نژاد های مختلف سگ(توضیحات+عکس)

[lackyguy]

نژاد آفن پینچر

توضیحات:

آفِن پینچِر سگ کوچکی است به همراه پوشش ضخیم و موهای بلند در سرتا سر صورتش.رفتارش مانند تریرهای کوچک است. آسیب پذیر نمی باشد. دارای جثه گرد ، سینه عمیق ، گردن کوتاه و چشمهای گرد وسیاه می باشد. دمش را به حالت افراشته نگاه می دارد. گوشها نوک تیز و کاملاً برافراشته اند. معمولاً به رنگ سیاه و خاکستری تیره می باشد اما رنگ سرخ و قهوه ای نیز مورد قبول است.

خلق وخو :

خصوصیات رفتاری آفِن پینچِر به تریرها شبیه می باشد اما بر خلاف آنها با سایر سگها و حیوانات خانگی کنار می آید خصوصاً اگر از سنین پایین با آنها بزرگ شود. شجاع ، لجباز ، بازیگوش و شلوغ است. یک مدافع نترس. بسیار احساساتی و جذاب. از بودن در کنار اعضای خانواده لذت می برد. آموزشهای او باید با دقت و حوصله انجام گیرد. کارهای معمولی را خیلی سریع می آموزد. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. نسبت به غذا و وسایل بازیش حالت دفاعی دارد. به شرط آنکه دما بالای 20 درجه باشد به کوهنوردی علاقه دارد. غالباً پارس می کند. بیشتر برای خانواده های شلوغ و پر جنب و جوش پیشنهاد می شود.

وزن و ارتفاع :

وزن در نرها: (3- 3.36) کیلوگرم ، وزن در ماده ها: (3- 3.36) کیلوگرم ارتفاع در نرها: (25-28) سانتیمتر ، در ماده ها: (25-28) سانتیمتر

مشکلات سلامتی :

اصولاً بیماری و مشکل خاصی ندارد اما مانند سایر سگهای صورت پهن در آب و هوای گرم به مشکل تنفسی بر می خورد.

شرایط نگهداری:

آفِن پینچِر برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. اصولاً در داخل خانه پر جنب و جوش است و نیازی به حیاط ندارد. این نژاد نسبت به گرمای هوا حساسیت دارد و گرما به پوشش آن آسیب می رساند.

فعالیت بدنی :

اگرچه یک سگ کوچک و پر انرژی است اما بازی کردن در داخل خانه نیازهای بدنی او را تأمین می نماید. آنها همچنین به پیاده روی و دویدن در فضای آزاد علاقه دارند.

طول عمر :

حدود 10-12سال.


آراستن:

موهای ضخیم آفِن پینچِر را نباید هرگز کوتاه کرد چراکه برای سالهای زیادی آسیب می بیند. باید بصورت هفتگی شانه و برس کشیده شود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز می باشد.

تاریخچه :

هیچ منبع موثقی در مورد منشأ این نژاد وجود ندارد. این نژاد احتمالاً نشعت گرفته از سگهای تیپ تریر و Brussels Griffon می باشد. ابتدا از آن در مزارع بعنوان شکارچی موش استفاده می شد. این نژاد در دهه 18 و 19 میلادی در بین مردم بعنوان یک حیوان خانگی شناخته و محبوب شد.

گروه : سگهای عروسکی

>






................................................................................​................................................................................​...............
نژاد افغان هوند


توضیحات:

اَفغان هاند یک سگ شکاری اشرافی می باشد دارای جثه ای بلند و سر باریک و کشیده است. بینی سیاه ، چشمها تیره و بادامی شکل و گوشها بر روی سر افتاده است. گردن بلند و قدرتمند ، پاها بلند وصاف و در انتها بزرگ و پوشیده از مو می باشد. دم دارای یک فر در انتها است اما بصورت حلقه در پشت بدن حیوان قرار نمی گیرد. موهای بلند وابریشمی آن تقریباً در هر رنگی خصوصاً شنی یافت می شود.





خلق وخو :

سگی است با ابهت و گاهی اوقات گوشه گیر و نجوش اما بسیار شیرین. باوفا ، پر محبت و حساس. باید با مهربانی آموزشها را به او آموخت. به او لقب "شاه سگها" را داده اند. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. با غریبه ها خو نمی گیرد و نسبت به تازه واردان مهاجم می باشد.





وزن و ارتفاع :

وزن در نرها: (26-34) کیلوگرم ، وزن در ماده ها: (26-34) کیلوگرم
ارتفاع در نرها: (68-73) سانتیمتر ، در ماده ها مقداری کمتر.

مشکلات سلامتی :

اصولاً سگ سالمی است اما تحمل درد را ندارد و با کوچکترین دردی از خوردن غذا اجتناب می کند.





شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب نمی باشد ، در داخل خانه آرام است و به فضای آزاد برای زندگی نیاز دارد (مانند مزرعه). این نژاد می تواند داخل یا خارج خانه زندگی کند اما خوابیدن را در داخل خانه ترجیح می دهد.





فعالیت بدنی:

این نژاد همانقدر که به دویدن در فضای باز علاقه دارد ، پیاده روی های طولانی را نیز دوست دارد. حداقل به 30 دقیقه ورزش و فعالیت بدنی در روز نیازمند است.





طول عمر:

حدود 14سال.


آراستن:

موهای بلند و سخت آن به آراستن زیادی نیاز دارد. اگر برای نمایش برده می شود باید هفته ای یکبار استحمام شود. در بین حمام ها هنگامی که موها خشک است از شانه زدن خودداری کنید چراکه باعث آسیب رساندن و گره خوردن بیشتر موها می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط است.





تاریخچه:

این نژاد دارای قدمت باستانی می باشد نام او بارها در پاپیروس های مصر باستان و نقاشی او بر روی قبرهای شمال افغانستان مربوط به 4هزار سال پیش به کثرت یافت شده است در طول قرون متوالی اصالت خود را حفظ کرده است. در اوایل قرن حاضر به اروپا راه یافت. از او بعنوان چوپان و شکارچی بز ، آهو و حتی گرگ استفاده می شده است. بخاطر ظاهر زیبا و فریبنده اش در اروپا و انگلستان بعنوان یک حیوان اشرافی نگهداری می شود.

گروه : سگهای تازی








................................................................................​................................................................................​..............
نژاد باسِنجی


توضیحات:

باسِنجی سگی کوچک ، عجیب و غریب و باهوش است. دارای پوشش صاف و درخشان به رنگ سیاه - قهوه ای و قهوه ای - سفید می باشد. معمولاً نوک پاها ، سینه و نوک دم سفید می باشند. دارای کمر صاف ، پاهای بلند و پیشانی چین خورده است (پیشانی چین خورده چهره ای همیشه نگران به باسِنجی داده است). گوشها نوک تیز و برافراشته و دم فر خورده می باشد. برخلاف سایر سگها ، ماده باسِنجی تنها یک بار در سال فحل می شود (تنها یک بار در سال جفتگیری می کند).



گروه : سگهای تازی


خلق وخو:

باسِنجی سگی است هوشیار ، پر محبت ، نیازمند توجه ، پر انرژی و شجاع. به بازی کردن علاقه زیادی دارد و حیوان مناسبی برای نگهداری در خانه است. بسیار باهوش است و آموزشها را به خوبی فرا می گیرد و علاقه دارد تا صاحبش را خشنود سازد. برای نگهداری در کنار سایر حیوانات خانگی پیشنهاد نمی شود. رابطه بهتری با بزرگسالان دارد. آب و هوای مرطوب را دوست ندارد. باید همیشه مقداری اسباب بازی جهت جویدن در اختیارش قرار داد. باسِنجی زیاد پارس نمی کند اما جست و خیز زیادی دارد.





وزن و ارتفاع :

وزن در نرها: (10-12) کیلوگرم ، در ماده ها: (9-11) کیلوگرم
ارتفاع در نرها: (41-43) سانتیمتر ، در ماده ها: (38-41) سانتیمتر





مشکلات سلامتی :

بیماریهای کلیوی که باید سریعاً در هنگام مشاهده مورد معالجه قرار گیرد ، مشکلات چشمی و بیماریهای روده قابل ذکر می باشد.





شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. در داخل خانه بسیار پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک برایش مناسب می باشد. اگر در گروه های دو یا سه تایی نگهداری شوند بسیار خوشحال خواهند بود. باسِنجی ها هرگز با یکدیگر نمی جنگند.

فعالیت بدنی:

به ورزش و فعالیت روزانه نیاز دارد و اگر صاحبش به این مسئله توجه نکند باسِنجی خیلی سریع چاق و تنبل خواهد شد.





طول عمر:
حدود 10 الی 12 سال





آراستن:

باسِنجی همانند گربه خود را می لیسد و هرگز بوی نامطبوع از او به مشام نمی رسد. به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد کم و ناچیز است و برای افرادی که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند مناسب می باشد.





تاریخچه :

اولین آثار بدست آمده که به باسِنجی شباهت دارد نقاشی های به جا مانده بر روی دیوارها و آرامگاه های مصریان از 50 هزار سال پیش می باشد. این نژاد را همچنین Congo می نامند. در سال 1934 به اروپا وارد شد ، در آنجا دوباره پرورش یافت و به سایر نقاط جهان فرستاده شد. در آفریقا بعنوان راهنما در جنگل ها و همچنین بعنوان شکارچی جوندگان کوچک از آن استفاده می شود.







................................................................................​................................................................................​.............
اگر استقبال خوب بود بازم میزارم
نظر و سپاس فراموش نشه!!!!