نتیجه آن کی‌روش از کار برکنار شد و از آن زمان تاکنون پائولو بنتو هدایت این تیم را به عهده گرفته است.
پیش بینی عملکرد در برزیل
پرتغال در گروه G رقابت ها با تیم های آلمان، غنا و ایالات متحده هم گروه شده است. اما حداقل روی کاغذ به نظر نمی رسد پرتغالی ها برای صعود از این گروه ناکام بمانند.
اولین دیدار آنها مقابل ژرمن ها خواهد بود؛ تیمی که حداقل تا قبل از مراحل پایانی، همیشه یکی از تیم های سرسخت در تورنمنت ها بوده اند و بعد از ناکامی های متعدد در سالیان اخیر، این بار با امید قهرمانی آمده اند و مدعی اصلی صعود از این گروه به شمار می روند و بدون شک سخت ترین و تعیین کننده ترین دیدار این گروه، در جدال بین آنها رقم خواهد خورد.
آمریکا دومین حریف پرتغال در این گروه خواهد بود؛ تیم تحت هدایت یورگن کلینزمن آلمانی، به عنوان تیم اول از کونکاکاف راهی جام جهانی شده است. و با توجه به عملکرد خوب این تیم در مقابل تیم های اروپایی، پرتغال باید مراقب این مسابقه باشد.
غنا تیم دیگر حاضر در این گروه است؛ اولین و آخرین حضور آنها در جام جهانی به سالهای 2006 و 2010 بر می گردد و علی رغم درخشش در جام ملت های آفریقا، هیچوقت در سطح جهانی موفق ظاهر نشده اند. پرتغال در سال های اخیر چندین بار با تیم هایی از این قاره روبرو شده است و آخرین بار نتیجه 5-1 در مقابل کامرون به پیروزی دست یافتند و به نظر نمی رسد کار سختی در این دیدار داشته باشند.
با توجه به حضور تیم های بلژیک، روسیه، کره جنوبی و الجزایر در گروه H، می توان گفت که شاگردان بنتو باید خود را برای دیداری سخت در مقابل پدیده احتمالی این رقابت ها [بلژیک] آماده کنند.
با توجه به فاکتورهای موجود در تیم بنتو و تجربه بالاتر آنها و حضور فوق ستاره ای چون کریستیانو رونالدو، می توان حضور این تیم در جمع 8 تیم پایانی را متصور شد.
بازیکنان شاخص
کریستیانو رونالدو کاپیتان تیم
بهترین بازیکن جهان در سال 2013 و دارنده دو عنوان مرد سال فوتبال جهان به مانند سال های اخیر چشم امید پرتغالی ها خواهد بود. کریستیانو رونالدو اکنون دیگر به رهبر و نماد تیم ملی تبدیل شده است. او با 110 بازی ملی بعد از لوئیس فیگو [127] و در کنار فرناندو کوتو بیشترین تجربه را در تیم دارد و با 49 گل به عنوان بهترین گلزن تاریخ کشورش شناخته می شود.
کریستیانو در سال منتهی به جام جهانی، فرم فوق العاده خود در رئال مادرید را نیز حفظ کرده است و علاوه بر رسیدن به فینال چمپیونزلیگ، با به ثمر رساندن 16 گل، موفق به شکستن رکورد گلزنی در این رقابت ها نیز شده است. او در این فصل 49 گل برای رئال مادرید به ثمر رسانده و در راه صعود به جام جهانی نیز 12 گل برای تیم ملی پرتغال به ثمر رسانده است. بدون هیچ شکی در جام جهانی برزیل نیز این بازیکن 29 ساله چشم های زیادی را به خود خیره خواهد کرد و باید منتظر درخشش او ماند. او مطمئناً انگیزه های زیادی برای درخشش در این رقابت ها خواهد داشت تا خیز بلندی برای کسب عنوان توپ طلا نیز بردارد.
ژائو موتینیو
مغز متفکر میانه میدان سلسائو بازیکن 27 ساله پرتغالی ها سال گذشته از لیگ کشور خود راهی تیم موناکو فرانسه شد. او در این فصل 32 بار در رقابت های مختلف برای تیم سلطنتی به میدان رفت و نتیجه آن تنها 8 پاس گل و یک گل بود. اما موتینیو در تیم ملی همواره توانایی های خود را بهتر نشان داده است و مطمئناً وظیفه سختی برای تغذیه مهاجمان تیمش خواهد داشت. اگر او به خوبی وظایف خود را به جا بیاورد، می توان روز های خوبی برای بنتو و تیمش متصور بود!
فابیو کوئنترائو
با اینکه در این فصل فابیو کوئنترائو تنها 17 بار در تمام رقابت ها برای رئال مادرید به میدان رفته است، اما او در حساس ترین مقطع فصل و در غیاب مارسلو، به بهترین نحو ممکن خود را نشان داد و یکی از عوامل اصلی موفقیت رئال مادرید در فینال جام حذفی و نیمه نهایی چمپیونزلیگ بود. فابیو در کارهای دفاعی و هجومی تعادل فوق العاده ای دارد و یکی از ارکان اصلی تیم بنتو در مسیر صعود به جام جهانی بود. هماهنگی او در سمت چپ با کریستیانو رونالدو می تواند بلای جان سایر تیم ها در برزیل باشد.
پپه
احتمالاً این آخرین جام جهانی مدافع 31 ساله پرتغالی ها باشد. او در فصل 14-2013 و با روی کار آمدن کارلو آنچلوتی، از هر لحاظ به حداکثر آمادگی خود رسیده است و دیگر خبری از اشتباهات و کارتهای مکرر او نیست. او در این فصل یکی از ارکان اصلی تیم باشگاهی خود به شمار می رود و انجام 48 بازی و به ثمر رساندن 5 گل (بهترین آمار کارنامه او) به وضوح گویای این حرف است. پائولو بنتو امید زیادی دارد که این مدافع تنومند در جام جهانی نیز به همین روند خود ادامه دهد تا بدین ترتیب خیال او از بابت کارهای دفاعی تیمش تاحدودی راحت شود.
سرمربی: پائولو بنتو (Paulo Bento)
پرتغال تحت هدایت پائولو بنتو، مربی که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را نیز دارد، چندین و چند بار ثابت کرده است که در روزها و شرایط سخت بهتر عمل می کند. او در 40 باری که روی نیمکت پرتغال نشسته است، 23 پیروزی، 10 تساوی و 7 شکست را ثبت کرده است. آنها بعد از سپری کردن یورو 2012 و مرحله مقدماتی، اکنون جزو مدعیان اصلی به شمار نمی روند، اما این تیم یکدست و هماهنگ، با رهبری کریستیانو رونالدو در داخل زمین، می تواند حرف های زیادی برای گفتن در برزیل داشته باشد.
صحنه‌ای ماندگار از پرتغال در تاریخ جام جهانی
پرتغال در یک دیدار تاریخی البته نه از لحاظ فنی بلکه از نظر خشئنت یکی از دو تیم حاضر بود و دیدار این تیم با هلند در یک هشتم نهایی جام جهانی 2006 آلمان با 4 اخراجی و 16 اخطاری خشن ترین بازی تاریخ جام جهانی از نظر کارت قرمز لقب گرفت. پرتغال این بازی را با تک گل مانیش 1-0 برد و به انگلیس خورد.
پوستر تیم ملی پرتغال:
رنکیگ فیفا:
7
سرمربی:
اسکار تابارس
تاسیس:
1900
کمک مربی 1:
ماریو ربولو
عضویت در فیفا:
1923
کمک مربی 2:
-
حضور در جام جهانی:
12
کاپیتان:
دیگو لوگانو
قهرمان:
2
سال های قهرمانی:
1930, 1950
نایب قهرمان:
0
سال های نایب قهرمانی:
-
سوم:
0
سال های سومی:
-
چهارم:
4
سال های چهارمی
1954, 1970, 2010
پرچم کشور اروگوئه
لباس اول تیم ملی فوتبال آرژانتین
لباس دوم تیم ملی فوتبال آرژانتین
آشنایی کلی با کشور اروگوئه
اروگوئه کشور کوچکی واقع در جنوب شرقی آمریکای جنوبی، به پایتختی مونته‌ویدئو است که با نام رسمی «جمهوری شرقی اروگوئه» و یا «جمهوری شرق اروگوئه» در قسمت جنوبی قارهٔ آمریکای جنوبی واقع شده است.
این کشور از سمت شمال با برزیل، از غرب با رودخانهٔ اروگوئه، از جنوب غربی با دهانه رودخانهٔ ریو دلاپلاتا (به معنی «رودخانهٔ نقره» که در زبان انگلیسی به «ریور بلات» معروف است و در سمت دیگر آن کشور آرژانتین قرار دارد، و از جنوب شرقی با اقیانوس اطلس هم جوار است.
این کشور 176٫215 کیلومتر مربع مساحت و 3٬399٬237 نفر جمعیت دارد که از این تعداد 1٫7 میلیون نفر یعنی تقریباً نیمی از جمعیت آن، در پایتخت و بزرگترین شهر یعنی مونته ویدئو زندگی می‌کنند. این کشور، دومین کشور کوچک مستقل در آمریکای جنوبی است و فقط از سورینام بزرگتر است. ( از گویان فرانسه نیز که هنوز مستقل نشده بزرگتر است.) و پایدارترین کشور از لحاظ ثبات سیاسی و اقتصادی است. این کشور، مدتی توسط برزیل و پرتغال استعمار شده بود. در تاریخ بیست و پنجم اوت 1825 فردی به نام خوان آنتونیو لاوالیا، خیزش مردم را برای استقلال کشور رهبری کرد و آن تاریخ، اکنون روز تعطیلی ملی می‌باشد.
اروگوئه نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط پرتغالی‌ها کشف شد و شهر کولونیا در سال 1680 توسط آنان بنیان نهاده شد. در سالهای بعدی پای اسپانیایی‌ها نیز به این کشور باز شد. اسپانیایی‌ها در اوایل سده 18 شهر مونته‌ویدئو را تأسیس کردند. در سده‌های 17 و 18 میلادی جنگ‌هایی بر سر مالکیت اروگوئه بین اسپانیا و پرتغال در گرفت که منجر به پیروزی اسپانیا شد. در سال 1820 برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد تا اینکه در بین سالهای 1825 تا 1828 انقلاب عمومی آغاز شد و به استقلال کامل در سال 1828 از برزیل انجامید. محبوب‌ترین ورزش در اروگوئه فوتبال است (به زبان اسپانیایی "futbol") که افتخارات زیادی نیز در این رشته کسب کرده است.
نحوه صعود به جام جهانی 2014 برزیل
تیم ملی فوتبال اروگوئه در مرحله انتخابی دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جام جهانی 2014 برزیل با 8 تیم دیگر منطقه آمریکای جنوبی(CONMEBOL) به صورت دوره ای و رفت و برگشت به رقابت پرداخت و با 7 برد، 4 مساوی و 5 باخت و با 25 امتیاز و به خاطر تفاضل گل کمتر پائین تر از اکوادور در رده پنجم قرار گرفت و به مرحله پلی آف راه یافت. اروگوئه در مرحله پلی آف و در دیدار با تیم پنجم آسیا یعنی اردن در دو دیدار رفت و برگشت به برتری 5-0 دست یافت و برای 1دوازدهمین بار به جام جهانی صعود کرد. این تیم با 185.2 میلیون یورو یازدهمین تیم گران قیمت جام جهانی 2014 است.
نتایج مسابقات انتخابی اروگوئه به شرح زیر است:
اروگوئه 4 - 2 بولیوی / پاراگوئه1 - 1 اروگوئه / اروگوئه 4 - 0 شیلی / اروگوئه 1 - 1 ونزوئلا / اروگوئه 4 - 2 پرو / کلمبیا 4 - 0 اروگوئه
اروگوئه 1 - 1 اکوادور / آرژانتین 3 - 0 اروگوئه / بولیوی 4 - 1 اروگوئه / اروگوئه 1 - 1 پاراگوئه / شیلی 2 - 0 اروگوئه / ونزوئلا 0 - 1 اروگوئه
پرو 1 - 2 اروگوئه / اروگوئه 2 - 0 کلمبیا / اکوادور 1 - 0 اروگوئه / اروگوئه 3 - 2 آرژانتین
مرحله پلی آف (Play Off)
اردن 0 - 5 اروگوئه
اروگوئه 0 - 0 اردن
جدول رده‌‌بندی نهایی مقدماتی جام جهانی منطقه آمریکای جنوبی(CONMEBOL)
لاسلسته (لقب تیم ملی فوتبال اروگوئه) تاکنون تنها یک بار و در اولین دوره میزبان جام جهانی بوده و با صعود به جام جهانی 2014 برزیل دوازدهمین صعود به این تورنمنت معتبر را جشن گرفتند. 2 قهرمانی و 3 مقام چهارمی در 11 حضور قبلی این تیم ثبت شده است.
اروگوئه در فینال 1930 آرژانتین را 4-2 شکست داد و اولین قهرمان جام جهانی (که ان زمان جام ژول ریمه نامیده می شد) لقب گرفت و در سال 1950 نیز در یک دیدار دراماتیک موفق شد تیم ملی برزیل را در مقابل دیدگان نزدیک به 200 هزار تماشاگر ورزشگاه ماراکانا 2-1 شکست دهد و دومین جشن قهرمانی خود را در کشور همسایه جشن بگیرد.
فیروزه ای پوشان آمریکای لاتین در جام های جهانی 1954، 1970 و 2010 به ترتیب با شکست برابر اتریش، آلمان غربی و آلمان در دیدار رده بندی به مقام چهارم رسیدند.
اروگوئه به همراه برزیل و آلمان غربی یک آمار مشترک جالب دارند؛ 3 کشوری که در دوره پس از قهرمانی به مقام چهارم رسیدند؛ اروگوئه پس از قهرمانی در جام جهانی 1950 در دوره بعدی چهارم شد، آلمان غربی پس از قهرمانی در جام 1954 در دوره بعدی به عنوان چهارمی دست یافت و برزیل نیز پس از قهرمانی در جام جهانی 1970 در دوره بعدی با شکست 1-0 برابر لهستان چهارم شد.
معرفی سرمربی و بازیکنان کلیدی
سرمربی: اسکار تابارز (Óscar Tabárez)
اسکار واشینگتن تابارس اسلاوو (به اسپانیایی: Óscar Wáshington Tabárez Sclavo) که به ( El Maestro (The Teacher معروف است یکی از بازیکنان سابق فوتبال اروگوئه است که تا کنون در 2 جام جهانی 1990 و 2010 هدایت تیم ملی کشورش را برعهده داشته است. وی پس از اینکه از سال 1988 تا 1990 سرمربی تیم ملی بود تا 16 سال به هدایت تیم های باشگاهی پرداخت و مجددا پس از جام جهانی 2006 به راس تیم ملی کشورش بازگشت و برای دومین بار پیاپی پس از جام جهانی 2010 اروگوئه را به جام جهانی برزیل هم رساند. تیم تحت هدایت تابارز در جام جهانی 2010 با ارائه بازی های هجومی و زیبا تا نیمه نهایی بالا آمد اما در این مرحله به تیم خوب هلند 3-2 باخت و به دیدار رده بندی رفت و در آن دیدار هم 3-2 به آلمان باخت و به مقام چهارم رسید. تیم تابارز هم در جمع بهترین گلزنان و هم در میان بهترین دروازه بانان نماینده داشت. تابارز در جام ملتهای آمریکای جنوبی 2011 نیز اروگوئه را قهرمان کرد تا به عنوان یک چهره محبوب در کشورش شناخته شود.
کاپیتان: دیگو لوگانو (Diego Alfredo Lugano)
این مدافع مستحکم با 34 سال سن در جام جهانی قبلی (2010) نیز کاپیتان اروگوئه بود. وی که هم اکنون در وست برومویچ بازی می کند سابقه پوشیدن پیراهن سائوپائولو، فنرباغچه، پاریسن ژرمن و مالاگا را نیز دارد. 92 بازی ملی و 9 گل زده در کارنامه لوگانو ثبت شده است.
ستاره تیم: لوئیس سوارز (Luis Alberto Suárez)
بدون شک ستاره اروگوئه در برزیل لوئیس آلبرتو سوارز مهاجم 27 ساله جنجالی و گلزن لیورپول خواهد بود. وی که تاکنون (زمان تنظیم گزارش: هفته سی و یکم لیگ برتر) با 28 گل زده در صدر جدول گلزنان لیگ برتر انگلیس قرار دارد، در رده ملی هم با 38 گل زده در 77 بازی ملی بهترین گلزن تاریخ اروگوئه به شمار می رود. سوارز توانست در رقابت‌های کوپا آمریکا 2011 به عنوان بهترین بازیکن برسد. ماجرای گاز گرفتن دست براتیسلاو ایوانوویچ مدافع چلسی توسط سوارز در سال گذشته میلادی و محرومیت 10 جلسه ای این مهاجم اروگوئه ای به یکی از سوژه های پر سروصدای فوتبال انگلیس تبدیل شد(فیلم این حرکت عجیب).
سوارز که در جام جهانی 2010 سه گل برای اروگوئه به ثمر رساند در مرحله انتخابی جام جهانی با به ثمر رساندن 11 گل به عنوان بهترین گلزن این قاره بالاتر از لیونل مسی قرار گرفت و کمک شایانی به صعود تیم ملی کشورش انجام داد.
لوئیز سوارز در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی نیز حرکتی انتحاری انجام داد و با به جان خریدن اخراج در دقیقه 120 یک هشتم نهایی علاوه بر جلوگیری از حذف تیم کشورش به منفورترین اروگوئه ای نزد مردم غنا تبدیل شد.
البته از ادینسون کاوانی و دیگو فورلان نیز نباید غافل شد و این دو گلزن قهار هم می توانند برای هر تیمی خطرساز باشند، هرچند گروه اروگوئه در این دوره بسیار سخت است و همانگونه که در بالا نیز گفته شد این گروه با وجود 3 قهرمان جام جهانی گروه مرگ جام بیستم نامیده شده است.
صحنه‌ای ماندگار از اروگوئه در تاریخ جام جهانی
شاید از حرکت عجیب سوارز در جام جهانی 2010 مقابل غنا و صعود دراماتیک اروگوئه از یک هشتم نهایی جام نوزدهم به عنوان یک حرکت ماندگار فوتبال اروگوئه یاد شود اما با میزبانی مجدد برزیل در جام جهانی همه اروگوئه‌ای‌ها به یاد دراماتیک ترین فینال جام جهانی می افتند؛ جایی که در عین ناباوری در پرتماشاگرترین دیدار تاریخ فوتبال چیزی شبیه معجزه رخ داد.
در 16 جولای 1950 و برای مسابقه فینال جام جهانی 173هزار و 850 بلیط فروخته شد، اما در عمل 199 هزار و 854 نفر تماشاگر دیدار برزیل و اروگوئه دو ابر قدرت آن زمان فوتبال جهان شدند. در آن دوره از مسابقات که اولین دوره جام جهانی پس از جنگهای جهانی به شمار می رفت بازی ها در دو مرحله برگزار شد و در مرحله اول 13 تیم حاضر به 4 گروه نامتقارن تقسیم شدند؛ دو گروه 4 تیمی، یک گروه 3 تیمی و یک گروه دو تیمی!
اروگوئه که در گروه دو تیمی بود با انجام یک بازی و برد 8-0 برابر بولیوی به مرحله نهایی (4 تیم برتر) راه یافت و با تیم های برزیل میزبان (که بسیار قدرتمند بود)، اسپانیا و سوئد فینال را به صورت دوره ای و متمرکز برگزار کردند. در روز آخر دو دیدار به صورت همزمان برگزار شد که یکی تشریفاتی بود و حکم رده بندی را داشت و دیگر دیدار به عنوان فینال برگزار شد؛ برزیل - اروگوئه. دو تیم در شرایطی به دیدار هم رفتند که برزیل موفق شده بود اسپانیا و سوئد را به ترتیب با نتایج پرگل 6-1 و 7-1 شکست دهد و اروگوئه با تساوی 2-2 با اسپانیا و پیروزی 3-2 برابر سوئد گام به این دیدار نهاده بود. نتیجه تساوی برزیل را قهرمان می کرد و اروگوئه تنها به برد نیاز داشت و با توجه به نتایج خارق العاده برزیل این امر محال به نظر می رسید.
دیدار دو تیم در نیمه اول گلی نداشت اما در همان اوایل نیمه دوم برزیل توسط فریاکا (FRIACA) در دقیقه 47 به گل رسید. خوان شیافینو (Juan SCHIAFFINO) در دقیقه 66 بازی را به تساوی کشاند. 200 هزار تماشاگر برزیلی سرخوش از این نتیجه خود را آماده جشن قهرمانی می کردند که آلسیداس گیگیا (Alcides GHIGGIA) در دقیقه 79 دیگ جوشان ماراکانا را در سکوت محض فرو برد و با سرازیر کردن اشک 200 هزار برزیلی حاضر در ورزشگاه و میلیونها نفر در خارج از ورزشگاه دومین قهرمانی را در خاک کشور همسایه و کشوری که سالها اروگوئه را تحت استعمار خودش داشت به ارمغان آورد و مانع اولین قهرمانی برزیل شد.
پوستر تیم ملی اروگوئه:
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
