13-07-2012، 15:20
ا سلام
همانطور که همه دوستان اطلاع دارند در سحرگاه ۱۷ ژانويه سال ۱۹۹۱ نيروهای متحد به رهبری ايالات متحده آمريکا عمليات طوفان صحرا را برای آزادی کشور کوچک کويت وبيرون راندن نيروهای عراقی از خاک اين کشور آغاز نمودند . با آغاز حملات شديد هوائی وبمباران مراکز اقتصادی و نظامی عراق , تعدادی از فرماندهان نظامی عراق جهت جلوگيری از انهدام کامل نيروی هوائی که هر روز ضربات سنگينی را متحمل ميگرديد تصميم به اعزام بخشی از تجهيزات نيروی هوائی به کشور همسايه خود ايران گرفتند .ايران که در آن سالها به تازگی جنگ خونين ۸ ساله با حريف خود را به پايان برده بود با اتخاذ سياست بی طرفی وعدم صدور اجازه پرواز به هواپيماهای نيروهای متحد و بستن آسمان خويش کمک بزرگی به دشمن سنتی خود نمود . هر چند اين تصميم و کمک غير عمدی در جهت منافع ايران اتخاذ گشت اما همين امر کافی بود تا سران عراقی اين کشور را بعنوان پايگاهی امن انتخاب کنند . چنين بود که خلبانان عراقی در طی چند روز دهها فروند هواپيماهای نظامی و غير نظامی رابه پايگاههای هدف در قلب خاک ايران منتقل کردند . دولت بعثی که گمان ميبرد با پايان جنگ و عقب نشينی از خاک کويت قادر به بازپس گيری وسايل پرنده خويش از همسايه شرقی خود خواهد بود بزودی متوجه شد که اين امر به سادگی امکان پذير نيست ودر نهايت با اشغال خاک عراق بدست نيروهای آمريکائی در سال ۲۰۰۳ ميلادی و سرنگونی رژيم بعثی اين آرزو را به گور برد . در مورد اينکه واقعأ در آنروزها چه گذشت و عوامل اصلی آمدن اين هواپيماها به ايران چه بود حکايات فراوانی موجود است . منجمله عده ای از صاحب نظران غربی معتقدند که اين پرواز دسته جمعی حاصل توافق دو دولت ايران و عراق بوده وعراق در ازای کمک غير عمدی ايران ( يا شايد هم عمدی ) در بستن مرزهای ۸۰۰ کيلومتری مشترک وفضای ايران هدايائی به دشمن ديرينه خود ارسال نموده . Tom Cooper در مقاله ای مدعی ارسال ۳ فروند هواپيمای باری که مملو از قطعات يدکی وسلاحهای مدرن ومهمات هواپيماهای مدرن ميراز بوده است ميباشد . به هر حال با عنايت به اين موضوع که دولت ايران در تمام اين سالها بطور اصولی حضور اين هواپيماها را در ايران انکار نموده و بارها در برابر تقاضای استرداد آنها از طرف عراقی تنها وجود چند فروند هواپيمای غير نظامی را مورد تأئيد قرار داده ( که استرداد آنها را هم موکول به اجازه سازمان ملل متحد و پرداخت کليه هزينه های نگهداری آنها از طرف عراقی کرد) بحث در اين مورد بسيار دشوار ميباشد .
اما اينکه چه نوع هواپيما و به چه تعداد در ايران موجود ميباشد خود حکايت ديگری است . اما در اينجا از محتمل ترين ليست موجود استفاده خواهم برد .اولين هواپيماها مدل ميگ ـ ۲۹ روسی بود که به تعداد ۴ فروند به ايران پرواز کرد . کارشناسان معتقدند با توجه به حضور اين هواپيما درنيروی هوائی ايران , اين مدل بدون هيچ مشکلی به يگانهای عملياتی پيوست .
مدل بعدی سوخوـ ۲۴ ميباشد . تعداد ۲۴ فروند از اين نوع هواپيما به ايران پرواز کرد . در نيروی هوائی ايران از نوع اين هواپيما جمعأ ۳۶ فروند موجود ميباشد که در تصاوير زير اختلاف مدلهای عراقی و تعدادی که بطور مستقيم از روسيه خريداری گشت کاملأ مشهود است .
هواپيمای ميراژ اف ـ ۱ جزو مدرنترين هواپيماهای ارسالی به ايران بود و سالها کسی اطلاع دقيقی از وضعيت آنها نداشت تا اينکه در سال ۲۰۰۱ ميلادی با سقوط يک فروند مدل ۲ نفره اين هواپيما در اطراف مشهد و اعلام آن از سوی خبرگزاری ايسنا بطور رسمی عملياتی بودن اين هواپيما در نيروی هوائی ارتش تأئيد شد. ۲۴ فروند از اين نوع هواپيما به ايران وارد شد که امروزه تعداد ۱۸ فروند آن عملياتی تخمين زده ميشوند.اين هواپيماها در پايگاه ۱۴ شکاری مشهد مستقرند وتصاوير ماهواره ای گوگل حاکی از رنگ آميزی جديد اين هواپيما ( استتار آبی رنگ که قبلأ در هواپيماهای تامکت و فولکروم ديده ميشد ) می باشد .
تعداد ۷ فروند سوخوـ ۲۵ درسال ۱۹۹۱ به ايران پرواز کرد . صاحب نظران غربی تا سالها معتقد بودند که از اين نوع هواپيما در نيروی هوائی ايران استفاده نخواهد شد زيرا با وجود پيشرفته بودن اين مدل , تعداد کم آن ارزش هزينه بالای سرويس و نگهداری آن را نخواهد داشتد. در سال ۱۹۹۷ ميلادی در جريان مانور عاشورا ـ ۳ سپاه پاسداران در نزديکی مرز افغانستان که در پاسخ به تهديدات گروهک طالبان انجام گرفت , نيروی هوائی سپاه يک فروند از اين هواپيما را به پرواز در آورد. بعد ها با خريد تعداد بيشتری از اين مدل سپاه اقدام به تشکيل اسکادران عملياتی نمود. اين هواپيما در پايگاه دوم شکاری امام خمينی سپاه در شيراز مستقر ميباشد .
هواپيمای سوخو ـ ۲۲ که مدل صادراتی و با تجهيزات کمتر هواپيمای سوخو ـ۱۷ که خود در حقيقت مدل پيشرفته تر و تکميل شده سوخو ـ۷ ميباشد جزو پرندگان پناهنده بود. تعداد ۴۰ فروند سوخو ۲۲ در کنار ۴ فروند سوخوـ ۲۰ که آنهم جزو مشتقات اين مدل است در پايگاههای ايران به زمين نشستند. در عملياتی بودن اين هواپيما هم حرف و حديث فراوان است . شايد تصاوير گوياتر از هر سخنی باشد ( همينجا ميتونم علت علاقه خودم به تصاويررو بخوبی توضيح بدم ) . در ابتدا تصاوير اين هواپيما رو در نمايشگاهی در بغداد که سال ۱۹۸۹ برگزار گشت ببينيد. پس از آن به تصاويری از يک فيلم معروف ايرانی که در سال ۱۳۷۴ تهيه گشته (و بنده تاکنون موفق به ديدنش نشدم ) بنگريد .در آخر هم عکسهای ماهواره ای گوگل را نگاه کنيد . نميدونم آيا شما هم با ديدن عکسهای گوگل با من هم نظر ميشويد يا نه ولی از طرز چيدمان اين هواپيماها در کنار آشيانه ها و بصورت غير منظم من برداشتی از عملياتی بودن آنها ندارم
تعداد ۱۲ فروند ميگ ـ ۲۳ شامل ۷ فروند L و ۴ فروند BN و يک فروند UBکه مدل ۲ نفره آن است هم در بين هواپيماهای عراقی بود . خوشبختانه در باره اين مدل همه صاحب نظران متفق القولند که از ابتدا بدليل کيفيت پائين و تعداد اندک آن اين هواپيماها روانه زمينهای حاشيه باند پرواز گشت و هيچ تلاشی از سوی ايران در جهت عملياتی آن صورت نگرفتد. هر چند که بعضی از دوستان در فرومهای مختلف داستانهای زيبائی از ارتقاء آنها به مدل ميگ ۲۷ تا ساخت آن بروش مهندسی معکوس ( اين لغت در فرومهای ايرانی معنای بخصوصی بخود گرفته ) را مطرح ميکنند ولی به نظر من فاصله آن با واقعيت چندان نزديک نيست .
در ميان هواپيماها همچنين ۱۵ فروند هواپيمای ايليوشين ـ ۷۶ بود که شامل يک هواپيمای رادار پرنده بنام عدنان و يک هواپيمای مراقبتهای هوائی بنام بغداد ميشد. در مورد وظايف هواپيمای بغداد اطلاعات چندانی ندارم اما تصوير اين هواپيما چند سال قبل در يکی از مجلات خارجی منتشر شد . در تصوير که از کيفيت پائين و از مسافت دور برداشته شده بود مشخص بود که اين هواپيما فاقد آنتن چرخان در بالا است و تنها اختلاف ظاهری آن با مدل عادی ايل ـ ۷۶ در پوزه و قسمت انتهائی هواپيما بود . هواپيمای عدنان در حقيقت وظايف مشابه E-3 آمريکائی و A - 50 روسی رو دارد. کليه وسايل و ادوات الکترونيکی اين هواپيما ساخت شرکت فرانسوی تامسون سی اس اف ميباشد . از عملياتی بودن اين هواپيما هيچ اطلاعی ندارم . تصاوير زير شامل ۲ عکس از مدل عراقی و ۲عکس از ايليوشين های سپاه با سريال های ۲۲۷۳ـ ۱۵ و ۲۲۸۲ ـ ۱۵ وبدنبال آنها ۲ فروند از ايل ـ۷۶ های نهاجا در عمليات امدادرسانی زلزله بم ودر انتها عکسی از عدنان در حال پرواز می باشد .
در پايان اضافه ميکنم که تعدادی هواپيمای مسافربری شامل يک فروند بوئينگ ۷۰۷ يک فروند بوئينگ ۷۲۷ دو فروند بوئينگ ۷۳۷ دو فروند بوئينگ ۷۴۷ سه فروند فالکون ۵۰ يک فروند جت استار عراقی و يک فروند ايرباس ۳۰۰ و ۵ فروند ايرباس ۳۱۰ کويتی هم در ايران بود که هواپيماهای کويتی بعد از خاتمه جنگ با اخذ هزينه های مربوطه از دولت کويت به آن کشور مسترد شد . با نمايش چند تصوير از هواپيمای آواکس روسی آ ـ۵۰ که البته به موضوع زياد مرتبط نيست مطلب رو به پايان ميبرم . دوستان در صورت ملاحظه اشتباه من رو از راهنمائی محروم نکنند . با تشکر . :razz: :razz:
همانطور که همه دوستان اطلاع دارند در سحرگاه ۱۷ ژانويه سال ۱۹۹۱ نيروهای متحد به رهبری ايالات متحده آمريکا عمليات طوفان صحرا را برای آزادی کشور کوچک کويت وبيرون راندن نيروهای عراقی از خاک اين کشور آغاز نمودند . با آغاز حملات شديد هوائی وبمباران مراکز اقتصادی و نظامی عراق , تعدادی از فرماندهان نظامی عراق جهت جلوگيری از انهدام کامل نيروی هوائی که هر روز ضربات سنگينی را متحمل ميگرديد تصميم به اعزام بخشی از تجهيزات نيروی هوائی به کشور همسايه خود ايران گرفتند .ايران که در آن سالها به تازگی جنگ خونين ۸ ساله با حريف خود را به پايان برده بود با اتخاذ سياست بی طرفی وعدم صدور اجازه پرواز به هواپيماهای نيروهای متحد و بستن آسمان خويش کمک بزرگی به دشمن سنتی خود نمود . هر چند اين تصميم و کمک غير عمدی در جهت منافع ايران اتخاذ گشت اما همين امر کافی بود تا سران عراقی اين کشور را بعنوان پايگاهی امن انتخاب کنند . چنين بود که خلبانان عراقی در طی چند روز دهها فروند هواپيماهای نظامی و غير نظامی رابه پايگاههای هدف در قلب خاک ايران منتقل کردند . دولت بعثی که گمان ميبرد با پايان جنگ و عقب نشينی از خاک کويت قادر به بازپس گيری وسايل پرنده خويش از همسايه شرقی خود خواهد بود بزودی متوجه شد که اين امر به سادگی امکان پذير نيست ودر نهايت با اشغال خاک عراق بدست نيروهای آمريکائی در سال ۲۰۰۳ ميلادی و سرنگونی رژيم بعثی اين آرزو را به گور برد . در مورد اينکه واقعأ در آنروزها چه گذشت و عوامل اصلی آمدن اين هواپيماها به ايران چه بود حکايات فراوانی موجود است . منجمله عده ای از صاحب نظران غربی معتقدند که اين پرواز دسته جمعی حاصل توافق دو دولت ايران و عراق بوده وعراق در ازای کمک غير عمدی ايران ( يا شايد هم عمدی ) در بستن مرزهای ۸۰۰ کيلومتری مشترک وفضای ايران هدايائی به دشمن ديرينه خود ارسال نموده . Tom Cooper در مقاله ای مدعی ارسال ۳ فروند هواپيمای باری که مملو از قطعات يدکی وسلاحهای مدرن ومهمات هواپيماهای مدرن ميراز بوده است ميباشد . به هر حال با عنايت به اين موضوع که دولت ايران در تمام اين سالها بطور اصولی حضور اين هواپيماها را در ايران انکار نموده و بارها در برابر تقاضای استرداد آنها از طرف عراقی تنها وجود چند فروند هواپيمای غير نظامی را مورد تأئيد قرار داده ( که استرداد آنها را هم موکول به اجازه سازمان ملل متحد و پرداخت کليه هزينه های نگهداری آنها از طرف عراقی کرد) بحث در اين مورد بسيار دشوار ميباشد .
اما اينکه چه نوع هواپيما و به چه تعداد در ايران موجود ميباشد خود حکايت ديگری است . اما در اينجا از محتمل ترين ليست موجود استفاده خواهم برد .اولين هواپيماها مدل ميگ ـ ۲۹ روسی بود که به تعداد ۴ فروند به ايران پرواز کرد . کارشناسان معتقدند با توجه به حضور اين هواپيما درنيروی هوائی ايران , اين مدل بدون هيچ مشکلی به يگانهای عملياتی پيوست .
مدل بعدی سوخوـ ۲۴ ميباشد . تعداد ۲۴ فروند از اين نوع هواپيما به ايران پرواز کرد . در نيروی هوائی ايران از نوع اين هواپيما جمعأ ۳۶ فروند موجود ميباشد که در تصاوير زير اختلاف مدلهای عراقی و تعدادی که بطور مستقيم از روسيه خريداری گشت کاملأ مشهود است .
هواپيمای ميراژ اف ـ ۱ جزو مدرنترين هواپيماهای ارسالی به ايران بود و سالها کسی اطلاع دقيقی از وضعيت آنها نداشت تا اينکه در سال ۲۰۰۱ ميلادی با سقوط يک فروند مدل ۲ نفره اين هواپيما در اطراف مشهد و اعلام آن از سوی خبرگزاری ايسنا بطور رسمی عملياتی بودن اين هواپيما در نيروی هوائی ارتش تأئيد شد. ۲۴ فروند از اين نوع هواپيما به ايران وارد شد که امروزه تعداد ۱۸ فروند آن عملياتی تخمين زده ميشوند.اين هواپيماها در پايگاه ۱۴ شکاری مشهد مستقرند وتصاوير ماهواره ای گوگل حاکی از رنگ آميزی جديد اين هواپيما ( استتار آبی رنگ که قبلأ در هواپيماهای تامکت و فولکروم ديده ميشد ) می باشد .
تعداد ۷ فروند سوخوـ ۲۵ درسال ۱۹۹۱ به ايران پرواز کرد . صاحب نظران غربی تا سالها معتقد بودند که از اين نوع هواپيما در نيروی هوائی ايران استفاده نخواهد شد زيرا با وجود پيشرفته بودن اين مدل , تعداد کم آن ارزش هزينه بالای سرويس و نگهداری آن را نخواهد داشتد. در سال ۱۹۹۷ ميلادی در جريان مانور عاشورا ـ ۳ سپاه پاسداران در نزديکی مرز افغانستان که در پاسخ به تهديدات گروهک طالبان انجام گرفت , نيروی هوائی سپاه يک فروند از اين هواپيما را به پرواز در آورد. بعد ها با خريد تعداد بيشتری از اين مدل سپاه اقدام به تشکيل اسکادران عملياتی نمود. اين هواپيما در پايگاه دوم شکاری امام خمينی سپاه در شيراز مستقر ميباشد .
هواپيمای سوخو ـ ۲۲ که مدل صادراتی و با تجهيزات کمتر هواپيمای سوخو ـ۱۷ که خود در حقيقت مدل پيشرفته تر و تکميل شده سوخو ـ۷ ميباشد جزو پرندگان پناهنده بود. تعداد ۴۰ فروند سوخو ۲۲ در کنار ۴ فروند سوخوـ ۲۰ که آنهم جزو مشتقات اين مدل است در پايگاههای ايران به زمين نشستند. در عملياتی بودن اين هواپيما هم حرف و حديث فراوان است . شايد تصاوير گوياتر از هر سخنی باشد ( همينجا ميتونم علت علاقه خودم به تصاويررو بخوبی توضيح بدم ) . در ابتدا تصاوير اين هواپيما رو در نمايشگاهی در بغداد که سال ۱۹۸۹ برگزار گشت ببينيد. پس از آن به تصاويری از يک فيلم معروف ايرانی که در سال ۱۳۷۴ تهيه گشته (و بنده تاکنون موفق به ديدنش نشدم ) بنگريد .در آخر هم عکسهای ماهواره ای گوگل را نگاه کنيد . نميدونم آيا شما هم با ديدن عکسهای گوگل با من هم نظر ميشويد يا نه ولی از طرز چيدمان اين هواپيماها در کنار آشيانه ها و بصورت غير منظم من برداشتی از عملياتی بودن آنها ندارم
تعداد ۱۲ فروند ميگ ـ ۲۳ شامل ۷ فروند L و ۴ فروند BN و يک فروند UBکه مدل ۲ نفره آن است هم در بين هواپيماهای عراقی بود . خوشبختانه در باره اين مدل همه صاحب نظران متفق القولند که از ابتدا بدليل کيفيت پائين و تعداد اندک آن اين هواپيماها روانه زمينهای حاشيه باند پرواز گشت و هيچ تلاشی از سوی ايران در جهت عملياتی آن صورت نگرفتد. هر چند که بعضی از دوستان در فرومهای مختلف داستانهای زيبائی از ارتقاء آنها به مدل ميگ ۲۷ تا ساخت آن بروش مهندسی معکوس ( اين لغت در فرومهای ايرانی معنای بخصوصی بخود گرفته ) را مطرح ميکنند ولی به نظر من فاصله آن با واقعيت چندان نزديک نيست .
در ميان هواپيماها همچنين ۱۵ فروند هواپيمای ايليوشين ـ ۷۶ بود که شامل يک هواپيمای رادار پرنده بنام عدنان و يک هواپيمای مراقبتهای هوائی بنام بغداد ميشد. در مورد وظايف هواپيمای بغداد اطلاعات چندانی ندارم اما تصوير اين هواپيما چند سال قبل در يکی از مجلات خارجی منتشر شد . در تصوير که از کيفيت پائين و از مسافت دور برداشته شده بود مشخص بود که اين هواپيما فاقد آنتن چرخان در بالا است و تنها اختلاف ظاهری آن با مدل عادی ايل ـ ۷۶ در پوزه و قسمت انتهائی هواپيما بود . هواپيمای عدنان در حقيقت وظايف مشابه E-3 آمريکائی و A - 50 روسی رو دارد. کليه وسايل و ادوات الکترونيکی اين هواپيما ساخت شرکت فرانسوی تامسون سی اس اف ميباشد . از عملياتی بودن اين هواپيما هيچ اطلاعی ندارم . تصاوير زير شامل ۲ عکس از مدل عراقی و ۲عکس از ايليوشين های سپاه با سريال های ۲۲۷۳ـ ۱۵ و ۲۲۸۲ ـ ۱۵ وبدنبال آنها ۲ فروند از ايل ـ۷۶ های نهاجا در عمليات امدادرسانی زلزله بم ودر انتها عکسی از عدنان در حال پرواز می باشد .
در پايان اضافه ميکنم که تعدادی هواپيمای مسافربری شامل يک فروند بوئينگ ۷۰۷ يک فروند بوئينگ ۷۲۷ دو فروند بوئينگ ۷۳۷ دو فروند بوئينگ ۷۴۷ سه فروند فالکون ۵۰ يک فروند جت استار عراقی و يک فروند ايرباس ۳۰۰ و ۵ فروند ايرباس ۳۱۰ کويتی هم در ايران بود که هواپيماهای کويتی بعد از خاتمه جنگ با اخذ هزينه های مربوطه از دولت کويت به آن کشور مسترد شد . با نمايش چند تصوير از هواپيمای آواکس روسی آ ـ۵۰ که البته به موضوع زياد مرتبط نيست مطلب رو به پايان ميبرم . دوستان در صورت ملاحظه اشتباه من رو از راهنمائی محروم نکنند . با تشکر . :razz: :razz: