قابل توجه لیل و مجنون های امروزی

[منتظر19]

پس چرا تو اروپا و امریکا که خودتون گفتین دارن به حجاب روی می اورند، نمی ایند باحجابارو بگیرن ببرن کلانتری ولی اینجا بی حجابارو می برن. خیلی جالبه

واقعا اینجوری فکر میکنید؟؟؟؟
باشه من پست بعدی رو یه سری منابع میذارم تا ببینید چه رفتاری با افراد با حجاب دارن......

چرا تو دانشگاه ها اجازه نمیدن خانم ها با حجاب وارد بشن؟؟؟؟؟؟؟/

جای دوری نمیریم تو همین آذربایجان و ترکیه؟؟؟؟؟؟؟/
میتونید بگید چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا هر چند وقت یه بار اخباری به دست میرسه که با خانم های باحجاب چه رفتاری داشتن؟؟؟؟؟؟

چرا واقعا؟؟؟؟

درسته خیلی جالبه که اطلاعاتتون رو به روز نمیکنید.....

یا علی........

---

پس چرا تو اروپا و امریکا که خودتون گفتین دارن به حجاب روی می اورند، نمی ایند باحجابارو بگیرن ببرن کلانتری ولی اینجا بی حجابارو می برن. خیلی جالبه

به خاطر احترام حاکمیت به حریم شخصی و سلیقه افراد
در مورد رو آوردن به حجاب و اسلام هم به خاطر آزادی تبلیغ عقاید مختلف تو اون کشورا عده ای جذب اسلام شدن.  طبیعیه چون هر تبلیغی بالاخره اثرش رو رو عده ای میذاره هرقدرم که ضعیف باشه.

این جناب هم هم شیفته ی غرب شدن البته بیشتر نقاط ضعف غرب نه نقاط قوت!!!!

حجاب وقتی در رابطه با جامعه است دیگه شخصی نیست.....چون همه ی افراد جامعه باهاش روبه رو میشن........

نظر بعدیتون هم در نوع خودش بسیار بسیار جالب بود.....
واقعا که افراد باحجاب  و مسلمان ازادی زیادی دارن تو کشور های غربی مثلا اجازه ی ورود به دانشگاه رو ندارن!!!!...
و یا هر چند وقت یه بار توسط عده ای آزار و اذیت میبینن..........

همه ما شیفته غربیم ولی جرئت بیانشو نداریم.
توی این مملکت هر 4 سال یه بار رییس جمهور انتخاب میشه. این از کجا اومده؟ همه قانون اساسی شما به جز اون اصل 110 از قانون اساسی فرانسه و بلژیک کپی شده. شما میگی شخصی نیست من میگم شخصیه. اونی که فکر میکنه شخصیه شما نباید به حریمش تجاوز کنی. اگه شما فکر میکنی شخصی نیست میتونی برای خودت تصمیم بگیری نه دیگران. شما با این استدلال که شخصی نیست جوری بپوش که عقیده و طرز فکر خودتو راضی کنی. 
این اجازه ورود با حجاب به مدرسه و احتمالا دانشگاه تو همه غرب نیست و من جایی جز فرانسه رو نمیشناسم که ممنوعش کرده باشه که کاملا هم محکومه. و وقتی این تصمیم گرفته شد اولین مخالفت رو لیبرالها باهاش کردن. و البته ذکر این نکته لازمه که توی فرانسه ورود به مدرسه با وضعیتی که تبلیغ دین محسوب بشه کلا ممنوعه. یعنی کسی حتی نمیتونه با گردنبند صلیب بره تو مدرسه. این محدودیت فقط برای مسلمونا نیست.

کسی رو تا به حال به خاطر اینکه بگه شیفته ی غربه محاکمه نکردن...

باشه شما بگو شخصیه ولی باز من میگم نیست... کلا طرز فکر شما و من با هم فرق داره فکر نمیکنم به جایی برسیم.....

بسياري از كشورهاي اروپايي در قالب اتحاديه اروپا، كشورهاي آسيايي را ناقض حقوق بشر معرفي مي كنند. اين در حالي است كه موارد فراواني از نقض حقوق بشر در آمريكا و اروپا ديده مي شود.

نقش حقوق بشر در فرانسه – كشوري كه تاريخ اروپا از آن به عنوان مهد آزادي و دموكراسي ياد مي كند – به دلايلي همچون نفوذ لابي هاي صهيونيستي در حاكميت و اصرار دولت بر حفظ ماهيت سكولار خود و سيطره نظام سرمايه داري بر جامعه، به امري طبيعي در آمده است. اقليت هاي ديني مانند مسلمانان و قوميت هايي مانند عرب تبارها و سياه پوستان نه تنها از كرسي پارلمان و ديگر نهادهاي تصميم گيري محرومند. بلكه هدف خشونت هاي نژاد پرستانه و افراطي قرار گرفته اند. روژه گارودي ، نويسنده و محقق مسلمان فرانسوي، به دليل نوشتن كتابي تاريخي وطرح اتهاماتي عليه صهيونيسم بين المللي، محاكمه مي شود. با به اجرا گذاشتن قانوت منع حجاب ، از تحصيل دختران محجبه در مدارس و دانشگاه ها ممانعت به عمل مي آيد و مقامات دولتي اعتراضات مردمي را ناديده گرفته و آن را تحقير نمودند.

تصويب قانون منع استفاده از علايم مذهبي در اماكن عمومي در كشور فرانسه كه در عمل منجر به منع استفاده از حجاب شد ، با دموكراسي و آزادي هاي فردي – كه روح قانون اساسي نوشته شده غربي است،مغايرت دارد و نتيجه اين اقدام دولت فرانسه اشاعه اسلام ستيزي مي باشد.

منع حجاب در كشور فرانسه محدود به مدارس نشد. ژاكوس مارتين ، يكي از شهروندان پاريس، اعلام كرد: «زنان مسلمان براي حضور در شهرداري ، براي ازدواج ، نبايد حجاب داشته باشند.»نيكلاي ساركوزي، وزير كشور وقت فرانسه در آوريل ۲۰۰۳ اعلام كرد: «زنان مسلمان براي صدور پاسپورت بايد عكس بدون حجاب داشته باشند.»

دومينيك پرين، وزير دادگستري فرانسه، در ۲۵ نوامبر ۲۰۰۳ گفت كه شخصاً يكي از اعضاي هيأت منصفه دادگاه را به علت داشتن حجاب اخراج كرده است.

حتي در مسابقات بين المللي ورزشي در كشورفرانسه ، يك دختر مسلمان به خاطر حضور با روسري از دور مسابقات اخراج شد. (ر.ك : دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.ommatnews.com )

اگر دموكراسي و آزادي وجود داشت، هر فردي متعلق به هر گروه يا مذهبي بايد مي توانست در چارچوب اعتقادات خود انتخاب كند و در جامعه حضور و فعاليت داشته باشد، در حالي كه زن مسلمان در فرانسه با محدوديت ،تحقير و كنترل شديد رو به رو شده و از ورود او به مدرسه، دانشگاه و محل كار جلوگيري مي شود.

جوانان مسلمان اروپايي كه در ميان فقر معنوي و سرگرداني مردم اطراف خود، اسلام را مطلوب نهايي خود يافته اند، اصرار دارند كه به تمام فرايض آن از جمله حجاب پاي بند باشند. اين در حالي است كه نظام سرمايه داري و ليبراليسم كه سعي دارد از زن به عنوان ابزاري در جهت تحقق منافع خود استفاده كند از حجاب اسلامي كه نتيجه آن حضور فعال و سالم زن مسلمان در جامعه است، مي هراسد زيرا فقط دو شكل از زن را مي پسندد: يكي زناني كه به دليل پاي بندي به ارزش هاي سنتي خانه نشين شده اند و از حضور در اجتماع محرومند اين دسته گروهي بي اثر و بي خطرند. ديگري، زناني كه دست از ارزش هاي ديني شسته اند و – به اصطلاح – آزادانه در جامعه حضور دارند؛ از اين گروه به نام سكولاريسم حمايت مي شود.

در كشوري كه داعيه دار دموكراسي و آزادي خواهي است. از ۵۷۷ كرسي مجلس حتي يك كرسي به مسلمانان اختصاص ندارد. در حاليكه۱۱ درصد جمعيت فرانسه را مسلمانان تشكيل مي دهند. از ۳۶۰۰۰ شهردار در سراسر فرانسه حتي يك مسلمان نيز در بين آنها وجود ندارد. به همين دليل ، در جريان تصويب قانون منع حجاب در مجلس فرانسه ، از ۵۷۷ نماينده فقط ۳۶ نفر به قانون رأي مخالف دادند. (همان)

تصويب اين قانون كه حتي با اصول قانون اساسي فرانسه نيز مغايرت دارد به معناي پاي بند نبودن به قانون اساسي است. بنابراين قانون گرايي به عنوان يكي از اصول دموكراسي ناديده گرفته شده است. همچنين با تصويب اين قانون،فرانسه به تعهدات خود در مقابل اعلاميه جهاني حقوق بشر و ميثاقين پاي بند نبوده، به حقوق بشر نيز به عنوان اصل ديگري از اصول دموكراسي بي توجهي شده است.

در نظر نگرفتن برابري مدني ، خودمختاري افراد، برابري در حقوق شهروندي و حقوق اقليت ها، يعني اهميت ندادن به اصول دموكراسي كه منجر به فروپاشي دموكراسي در كشوري مي شود كه خود را پرچمدار زادي و دموكراسي مي داند.

---

"منع حجاب" در اروپای سال 2014 پدیده‌ای است که "کشف حجاب" رضاخانی در ایران دوران وابسته به طاغوت را تداعی می‌کند. حرف‌های رضا میرپنج قلدر در 78 سال پیش كه می‌گفت به ضرب گلوله بايد چادر و عفاف را از سر زن مسلمان ايراني برداشت، امروز در پارلمان‌های مثلا به روز اروپا شنیده می‌شود!

روز ۱۷ دی سالگـرد واقعـه کشف حجاب در ایران دوران وابسته پهلوی است. در سال ۱۳۱۴ شمسی رضا خان قلدر و تحت تاثير فرهنگ منحط غرب قرار گرفته با آوردن بدون حجاب همسران و دختران خود به یک مراسم عمومی، استفاده از حجاب و عفاف را برای زنان ایرانی ممنوع اعلام کرد.

بی‌گمـان اندیشـه اصلی "کشـف حجـاب" طرحي نبود که متعلـق به رضا خان باشد و به طور کلی فلسفه "حذف حجاب و عفاف" به عنوان نماد پاكدامنی و مسلمانی زنان، برخاستـه از ذهـن رضا میرپنج قلدر نبود؛ چون اساساً رضا خان فردی نبود که به تنهایی قادر باشد ایدئولوژی ضدّ دینی خود را عملی کند. در آن سال، شمار زیادی از عناصر موسوم به تجددخواهـان، به بهانه استفاده از نیـروی زنان در عرصه اجتماع، "رهایـی زنـان ایـران از قیـد و بنـد عفاف و حجاب" را نخستین گام اصلی برای رسیدن به این هدف می‌دانستند.

البته رضا خان در سال ۱۳۱۳ به ترکیه مسافرت کرده بود و الهامات وی از اقدامات "مصطفی کمال آتاتورک" اگرچـه تصمیم شاه را برای انجام تغییر لباس، کلاه و کشف حجاب به جلو انداخت، ولی صرفاً این سفر بدان معنـی نبـود کـه در صـورت عـدم وقـوع سفر وی به ترکیه، کشف حجاب اجباری به وقوع نمی‌پیوست.

در دوران ستم‌شاهی فرزند مخلوع او نیز شیوه‌های خشونت‌آمیز و ضدّفرهنگی کشف حجاب، اگر چه با شدتی کمتر ولی همچنان ادامه داشت.

پهلوی وابسته اول با ادعای روشنفکری و تأثیر از محافل غربگرایانه و فمینیستی داخلی در حمله به حجاب و عفاف، اقدام به رسمیت قانون منع حجاب در ایران کرد تا از این طریق، به دو هدف نائل شود:

اول آن که از یک سو زنان و دختران محجبه را به عزلت و خانه‌نشینی، و از سوی دیگر زنان دارای پوشش‌های بی‌بند و بار اروپایی و غربی را به صحنه اجتماع بکشاند. دوم این که کشف حجاب را دستمایه سکولاریزه کردن حکومت و مقدمه‌ای برای سرکوب‌های بعدی اقشار مذهبی جامعه قرار دهد.

در راستای این هدف، استفاده از پوشش اسلامی در اماکن عمومی به مذاق رضاخان خوش نیامد؛ چرا که وی با دیدن زنان بي بند و بار ترکیه مست شد و بعد از آن در اظهاراتي مضحكانه زن با عفاف و حجاب را دشمن پیشرفت و ترقی مردم دانست!

بالاخره آغاز کشف حجاب در ایران، با ابلاغ رسمی به تمام ولایات کشور مبنی بر جلوگیری از ورود معلمان و اساتید با حجاب به مدارس و دانشگاه‌های کشور عملاً به ضرب گلوله و خشونت اجرایی شد.

این واقعه اسفناك در 17 دی 1314 (7 ژانویه 1936) رخ داد. اما امروز پس از گذشت 78 سال گویی برخی کشورها حتی کشورهای مثلا به روز غربی، دنباله‌روی خشونت و اجبار مذهبی در کشورهای خود شده و با تصویب قوانین تبعیض‌آمیز علیه پوشش اسلامی زنان، کشف حجاب رضا خانی در ایران زمان طاغوت را تداعی می‌کنند.

*** افغانستان

"امان الله خاف" پادشاه این کشور همانند رضا خان، پس از بازگشت از سفر اروپا، به اقدامات ضدّحجاب در افغانستان شدت بخشید. امان الله خاف هم بهترین راه برای حذف دین‌مداری در میان مردم افغان را دگرگونی سنت‌ها با رخنه در آداب مذهبی آنان می‌دید.

*** ترکیه

هجوم فرهنگی به ارزش‌های مسلمانان ترکیه، نخستین بار از سال 1823 آغاز گردید. "آتاتورک"، دولتمرد بنیان‌گذار جمهوری ترکیه پس از شکست پادشاه عثمانی، دست به اسلام‌زدایی و کشف حجاب در ترکیه زد.

سپس حدود پنجاه سال پس از مرگ وی، در پی کودتای نظامی ۱۹۸۰ در ترکیه، در جامعه‌ای که باور قلبی آتاتورک در لزوم مدرن‌سازی و ترویج سبک زندگی اروپایی، به جان ملت مسلمان این کشور افتاده بود، داشتن حجاب در مدارس و دانشگاه‌های ترکیه قدغن شد

تا مدت‌ها داشتن حجاب اسلامی در دانشگاه‌های دولتی ترکیه ممنوع بود، اما واکنش‌ها به این حکم دولتی، از سوی مردم غالباً پس‌ زننده بود. زیرا لباس، شکل و نوع آن بیانگر تفکر و فرهنگ جامعه است و تنها زنانی حاضر شدند پوشش خود را کنار گذارند که پیش از آن، تفکر و فرهنگ خود را تغییر داده بودند. این جمعیت در میان زنان ترکیه، در اقلیت بودند و فعالان بسیاری سال‌ها به دنبال تغییر این قانون، فعالیت کردند.

سرانجام در سال ۲۰۰۸ پارلمان ترکیه رأی به لغو این قانون داد


لبته حتی لغو این قانون هم که به علت فشارهای مداوم گروه‌ها و احزاب مسلمان در ترکیه روی داده بود، شامل نیروهای ارتش، پلیس، قضات و مأموران قضایی ترکیه نمی‌شود و آنان همچنان موظفند از پوشیدن روسری خودداری کنند.

*** فرانسه

به جرأت می‌توان گفت فرانسه، افراطی‌ترین کشور غربی در زمینه وضع قوانین سختگیرانه علیه پوشش اسلامی به شمار می‌رود.

از سال 2004 تاکنون دولت پاریس به موجب تصویب قانون ممنوعیت حجاب در مجلس این کشور، دختران و زنان دارای حجاب اسلامی را از حضور در مدارس، دانشگاه‌ها و مکان‌های عمومی منع می‌کند.

بر اساس این قانون، زنان دارای پوشش اسلامی در این کشور علاوه بر این که بازداشت و به اداره پلیس برده می‌شوند، موظف به پرداخت میزان 150 یورو نیز به عنوان جریمه هستند. این در حالی است که بزرگ‌ترین جامعه مسلمانان اروپا، در فرانسه ساکن هستند.

دولت پاریس با این اقدام، هشدارهای بین‌المللی متعددی دریافت کرد اما در عین حال، اغلب وزرای دولت فرانسه، با دفاع از منع حجاب، این قانون را زمینه‌ساز حفظ جمهوری فرانسه و ارزش‌های سکولاریسم عنوان کردند و حتی پارلمان فرانسه نیز اعلام کرد این قانون را تغییر نخواهد داد.

فرانسوی‌ها، از گذشته و دوران استعماری خود نیز پرونده پاکی ندارند. سال 1954 در الجزایر، نیروهای اشغالگر فرانسه، مبارزه عظیمی علیه حجاب به راه انداختند. حجاب زنان الجزایری که جزئی از سنت‌های کهن آنان محسوب می‌شد، تبدیل به ابزار مبارزه بر ضدّ استعمارگری شد و نیروهای اشغالگر برای برداشتن آن، از پر قدرت‌ترین و متنوع‌ترین امکانات خود بهره بردند.

*** برخی ایالات آلمان

ممنوعیت حفظ حجاب در مدارس و دانشگاه‌های برخی ایالات آلمان شامل بایرن، برمن، هسن، نیدرزاکسن، نوردراین‌ وستفالن، تورینگن، سارلند، اشلسویگ‌ هولشتاین و براندنبورگ از سال 2007 اجرایی شد. همانطور که ایالات در نقشه زیر با رنگ قرمز نشان داده شده‌اند، بیش از نیمی از کشور آلمان تحت قانون ممنوعیت حجاب در مدارس و دانشگاه‌ها است.

"تیلو سارازين" (Thilo Sarrazin) سياستمدار حزب سوسیال دموکرات، در اظهاراتی در اين خصوص گفت:

«من گذاشتن روسری در مراكز آموزشی را قدغن اعلام می‌کنم. حجاب نمادی برای مذهب نيست بلكه یك موضوع سياسي است.»

وی در ادامه اظهارات خود خواستار كاهش شمار افراد غير آلمانی در اين كشور شد. او در ادامه 70 درصد ترك‌ها و 90 درصد شهروندان عرب‌تبار برلين را "پرخاشگر و عقب‌مانده" توصيف كرده و درباره‌ بهره‌ هوشی یهودیان اروپای شرقی هم پیش از این اظهارنظر كرده بود.»

*** سایر کشورها

هلند، بلژیک، دانمارک، اسپانیا و روسیه بعد از سال 2000 میلادی، استفاده از پوشش کامل اسلامی را در اماکن عمومی و دانشگاه‌ها و مدارس ممنوع کردند. هر چند هنوز هم در این کشورها عده‌ای از افراد تندرو بر تعمیم این قانون به پوشش روسری اصرار دارند و نطق هر از چند گاهی نمایندگان افراطی در پارلمان‌های این کشورها گواهی بر این مدعاست.

ممنوعیت حفظ حجاب در مدارس کشورهای جمهوری قفقاز (جمهوری آذربایجان، تاجیکستان و قرقیزستان) نیز از زمان حکومت کمونیستی شوروی وضع شده بود و تا به امروز در گیر و دار و تنش‌های فراوان به سر می‌برد.

*** عوامل و نتایج پدیده منع حجاب در دنیا

ممنوعیت پوشش اسلامی، مستقیماً با مواد 18 و 19 مربوط به آزادی ادیان و آزادی بروز و اظهار مسلک فردی در "اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل" (1948) و همچنین کنوانسیون حمایت از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی اروپا (1950) تضاد دارد.

هدف و انگیزه کسانی که در کشورهای مختلف، قوانین سرکوبگر علیه حجاب اسلامی وضع می‌کنند، این است که افراد، نباید از نوع خاصی از لباس یا پوشش استفاده کنند که دال بر گرایشات مذهب خاصی باشد؛ در حالی که این تعرض به حقوق اولیه مسلمانان، به معنی اجبار برای سازگار کردن عقاید و باورهای دینی افراد با ارزش‌های موجود در جوامع سکولاریستی است.

این اجبار که تاکنون در سال 2014 در برخی کشورهای مدعی توسعه و دموکراسی دیده می‌شود، هم در مبنا و هم در مصداق، همانند اجبار و خشونتی است که بیش از هفتاد سال پیش در دوران طاغوت در کشور ما وجود داشت و البته عاقبت نیز محکوم به نابودی شد.

در واقع می‌تـوان گفـت اگر چـه سیاست‌های خشن و ظالمانه و تلفیق خشونت و فرهنگ در نیمه دوم سلطنـت رضـا شـاه در کوتاه مدت جامعه سنتی و مذهبی را منفعل و حتی منکوب کرد، ولی به دلیـل شیوه‌هـا و ابزارهـای غلـط آن، چـه در تاکتیـک و چه در استراتژی، در دراز مدت به تقویت و رشد اندیشه دینی و نهایتا سرنگونی سلطنت کمک کرد