اسمش را می گذاریم؛ دوست مجازی
اما آن سو یک آدم حقیقی نشسته . .
خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند ...
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را می نویسد
وقت می گذارد برایم،
وقت می گذارم برایش . .
نگرانش می شوم دلتنگش می شوم . .
وقتی درصحبت هایم،به عنوانِ دوست یاد می شود مطمئن می شوم که حقیقی ست . .
هرچند کنارهم نباشیم
هرچند صدای هم راهم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هرکجا که باشد ---
پس دوست من در دنیای مجازی دوستت دارم
اما آن سو یک آدم حقیقی نشسته . .
خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند ...
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را می نویسد
وقت می گذارد برایم،
وقت می گذارم برایش . .
نگرانش می شوم دلتنگش می شوم . .
وقتی درصحبت هایم،به عنوانِ دوست یاد می شود مطمئن می شوم که حقیقی ست . .
هرچند کنارهم نباشیم
هرچند صدای هم راهم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هرکجا که باشد ---
پس دوست من در دنیای مجازی دوستت دارم
مجازی برای خیلی ها تصویر غیر واقعی داشت ...
تصویری از زندگی غیر واقعی ، خود غیر واقعی ، رفاقت غیر واقعی ، عشق غیر واقعی، ...
فراموش کردند آنکه در پشت این همه حرف نشسته ، انسان است .