این سؤال در ذهن بسیاری از افراد می گذرد. همه دوست دارند بدانند که صحنه هایی که در کشتی کج دیده می شود واقعی است یا فقط یک نمایش. مخالفان این ورزش عقیده دارند که کاملاً نمایشی است (البته عدّه ای از آنان نیز می گویند واقعی است امّا وحشی) . این مطلب که حاصل تحقیقات بسیار است، حقیقت را برای شما آشکار می کند. لطفاً قبل از نظر دادن، مطلب را کامل بخوانید.
کشتی کج تاریخی بسیار طولانی دارد. در زمان های بسیار دور، هنگامی که استفاده از شمشیر، نیزه و سایر سلاح ها پیش مردم ممنوع شد، آن ها به مبارزه با دست های خالی روی آوردند و همان جا بود که ورزش های رزمی متولّد شدند و مبارزاتی از جمله کاراته، تکواندو، کشتی، بوکس و... بوجود آمدند. در این میان، ورزش کشتی کج بوجود آمد که ترکیبی از تمام فنون رزمی، به خصوص کشتی و بوکس بود. جالب است بدانید که بیشتر حرکات کشتی کج، توسّط ایرانیان باستان بوجود آمده است (ورزشی را که خودمان ساختیم اکنون در ایران نداریم! ) . پس از مدّتی که بشر به تکنولوژی دست یافت، حرکات رزمی به عنوان ورزش در آمدند و در باشگاه ها به علاقه مندان آموزش داده می شدند و مسابقاتی نیز برگزار می شد.
در قدیم، کشتی کج به صورت آزاد و در زمینی خاکی برگزار میشد و سالانه نیز کشته های زیادی بر جای می گذاشت که باعث کم شدن طرفدار های آن می شد. پس از مدّتی این ورزش به صورت رسمی در آمد. کمپانی های بسیاری صاحب این ورزش بودند که در سال های گذشت، WWF (World Wrestling Federation ) بهترین آن ها شد. مسابقات WWF نیز کمی خشن و حدود 95% واقعی. در سال 2003 این کمپانی نام خود را به WWE (World Wrestling Entertament) تغییر داد که از شدّت خشن بودن آن کاسته شد و استار های های-فلایر و تکنیکی بیشتری روی کار آمدند. کشتی کج حاضر (WWE) به اندازه WWF خشن و واقعی نیست امّا نمی توان گفت که اکنون فقط یک نمایش است. این ورزش، اکنون حدود 85% واقعی است.
شاید خیلی ها بپرسند که چرا آن را 100% واقعی نمی کنند. جواب آن روشن است. اکنون ورزش های بوکس، UFC و MMA را می بینید که 95% واقعی هستند. درست است که این ورزش ها طرفداران خاص خود را دارد امّا کمی نیز یک نواخت است. دو ورزشکار، مرتّب به هم مشت می زنند و تکنیکی رد و بدل نمی شود. ورزش کشتی کج در اوایل بوجود آمدن نیز به همین صورت امّا کاملاً و 100% واقعی بود. دو شرکت کننده درشت هیکل در یک زمین خاکی به جان هم می افتاند و هم دیگر را مشت باران می کردند و هر گاه خسته می شدند فنّی وحشتناک رد و بدل میشد. همین باعث کشته شدن افراد و عدم محبوبیت این ورزش می شد.
امّا اکنون دو استار به رینگ می آیند. هر کدام سعی می کنند با تکنیک های زیبا حریف را از پا در آورده و کاور کنند یا فرصت برای یک سابمیشن خوب باز کنند و حریف را وادار به تپ اوت کنند. هر کدام فینیشر خاص خود را دارند و تلاش می کنند در فرصتی مناسب، آن را اجرا کنند. ضمناً غیر از این؛ مسابقات دیگری از جمله تگ تیم، هندیکپ، هل این ا سل، استیل کیج، رویال رامبل، مانی این د بنک و... نیز وجود دارد. همین ها هست که از یک نواختی جلوگیری می کند و باعث لذّت تماشاچیان می شود. دیگر خبری از کشت و کشتار یا شکستگی های وحشتناک نیست و می بینید که بچّه ها نیز در سالن حضور دارند.
نمی توان گفت که این ها فقط یک نمایش است زیراً بار ها نیز شاهد مصدومیت، شکستگی و... نیز هستیم. همچنین مثلاً هنگامی که یک نفر را از بالای نردبان به پایین پرت می کنیم، تنها راه تقلّب این است که جاذبه زمین را دستکاری کنیم! ضمناً در جلوی ده ها هزار تماشاچی، ده ها دوربین و میلیون ها بیننده از سراسر کره زمین اصلاً امکان تقلّب وجود ندارد.
در اخبار صدا و سیما جمهوری اسلامی، در مورد کشتی کج مقاله ای پخش شد که در آن عقیده داشتند که برنده مسابقات از قبل تعیین شده امّا ابتدا این شخص باید کتک بخورد تا تماشاچی ها از حریف متنفّر شده و در آخر، دلشان برای هیچ بازنده ای نسوزد. در این رابطه باید بگویم که اگر اینطور است هیچ کسی پیدا نمی شود و نخواهد شد که در جایی ثبت نام کند که کلّی تلاش کند، کتک بخورد، مردم از او متنفّر شوند و در آخر هم ببازد. زیرا اگر کسی پیدا شود حکم دیوانه را دارد.
(می توانید مقاله را از اینجا دانلود کنید.)
خیلی ها (از جمله خانم ها!) نیز عقیده دارند که این یک ورزش واقعی امّا وحشی است. این نیز بستگی دارد که بیننده آن را از چه نظر نگاه کند. مثلاً من خودم شخصاً آن را به عنوان یک ورزش رزمی آزاد نگاه می کنم که در آن زدن هر فنّی مجاز است.
برای جلوگیری از آسیب های وحشتناک کشتی کج، ترفند هایی در نظر گرفته شده است که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
- تمرینات سخت: اوّل از همه باید بدانید که کشتی کج کار ها، آدم های عادّی نیستند. آن ها ده ها سال را صرف تمرینات سخت بدنی می کنند که همین باعث مقاوم شدن آنان می شود و توانایی آن را پیدا می کنند که در برابر ضرباتی که برای یک انسان عادّی، خطرناک است مقاومت کنند.
- معاینات پزشکی: آن ها مرتّب توسّط پزشک معاینه می شوند تا هر گاه که این ورزش بر توانایی بدن آن ها غلبه کرد از آن دست بکشند یا حداقل برای چند ماه استراحت کنند. مثل Edge یا Michel McCool که به علّت عدم اجازه پزشکان، از این ورزش دست کشیدند. و یا آندرتیکر که اکنون (سال 2011) ماه هاست که در حال استراحت و کسب آمادگی برای حضور دوباره را پیدا می کند.
- رینگ: خیلی ها فکر می کنند که رینگ مثل تشک است و هیچ دردی ندارد. این نظر، اشتباه است. کف رینگ از لایه نازکی ساخته شده که در زیر آن چوب قرار دارد و با توجّه به قانون سوّم نیوتون، باقالبیت ارتجاع و خم شدن، از شکستگی ها جلوگیری می کنند. البته از درد فقط مقدار ناچیزی کاسته میشود. این قابلیت، تنها از شکستگی جلوگیری می کند. اگر سطح رینگ سفت باشد کشتی کج کار ها در چند مسابقه اوّل دچار مصدومیت های وحشتناکی خواهند شد.
- کفش کشتی کج کاران: کشتی کج کاران نمی توانند هر نوع کفشی را که دوست دارند استفاده کنند و باید کفش مورد نظر خود را از کمپانی سفارش دهند. این کفش ها بر خلاف کفش های عادّی، سطحی سفت ندارند.دلیل آن هم این است که کفش های عادّی بسیار سفت هستند و می توانند آسیب های وحشتناکی به حریف وارد کنند. (مثلاً تصوّر کنید که آندرتیکر با چکمه عادّی در صورت یک نفر، Big Boot وارد کند.)
کشتی کج سبک های مختلفی دارد که بعضی که معمولاً بین Rookie ها رایج است سبک کاتا نام دارد. در آن بیشتر ضربه ها نمایشی بوده و به جهت یادگیری در زدن ضربه به کار می رود. سبک های متوسّط آن، چیزی است که اکنون در WWE مشاهده می کنید. سبک های سنگین آن که بسیاری از فنون UFC و MMA را نیز داراست قبلاً در WWF بین استار هایی مثل گلدبرگ (که خود یک UFC کار بود) استون کلد، براک لانز، هالک هوگان، آندرتیکر، و... می دیدم و اکنون نیز گاه گاهی در WWE و بین استار هایی چون تریپل اچ، آندرتیکر، کین، بیگ شو، رندی اورتون، جان سینا و... می بینیم.
از این بحث که حاصل تحقیقات زیادی بوده می توان نتیجه گرفت که کشتی کج واقعی بوده (تقریباً) یا حداقل نمایشی خطرناک و مرگبار برای افراد عادّی است.
بازی آنلاین
آپلود عکس
iv:یه سپاسیم بده محض رضای خدا
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
