دیدنی های طبیعی و تاریخی و فرهنگی استان گلستان

[×ThundeRBolT×]

 

اين استان از شمال به جمهوري تركمنستان، از غرب به استان مازندران و درياي خزر، از جنوب به استان سمنان و از شرق به استان خراسان شمالي محدود مي شود .

اين استان بدليل برخورداري از شرايط ويژه و متنوع آب و هوايي همچون آب و هواي معتدل كوهستاني، بياباني و نيمه بياباني قدمت تاريخي هفت هزار ساله و وجود بيش از هزار اثر تاريخي و فرهنگي ارزشمند اعم از ابنيه تاريخي، اماكن مذهبي، تپه ها و محوطه هاي باستاني و تاريخي، آرامگاه ها، برج ها، پل هاي تاريخي، مساجد و امامزاده ها و بافت هاي قديم شهري، كاروانسراها، قلعه ها، غارها و مدارس علوم ديني، دارا بودن مناظر بديع و چشم اندازهاي طبيعي نظير كوه، جنگل، جلگه، دشت، صحرا، درياچه، خليج، جزيره، آبشار، تالاب، دهكدة ييلاقي، جايگاه ويژه اي در عرصة ميراث فرهنگي و وضعيت گردشگري كشور ايجاد نموده است.
مسافت اين استان تا تهران حدود 380 كيلومتر و تا مشهد 550 كيلومتر است

نژاد : 
«آمارد ها » يا به قولي « مرد ها » از اقوام بومي اين منطقه قبل از ورود آريائيها به شمار مي آيند . 
آنها در شرق « كادوسي ها » و « تپوري ها » مي زيستند . منطقه تحت تصرف آنها از شرق به خراسان و از غرب به مناطق قفقاز محدود ميشد . شيوه زندگي آنها بر پايه كوچ نشيني و دامداري استوار بود . 
بنا بر نوشته ها و منابع تاريخي « داهه ها » ( قبيله اي از اقوام پرني ) از اجداد اشكانيان به شمار مي آيند كه در شمال گرگان مي زيستند و مدت زيادي حوزه گرگان را تحت تصرف خود داشتند .

 

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

در دوره اسلامي با افزايش مهاجرت اقوام مختلف به علل سياسي و اجتماعي به اين منطقه شاهد انواع گوناگون از نژادها و اقوام هستيم . مازندراني ها با منشاء تپوري در شهرهاي گرگان، كردكوي، بندرگز و تركمن ها از نژاد زرد و شاخه اي از تركان اوغوز در شهر هاي گنبد كاووس، كلاله، آق قلا، بندرتركمن و سيستاني ها، بلوچ ها از اقوام سكاها در شهرهاي علي آبادكتول، گنبدكاووس، كلاله، مينودشت، آزادشهر، راميان و گرگان و همچنين اقوام هيركاني يا گرگاني كه عمدتا“ در شهر گرگان زندگي مي نمايند

جاذبه های فرهنگی و تاریخی استان

 

امامزاده نور :
امامزاده اسحاق بن موسي بن جعفر ( ع ) معروف به امامزاده نور در محله سر چشمه از محلات قديمي شهرستان گرگان ساخته شده است. اين امامزاده كه از ابنيه مذهبي قرن نهم هجري به شمار مي رود بطور كامل از آجر و به شكل هشت ضلعي ( كثير الاضلاع ) احداث شده است و از خارج داراي دوازده ترك و از داخل چهار گوشه است. درازاي ضلع جنوبي داخلي آن 690 سانتيمتر و ضلع شرقي 980 سانتيمتر است

 

 

زيارتگاه خالدنبي :
مرقد خالد بن سنان مشهور به خالد نبي در 90 كيلومتري شمال شرقي شهرستان گنبد كاووس و 6 كيلو متري روستاي گچي سو و برفراز كوه ‹‹ گوگجه داغ ›› واقع شده است . راه ارتباطي اين زيارتگاه كوهستاني بوده اما از ضلع شمالي شهرستان كلاله و از روستاي تمر قره قوزي مقصد سهل الوصولي دارد.

 

 

قبرستان خالد نبی :

مجموعه گورستان و زیارتگاه خالد نبی در یک منطقه کوهستانی و در فاصله ۹۰ کیلو متری شمال شرق شهرستان گنبد کاووس و ۵۵ کیلو متری شمال شرق شهرستان کلاله و ۶ کیلومتری روستای گچی سو – نزدیک آی تمر از توابع بخش مراوه تپه و بر فراز قله کوه گوگجه داغ واقع شده‌است

در نزدیکی و پایین تر از بقعه خالد نبی، بقعه‌های عالم بابا و چوپان عطا و دره‌ای بنام پنج شیر و همچنین چشمه خضر دندان قرار دارند. طبق روایات رایج بین اهالی، عالم بابا پدر همسر خالد نبی و چوپان عطا، شبان خالد نبی یا یکی از اولیای گمنام و یا یکی از همرا هان وی بوده‌است، که همگی آنها مورد توجه واحترام ترکمن‌ها می‌باشند.

 

 

 

سنگ مزارهای این گورستان که از سنگ‌های یک پارچه تراشیده شده به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند:

سنگ مزارهای استوانه‌ای بلند، مستقیم و عمود که به شکل احلیل مردان ساخته‌اند، که احتمالاٌ مخصوص گور مردان بوده‌است. بدنه و مقطع آنها مدور که گاهی با شکلی شبیه شمع کوچک حجاری شده‌است برخی از آنها در انتهای به شکل شبکلاه یا کلا ه خود تراشیده‌اند. ارتفاع آنها ار حداقل یک متر تا حداکثر پنج متر و ارتفاعی مرئی آنها از سطح زمین در این گروه از سنگ مزارها از حداقل ۶۰ سانتی متر تا حداقل ۴ متر می‌باشد. این نوع سنگ مزارها اغلب یک خط افقی را نمایش می‌دهد.
سنگ مزارهایی صلیبی شکل و یا بصورت نیم کره و شبیه دو پستان بزرگ ساخته شده‌اند، که احتمالاٌ مخصوص گور زنان بوده‌است. اندازه آنها کوتاهتر از سنگ مزارهای گروه اول و مقطع آنها مستطیل شکل می‌باشد. و در قسمت پهن و گرد که از بالا به پایین آویخته شده‌است. در بیشتر نمونه‌های کوچک مربع در نوع خود بی نظبر است. نمونه‌هایی از آنها انسان‌هایی را در ذهن تداعی می‌کنند که ایستاده و دست به کمر زده‌اند.
سنگ مزارهایی که به شکل شاخ قوچ ساخته شده‌اند. در فرهنگ قدیمی ترکمن‌ها قوچ مظهر قدرت و فرمانروایی است. و نقش شاخ قوچ متداول ترین نماد قدم ترکمن است. که این نقش را در سنگ مزارها، سر ستون خانه‌ها، در بافته‌ها و گلیم و مخصوصاٌ در نقش نمدها، به اشکال مختلف و بسیار زیبا طراحی کرده‌اند. از حیث تعداد سنگ مزارهای دسته سوم کمتر از دو دسته دیگر یافت می‌شود

 

برای اطلاعات بیشتر به دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
سفرنامه گنبد کاووس  مراجعه شود .

امامزاده روشن آباد :
بناي امامزاده روشن آباد ( امامزادگان فضل الله و عبدالله ( ع ) ) در حدود 15 كيلومتري بين جاده قديم گرگان به كردكوي در نزديكي روستاي سر كلاته ، شموشك، دو رود محله و در وسط باغ مشجر و قبرستان واقع شده است . با توجه به كتيبه هاي موجود در روي درب های صندوق امامزاده ساختمان بنا متعلق به دوره تيموريان ( قرن نهم هجري قمري ) مي باشد كه مزار فضل الله و عبدالله از فرزندان امام موسي كاظم ( ع ) را نشان مي دهد

 

 

پل آق قلا :

پل تاريخي آق قلا در شهري به همين نام در 18 كيلومتري شمال شهر گرگان بر روي گرگان رود احداث شده است. اين پل به جهات شمال شرقي ـ جنوب غربي قرار گرفته و ارتباط طرفين رودخانه گرگان را بر قرار مي سازد. پل آق قلا داراي پي سنگي و مصالح اصلي آن از آجر و …مصالح اصلي پل از آجر، گچ و ساروج است .

 برج قابوس :
گنبد قابوس به عنوان رفيع ترين برج آجري جهان از بي نظيرترين آثار ارزشمند معماري ايران در دوره اسلامي است كه در شمال شهر گنبد كاووس و در ميان پارك قابوس ( باغ ملي ) واقع شده است. اين بنا متعلق به آل زيار و در 3 كيلومتري بقاياي شهر تاريخي جرجان ـ مركز حكومت آل زيار ـ يادگاري بس ارزنده از دوران شكوه و عظمت سرزمين جرجان و دودمان آل زيار است.
از اهداف مهم احداث اين بنا مي توان به يادگار گذاشتن بناي يادبود و نمايش هنر معماري اسلامي و يادگاري از دوران عظمت امراي آل زيار ، آرامگاه و هادي و راهنماي مسافرين و كاروان هاي تجاري بود كه از اين منطقه عبور مي كردهاند

برج رادكان :
اين گنبد كه در نزديكي روستاي رادكان و در 24 كيلومتري جنوب شهر كردكوي و 54 كيلومتري جنوب غربي گرگان بر فراز تپه اي كه به موازات رودخانه نكا اشراف داشته باشد ، احداث شده است عده اي بناي مذكور را « قلعه گبري » ناميده اند. اين بنا كه داراي موقعيت خاص طبيعي و سوق الجيشي است به منظور راهنمايي مسافران و كاروان هاي تجاري و ديده باني منطقه به سبب ممانعت از هجوم بيگانگان احداث گرديده است

بافت قديم گرگان :
بافت قديمي گرگان عمدتا متعلق به دوران اواخر قاجاريه و اوايل دوره پهلوي اول مي باشد. اين بافت كه در نتيجه گسترش ‹‹ استرآباد قديم ››‌ به وجود آمده است در مقاطع مختلف دستخوش تغييرات و تحولات زيادي بوده است. در واقع بافت قديم گرگان از سه محله اصلي و بزرگ كه محلات ميدان، نعلبندان و سبزه مشهد بوده ، تشكيل مي شد. هر كدام از اين سه محله، محلات فرعي و كوچكتري را در دل خود جاي داده بود كه ارتباط اين محلات از طريق شبكه معابري صورت مي پذيرفت كه به خوبي پاسخگوي نيازهاي ارتباطي مردم بود. شبكه معابر عموما از مراكز عمومي همچون دروازه ها يا مساجد و يا كاروانسرا ها آغاز شده و به تدريج وارد فضاهاي فرعي تر و خصوصي تر مي شد. اين معابر بصورت سنگفرش بود كه در جهت شمال ـ جنوب امتداد مي يافت و معابر فرعي با جهت شرقي ـ غربي بوده كه محلات را به هم متصل مي كرد.

ديوار تاريخي تميشه :
ديوار تميشه و خرابه هاي آن هم اكنون در غرب شهرستان كردكوي در نزديكي روستاي سركلاته موجود است كاوش هاي علمي باستان شناسي نشانگر شروع ديوار عظيم تميشه از جنگل و دامنه كوه واقع در جنوب روستاي سركلاته خرابشهر تا درياي خزر مي باشد

كشف كوره آجر پزي در جوار قسمتي از ديوار از مهمترين دستاوردهاي باستان شناسي هيات مذكور مي باشد.

ديوار بزرگ گرگان :
ديوار بزرگ گرگان كه در منابع تاريخي به نامهاي مختلفي از جمله سد اسكندر، سد انوشيروان، سد فيروز و قزل آلانگ  ياد شده است يكي از بارزترين آثار معماري استان گلستان و كشور و دومين ديوار بزرگ قاره آسيا بعد از ديوار چين محسوب مي شود كه به طول 200 كيلومتر از صفاايشان در شمال گميشان در كنار درياي خزر آغاز و تا كوههاي زاو و بيلي كوه در شمال شرق شهرستان كلاله امتداد مي يابد.
اين ديوار بر اساس نوشته هاي مورخين و كاوش هاي علمي باستان شناسي متعلق به دوره ساساني مي باشد و به منظور جلوگيري از هجوم هياطله ( هپتاليان ـ هون ها ) ساخته شده است .

 

مجموعه كاخ آقا محمد خاني :
مجموعه كاخ آقا محمد خاني در نزديكي دروازه بسطام سابق، حدود فلكه كاخ و پارك شهر فعلي گرگان واقع مي باشد كه در حال حاضر در مالكيت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي مي باشد

بازار نعلبندان :
بازار نعلبندان در مركز شهر گرگان و از جنوب به خيابان امام خميني و از غرب به محله سرچشمه متصل است. نوع تركيب بافت آن بصورت خطي ( راسته ) است و غالبا به ميدان بازارچه متصل مي شود. بازار استرآباد در قديم بر خلاف بازار شهرهاي بزرگ مانند اصفهان، تبريز و … سر پوشيده نبوده و دكانها در دو رديف راسته ها با درب هاي تخته اي، تاشو بودند. هر راسته عمدتا متعلق به يك صنف نظير راسته نجاران، زرگران، دباغان و كفش دوزان بوده است.
اين بازار در قديم غالبا محل عمده فروشي و ندرتا جزء فروشي بود. مسجد، حمام، تكايا در حاشيه بازار وجود دارند كه از آن جمله مي توان به مسجد جامع ، حمام قاضي و تكاياي موجود اشاره كرد.

شهر تاريخي دشت حلقه :
دشت حلقه يا دشت قلعه در 15 كيلومتري جنوب شرقي شهرستان گنبد كاووس ، سه كيلومتري شمال جاده گرگان ـ مشهد و حد فاصل شهرستان هاي مينودشت و آزادشهر در دهستان القجر واقع شده است. شهر به صورت هشت ضلعي نامنظم بنا شده است . دو حصار بزرگ داخلي و خارجي كه به ترتيب 4 متر و 75/6 متر ارتفاع دارد، شهر را محصور كرده است.

شهر قديمي تميشه :
بقايا و آثار بر جاي مانده اين شهر و ديوار آن در غرب روستاي كلاته خرابشهر شهرستان كردكوي بصورت تپه ها و برجستگي هاي بلند و پست قرار دارد. اين شهر به سبب دارا بودن ديوار دفاعي و خندق آن يكي از مراكز و پايگاههاي نظامي در مقابل هجوم دشمنان بوده است. تميشه تا قبل از حمله مغولان در گرگان و طبرستان شهري بزرگ و آباد بوده است. شواهد تاريخي نشان مي دهد كه قدمت اين شهر به دوران ساساني مي رسد. به استناد گزارش محققين و باستان شناسان، اين شهر پايتخت يك سلسله محلي متعلق به اوايل اسلام تا دوره سلجوقي بوده است.

شهر تاريخي جرجان :
آثار و بقاياي شهر تاريخي جرجان در جنوب غربي شهرستان گنبد كاووس واقع شده است. اين شهر از بلاد معتبر در دوران حكومت سامانيان، آل زيار و سلجوقيان بوده است. شهر جرجان بر روي ويرانه هاي شهري از دوران پارتي و ساساني با وسعتي در حدود 1200 هكتار به شكل چند ضلعي با دروازه هاي متعدد ساخته شده كه از لحاظ معماري و شهرسازي بسيار پيشرفته بوده است. اين شهر كه خرابه هاي آن در كنار رود گرگان واقع شده در حال حاضر فقط در حدود 150 هكتار از آن باقي مانده است.

روستای ييلاقي درازنو

از مناطق توريستي و پر جاذبه شهرستان کردکوی ،روستای ییلاقی درازنو بوده كه در فاصله 40 كيلومتري این شهرستان واقع گرديده و داراي آب وهواي بسيار دلنشين و خنك مي باشد. اين دهكده در كنار قله درازنو به ارتفاع حدود 2800 متردر کوهستان جنوب کردکوی واقع شده است و در طول فصول بهار و تابستان تعداد زيادي از خانواده ها و مشتاقان طبيعت و علاقه مندان را از شهرهاي اطراف و حتي مناطق دوردست به اين منطقه مي كشاند. به علت موقعيت و ارتفاع مناسب اين مكان همه ساله پذيراي مشتاقان پرواز جهت پرش با كايتو و وسايل پروازي مي باشد

 

روستاي ییلاقی زيارت

روستاي زيارت در 17 كيلومتري جنوب شهر گرگان واقع است. اين روستا ميان دو دامنه كوهستاني و جنگلي قرار گرفته و داراي آب و هوايي معتدل است. زیارت در ادامه جاده ناهارخوران به سوی کوهستان‌های جنوب شهر گرگان حدود ۱۰ کیلومتر جلوتر از ناهارخوران قرار دارد. زیارت به علت برخورداری از هوای نسبتاَ خشک و خنک بازدیدکنندگان بسیار زیادی دارد.از اماکن دیدنی این روستا می‌توان به آبشارهای زیبا، چشمه آبگرم، امامزاده و همچنین بافت قدیمی روستا نام برد. از نکات جالب در مورد این روستا، میانگین عمر بالای مردم آن است که علت آن نیز زندگی طبیعی و استفاده از مواد غذایی جنگلی است.

 

جاذبه های طبیعی:

 

پارك جنگلي و طبيعت نهارخوران :
يكي از مهمترين تفرجگاههاي استان و منطقه شمال كشور مجموعه پارك نهارخوران در 3 كيلومتري جنوب شهر گرگان واقع شده است.

 

 

پارك جنگلي النگ دره :
اين پارك در 6 كيلو متري ضلع جنوبي شهرستان گرگان و در ميان جنگل هاي جلگه اي واقع شده است. مساحت آن در حدود 170 هكتار مي باشد. عبور رودخانه قلاشي از وسط اين پارك ، وجود چشمه هاي متعدد در نقاط مختلف آن و وجود درختان جنگلي متنوع فضايي دل انگيز و زيبايي را براي بيننده خلق مي نمايد

 

آبشار لوه :
آبشار لوه در 15 كيلومتري غرب پارك ملي گلستان و در جنوب روستاي لوه ـ شهر گاليكش واقع شده است. از جاده اصلي مينودشت ـ پارك ملي گلستان تا آبشار حدود 6 كيلومتر فاصله است. 
اين آبشار از مجموع چند آبشار كوچك و بزرگ كه به شكل پلكاني قرار گرفته اند ، تشكيل شده است. آب اين آبشار از چشمه هاي ارتفاعات جنوبي تامين مي شود. ارتفاع آن در حدود 17 متر است و اطراف آن را درختان پهن برگي پوشانده است و محيطي زيبا و دل انگيز را ايجاد كرده است.
 

 

آبشار لوه يكي از مناطق ويژه گردشگري شهرستان مينودشت بوده كه نزديكي آن به پارك ملي گلستان اهميت آن را به لحاظ جذب گردشگر دو چندان نموده است.

 

آبشار كبودوال :

آبشار كبودوال در 4 كيلومتري جنوب شهرستان علي آباد واقع شده است. آب اين آبشار كه از چشمه هاي جنوبي ارتفاعات تشكيل شده است، قابل شرب مي باشد.
اين آبشار يكي از مهمترين تفرجگاههاي استان محسوب مي شود و به سبب واقع شدن در ميان جنگل انبوه و تنوع گونه هاي گياهي و چشمه هاي فراوان از جاذبه هاي طبيعي منحصر به فردي برخوردار است. اين آبشار بويژه در فصول بهار و تابستان محل تفرح انبوه زيادي از مردم منطقه و گردشگران داخلي است
 
تالاب گميشان :
تالاب گميشان در شمال غربي شهرستان گرگان و در غرب و شمال غرب گميشان واقع شده است. آب اين تالاب از دريا و كانال اترك تغذيه و طول آن 40 كيلومتر و عرض آن با توجه به پيشروي آب دريا متغير است. بخش شمالي تالاب كه به عنوان منطقه شكار ممنوع به ثبت رسيده و به علت دارا بودن شرايط مطلوب به منظور انجام تحقيقات علمي گونه هاي پرندگان مهاجر آبزي و كنار آبزي ، گياهان آبزي و آبزيان به عنوان منطقه حفاظت شده معرفي گرديده است

 

شبه جزيره ميانكاله :
شبه جزيره ميانكاله در سواحل جنوبي و منتهي اليه جنوب شرقي درياي خزر واقع شده است. اين شبه جزيره با تپه هاي شني ساحلي به طول 5/6 كيلومتر از دريا منفك شده است . ميانكاله از شمال به درياي خزر و از جنوب به خليج گرگان و از شرق به آشوراده و از غرب به مرداب لپو محدود است. در اين شبه جزيره درختچه هايي از قبيل انار و تمشك وحشي وجود دارد. 
اين شبه جزيره به همراه خليج گرگان در زمره پناهگاههاي حيات وحش كشور است كه به علت اهميت زياد آن به عنوان ذخيره گاه زيست كره در جهان به ثبت رسيده است.
پوشش گياهي و جانوري ويژه و چشم اندازهاي طبيعي و متنوع آن به ويژه در منطقه ساحلي، اين محدوده را يكي از قطب هاي مهم گردشگري در استان گلستان و شمال كشور تبديل نموده است.

 

 

غار كيارام :
اين غار كه در محل به نام « غار وسط دل دل » معروف است در نزديكي روستاي فرنگ فارسيان از توابع شهر گاليكش شهرستان مينودشت قرار دارد. غار كيارام به لحاظ قدمت، قديمي ترين غار مسكوني شناخته شده در استان گلستان محسوب مي شود. در سال 1342 هـ .ش چارلز مك بورني از دانشگاه كمبريج انگلستان مكان باستاني فوق را شناسايي و اقدام به گمانه زني نمود. بر اساس آثار بدست آمده از حفاري قدمت اين مكان به دوره پارينه سنگي ميانه ( حدودا صدهزار سال قبل از ميلاد ) مي رسد و اين غار در اين دوران محل سكونت گروههاي شكارچي و جمع آوردگان غذا بوده است

 

موسيقي :
موسيقي سنتي كتولي و تركمن از عمده ترين و شاخص ترين موسيقي هاي سنتي استان گلستان به شمار مي آيد همچنين در اين استان موسيقي سنتي مازندراني ، سيستاني نيز مرسوم و متداول مي باشد. 
موسيقي سنتي تركمن:
نوازندگان تركمن را ‹‹ سازنده ›› ( يعني آن كه ساز مي زند ) و خوانندگان را باخشي (baxshi) مي نامند. از آلات موسيقي تركمن مي توان به دو تار ( تامدرا )، كمانچه ( قجق ـ qejq ) ، قاووز ( QAVOOZ )، تويتك( toitek ) ( ني )، ويدي بوغين ( yedi boqin ـ ني هفت بند ) اشاره كرد اما مهمترين آنان دو تار و كمانچه محسوب مي شوند.
موسيقي در تركمن صحرا از دير باز به عنوان يك ركن معنوي در زندگي مردم منطقه حضور داشته و عمدتا بوسيله باخشي ها كه سند زنده تاريخ اين خطه هستند حفظ و اشاعه يافته است.
موسیقی سنتی کتولی : 
این موسیقی به لحاظ رایج و متداول بودن آن در میان ساکنین کتولی شهرستان علی آباد بنام موسیقی کتولی معروف است. اساس ساختار آن مبتنی بر سه مقام آوازی به نام های هرائی، راسته مقام و کله کش است که هر یک از این مقامات در زمان های مختلف بر حسب ذوق و استعداد هنری خوانندگان و نوازندگان به اشکال مختلفی اجرا شده است که پس از شکل گیری و تثبیت به نام آن هنرمند، خوانده شده است که از جمله آنان می توان به مقام علی محمد صنم، یحیی گالش و حسنخانی اشاره نمود .
 
 زبان : 
با توجه به تنوع قوميتي موجود در اين استان زبان و گو يش هاي متفاوت رايج و متداول مي باشد .
از مهمترين آنها مي توان به مازندراني، تركمني، قاجاري، كتولي، سيستاني، بلوچي، شاهرودي، قزاقي، تركي آذري و قزلباش اشاره كرد . 
 غذای محلی :
هلی آش ؛ گوجه آش ؛ کی آش ؛ چكدرمه ؛  كارتوشكالی بؤرك ؛ پتیر چوروک / نان فتیر ؛ قاتلاما ؛ غذاهای محلی می باشد .
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

 



ترکمن ها برای غذا خوردن اغلب بر روی زمین و بر دور سفره ای می نشینند که ثاچاق خوانده می شود. از عادات بسیار ارزشمند ترکمن ها این است که قبل از شروع به خوردن غذا «بسم الله» می گویند و بعد از هر غذا، بزرگ خانواده - که معمولا پدر است- آیاتی از قرآن کریم را تلاوت می کند و بقیه به شکرانه ی این نعمتی که نصیبشان شده است، آمین می گویند.
خوراک ترکمن ها با توجه به نوع زندگی، اشتغال و محل سکونت، برخی همگانی است و برخی نیز با خصوصیات ویژه ای، خاص مردم ترکمن است