نقشه های درجه حرارت زمین!

[∆ MeRzaD ∆]

دانشمندان دانشگاه بركلي در كاليفرنيا در يك پژوهش جنجالي عنوان كرده‌اند كه ميانگين دماي جهاني زمين از دهه 1950 تا كنون، يك درجه سانتيگراد گرمتر شده است.

اين پژوهش كه توسط پروفسور ريچارد مولر، فيزيكدان جنجالي پروژه دماي سطح زمين از دانشگاه بركلي هدايت مي‌شود، از داده‌هاي دمايي از سال 1800 تا 2009 براي ارائه اين مدرك انکارناپذير استفاده كرده ‌ و اين درحاليست كه مراتب اين پروژه، منجر به بروز ترديد در يافته‌هاي آنها شده كه خرسندي افراد مشكوك به تغييرات آب و هوايي را به دنبال داشته است.
 
پروفسور جوديت كوري ، يكي از 10 كارشناسي است كه براي تدوين داده‌هاي قطعي دما در تلاش بودند. وي مدعي شد كه اين برنامه با تحسين و توجه بيش از حد پروفسور مولر به سود گرمتر شدن جهاني مخدوش شده است. از اين رو كوري، تهديد به جدا شدن از اين پروژه كرده است.
پروفسور كوري از دانشكده علوم زمين و جوي موسسه فناوري جورجيا در آمريكا اظهار كرد كه داده‌هاي آنها در حقيقت نشان داده كه ميانگين دماي جهاني از اواخر دهه 1990 متوقف شده است.
 
وي همچنين بيان كرد كه به نظر مي‌رسد نقشه منتشر شده بر روي سايت اين پروژه كه ميانگين دما را از سال 1850 تا 2006 به تصوير كشيده،‌ اين كاهش را پنهان كرده است.
 
داده‌هاي دماي سطح زمين بركلي از 1.6 ميليارد ركورد بايگاني شده از دهه 1800 از 15 منبع جهاني گرفته شده است.
اين داده‌ها نشان‌دهنده انحراف از ميانگين درجه حرارت طي بيش از دو قرن و گرمايش كلي جهاني از زمان انقلاب صنعتي است.
 
محققان براي تاكيد بر يافته‌هاي خود تمام داده‌ها را در يك فيلم ويديويي از يك جهان رو به گرمايش با به تصوير كشيدن سوابق دماي سطح زمين ارائه كرده‌اند.
افزايش يك درجه‌اي دما با برآوردهاي ناظران معتبر آب‌وهواي جهان كه به نگهداري از ركوردهاي رسمي مي‌پردازند، مطابقت دارد.
اين ناظران شامل اداره هواشناسي انگليس به همراه دانشگاه ايست‌آنگليا، موسسه مطالعات فضايي گودارد ناسا در نيويورك و سازمان ملي اقيانوسي و جوي آمريكا هستند.
 
پروفسور مولر در گفت‌وگو با گاردين اظهار اميدواري كرد اين نتايج بتواند برافرادي كه هنوز به اين موضوع مشكوك هستند، پيروز شود. برخي از افراد ترديدهاي خود را در كنار انکارکنندگان قرار مي‌دهند كه مي‌توان آنها را كنار گذاشت؛ چرا كه هيچ توجهي به علم ندارند.
 
پژوهش مولر كه يك پايگاه داده باز از سوابق دما بوده، بر ساخت يك ارزيابي شفاف و مستقل از گرمايش جهاني تمركز داشته است.
منتقدان گرمايش جهاني هميشه بر اين اساس به نقد ارقام رسمي پرداخته‌اند كه ايستگاههاي ثبت دما از كيفيت پاييني برخوردار بوده و داده‌ها بطور دستي تغيير مي‌كنند.
 
اما پژوهش بركلي دريافت كه دماي شهري كه شهرها را از مناطق اطراف آنها گرمتر مي‌كند، نقش چنداني در ميانگين افزايش دماي زمين ندارد.
به گفته محققان، اين امر بدين دليل است كه مناطق شهري كمتر از يك درصد نواحي زميني را تشكيل داده‌اند. همچنين با وجود دقت كم ايستگاه‌هاي ضعيف سنجش دما، آنها به ثبت همان روند متوسط گرمايش جهاني پرداخته‌اند.
 
شاول پرلموتر، يكي از برندگان نوبل فيزيك سال جاري براي كشف گسترش جهان با سرعت فزاينده نيز در تيم آمريكايي حضور دارد.
 
اين پژوهش توانسته حمايت پيتر ترون از موسسه هواشناسي و ماهواره‌هاي كاروليناي شمالي و رئيس شركت تازه‌كار دماي سطح بين‌المللي را نيز جلب كند.
 
ترون در گفتگو با روزنامه‌ها اظهار كرد: اين پژوهش يك رويكرد متمايز به مشكل گرمايش جهاني بوده و پاسخ مشابهي ارائه كرده كه نشانگر صحت برآوردهاي پيشين است.
 
اين درحاليست كه آنتوني واتز، يكي از منتقدان هواشناسي آمريكا مدعي كشف يك خطاي روندي اوليه در مورد دوره‌هاي زماني به كار رفته در اين پژوهش شده و خواستار تجديدنظر در آن شده است.