مشاعره

[Hamidreza jefri HHH]

امدی نا خوانده به زندگیم
چرا،چطور و چگونه مهم نبود
مهم"تو"بودی که امدی
کاش میدیدی اشک چشمانم را
ان گاه که شیطنت های بچه گانه ات گاه بی گاه غرورم را لگدمال میکرد
ان زمان که بی معرفتی هایت،چهار ستون خانه ی رویایی ام را به لرزه در می اورد
و جوابی جز سکوت به تو نمیدادم،مبادا خانه تازه بر تو بد بگذرد
ولی افسوس...افسوس که تو هیچ نگفتی در خانه ای که رخنه کرده ای،شاید...
شاید دلی ترکی بر دارد
گهگاهی، قلبی را شکستی
قلبی که خواستت با تمام فرو ریختنش
و دریغ از گوشه چشمی که نکردی بر احساس پاکم تا سر انجام مرد و پژمرد
و اما امروز... خانه را ترک میکنی
چرا،چطور و چگونه مهم نیست
مهم تویی که میروی
کاش با تو بودن و با تو ماندن ارزوی جاودانه ام نمی شد
برو... برو ولی بدان تنگ اتاق دلی فقط برای"تو" میزند
خودم ساختم
خوبه