جنگ فنلاند و شوروی

[nicolas]

انگلیس رو قبول دارم ولی شوروی خیر.
شوروی اصلا اهل استعمار وبرده داری نبود.
تازه در زمان خروشچف کلی برای آزادی سیاهان افریقایی تلاش کرد.
همین طور برای آزادی نژاد زرد در شرق دور.
حکومت شاهنشاهی ایران هم حکومتی طاغوتی بودش.

اگه کتاب های راهنمای یادتون باشه :
نیروی های متفقین از سه طرف وارد کشورمان شدند. شوروی ها از مرزهای شمالی و ارتش انگلستان و ایالات متحده آمریکا از مرزهای جنوبی و غربی. هدف متفقین از اشغال ایران کمک رساندن به ارتش شوروی برای جنگ با آلمان بود. آنان از طریق خلیج فارس و از طریق راه آهن احداثی رضاخان مهمات و تجهیرات لازم را به شوروی ارسال کردند و نقش ایران در جنگ جهانی دوم بنام پل پیروزی می باشد. متفقین تا پایان جنگ جهانی دوم در ایران باقی ماندند پس از خاتمه جنگ نیروهای انگلیسی و آمریکایی خاک ایران را ترک کردند، اما شوروی ها در آذربایجان باقی ماندند هدف انان از اشغال آذربایجان کسب امتیاز نفتی و حمایت از وابستگان خود در ایران بود. در آن زمان جمعی از وابستگان به اجانب، در آذربایجان برای خود تشکیل حکومتی داده بودند که مورد حمایت شوری بود، ولی سرانجام بر اثر فشارهای داخلی و رقبای خارجی آنان قوای شوروی ایران را ترک کردند.

این مطالب نشون میدن که شوروی به معنای واقعی کلمه دشمن ایران بود و قصد استسمار ایران رو داشته و همچنین اینکه نیروی های متفقین از ایران به شوروی کمک ارسال میکردند
همچنین در سایت افتاب بیشتر به این موضوع پرداخته میشود :
به دلیل گستردگی مرز ها نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای بریتانیایی از جنوب و غرب، از زمین و هوا به ایران حمله کردند و شهرهای سر راه را اشغال کردند و به سمت تهران آمدند.

ارتش ایران به سرعت متلاشی و رضاشاه ناچار به استعفا شد. در سوم شهریور ۱۳۲۰ و در خلال جنگ جهانی دوم، متفقین شامل آمریکا، روسیه و انگلیس، بی طرفی کشورمان را در جنگ نقض نموده و ایران را به مدت ۵ سال به اشغال خود درآوردند.

در جریان این تهاجم سنگین شماری از سربازان و مردم عادی کشته و مقادیر معتنابهی از ادوات نظامی (که جزء اموال و داراییهای ایران محسوب می شدند) از بین رفت. همچنین در مدت اشغال ایران، راه آهن، جاده ها، اسکله ها و بنادر کشور و زیرساختهای مهم برای ارسال آذوقه، اسلحه و مهمات به روسیه مورد استفاده آنان قرار گرفت و نقش و اهمیت ایران تا به آنجا بود که در کنفرانس تهران لقب پل پیروزی به ایران دادند.

در مقابل، سهم کشورمان از این اشغال جز ویرانی، مشکلات اقتصادی، قحطی، بیماری، زیانهای مالی و معنوی و تحمیل رژیم سرسپرده پهلوی بر ایران نبود.

نهایتا با خاتمه جنگ و پیروزی آمریکا، روسیه و انگلیس نه تنها هیچ گونه خسارت یا غرامتی بابت دوران اشغال و بهره گیری از ظرفیت ها و زیرساختهای ارتباطی ایران، پرداخت نشد بلکه رژیم سرسپرده پهلوی نیز در کشور تثبیت گردید.

البته متفقین در پایان جنگ جهانی دوم متعهد به پرداخت غرامت به ایران شدند اما این کار کاملا نمایشی بود و ازابتدا آنها قصد پرداخت غرامت به ایران را نداشتند. اما پیرامون میزان خسارت هایی که به ایران در طول جنگ جهانی دوم وارد شده است باید درابتدا درخصوص راه آهن شمال به جنوب تامل کرد. پیش از اجرای این طرح بسیاری از شرکت های خارجی برنامه های مفصلی برای اجرای خط راه آهن به دولت ایران دادند که متضمن منافع کشور ایران بود. درغالب این طرح ها بحث بر سرایجاد شبکه ریلی از شرق به غرب بود.

در واقع با توجه به مسئله تمرکز جمعیت در ایران و مشخصات جغرافیایی ایرا ن راه آهن می بایست از ایالت های پرجمعیت عبور می کرد و شبکه ریلی ایران را به اروپا متصل می ساخت تا ازاین راه بتوان تجارت را گسترش داد. اما به دستور مستقیم انگلستان این راه آهن از جنوب به شمال کشیده شد و هزینه اجرای این طرح سر سام آور نیز از مالیاتی که بر شکر بسته می شد تامین گردید.

از سوی دیگر باید به غارتگری های گسترده متفقین در زمان اشغال ایران نیز اشاره کرد .کمی قبل از اشغال ایران به وسیله متفقین ارزش پوند انگلیس برابر ۶۵ ریال بود. در توافقی که میان دولت انگلیس و دولت ایران در چهارده مه ۱۹۴۲(۱۳۲۱ ) انجام گرفت این نرخ به طور مصنوعی از طرف دولت ایران به ۱۲۸ تا ۱۳۰ر یال افزایش یافت . یعنی دولت ایران متعهد شد به این نرخ به متفقین ریال بدهد.

فکر نمیکنم دیگه بحثی مونده باشه