حمایت قرآن از زن(بخش3 جواب ب زن و آخوند[حذفش کردن!!!])

[ALI REZA J]

حمايت قرآن
اين ستمها را قرآن ، شديدا محكوم مى كند و از مقام و شخصيت زن دفاع كرده ارزش وجودى و استقلال وى را به جهانيان اعلام مى دارد.
قرآن با رساترين اخطار و بليغترين سخن ، خوارشمردن دختران را مذمت كرده و افرادى را كه به چنين عمل ناستوده اى دست مى زدند، سرزنش و توبيخ مى كند آنجا كه مى فرمايد:
واذا بشر احدهم بالانثى ظل وجهه مسودا وهو كظيم يتوارى من القوم من سوء ما بشر به ايمسكه على هون ام يدسه فى التراب الاساء ما يحكمون
(هرگاه مژده متولد دخترى به يكى از آنان داده مى شد، رويش سياه مى گشت در حالى كه غمزده ، افسرده و گرفته بود، از بدى اين خبر، خويش ‍ را از مردم پنهان مى ساخت (و در اين انديشه بود) كه آيا او را با ذلت و خوارى نگاه دارد يا در خاكش فرو برد؟ هان چقدر زشت و ناپسند بود داروى و قضاوت آنان ؟!)
قرآن به اين وسيله ، برداشت نادرست و داورى غير انسانى اهانت به دختران و زنان ، و ظلم و ستمى را كه بر آنان روا مى داشتند تا آنجا كه او را زنده زنده در گور مى كردند، شديدا محكوم و عمل نابخردانه شان را مورد مؤ اخذه الهى و خشم پروردگار معرفى نموده است و اشاره به اين حقيقت نموده و مى فرمايد:
و اذا المودة سئلت باى ذنب قتلت
(و هنگامى كه راجع به دختر زنده به گور شده سئوال شود كه به چه گناهى كشته شد؟!)
قرآن مجيد، در تمام مراحل زندگى ، شخصيت وجودى زن را همچون مرد دانسته ، همچنان كه در بخش پيش خاطرنشان ساختيم ، تنها تقوا را عامل برترى يكى بر ديگرى دانسته است و هرگاه در مسائل كلى سخن از مرد ميان آمده است بلافاصله در كنار او زن را هم رديف وى قرار داده است مانند اينكه مى فرمايد:
ان المسلمين و المسلمات و المؤ منين و المؤ منات و الصادقين و الصادقات و الصابر ين و الصابرات و الخاشعين و الخاشعات و المتصدقين و المتصدقات و الصائمين و الصائمات والحافظين فروجهم و الحافظات و الذا كرين الله كثيرا والذاكرات ، اعدالله لهم مغفرة و اجرا عظيما
(در حقيقت مردان و زنان مسلمان ، مردان و زنان مؤ من ، مردان و زنان صادق و راستگو، مردان و زنان كه عرض و ناموس خود را حفظ كرده از آلودگى و انحراف اخلاقى مصون مانده اند، زنان و مردانى كه بسيار در ذكر و ياد خدا هستند (و هميشه خود را در محضر خدا مى دانند)،
خداى متعال براى آنان ، آمرزش و مغفرت و اجر و پاداش بزرگ و عظيمى مهيا نموده است .)
در آيات بسيارى از آيات كريمه قرآن كه انسانهاى مؤ من را مخاطب قرار داده ، هم به مرد و هم به زن توجه شده است مانند:
يا ايها الذين آمنوا ذكروا الله ذكرا كثيرا يا ايها الذين آمنوا اذكروا نعمة الله عليكم
و... همچنين تمام مژده هائى كه به افراد مؤ من داده شده است ، در آيات فراوان ، هيچگونه تفاوتى ميان مرد و زن نمى باشد مانند:
الذين آمنوا و عملوا الصالحات طوبى لهم و حسن ماب و ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات انا لانضيع اجر من احسن عملا
طبعا مسئوليت اعمال و كيفر كارهاى ناشايسته نيز مربوط به خون زن است همچنانكه مرد مسئول اعمال خويش مى باشد:
و من يكفر بالا يمان فقط حبط عمله
و
افمن زين له سوء عمله فرآه حسنا؟

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

سیمای زنان در قرآن
در متن قرآن، خلقت اولین زن، همچون و همزمان خلقت اولین مرد توصیف شده است. در نقل ماجرای وسوسه آدم و حوا در قرآن نیز، وسوسه به هر دوی آنان نسبت داده می‌شود و حوا، مسئول وسوسه آدم نبوده و حتی این آدم است که گناه بیشتری را متحمل شده است.