یکی دو آیه از قرآن

[Ֆℋ£¥∂α]

سوره احقاف


بسم الله الرحمن الرحیم



و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش كرديم مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنيا آورد و باربرداشتن و از شيرگرفتن او سى ماه است تا آنگاه كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد مى‏گويد پروردگارا بر دلم بيفكن تا نعمتى را كه به من و به پدر و مادرم ارزانى داشته‏اى سپاس گويم و كار شايسته‏اى انجام دهم كه آن را خوش دارى و فرزندانم را برايم شايسته گردان در حقيقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‏پذيرانم (۱۵)
 
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿۱۵﴾
اينانند كسانى كه بهترين آنچه را انجام داده‏اند از ايشان خواهيم پذيرفت و از بديهايشان درخواهيم گذشت در [زمره] بهشتيانند [همان] وعده راستى كه بدانان وعده داده مى‏شده است (۱۶)
 
أُوْلَئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجاوَزُ عَن سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿۱۶﴾

[ຖēŞค๑໓]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

سوره نسا

آیه 44

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلاَلَةَ وَيُرِيدُونَ أَن تَضِلُّواْ السَّبِيلَ

آيا به كسانى كه بهره‏اى از كتاب يافته‏اند ننگريستى گمراهى را مى‏خرند و مى‏خواهند شما [نيز] گمراه شويد

[Ֆℋ£¥∂α]

سوره  المؤمنون 

 
 

به نام خداوند رحمتگر مهربان
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به راستى كه مؤمنان رستگار شدند (۱)
 
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۱﴾
همانان كه در نمازشان فروتنند (۲)
 
الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿۲﴾
و آنان كه از بيهوده رويگردانند (۳)
 
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿۳﴾
و آنان كه زكات مى‏پردازند (۴)
 
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ ﴿۴﴾
و كسانى كه پاكدامنند (۵)
 
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿۵﴾

[ຖēŞค๑໓]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

سوره نسا

آیه 45

وَاللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللّهِ وَلِيًّا وَكَفَى بِاللّهِ نَصِيرًا

و خدا به [حال] دشمنان شما داناتر است كافى است كه خدا سرپرست [شما] باشد و كافى است كه خدا ياور [شما] باشد

[Ֆℋ£¥∂α]

 سوره کهف

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
ستايش خدايى را كه اين كتاب [آسمانى] را بر بنده خود فرو فرستاد و هيچ گونه كژى در آن ننهاد (۱)
 
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا ﴿۱﴾
[كتابى] راست و درست تا [گناهكاران را] از جانب خود به عذابى سخت بيم دهد و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته مى‏كنند نويد بخشد كه براى آنان پاداشى نيكوست (۲)
 
قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا ﴿۲﴾
در حالى كه جاودانه در آن [بهشت] ماندگار خواهند بود (۳)
 
مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا ﴿۳﴾
و تا كسانى را كه گفته‏اند خداوند فرزندى گرفته است هشدار دهد (۴)
 
وَيُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ﴿۴﴾

[ḲℑℳℐÅ]

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

[Rezamoti]

اعوذ باالله من الشیطان الرجیم.


قّل اِن کُنتُم تُحِبّونَ اللهَ فَاتَّبِعونی یُحبِبِکُمُ اللهُ وَ یَغفِر لَکُم ذُنوبَکم وَ اللهُ غفورٌ رحیمً


بگو اگر خدا را دوست می دارید از من پیروی کنید تا خداوند نیز شما را دوست داشته باشد و گناهانتان را ببخشاید. و خداوند بخشنده و مهربان است

آل عمران/31

صداقت در دوستی با خدا با اطاعت از رسولش ثابت میشود.
نتیجه ی دوستی با خدا بخشایش گناهان است.
بدون عمل نیک و اطاعت از فرامین الهی نباید انتظار دوستی (آنگونه که شایسته یک دوست است) از سوی خدا را داشت.
گرچه خداوند نظر لطف بر انسانها دارد اما دوستی خدا مقامی بالاتر از نظر لطف است.






فَاِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنّی فَإنّی قَریبٌ اُجیبُ دَعوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ فَلیَستَجیبوا لی وَ الیُؤمِنوا بی لَعَلَّهُم یَرشُدون

پس هنگامی که بندگانم از من سوال کردند بگو من نزدیکم. اجابت می کنم دعوت دعوت کننده را هنگامی که مرا بخواند. پس باید مرا اجابت کنند و به من ایمان بیاورند تا شاید ارشاد شوند.

بقره/186


بهتر است دعا به زبان آورده شود.
برای اجابت دعا باید به خدا ایمان داشت.
منظور از نزدیکی خدا نزدیکی عاطفی اوست نه نزدیکی مکانی زیرا مکان برای خدای نامحدود تعریف نمی شود.

[Ֆℋ£¥∂α]

سوره بقره

بسم الله الرحمن الرحیم
كرند لالند كورند بنابراين به راه نمى‏آيند (۱۸)
 
صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ ﴿۱۸﴾
يا چون [كسانى كه در معرض] رگبارى از آسمان كه در آن تاريكيها و رعد و برقى است [قرار گرفته‏اند] از [نهيب] آذرخش [و] بيم مرگ سر انگشتان خود را در گوشهايشان نهند ولى خدا بر كافران احاطه دارد (۱۹)
 
أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ ﴿۱۹﴾
نزديك است كه برق چشمانشان را بربايد هر گاه كه بر آنان روشنى بخشد در آن گام زنند و چون راهشان را تاريك كند [بر جاى خود] بايستند و اگر خدا مى‏خواست‏شنوايى و بينايى‏شان را برمى‏گرفت كه خدا بر همه چيز تواناست (۲۰)
 
يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲۰﴾

[Rezamoti]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.

زین للناس حب الشهوات من انساء و البنین و القناطیر المقنطرة من الذهب و الفضة و الخیل المسومة و الانعام و الحرث ذلک متاع الحیوة الدنیا و الله عنده حسن المئاب (14) قل هل انبئکم بخیر من ذلکم للذین التقو عند ربهم جنات تجری من تحتها الانهار خلدین فیها و ازواج مطهرة و رضوان من الله ... (15)




برای مردم شهوت زنان و فرزندان و گنجینه های طلا و نقره و اسب های آماده و چهارپایان و کشت و زرع زینت داده شده است . این کالای زندگی دنیاست و نزد خداوند بهترین پاداش است. (14) بگو آیا شما را به چیزی بهتر از این ها آگاه کنم؟ برای کسانی که تقوا پیشه کردند بهشت هاییست که از زیر آن ها رود هایی جاریست. در آن جاودانه اند. و همسرانی پاک دارند و خداوند از آنها راضیست ... (15)

آل عمران/ 14 و 15

[Ֆℋ£¥∂α]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان
ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ ﴿۱﴾
فولادوند: قاف سوگند به قرآن باشكوه
مکارم: ق - سوگند به قرآن مجيد.
خرمشاهی: ق [ قاف‏]، سوگند به قرآن مجيد

بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ ﴿۲﴾
فولادوند: [كه آنان نگرويدند] بلكه از اينكه هشداردهنده‏اى از خودشان برايشان آمد در شگفت‏شدند و كافران گفتند اين [محمد و حكايت معاد] چيزى عجيب است
مکارم: آنها تعجب كردند كه پيامبري انذارگر از ميان خودشان آمده، و كافران گفتند: اين چيز عجيب است!
خرمشاهی: حق اين است كه [كافران‏] از اينكه از ميان خودشان هشداردهنده‏اى به سراغ آنان آمده است، شگفت‏زده شده‏اند، و كافران گويند اين چيزى گفت‏آور است‏