18-12-2013، 17:18
پرسش:
تفاوت خطا و گناه چیست؟
پاسخ
به عنوان مقدمه باید بگوییم که حدود الهی تمام اعمال انسان را شامل می شود یعنی هر کاری که انسان انجام می دهد می تواند حرام یا حلال باشد. و انجام اعمال حرام به این معناست که انسان حدود الهی و خط قرمز احکام الهی را بشکند و کاری را انجام دهد که مورد رضای الهی نیست و مرتکب گناه شود. که البته گناه هم به کبیره و صغیره تقسیم می شود و گناهان کبیره گناهانی هستند که خداوند در قرآن کریم برای کسی که این اعمال را انجام دهد وعده ی عذاب داده است؛ مانند کفر، شرک، تکبر، ظلم، نفاق، تکذیب آیات خدا، دوستی با دشمنان خدا، رباخواری و غیبت و دروغ و ...
اما خطا به معنای لغزش و اشتباه است که اگر به انجام کارهای حرام بیانجامد، گناه است اما اگر انسان کار حرامی انجام ندهد، به آن گناه گفته نمی شود. مثل اینکه انسان کاری را که انجامش بهتر است را ترک کند که در این صورت خطا کرده ولی گناهی از او سرنزده است. خوب است به این نکته هم اشاره کنیم که انسانها به تناسب ایمانشان، خطاهایشان هم تفاوت دارد. کسی که از ایمان قوی برخوردار است و مراقب است که حتی مستحباتش ترک نشود و مرتکب مکروهات نیز نشود، در صورتی که به این روش خللی وارد شود مثل اینکه مستحبی را که مقید بوده ترک کند، این امر را نوعی خطا و لغزش می بیند. به همین جهت است که در روایات آمده است که "حسنات الابرار سیئات المقربین" یعنی برخی کارهایی که برای کسی که از ابرار و خوبان محسوب می شود، برای مقربان درگاه الهی، خطا و گناه محسوب می شود و مقربین به خاطر انجام آن استغفار می کنند.
تبیان
تفاوت خطا و گناه چیست؟
پاسخ
به عنوان مقدمه باید بگوییم که حدود الهی تمام اعمال انسان را شامل می شود یعنی هر کاری که انسان انجام می دهد می تواند حرام یا حلال باشد. و انجام اعمال حرام به این معناست که انسان حدود الهی و خط قرمز احکام الهی را بشکند و کاری را انجام دهد که مورد رضای الهی نیست و مرتکب گناه شود. که البته گناه هم به کبیره و صغیره تقسیم می شود و گناهان کبیره گناهانی هستند که خداوند در قرآن کریم برای کسی که این اعمال را انجام دهد وعده ی عذاب داده است؛ مانند کفر، شرک، تکبر، ظلم، نفاق، تکذیب آیات خدا، دوستی با دشمنان خدا، رباخواری و غیبت و دروغ و ...
اما خطا به معنای لغزش و اشتباه است که اگر به انجام کارهای حرام بیانجامد، گناه است اما اگر انسان کار حرامی انجام ندهد، به آن گناه گفته نمی شود. مثل اینکه انسان کاری را که انجامش بهتر است را ترک کند که در این صورت خطا کرده ولی گناهی از او سرنزده است. خوب است به این نکته هم اشاره کنیم که انسانها به تناسب ایمانشان، خطاهایشان هم تفاوت دارد. کسی که از ایمان قوی برخوردار است و مراقب است که حتی مستحباتش ترک نشود و مرتکب مکروهات نیز نشود، در صورتی که به این روش خللی وارد شود مثل اینکه مستحبی را که مقید بوده ترک کند، این امر را نوعی خطا و لغزش می بیند. به همین جهت است که در روایات آمده است که "حسنات الابرار سیئات المقربین" یعنی برخی کارهایی که برای کسی که از ابرار و خوبان محسوب می شود، برای مقربان درگاه الهی، خطا و گناه محسوب می شود و مقربین به خاطر انجام آن استغفار می کنند.
تبیان