بغض قلم ❥ .. (نسخه یازدهم)

[آمین]

دلتنگ که می شوی انگار تمام دنیا در یک نفر خلاصه می شود
دلتنگ او که می شوم نمیدانم باید بخندم یا بگریم
چه کرده ای با جان و دلم که لحظه ای یادت در دلم فراموش نمی شود
اما...من فکر میکنم تو مرا یادت نیست و این
اغاز یک درد سنگین است
دلتنگتم زیر همون کوچه عاشقی گرچه یادت نیست
اما به یادتم

[حسین کرمانشاهان]

واژه ی عجیبیست....
"لیاقت" را میگویم
گاهی من ندارم
گاهی تو نداری
و گاهی نایاب میشود لابلایِ تمامِ آدمهای شهر...
گاهی در اوجِ خوشی،
آنجا که زمین و آسمان هم برایمان میرقصند
آنجا که ستاره ها به یُمنِ خوش بودنمان،
چشمک میزنند
پشتِ پا میزنیم به خوشبختی مان...
تمامِ تلاشمان را میکنیم،
تا بی لیاقت‍‍یمان را ثابت کنیم به زمین و زمان
که ما ظرفیتمان همین است
که ما یک عُمر میدویم به سمتِ خوشبختی،
اما همین که سراغمان آمد،
پشتمان را میکنیم و محلش نمیگذاریم
محلش نمیگذاریم تا سالها بعد،
از لابلای دفترِ خاطراتمان بیرون بیاوریمش و
سطر سطر آن روزها را،
با یک ای کاش شروع میکنیم
ای کاش عاقل بودم
ای کاش عاقل بودم
همیشه نداشتنِ لیاقت‍‍،
سهمِ آدمهای اطرافمان نیست،
گاهی خودمان،
میشویم نالایق ترین آدمِ روی زمین...
همان جا که خوشبختی برایمان دست تکان میدهد و ما،
عینِ خیالمان نیست که نیست...

[شـــقآیــق]

حتے ڪوچکترین دروغ میتونه بزرگترین اعتماد رو بشکنه!

[єη∂ℓєѕѕღ]

دو دل نباش !
یا بمان یا برو…
اما ! بدان
با ماندن ات جان میگیرم
و با رفتن ات جان میدهم

[آمین]

کاروان امد و دلخواه به همراهش نیست....
دلتنگت شدم
پر از بغض شدم

[†ᴾᴼᴵˢᴼᴺ†]

و شاید بزرگترین دلیل بیخوابی‌های شبانه این است که یک دنیا حرف داری، اما برای گفتنش نه دلیلی داری، نه گوش شنوایی …

[מַברִיק]

_ یار من از چشم مستت
میخانه میریزد بهم :]

[מַברִיק]

ای یار بگو که از فراقت چه کنم
گمگشته در این شهر غریبم چه کنم
با ساختن و سوختن از فرط جفا
در این ره بی نور و چراغت چه کنم
مستی شده شوری به تمنا زده ام
پژمرده گلی مانده به باغت چه کنم
از نرگس مستی که به خوابم دیدم
من بی تو در این داغ فراقت چه کنم

[آمین]

تو تمنای منو یار منو جان منی...

[מַברִיק]

چشمم به در خشکیده شد ای یار دیرینم بیا
تلخ است کامم همچو زهر ای یار شیرینم بیا
هم نغمه سازم تویی هم بال پروازم تویی
با تو عقاب آسمان بی تو زمین گیرم بیا

حامد جنتی