25-06-2016، 23:51
۸۰۰ متر در مسیر پر نشیب کوه
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/f40x_01.jpg)
کودکان روستای کوهستانی "اتوله ار" در منطقۀ لیانگشان در استان سیچوان چین طاقتفرساترین راه به سوی مدرسه را طی میکنند. آنها هر روز مجبورند از راهی خطرناک در دل این کوه صخرهای بالا بروند و پس از تمام شدن کلاس های مدرسه دوباره از همین راه پایین بیایند.
به پایین نگاه نکنید!
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/dozb_02.jpg)
این کودکان حدود ۹۰ دقیقه از یک نردبان طنابی معلق بالا میروند. تا به حال چندین کودک از بالای این نردبان سقوط کردهاند که شماری از آنان جان خود را از دست دادهاند. مسئولان استان سیچوان اخیرا تصمیم گرفتهاند که نردبانی از جنس فلز روی این صخرهها نصب کنند.
مسیر چوبی
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/hlav_03.jpg)
این وضعیت تنها در روستای کوهستانی "اتوله ار" حاکم نیست. در روستاهای منطقۀ "گوانگشی" در جنوب چین هم کودکان به خاطر رسیدن به مدرسه "نونگیونگ" مجبورند دو ساعت تمام یک راه چوبی را از فراز کوه به پایین بپیمایند. این راه خطرناک چوبی هیچ نردهای در کنارههایش نیز ندارد که بچهها بتوانند برای پایین آمدن دستشان را به آن بگیرند.
خطر سقوط درون پرتگاه
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/jljc_04.jpg)
این دانشآموزان برای رسیدن به مدرسهشان که در روستای کوهستانی "گولو" در استان سیچوان واقع شده، مجبورند چندین ساعت از یک راه باریک کوهستانی بالا بروند. این راه در برخی از جاها تنها حدود ۵۰ سانتی متر عرض دارد. بچهها برای گذر از این قسمتها باید چسبیده به صخره، آهسته به سمت جلو حرکت کنند، در غیراینصورت خطر سقوط درون پرتگاه وجود دارد.
آزمون شهامت بر فراز آب
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/50rq_06.jpg)
کسی که در منطقۀ "بویولالی" اندونزی قصد رفتن به مدرسه را داشته باشد، نخست باید از پس یک آزمون سربلند بیرون آید: آزمون حفظ تعادل روی پلی باریک بر فراز رودخانه "پیپه". آنهایی که عجله دارند حتی با دوچرخه از روی این پل چوبی می گذرند که به هیچوجه نمیتوان گفت کار آسانی است.
معلق در هوا
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/puwy_07.jpg)
یک مورد شگفتانگیز دیگر در اندونزی: این پل لرزان در ناحیۀ حکومتی "لیباک" مدت زیادی تنها از یک ریسمان آویزان بود. دانشآموزان مدرسهای که در آن سوی رودخانه قرار دارد، مجبور بودند هر روز این راه خطرناک را طی کنند.
تیوبسواری به شیوۀ فیلیپینی
![راه های خطرناک رسیدن به مدرسه درجهان 1](http://uupload.ir/files/p5su_09.jpg)
دو پسربچه فیلیپینی در حالی که به زور خود را روی یک تیوب جای دادهاند از مدرسه به خانه بازمیگردند. بخشی از مسیر روزانه آنها گذر از تُندآب رودخانه است. لباس مدرسه این بچهها باید برای روز بعد کاملاً خشک باشد.
لطفا سپاس و نظر