سلنا گومز چطور رکورد دریک را شکست؟

[Actinium]

سایت the Diamondback (روزنامه مستقل دانشگاه مریلند) به تازگی به بررسی دلایل محبوبیت یکباره سلنا گومز در اسپاتیفای پرداخته است. سلنا گومز از سال 2015 تاکنون آلبوم تازه‌ای را روانه بازار نکرده، اما اخیراً او به هر حال موفق شد که رکورد رپر معروف دریک را در پرشنونده‌ترین هنرمند ماهِ اسپاتیفای بشکند.

دریک در طرف دیگر ماجرا، از سال 2015 تاکنون سه آلبوم کامل و یک آلبوم گردآوری‌شده منتشر کرده، که آخرین آن آلبوم پشت‌ و ‌رو و دوطرفۀ Scorpion است. او همچنین بیشترین تعداد پخش را در تاریخ اسپاتیفای از آن خود کرده و آهنگ او به نام One Dance در ردۀ دوم پرشنونده‌ترین آهنگ این سرویس پخش آنلاین موسیقی قرار دارد. اما با تمام این تفاصیل، وقتی سراغ محبوبیت‌ترین هنر ماه را می‌گیریم نام سلنا بالاتر از او به چشم می‌خورد.

وقتی خبر شکسته شدن رکورد دریک توسط سلنا منتشر شد، بعضی از کاربران توییتر اظهار شگفتی می‌کردند که مگر چه کسی واقعا به سلنا گومز گوش می‌دهد. این شگفتی با نظر به اینکه سلنا هرگز هیچ آهنگ شماره 1 در چارت 100 آهگ داغ بیلبورد نداشته اما دریک تاکنون 6 آهنگ شماره 1 داشته ممکن است موجه به نظر برسد.

اما وقتی به داشته‌های سلنا نگاهی بیندازیم این مساله آنقدرها هم برایمان عجیب به نظر نخواهد رسید. آهنگ‌هایی که سلنا در این مدت اخیر منتشر کرده است، معمولا پیش‌زمینۀ انتشار آلبوم خاصی به شمار نمی‌آمده‌اند بلکه اکثراً شامل همکاری‌هایی می‌شده‌اند که گومز با هنرمندان معروف موسیقی رقص الکترونیک همچون کیگو و مارشملو به انجام رسانده است. همکاری اخیر او نیز با دی‌جی اسنیک و ازونا و کاردی‌ بی در آهنگ Taki Taki بوده است.

همکاری سلنا با دی‌جی‌های معروف و همچنین حضورش در آهنگ‌های لاتین – که ریشه‌های خود او نیز هست – توانسته به‌خوبی به او در رسیدن به این رکورد کمک کند. شهرهای مکزیکو سیتی، مادرید و سانتیاگو شهرهایی هستند که کاربران آن بیش از همه آهنگ‌های او را در اسپاتیفای پخش کرده‌اند.

Danno Lemu دانشجوی ریاضی و اقتصاد می‌گوید وقتی خبر رکود سلنا را شنید پاک شوکه و مبهوت شده بود که تا این اندازه سلنا محبوب است؛ اما او از طرفی اضافه می‌کند که او چندان به ترندها بین‌المللی برای ارزیابی محبوبیت اعتماد ندارد.

او می‌گوید: «من وقتی به موسیقی محبوب فکر می‌کنم منظور آن موسیقی‌ای است که وقتی یک ایستگاه رادیویی معروف را روشن می‌کنم می‌شنوم. فکر می‌کنم معروف‌ترین سبک موسیقی بین‌المللی رگتون و dancehall باشد؛ اما خب حتی در این سبک‌های لاتینی هم باز با شیوه‌های آمریکایی‌شدۀ آنها مواجه هستیم.»

فارغ از میزان محبوبیت آنها در آمریکا، هنرمندان هیسپانیک Bad Bunny و J Balvin و Ozuna در ردۀ ششم، هفتم و هشتم پرشنونده‌ترین هنرمندان اسپاتیفای جای گرفته‌اند.
تیلور کوهن دانشجوی زیست‌شناسی در این‌باره می‌گوید: «احساس من این است که آهنگ‌های اسپانیولی هیچ‌وقت آنقدرها گل نمی‌کنند. گاهی یکی دو تا آهنگ اسپانیولی داغ پیدا می‌شود، اما هیچ‌وقت خیلی فوق‌العاده‌ نیستند.»

کوهن فکر می‌کند که محوبیت سلنا نمی‌تواند امر خیلی عجیبی باشد. اکثر شنونده‌های او را افراد هم‌نسل او تشکیل می‌دهند. Lemu اما نظر دیگر داشت و فکر می‌کرد که محبوبیت و شناخته‌شدگی دریک بین دانشجوها بیشتر باشد.

او در این‌باره خاطرنشان کرد که: «من فکر می‌کنم که آمار ماهانه معیار بهتری باشد دربارۀ اینکه پایگاه هواداری یک شخص چقدر محکم‌تر و پروپا قرص‌تر است؛ فارغ از اینکه نام اشخاص تا چه حد معروف است، مشخص است که هواداران سلنا گومز آتشی‌تر از هواداران دریک هستند.»

سمی مین دانشجوی سال آخر زیست‌شناسی در این‌باره می‌گوید که: «من زیاد در این‌باره سررشته ندارم، اما قدرت زیادی پشت موسیقی است، این فرهنگ است که در واقع تعریف می‌کند شما چه نوع موسیقی‌ای را گوش کنید... این یک امر درهم‌تنیده است – موسیقی بر روی فرهنگ تاثیر می‌گذارد و فرهنگ هم ممکن است تاثیرات خودش را روی موسیقی بگذارد.»

[Actinium]

فارغ از تمامی این مسائل، خودِ من به عنوان یکی از هواداران پروپا قرص سلنا که به فعالیت چندساله او اشراف خوبی دارم، این طور فکر می کنم که اتفاقات اخیر نشان داد که سلنا هرگز همان طور که خودش بارها اشاره کرده برای اعداد و ارقام کاری را انجام نداده. یعنی آهنگ Taki Taki به خوبی اثبات کرد که برای سلنا اوج گرفتن و مخاطب زیاد داشتن و ترکاندن رنک ها کاری ندارد، کافی است آهنگ های داغ دنس لاتینی و با رقص و بزن و بکوب و البته ترانه های «آبکی» بخوانید تا فوری اعداد و ارقامتان رشد کند.

ولی چیزی که هست سلنا هرگز بخصوص در دو سه ساله اخیر، سراغ این نوع کارها نرفته و بیشتر آهنگ های ملایم و عمیق همراه با موزیک ویدئوی هنری و سینمایی تولید کرده. پس مسلم است که مخاطب عام انگیزه ای ندارد که به قصد لذت جویی صرف بخواهد آنها بارها و بارها ببیند. مخاطب باید یک نوع علقه عاطفی با آنها کسب کند تا بتواند انها را بارها و بارها گوش کند. به نظرم مثلا همین تعداد مشاهده موزیک ویوئوهای او با این نوع سبک هنری واقعا اتفاق بزرگی است؛ چه کسی غیر سلنا با هواداران جهانی ثابت خودش می توانست 200 میلیون مخاطب برای موزیک ویدئوی کاملا سرد و هنری ای مثل Fetish به دست بیاورد؟ واقعا هیچ کس. 

و هواداران سلنا هم اکثرا از همین جنس هستند؛ یعنی کسانی که علقه و رابطه عاطفی و شخصی با کارهای او دارند و همین باعث شده همیشه یک تعداد ثابتی پای کارهای او باشند و شمارشان از حد خاصی فراتر نمی رود.

در کل خودم فکر می کنم رکورد و آمار ارقام در این نوع ذائقه ای که امروز بر بازار موسیقی حکم می راند اصلا مهم نیست و من اصلا حس بدی ممکن است بهم دست بدهد اگر آهنگی از سلنا رکورد آنچنانی بزند. چون حتما چیزی بوده که همه می توانسته اند برای وقت گذرانی ازش استفاده کنند و چیزی نبوده که به صرف ارتباط عاطفی و شخصی افراد را جذب کرده باشد. 

[moh@mm@d22]

خیلی خوب ود

---

---

حال کردم