شعری از خودم درباره نام پارسی

[سروش...]

بگیر نام کودکت را پارسی >>>> که در ره زردشت باشد این پارسی >>>> نگیر نام کودکت را چون عرب >>>> که آن عرب نکرده کار خاستی >>>> اگر پارسی زاده و آریایی زاده ایی>>>> نگیر نام کودکت را به نام بیگانگان >>>> که کودک از تو خرسند باشدو >>>> او ادامه ره آزادگان>>>> چو پدرانت نادان مباش
>>>> بپرس نام را از دانندگان >>>> که کودک روزی در راه سفر >>>> نشود جزو بازندگان>>>> کودک را حقیر مکن >>>> که نامش شود حقیر بینندگان >>>> سروشا بدان کودک تو پارسی است >>>> ولی گر اسمش بیگانه باشد>>>> او را از قبیله بیرون خواستی