05-06-2014، 22:27
بوئینگ ۷۴۷ (به انگلیسی: Boeing 747) معروف به جامبوجت هواپیمای جت چهار موتوره بزرگ مسافربری است که شرکت بوئینگ میسازد. هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ بعد از هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰، دومین هواپیمای بزرگ مسافربری در جهان است.
تولید بوئینگ ۷۴۷ در زمان خود انقلابی بزرگ در صنعت هواپیماهای مسافربری به حساب میآمد و برای چهل سال بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان بود. بوئینگ ۷۴۷ با چهار موتور و ساختاری دوطبقه قابلیت جابجایی حداکثر ۵۵۰ مسافر را داراست. برخلاف ایرباس آ-۳۸۰، طبقه دوم در بوئینگ ۷۴۷ کامل نیست و منحصر به قسمت جلوی هواپیما است.
اندیشه ساخت ۷۴۷ توسط شرکت هواپیمایی بوئینگ در اواسط دهه شصت میلادی مطرح شد، بهدنبال آن ارتش آمریکا برای تقویت ناوگان خود قرارداد خرید تعداد زیادی از این هواپیما را با شرکت بوئینگ منعقد کرد.
پس از آن بوئینگ طراحی مدل مسافربری آن را اعلام کرد که نتیجه آن پرواز مدل ۱۰۰-۷۴۷ این هواپیما در سال ۱۹۶۹ بود، پس از یک سال و در سال ۱۹۷۰ این مدل از ۷۴۷ اولین سرویس دهی خود را برای شرکت هواپیمایی پان امریکن آغاز کرد. امروزه بوئینگ ۷۴۷ جایگاهی ویژه در نزد عموم مردم و مسافران پروازهای بینالمللی پیدا کردهاست و بی دلیل نیست که به آن لقب ملکه آسمانها دادهاند.
مدلها
مدل ۱۰۰-۷۴۷
مدل ۲۰۰-۷۴۷
مدل ۷۴۷ اسپی
مدل ۱۰۰-۷۴۷
استفاده از چهار موتور توربوفن از یکی از سه مدل پرت اند ویتنی JT9D7A، رولز-رویس RB211-524B2 و یا جنرال الکتریک CF6-45A2 قابلیت پرواز تا سرعت ۹۶۷ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی آن ۹۰۷ کیلومتر بر ساعت میباشد) و طی مسافت ۹٬۸۰۰ کیلومتر را دارا است. وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۱۶۲٬۳۸۶ کیلوگرم و توانایی تحمل حداکثر ۳۴۰٬۱۹۵ کیلوگرم را در هنگام بلند شدن دارد.
مدل ۲۰۰-۷۴۷
بابهره گیری از چهار موتور از یکی از سه مدل مدل پرت اند ویتنی JT9D-7R4G2، رولز-رویس RB211-524D4 و یا جنرال الکتریک CF6-50E2، این مدل از ۷۴۷ قابلیت پرواز تا حداکثر سرعت ۹۸۱ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی آن ۹۰۷ کیلومتر بر ساعت تعریف شده است) و طی مسافت ۱۲٬۷۰۰ کیلومتر را دارد. وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۱۷۴٬۰۰۰ کیلوگرم و توانایی تحمل وزن ۳۷۷٬۸۴۰ کیلوگرم در هنگام بلند شدن را دارا است. در هر دو مدل ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ فاصله دو سر بالها ۶۴/۵۹ متر، مساحت سطح بالها ۵۱۱ مترمربع، طول هواپیما ۶۶/۷۰ متر و ارتفاع آن ۳۳/۱۹ متر میباشد. همچنین ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ قابلیت جابجایی ۳۶۶ مسافر در سه کلاس پروازی، ۴۵۲ مسافر در دو کلاس پروازی و حداکثر ۵۵۰ مسافر را دارد.
مدل ۷۴۷ اسپی
این هواپیما مدل دورپرواز ۷۴۷ است، که دارای بدنهای کوتاهتر و دم عمودی بلندتر از مدلهای ۱۰۰ و ۲۰۰ است و قابلیت حمل سوخت بیشتری دارد.
شرکت هواپیمایی ملی ایران یکی از نخستین سفارشدهندگان این مدل هواپیما بود. نخستین مدل تحویلی به ایران ایر در پرواز انتقالی خود از آمریکا به ایران، به علت نقص فنی دچار سانحه شد و سقوط کرد. این پرواز مسافری حمل نمیکرد و در این سانحه خلبانان و کادر پروازی حاضر در هواپیما کشته شدند.[نیازمند منبع] پس از سانحه، شرکت بوئینگ در مدل اسپی به ویژه در طراحی بال و مخازن سوخت درون آنها تغییرات عمدهای داد.
با دریافت هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ اسپی، ایران ایر پروازهای مستقیم خود را بین تهران و نیویورک آغاز کرد که در آن دوران طولانیترین پرواز بدون توقف در جهان محسوب میشد.[نیازمند منبع]
آمار
شرکت بوئینگ در مجموع تا اکتبر ۲۰۰۸، ۱۴۰۹ فروند از این گونه هواپیما را تولید کرده بود.
۷۴۷
در ایران، هواپیمایی ایران ایر (هما) مدلهای زیر ۷۴۷ را در اختیار دارد:
چهار فروند ۲۰۰-۷۴۷ با کدهای ثبتی EP-IAH و EP-IAG وEP-IAI وEP-ICD-Cargo
چهار فروند ۷۴۷ اسپی با کدهای ثبتی EP-IAD و EP-IAC و EP-IAB و EP-IAA
یک فروند بویینگ ۷۴۷ ترابری با کد ثبتی EP-ICD
شرکت هواپیمایی ماهان دارای هشت فروند هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ به شرح زیر است:
بوئینگ ۷۴۷-۳۰۰ به شمارههای ثبتی EP-MND, EP-MNE
بوینگ ۷۴۷-۴۰۰ به شمارههای ثبتی EP-MNA, EP-MNB, EP-MNC
بوئینگ ۷۴۷-۱۰۰SR-Cargo به شماره ثبتی SX-DCB وتعداد دوفروند بوئینگ ۷۴۷-۲۰۰ مسافربری وترابری
ازرده خارج به شماره ثبتی F-GCBD وF-WQAJ
تعداد ۱۳ فروند بوئینگ ۷۴۷-۱۰۰و۲۰۰ ترابری وسوخترسان در نیروی هوایی ارتش
جزئیات:
بوئینگ ۷۴۷ حدود ۶ میلیون قطعه دارد که در ۳۳ کشور مختلف ساخته میشود.
فقط یک موتور ۷۴۷ نیرویی بیشتر از ۴ موتور بوئینگ ۷۰۷ تولید میکند.
سوانح
در مجموع مدل ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ در شرکتهای مختلف هواپیمایی ۳۰ سانحه داشته است، تعداد بسیار کمی از این حوادث بخاطر اشکالات طراحی و یا ساختاری هواپیما بوده است و بیشتر آنها به سبب اشتباه خلبان، حملات تروریستی و یا هواپیما ربایی بوده است.
در روز دوشنبه ۲۹ آوریل ۲۰۱۳ (۹ اردیبهشت ۱۳۹۲) در افغانستان یک فروند ۷۴۷ ترابری امریکایی لحظاتی پس از برخاستن از پایگاه هوایی بگرام به مقصد دبی، سقوط کرد که در نتیجه هر ۷ سرنشین اهل میشیگان آن مُردند. سیانان در گزارشی دلیل این پیشآمد را نامساعد بودن هوا پنداشت و ناتو امکان وجود هر گونه کُنش گروههای مسلح را در نزدیکی پایگاه رد میکند.
تولید بوئینگ ۷۴۷ در زمان خود انقلابی بزرگ در صنعت هواپیماهای مسافربری به حساب میآمد و برای چهل سال بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان بود. بوئینگ ۷۴۷ با چهار موتور و ساختاری دوطبقه قابلیت جابجایی حداکثر ۵۵۰ مسافر را داراست. برخلاف ایرباس آ-۳۸۰، طبقه دوم در بوئینگ ۷۴۷ کامل نیست و منحصر به قسمت جلوی هواپیما است.
اندیشه ساخت ۷۴۷ توسط شرکت هواپیمایی بوئینگ در اواسط دهه شصت میلادی مطرح شد، بهدنبال آن ارتش آمریکا برای تقویت ناوگان خود قرارداد خرید تعداد زیادی از این هواپیما را با شرکت بوئینگ منعقد کرد.
پس از آن بوئینگ طراحی مدل مسافربری آن را اعلام کرد که نتیجه آن پرواز مدل ۱۰۰-۷۴۷ این هواپیما در سال ۱۹۶۹ بود، پس از یک سال و در سال ۱۹۷۰ این مدل از ۷۴۷ اولین سرویس دهی خود را برای شرکت هواپیمایی پان امریکن آغاز کرد. امروزه بوئینگ ۷۴۷ جایگاهی ویژه در نزد عموم مردم و مسافران پروازهای بینالمللی پیدا کردهاست و بی دلیل نیست که به آن لقب ملکه آسمانها دادهاند.
مدلها
مدل ۱۰۰-۷۴۷
مدل ۲۰۰-۷۴۷
مدل ۷۴۷ اسپی
مدل ۱۰۰-۷۴۷
استفاده از چهار موتور توربوفن از یکی از سه مدل پرت اند ویتنی JT9D7A، رولز-رویس RB211-524B2 و یا جنرال الکتریک CF6-45A2 قابلیت پرواز تا سرعت ۹۶۷ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی آن ۹۰۷ کیلومتر بر ساعت میباشد) و طی مسافت ۹٬۸۰۰ کیلومتر را دارا است. وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۱۶۲٬۳۸۶ کیلوگرم و توانایی تحمل حداکثر ۳۴۰٬۱۹۵ کیلوگرم را در هنگام بلند شدن دارد.
مدل ۲۰۰-۷۴۷
بابهره گیری از چهار موتور از یکی از سه مدل مدل پرت اند ویتنی JT9D-7R4G2، رولز-رویس RB211-524D4 و یا جنرال الکتریک CF6-50E2، این مدل از ۷۴۷ قابلیت پرواز تا حداکثر سرعت ۹۸۱ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی آن ۹۰۷ کیلومتر بر ساعت تعریف شده است) و طی مسافت ۱۲٬۷۰۰ کیلومتر را دارد. وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۱۷۴٬۰۰۰ کیلوگرم و توانایی تحمل وزن ۳۷۷٬۸۴۰ کیلوگرم در هنگام بلند شدن را دارا است. در هر دو مدل ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ فاصله دو سر بالها ۶۴/۵۹ متر، مساحت سطح بالها ۵۱۱ مترمربع، طول هواپیما ۶۶/۷۰ متر و ارتفاع آن ۳۳/۱۹ متر میباشد. همچنین ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ قابلیت جابجایی ۳۶۶ مسافر در سه کلاس پروازی، ۴۵۲ مسافر در دو کلاس پروازی و حداکثر ۵۵۰ مسافر را دارد.
مدل ۷۴۷ اسپی
این هواپیما مدل دورپرواز ۷۴۷ است، که دارای بدنهای کوتاهتر و دم عمودی بلندتر از مدلهای ۱۰۰ و ۲۰۰ است و قابلیت حمل سوخت بیشتری دارد.
شرکت هواپیمایی ملی ایران یکی از نخستین سفارشدهندگان این مدل هواپیما بود. نخستین مدل تحویلی به ایران ایر در پرواز انتقالی خود از آمریکا به ایران، به علت نقص فنی دچار سانحه شد و سقوط کرد. این پرواز مسافری حمل نمیکرد و در این سانحه خلبانان و کادر پروازی حاضر در هواپیما کشته شدند.[نیازمند منبع] پس از سانحه، شرکت بوئینگ در مدل اسپی به ویژه در طراحی بال و مخازن سوخت درون آنها تغییرات عمدهای داد.
با دریافت هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ اسپی، ایران ایر پروازهای مستقیم خود را بین تهران و نیویورک آغاز کرد که در آن دوران طولانیترین پرواز بدون توقف در جهان محسوب میشد.[نیازمند منبع]
آمار
شرکت بوئینگ در مجموع تا اکتبر ۲۰۰۸، ۱۴۰۹ فروند از این گونه هواپیما را تولید کرده بود.
۷۴۷
در ایران، هواپیمایی ایران ایر (هما) مدلهای زیر ۷۴۷ را در اختیار دارد:
چهار فروند ۲۰۰-۷۴۷ با کدهای ثبتی EP-IAH و EP-IAG وEP-IAI وEP-ICD-Cargo
چهار فروند ۷۴۷ اسپی با کدهای ثبتی EP-IAD و EP-IAC و EP-IAB و EP-IAA
یک فروند بویینگ ۷۴۷ ترابری با کد ثبتی EP-ICD
شرکت هواپیمایی ماهان دارای هشت فروند هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ به شرح زیر است:
بوئینگ ۷۴۷-۳۰۰ به شمارههای ثبتی EP-MND, EP-MNE
بوینگ ۷۴۷-۴۰۰ به شمارههای ثبتی EP-MNA, EP-MNB, EP-MNC
بوئینگ ۷۴۷-۱۰۰SR-Cargo به شماره ثبتی SX-DCB وتعداد دوفروند بوئینگ ۷۴۷-۲۰۰ مسافربری وترابری
ازرده خارج به شماره ثبتی F-GCBD وF-WQAJ
تعداد ۱۳ فروند بوئینگ ۷۴۷-۱۰۰و۲۰۰ ترابری وسوخترسان در نیروی هوایی ارتش
جزئیات:
بوئینگ ۷۴۷ حدود ۶ میلیون قطعه دارد که در ۳۳ کشور مختلف ساخته میشود.
فقط یک موتور ۷۴۷ نیرویی بیشتر از ۴ موتور بوئینگ ۷۰۷ تولید میکند.
سوانح
در مجموع مدل ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ در شرکتهای مختلف هواپیمایی ۳۰ سانحه داشته است، تعداد بسیار کمی از این حوادث بخاطر اشکالات طراحی و یا ساختاری هواپیما بوده است و بیشتر آنها به سبب اشتباه خلبان، حملات تروریستی و یا هواپیما ربایی بوده است.
در روز دوشنبه ۲۹ آوریل ۲۰۱۳ (۹ اردیبهشت ۱۳۹۲) در افغانستان یک فروند ۷۴۷ ترابری امریکایی لحظاتی پس از برخاستن از پایگاه هوایی بگرام به مقصد دبی، سقوط کرد که در نتیجه هر ۷ سرنشین اهل میشیگان آن مُردند. سیانان در گزارشی دلیل این پیشآمد را نامساعد بودن هوا پنداشت و ناتو امکان وجود هر گونه کُنش گروههای مسلح را در نزدیکی پایگاه رد میکند.