مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 3 ]

[Âɴɢ℮ℓ Evιℓ]

دانی ﺯ ﭼﻪ ﻏﻨﭽﻪ ﺧﻮﻥ ﻛﻨﺪ ﭼﻬﺮﻩ ﺯ ﺷﺮﻡ؟            ﺯﺍﻥ روی ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﺍﻭ ﮔﻞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺍﺳت!!

[ѕααяeη]

ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺑﯽ ﺷﮏ، ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﯾﺪﻩ
ﻭﮔﺮ ﺻﺪ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﮐﺮﺩﯼ ﺗﺤﻤﻞ، ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺩﯾﺪﻩ

[ѕтяong]

همه کارم ز خود کامي به بد نامي کشيد آخر
نهان کي ماند آن رازي کزو سازند محفل ها

[Âɴɢ℮ℓ Evιℓ]

این جهان ارزانی تان درویش ها
چه سود باقی ماند آخر سر یاد ها!!

[ѕααяeη]

ﺍﮔﺮ ﺷﺎﻫﻲ، ﮔﺪﺍﻳﻲ، ﺁﺧﺮﺵ ﻣﺮﮒ
ﺍﮔﺮ ﺯﺭﻳﻦ ﻛﻼ‌ﻫﻲ، ﺁﺧﺮﺵ ﻣﺮﮒ

[Âɴɢ℮ℓ Evιℓ]

گر بار گران بودیم رفتیم
گر نامهربان بودیم، رفتیم!!

[ѕααяeη]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هرکسی آن درود عاقبت کار که کشت

[Âɴɢ℮ℓ Evιℓ]

تنهایی دلم از ماست که بر ماست
ورنه کسی کاری با ما نداشت!!

[מַברִיק]

تهران شده بازیچه موهای بلندت
یک شهر نشستند تماشا بکنندت

[Âɴɢ℮ℓ Evιℓ]

تو صمیمی تر از آنی که دلم میپنداشت!!
دل تو با همه آینه ها نسبت داشت!!