24-04-2012، 22:10
(آخرین ویرایش در این ارسال: 24-04-2012، 22:13، توسط reza_hast_tanha.)
فصل اول از آموزش رانندگی حرفه ای - نحوه قرار گرفتن در خودرو
اگر مي خواهيد به عنوان يك راننده كاملا حرفه اي مطرح شويد، بايد تمام عادتهاي قبلي را فراموش كنيد. رانندگي يك علم است و بهترين راه يادگيري اين علم، تغيير عادتهاي رانندگي از پايه است.
اهميتي ندارد كه شما چقدر مي توانيد در يك جاده كوهستاني مارپيچ و يا در خيابانهاي شهر تند برويد، و اهميتي ندارد كه از ديد ديگران چقدر راننده خوبي هستيد، رانندگي در پيست اتومبيلراني مقوله اي كاملا مجزاست كه نيازمند توانايي هاي خاص شماست.
در اين قسمت، تكنيكهاي كاربردي اتومبيلراني را به شما آموزش خواهيم داد. سعي كنيد اين تكنيكها را يكي يكي تمرين كنيد و هرگاه كه انجام اين تكنيكها براي شما يك عادت شد، سراغ تكنيك بعدي برويد. بعضي از اين تكنيكها قابل اجرا در خيابان هستند و بعضي ديگر به خاطر سرعت بالا و در نتيجه خطر ناشي از آن خير. به هر حال اجراي اين تكنيكها باعث افزايش طول عمر خودروي شما و تسلط بيشتر شما و در نتيجه ايمني بهتر خواهد شد.
فراموش نكنيد "دانستن" به معناي "توانايي انجام" نيست. پس تمرين را فراموش نكنيد. شما براي تمرين نيازي به خودرويي آماده براي مسابقه و يا تجهيزات آنچناني نداريد، يك خودروي كاملا معمولي اما سالم همراه با پشتكار شما از شما يك راننده حرفه اي مي سازد. يك راننده خوب بايد همانند يك ورزشكار خوب باشد يعني براي بدست آوردن مهارت تمرين كند و داشتن مهارت را دليل بر عدم تمرين و ياد گيري و مطالعه نداند هوش، استعداد و داشتن خودروهاي بهتر فقط به اين امر سرعت مي بخشد.
براي شروع بايد ببينيم چگونه پشت فرمان خودرو قرار بگيريم. بعدها به شما خواهيم آموخت چگونه "درست" رانندگي كنيد و خودروي خود را "اصولي" تيونينگ و از آن نگهداري كنيد.
از این پس سلسله مقالات آموزش رانندگی حرفه ای که شامل تکنیک های رانندگی، معرفی مسابقات، طریقه درست تمرین کردن، آشنایی با لوازم مربوط به راننده و خودرو، نحوه Setup خودرو و آماده کردن خودرو برای حضور در مسابقات می شود را در روزهای دوشنبه و چهارشنبه هر هفته به صورت منظم به شما ارائه خواهیم کرد.
اولين نكتهاي كه قبل از حتي روشن كردن خودرو بايد به آن توجه كرد نحوه صحيح نشستن در خودرو است. عدم رعايت اين نكات باعث كاهش تواناييهاي شما، كاهش ديد و خستگي خواهد شد.
در خودروهاي open-wheel (مانند خودروهاي فرمولا و كارتينگ و ...) راننده تقريبا در خودرو دراز ميكشد و دستهايي نسبتا صاف دارد ( در اين خودروها آرنج كمتر از خودروهاي سواري خم ميشود) در حالي كه در ساير خودروها نحوه قرار گرفتن بر روي صندلي كاملا متفاوت است. به دليل ارتفاع كم و كاكپيت تنگ خودروهاي open-wheel راننده با پاهايي به هم چسبيده كه از ناحيه زانو كمي خم شده اند و دستهايي نزديك به هم با فرمان و پدال كار ميكند. اما در ساير خودروها (خودروهاي full-bodied) ديگر اينگونه محدوديت ها را نداريد.
در خودروهاي full-bodied مانند ناسكار، نحوه قرار گرفتن پشت فرمان كاملا متفاوت است. صندلي راننده تقريبا عمودي و نزديك به فرمان است به طوريكه راننده به راحتي مي تواند ساعد دست خود را بر روي فرمان قرار دهد.
اما اينهمه تفاوت از كجا حاصل ميشود؟
اين خودروها بزرگتر و سنگينتر هستند و تايرهاي جلوي پهن تري دارند،? بعلاوه رانندگان به مدت طولاني در يك پيست بزرگ و بيضيشكل با سرعت زياد حركت ميكنند و در نتيحه بازو و كتف راست راننده زودتر خسته ميشود ? نشستن عمودي و نزديك به فرمان به راننده اين امكان را ميدهد تا از شانه و عضلات پشتي نيز براي رانندگي استفاده كند.
در رانندگي با يك خودروي شخصي، چه خودرويي كاملا معمولي و چه خودرويي كاملا آماده، هيچيك از حالتهاي بالا كاربرد ندارد. صندلي نبايد مانند خودروهاي فرمولا وان خوابيده باشد!!! و يا مانند نسكار فاصله كمي با فرمان داشته باشد.
ممكن است فاصله و نحوه قرارگيري پدالها و فرمان كاملا مناسب اندازه و طول پاها و دستان شما نباشد، در اينصورت ميتوانيد با تغييراتي كه در پدالها و حالت و عمق فرمان ميدهيد به حالت ايده ال مخصوص خود دست يابيد.
ابتدا بر روي صندلي بنشينيد، پشت شما بايد صاف و چسبيده به صندلي باشد و ران و و زير پاها بايد بصورت كامل با صندلي در تماس باشند. هدف از اين كار ايجاد حداكثر سطح تماس بين راننده و صندلي است ( فراموش نكنيد اولين وظيفه صندلي اين است كه به شما اجازه ندهد از جاي درست خود خارج شويد.)
در مرحله بعد، بعد از اينكه به درستي بر روي صندلي قرار گرفتيد، دستان خود را دراز كنيد، مچ دستها بايد به راحتي و كامل بر بالاي فرمان قرار بگيرند. در اين حالت هنگام چرخاندن فرمان آرنجها به شكل و اندازه مناسبي خم مي شوند. هدف از اين حالت نشستن جلوگيري از دراز كردن بيش از اندازه دستها در هنگام چرخاندن فرمان است (تماس شانه ها با صندلي نبايد كم شود) كشيده شدن بيش از حد دستها باعث خستگي سريع شده و حساسيت و كنترل راننده نسبت به لرزشهاي فرمان را كاهش ميدهد.
سومين مرحله نحوه قرار گرفتن پاهاست. اولين چيزي كه بايد بدانيد اين است كه پدال ها را بايد با قسمت استخواني و سفت زير انگشتان پا فشار داد.
پاها تنها بايد از زانو خم شوند. بنابراين همانند حالت دستها جلوي دراز شدن پا گرفته ميشود. در ضمن زانو ها بايد فاصله مناسبي با غربيلك فرمان داشته باشند تا احتمال آسيب ديدگي در تصادفات كم باشد و چون پاي راست در هنگام ترمز كردن و همچنين استفاده از تكنيك heel and toe به فضاي بيشتري نياز دارد بايد فاصله زانوي راست با فرمان هم تنظيم شود.
من این فصل براتون گذاشتم اگه سوالی نداشتین فصل بعد میزارم.
اگر مي خواهيد به عنوان يك راننده كاملا حرفه اي مطرح شويد، بايد تمام عادتهاي قبلي را فراموش كنيد. رانندگي يك علم است و بهترين راه يادگيري اين علم، تغيير عادتهاي رانندگي از پايه است.
اهميتي ندارد كه شما چقدر مي توانيد در يك جاده كوهستاني مارپيچ و يا در خيابانهاي شهر تند برويد، و اهميتي ندارد كه از ديد ديگران چقدر راننده خوبي هستيد، رانندگي در پيست اتومبيلراني مقوله اي كاملا مجزاست كه نيازمند توانايي هاي خاص شماست.
در اين قسمت، تكنيكهاي كاربردي اتومبيلراني را به شما آموزش خواهيم داد. سعي كنيد اين تكنيكها را يكي يكي تمرين كنيد و هرگاه كه انجام اين تكنيكها براي شما يك عادت شد، سراغ تكنيك بعدي برويد. بعضي از اين تكنيكها قابل اجرا در خيابان هستند و بعضي ديگر به خاطر سرعت بالا و در نتيجه خطر ناشي از آن خير. به هر حال اجراي اين تكنيكها باعث افزايش طول عمر خودروي شما و تسلط بيشتر شما و در نتيجه ايمني بهتر خواهد شد.
فراموش نكنيد "دانستن" به معناي "توانايي انجام" نيست. پس تمرين را فراموش نكنيد. شما براي تمرين نيازي به خودرويي آماده براي مسابقه و يا تجهيزات آنچناني نداريد، يك خودروي كاملا معمولي اما سالم همراه با پشتكار شما از شما يك راننده حرفه اي مي سازد. يك راننده خوب بايد همانند يك ورزشكار خوب باشد يعني براي بدست آوردن مهارت تمرين كند و داشتن مهارت را دليل بر عدم تمرين و ياد گيري و مطالعه نداند هوش، استعداد و داشتن خودروهاي بهتر فقط به اين امر سرعت مي بخشد.
براي شروع بايد ببينيم چگونه پشت فرمان خودرو قرار بگيريم. بعدها به شما خواهيم آموخت چگونه "درست" رانندگي كنيد و خودروي خود را "اصولي" تيونينگ و از آن نگهداري كنيد.
از این پس سلسله مقالات آموزش رانندگی حرفه ای که شامل تکنیک های رانندگی، معرفی مسابقات، طریقه درست تمرین کردن، آشنایی با لوازم مربوط به راننده و خودرو، نحوه Setup خودرو و آماده کردن خودرو برای حضور در مسابقات می شود را در روزهای دوشنبه و چهارشنبه هر هفته به صورت منظم به شما ارائه خواهیم کرد.
اولين نكتهاي كه قبل از حتي روشن كردن خودرو بايد به آن توجه كرد نحوه صحيح نشستن در خودرو است. عدم رعايت اين نكات باعث كاهش تواناييهاي شما، كاهش ديد و خستگي خواهد شد.
در خودروهاي open-wheel (مانند خودروهاي فرمولا و كارتينگ و ...) راننده تقريبا در خودرو دراز ميكشد و دستهايي نسبتا صاف دارد ( در اين خودروها آرنج كمتر از خودروهاي سواري خم ميشود) در حالي كه در ساير خودروها نحوه قرار گرفتن بر روي صندلي كاملا متفاوت است. به دليل ارتفاع كم و كاكپيت تنگ خودروهاي open-wheel راننده با پاهايي به هم چسبيده كه از ناحيه زانو كمي خم شده اند و دستهايي نزديك به هم با فرمان و پدال كار ميكند. اما در ساير خودروها (خودروهاي full-bodied) ديگر اينگونه محدوديت ها را نداريد.
در خودروهاي full-bodied مانند ناسكار، نحوه قرار گرفتن پشت فرمان كاملا متفاوت است. صندلي راننده تقريبا عمودي و نزديك به فرمان است به طوريكه راننده به راحتي مي تواند ساعد دست خود را بر روي فرمان قرار دهد.
اما اينهمه تفاوت از كجا حاصل ميشود؟
اين خودروها بزرگتر و سنگينتر هستند و تايرهاي جلوي پهن تري دارند،? بعلاوه رانندگان به مدت طولاني در يك پيست بزرگ و بيضيشكل با سرعت زياد حركت ميكنند و در نتيحه بازو و كتف راست راننده زودتر خسته ميشود ? نشستن عمودي و نزديك به فرمان به راننده اين امكان را ميدهد تا از شانه و عضلات پشتي نيز براي رانندگي استفاده كند.
در رانندگي با يك خودروي شخصي، چه خودرويي كاملا معمولي و چه خودرويي كاملا آماده، هيچيك از حالتهاي بالا كاربرد ندارد. صندلي نبايد مانند خودروهاي فرمولا وان خوابيده باشد!!! و يا مانند نسكار فاصله كمي با فرمان داشته باشد.
ممكن است فاصله و نحوه قرارگيري پدالها و فرمان كاملا مناسب اندازه و طول پاها و دستان شما نباشد، در اينصورت ميتوانيد با تغييراتي كه در پدالها و حالت و عمق فرمان ميدهيد به حالت ايده ال مخصوص خود دست يابيد.
ابتدا بر روي صندلي بنشينيد، پشت شما بايد صاف و چسبيده به صندلي باشد و ران و و زير پاها بايد بصورت كامل با صندلي در تماس باشند. هدف از اين كار ايجاد حداكثر سطح تماس بين راننده و صندلي است ( فراموش نكنيد اولين وظيفه صندلي اين است كه به شما اجازه ندهد از جاي درست خود خارج شويد.)
در مرحله بعد، بعد از اينكه به درستي بر روي صندلي قرار گرفتيد، دستان خود را دراز كنيد، مچ دستها بايد به راحتي و كامل بر بالاي فرمان قرار بگيرند. در اين حالت هنگام چرخاندن فرمان آرنجها به شكل و اندازه مناسبي خم مي شوند. هدف از اين حالت نشستن جلوگيري از دراز كردن بيش از اندازه دستها در هنگام چرخاندن فرمان است (تماس شانه ها با صندلي نبايد كم شود) كشيده شدن بيش از حد دستها باعث خستگي سريع شده و حساسيت و كنترل راننده نسبت به لرزشهاي فرمان را كاهش ميدهد.
سومين مرحله نحوه قرار گرفتن پاهاست. اولين چيزي كه بايد بدانيد اين است كه پدال ها را بايد با قسمت استخواني و سفت زير انگشتان پا فشار داد.
پاها تنها بايد از زانو خم شوند. بنابراين همانند حالت دستها جلوي دراز شدن پا گرفته ميشود. در ضمن زانو ها بايد فاصله مناسبي با غربيلك فرمان داشته باشند تا احتمال آسيب ديدگي در تصادفات كم باشد و چون پاي راست در هنگام ترمز كردن و همچنين استفاده از تكنيك heel and toe به فضاي بيشتري نياز دارد بايد فاصله زانوي راست با فرمان هم تنظيم شود.
من این فصل براتون گذاشتم اگه سوالی نداشتین فصل بعد میزارم.