اسلحه كلاشينكف

[ارمين2012]

کلاشنیکف AK-47
نوع تمام‌خودکار، نیمه‌خودکار
خاستگاه روسیه
تاریخچه خدمت
خدمت ۱۹۴۹ تاکنون
استفاده شده توسط شوروی سابق در سال 1951 - بلغارستان، چین، رومانی، سوریه، کره شمالی، لهستان و ده‌ها کشور دیگر
جنگ‌ها اکثر جنگ‌های دنیا
تاریخ تولید
طراح میخائیل کلاشنیکف
تاریخ طراحی ۱۹۴۷
سازنده بیشتر کشورهای بلوک شرق
مدل‌های مختلف AK۴۷، AK۴۷ (SAR۱،، AK47S، AKM، AK74U، AK۷۴، AK74S، AKS-۷۴N، AK۱۰۱، AK۱۰۲، AK۱۰۳، AK۱۰۴، AK۱۰۵، AK۱۰۷، AK۱۰۸، MODEL OF SSR-۸۵B، NORINCO AK۴۷، AKSN
خصوصیات
وزن ۵٫۲۱ کیلوگرم با خشاب
طول ۸۷ سانتی‌متر (با قنداق چوبی)

--------------------------------------------------------------------------------


آکا-۴۷[۱] AK-47 که به نام سازنده آن کلاشنیکف (با تلفظ اشتباه کلاشینکف) یا به طور خلاصه کلاش نامیده می‌شود، یک تفنگ تهاجمی یا آتش انتخابی است که تولید انبوه آن از سال ۱۹۴۷ در شوروی آغاز شد و با توجه به سهولت استفاده و نگهداری، قدرت بالا، هزینه اندک تولید و دوام زیاد به محبوب‌ترین تفنگ تهاجمی دنیا تبدیل شد. از زمان آغاز تولید این سلاح تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیون قبضه کلاشنیکف در شوروی و کشورهای دیگر ساخته شده‌است که از هر تفنگ دیگری بیشتر است.

کلاشنیکف که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند توسط میخائیل کلاشنیکف مهندس و نظامی روس در جریان جنگ جهانی دوم با الهام از اولین تفنگ تهاجمی جهان یعنی اس‌تی‌جی-۴۴ طراحی شد. در سال‌های بعد تغییرات زیادی بر روی این سلاح صورت گرفت و در دهه ۱۹۶۰ آکاام (کلاشنیکف مدرن) و در سال ۱۹۷۴ آکا-۷۴ که کالیبر آن به ۵٬۴۵ کاهش پیدا کرده و از فشنگ ۳۹×۵٫۴۵ استفاده می‌کند، جایگزین آن شد. از سال ۱۹۹۱ آکا۷۴ ام سلاح سازمانی امروزین روسیه انتخاب شده و از دهه ۱۹۹۰ ساخت سری آکا-۱۰۱ این اسلحه که از کالیبرهای دیگر استفاده می‌کنند آغاز شد.

این تفنگ خشاب‌های ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی (قابلمه‌ای) دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته می‌شود که نوع تاشو آن بسبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه است. بسبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح به‌سبب کارایی بالا، در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران قرار دارد.

در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرس‌کاری شده‌است. سال ۱۹۵۹ ساخت نوع AKM (افتامات کلاشینکف نوین) آغاز شد که برخلاف مدل آ-کا-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. در ارتش روسیه مدل (AKM) در حال از رده‌خارج‌شدن است و مدل دیگری از این سلاح به نام آکا۷۴ ام که از دید ظاهر و شیوه کار مانند این سلاح است و کالیبر آن کمتر است (۳۹×۵٫۴۵) جانشین آن می‌گردد.

محتویات [نهفتن]
۱ تاریخچه
۲ شناسه های جنگ افزار
۳ انواع مهمات کلاشینکف
۴ پیوند به بیرون
۵ پانویس


تاریخچه [ویرایش]

تفنگ آلمانی اس‌ت‌ژ-۴۴ اولین تفنگ تهاجمی واقعی بود و تحولی را در صنعت ساخت تفنگ موجب شد.
کشورهایی که از کلاشنیکف به عنوان سلاح سازمانی استفاده می‌کنند. قرمز: کلاشنیکف، بنفش: انواع مدرن خانواده کلاشنیکف، نارنجی: انواع بهینه‌شده بومی کلاشنیکفمیخائیل کلاشنیکف یک مهندس اهل شوروی بود که در جنگ جهانی دوم در خط مقدم نبرد با آلمان شرکت داشت. وی در جنگ شاهد سلاح‌های برتر آلمانی‌ها نسبت به سلاح‌های ارتش سرخ شوروی بود و در پاسخ به آن طراحی یک تفنگ اتوماتیک را آغاز کرد. کلاشنیکف این کار را در سال ۱۹۴۱ هنگامی که پس از نبرد بریانسک بر اثر برخورد گلوله نازی‌ها به تانک وی مجروح شده و در بیمارستان بستری بود، آغاز کرد. وی قصد داشت تا بهترین ویژگی‌های تفنگ نیمه‌اتوماتیک آمریکایی ام۱ گرند و تفنگ تهاجمی آلمانی اس‌ت‌ژ-۴۴ را با یکدیگر ترکیب کند.

کلاشنیکف به ویژه برای جنگ در نواحی جنگلی و بیابانی ایده‌آل و فوق‌العاده قابل اعتماد است. چراکه در صورت وجود رطوبت یا شن و ماسه به راحتی می‌توان آن را تمیز نگه داشته و با آن تیراندازی کرد. به همین دلیل در جنگ ویتنام سربازان آمریکایی ام-۱۶ های خود را رها کرده و از کلاشنیکف‌های به غنیمت گرفته از سربازان ویتنامی استفاده می‌کردند. همین اتفاق در جنگ عراق نیز سابقه داشته‌است.

سادگی و قابل اعتماد بودن این سلاح باعث شده تا سلاح محبوب شورشیان در سراسر جهان باشد به طوری که حتی بر پرچم موزامبیک نقش بسته‌است. شوروی‌ها برای حمایت از جنبش‌های ضداستعماری در آسیا و آفریقا کلاشنیکف را روانه این کشورها کرده و آن را در اختیار حکومت‌های طرفدار شوروی و نیروهای شورشی قرار دادند.

تولید و استفاده از کلاشنیکف علی رغم گذشت بیش از ۶۴ سال از آغاز تولید آن هنوز ادامه دارد و در سال ۲۰۰۵ هوگو چاوز سفارش خرید ۱۰۰ هزار قبضه از این تفنگ برای ارتش خود را داد.[۲]
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

شناسه های جنگ افزار [ویرایش]

کلاشینکف‌های ساخته‌شده از طلای ۱۸ عیار در کاخ‌موزه عابدین، مصر
سرباز اهل اتیوپی با کلاشنیکفحالات شلیک: تک تیر و رگبار

کالیبر: ۷/۶۲ میلیمتر

تعداد خان: ۴ عدد

گردش خان: از چپ به راست

سرعت اولیه گلوله: ۸۱۰ متر بر ثانیه

وزن سلاح بدون خشاب: ۳/۲۷۰ کیلوگرم

وزن خشاب ها:

وزن خشاب ۳۰ تیری فولادی بدون فشنگ: ۳۵۵ گرم
وزن خشاب ۳۰تیری آلمینیومی بدون فشنگ: ۱۷۰ گرم
وزن خشاب ۳۰ تیری کائوچویی بدون فشنگ: ۲۳۵ گرم
طول گام: ۲۳۵ میلیمتر

تعداد گام: ۱/۶ دور

طول سلاح با سرنیزه: ۱۰۲ سانتیمتر

طول سلاح با قنداق فلزی بسته: ۶۶ سانتیمتر

طول سلاح با قنداق چوبی، کائوچویی، فلزی باز: ۹۴ سانتیمتر

طول کلاش کوتاه ساخت ایران: ۸۰ سانتیمتر

نواخت تیر علمی: ۵۵۰ الی ۶۰۰ تیر در دقیقه

برد مفید: ۸۰۰ الی ۱۰۰۰ متر

برد نهایی: ۲۰۰۰ متر