مردی که تو باشی ...

[radmehr rad]

کسی که تمام فکر و ذکرش ست کردن لباس زیرش با روژه لبشه
تحمل درد دل های ی مرد و نداره
حرف مرد و مرد می فهمه و دود سیگارش

این سیگاری که می کشم...
همان فریاد هایی است که نمی توانم بزنم...
همان حرف هایی که یارای گفتن به کسی ندارم...
همان دلتنگی هایی که روز به روز پیرم میکند...
همان خاطراتیست که نه تکرار می شوند و نه فراموش...
همان تنهایی هایی که کسی پُرش نمی کند...
هــــمــــان درد هــــایی کــــه درمـــــان نــــــدارند...
این سیگار را دوست می دارم..

می خواهم شعر و سیگار را ترک کنم اما نمی شود !
آخر چگونه هم شب باشد و هم تــــــــو و هم سیگار و قهوه ؟
پس شعر چه می شود ؟
یا اینکه تــــــو باشی و شعر و یاد اولین قرار
پس سیگار چه می شود ؟
اصلا انگار باید تو را ترک کنم !