21-07-2015، 18:56
در میان موج گسترده اسلام هراسی و تبیلغات علیه اسلام که رسانه های بیگانه از آن به عنوان یک بازوی تبلیغاتی بهره میگیرند، نوجوانان و جوانان شیعه در فضای مجازی ، هوشمندانه راهی را انتخاب کردهاند که صدایش تا آن سوی مرزها هم رسیده است. نوجوانان و جوانانی که باورشان آنها را دور هم جمع کرده تا به شکل منسجم و وسیع احساس و عقیده خود را نسبت به یک موضوع مطرح کنند.
آری، بچه مسلمانانی که این روزها پای دغدغههایشان میایستند و حتی کمپینهای مختلف تشکیل میدهند. یک روز به حمایت از پیامبر بزرگشان و امروز هم به گونهای دیگر از ارزشهایشان صحبت میکنند.
چندسال پیش بود که دغدغه چند دانشجوی هنر در حوزه "امربه معروف و نهی از منکر" آن ها را به بحث و عمل در این رابطه کشاند . کاری که در وهله نخست مردم و افراد جامعه نقش اول آن باشند. چرا که معتقد بودند کار فرهنگی تا زمانی که با مردم ارتباط مستقیم نداشته باشد به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.
پس از چند جلسه کارشناسی با صاحبان فکر و افراد مختلف ، سرانجام این دغدغه فرهنگی در گام نخست خود به موضوعی رسید که در جامعه بسیار مشهود و نیازی به تجسس ندارد و آن "حجاب " بود. فعالیت جمعی و مردمی با عنوان"من حجاب را دوست دارم" .
در زیر گفتگوی باشگاه خبرنگاران را با "حسن حبیب زاده "یکی از موسسین این کمپین مردمی امر به معروف و نهی از منکر می خوانید:
*باشگاه خبرنگاران جوان: از شروع کار خود و پرداختن به موضوع حجاب بگویید.
حبیب زاده : چند سال پیش ، در راستای ترویج امر به معروف و نهی از منکر در جامعه به مسئله حجاب که نمونه ای عینی و بیرونی است رسیدیم. موضوعی که عمومیت داشته و در عین فعالیت های بسیار در این حوزه باز جای کار دارد.
بنابراین یک نشانه برای بیان بیان این عقیده لازم بود، نشانه ای که با تعریف آن به مرور زمان به کارکرد مطلوب خود برسد. ضمن اینکه افراد دغدغهمند نیز شناخته میشدند.
در حوزه حجاب با توجه به نبود وقت و انرژی کافی باید طرحی انتخاب میشد که در نگاه نخست به طور مستقیم معرفی نشده و در عین حال مشخص کند که آن "نشان" چیست و حاملان آن چه پیامی دارند.
*باشگاه خبرنگاران جوان: چرا " من حجاب را دوست دارم" ؟
حبیب زاده: حجاب ، یک موضوع واضح و مستقیم است و برای امربه معروف ، نیازی نیست که از سمت نشانه ها وارد شد. لازم نبود که یک نشانه مبهم انتخاب شود و بعد به سراغ تعریف آن برویم. بنابراین ضمن مشورت با با صاحبنظران اجتماعی و سیاسی و فرهنگی برای انتخاب یک عنوان، تعریف مستقیمی انتخاب شد و نهایتا به "من حجاب را دوست دارم" رسیدیم ، که در نگاه نخست یک پیام داشت و دفع کننده نبود. افراد حامل این لوگو بدون اینکه انرژِی خاصی صرف کنند و مواجهه یا بحث و جدلی داشته باشند، خود به خود پیامشان را در جامعه مطرح می کنند. حس همدلی و دلگرمی بین افراد دغدغه مند نیز به وجود می آید.
*باشگاه خبرنگاران جوان: از کمکهای دولتی و غیر دولتی هم استفاده کردید؟
حبیب زاده: با بچه های گرافیست دانشگاه هنر صحبت کردیم تا لوگویی طراحی کنند که کارکرد مردمی داشته باشد و به هیچ وجه ساختار دولتی و حکومتی به خود نگیرد. چرا که می خواستیم هیچ گاه به سراغ کمک دولتی نرفته و در این راه تنها از کمک های افراد دغدغه مند استفاده کنیم.
*باشگاه خبرنگاران جوان : از سرگیری کار و ارتباط با مردم چگونه بود؟
حبیب زاده : اردیهشت ماه سال گذشته کم کم در فضای مجازی صفحه ای در اینستاگرام با عنوان "من حجاب را دوست دارم" ایجاد کردیم. البته سایت رسمی هم داشتیم که به علت نیروی کم دیر به روز رسانی می شد . در صفحه اینستاگام از تصاویرارسالی استفاده می شد و میشود که در عین رعایت عفت و حریم یک بانو ، موضوع حجاب مطرح شود.
*باشگاه خبرنگاران جوان : محصولات فرهنگی چطور وارد این طرح شد؟
حبیب زاده : پس از طراحی لوگو ، می بایست نحوه استفاده آن در جامعه مورد بررسی قرار می گرفت. بنابراین ، پیکسل، برچسب، جاسوییچی و... تولید شد تا این جمله صرفا برای بانوان مورد استفاده قرار نگیرد و کارکرد عام تری داشته باشد.
کارهای میدانی زیادی هم از ابتدا با حضور در بین مردم انجام شد. مراسم راهپیمایی ها و یا خیمه های ماه مبارک رمضان فرصت مناسبی را برای دریافت واکنش مردم فراهم کرد.به مرور زمان با شهرستان ها ارتباط برقرار شد . در حال ارتباط با خارج از کشور نیز هستیم.
*باشگاه خبرنگاران جوان: نحوه ارتباط با سازمانهای مختلف چطور بود؟
حبیب زاده: برای تولید محصولات فرهنگی از هیچ سازمان و نهادی کمک مالی دریافت نشد و حتی سازمان هایی که این محصولات را به تعداد زیاد می خواستند ، پیگیری برای استفاده از آن ها صورت می گیرد.چرا که می خواهیم افرادی که واقعا دغدغه مند هستند وارد کار شوند. البته صرف تولید محصولات فرهنگی انتهای کار فعالین "من حجاب را دوست دارم" نبوده و نیست به همین دلیل سعی شده به حوزه فیلم وکلیپ هم وارد شویم و ایده های بکری نیز طراحی شود.
فعالیت مردمی دوستداران حجاب ، به همین جا ختم نمی شود و هر روز شکل منسجم تر و قوی تری با حضور خود مردم میگیرد.
شاید در نگاه اول اینگونه فعالیت ها بی اثر و کم مایه به نظر برسد اما باید گفت که حکایت همان "قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود"است. اینکه هر کس به اندازه سهم و توان و البته در کنار قاعدهای درست ، نقش خود را ایفا کند.
آری، بچه مسلمانانی که این روزها پای دغدغههایشان میایستند و حتی کمپینهای مختلف تشکیل میدهند. یک روز به حمایت از پیامبر بزرگشان و امروز هم به گونهای دیگر از ارزشهایشان صحبت میکنند.
پس از چند جلسه کارشناسی با صاحبان فکر و افراد مختلف ، سرانجام این دغدغه فرهنگی در گام نخست خود به موضوعی رسید که در جامعه بسیار مشهود و نیازی به تجسس ندارد و آن "حجاب " بود. فعالیت جمعی و مردمی با عنوان"من حجاب را دوست دارم" .
در زیر گفتگوی باشگاه خبرنگاران را با "حسن حبیب زاده "یکی از موسسین این کمپین مردمی امر به معروف و نهی از منکر می خوانید:
*باشگاه خبرنگاران جوان: از شروع کار خود و پرداختن به موضوع حجاب بگویید.
حبیب زاده : چند سال پیش ، در راستای ترویج امر به معروف و نهی از منکر در جامعه به مسئله حجاب که نمونه ای عینی و بیرونی است رسیدیم. موضوعی که عمومیت داشته و در عین فعالیت های بسیار در این حوزه باز جای کار دارد.
بنابراین یک نشانه برای بیان بیان این عقیده لازم بود، نشانه ای که با تعریف آن به مرور زمان به کارکرد مطلوب خود برسد. ضمن اینکه افراد دغدغهمند نیز شناخته میشدند.
در حوزه حجاب با توجه به نبود وقت و انرژی کافی باید طرحی انتخاب میشد که در نگاه نخست به طور مستقیم معرفی نشده و در عین حال مشخص کند که آن "نشان" چیست و حاملان آن چه پیامی دارند.
*باشگاه خبرنگاران جوان: چرا " من حجاب را دوست دارم" ؟
حبیب زاده: حجاب ، یک موضوع واضح و مستقیم است و برای امربه معروف ، نیازی نیست که از سمت نشانه ها وارد شد. لازم نبود که یک نشانه مبهم انتخاب شود و بعد به سراغ تعریف آن برویم. بنابراین ضمن مشورت با با صاحبنظران اجتماعی و سیاسی و فرهنگی برای انتخاب یک عنوان، تعریف مستقیمی انتخاب شد و نهایتا به "من حجاب را دوست دارم" رسیدیم ، که در نگاه نخست یک پیام داشت و دفع کننده نبود. افراد حامل این لوگو بدون اینکه انرژِی خاصی صرف کنند و مواجهه یا بحث و جدلی داشته باشند، خود به خود پیامشان را در جامعه مطرح می کنند. حس همدلی و دلگرمی بین افراد دغدغه مند نیز به وجود می آید.
حبیب زاده: با بچه های گرافیست دانشگاه هنر صحبت کردیم تا لوگویی طراحی کنند که کارکرد مردمی داشته باشد و به هیچ وجه ساختار دولتی و حکومتی به خود نگیرد. چرا که می خواستیم هیچ گاه به سراغ کمک دولتی نرفته و در این راه تنها از کمک های افراد دغدغه مند استفاده کنیم.
*باشگاه خبرنگاران جوان : از سرگیری کار و ارتباط با مردم چگونه بود؟
حبیب زاده : اردیهشت ماه سال گذشته کم کم در فضای مجازی صفحه ای در اینستاگرام با عنوان "من حجاب را دوست دارم" ایجاد کردیم. البته سایت رسمی هم داشتیم که به علت نیروی کم دیر به روز رسانی می شد . در صفحه اینستاگام از تصاویرارسالی استفاده می شد و میشود که در عین رعایت عفت و حریم یک بانو ، موضوع حجاب مطرح شود.
*باشگاه خبرنگاران جوان : محصولات فرهنگی چطور وارد این طرح شد؟
حبیب زاده : پس از طراحی لوگو ، می بایست نحوه استفاده آن در جامعه مورد بررسی قرار می گرفت. بنابراین ، پیکسل، برچسب، جاسوییچی و... تولید شد تا این جمله صرفا برای بانوان مورد استفاده قرار نگیرد و کارکرد عام تری داشته باشد.
کارهای میدانی زیادی هم از ابتدا با حضور در بین مردم انجام شد. مراسم راهپیمایی ها و یا خیمه های ماه مبارک رمضان فرصت مناسبی را برای دریافت واکنش مردم فراهم کرد.به مرور زمان با شهرستان ها ارتباط برقرار شد . در حال ارتباط با خارج از کشور نیز هستیم.
حبیب زاده: برای تولید محصولات فرهنگی از هیچ سازمان و نهادی کمک مالی دریافت نشد و حتی سازمان هایی که این محصولات را به تعداد زیاد می خواستند ، پیگیری برای استفاده از آن ها صورت می گیرد.چرا که می خواهیم افرادی که واقعا دغدغه مند هستند وارد کار شوند. البته صرف تولید محصولات فرهنگی انتهای کار فعالین "من حجاب را دوست دارم" نبوده و نیست به همین دلیل سعی شده به حوزه فیلم وکلیپ هم وارد شویم و ایده های بکری نیز طراحی شود.
فعالیت مردمی دوستداران حجاب ، به همین جا ختم نمی شود و هر روز شکل منسجم تر و قوی تری با حضور خود مردم میگیرد.
شاید در نگاه اول اینگونه فعالیت ها بی اثر و کم مایه به نظر برسد اما باید گفت که حکایت همان "قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود"است. اینکه هر کس به اندازه سهم و توان و البته در کنار قاعدهای درست ، نقش خود را ایفا کند.