بازی آنلاین
آپلود عکس
بسم الله الرحمن الرحیم منبع:کالبد شکافی بازیهای رایانه ای نوشته شدهتوسط محمودبلالی
هر دم از این باغ بری می رسد
ابتدا تصاویری از بازی ایرانی Remember Dead
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://vgpostmortem.ir/images/Baziye_Irani-Remember_Dead/a.jpg
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://vgpostmortem.ir/images/Baziye_Irani-Remember_Dead/c.jpg
ظاهراً قرار نیست جماعت بازی‌ساز ایرانی هیچ‌گاه روی بام باشند! یا باید از این‌ور بام بیفتند یا آن ور بام را برای افتادن انتخاب کنند! قرار بود با افتتاح بنیاد ملی بازی های رایانه‌ای به سمت بومی‌سازی این صنعت و تولید بازی‌هایی با فاکتورهای ایرانی- اسلامی برویم و خلاصه قرار بود این صنعت عظیم و پول‌ساز را ملی کنیم که سر از ناکجاآباد درآوردیم. کارمان شد کپی بدخط املای غربی‌ها، آن هم با غلط های فراوان و نمره پایین!
اسم شخصیت های محبوب بازی های غربی را ایرانی کردیم و چند تا منو و گویش فارسی هم تنگش زدیم و بعد ادعا کردیم که: «آی خلایق ما در جهان داعیه‌دار صنعت بازی‌سازی شده‌ایم و اگر اول نباشیم، بی‌تعارف، دوم و سوم که هستیم.» و بعد این توهم چنان گریبان گیرمان شد که دیگر خودمان هم باور کردیم که یکه‌تاز این صنعت شده‌ایم و به‌جای این که شاگردی کنیم و درس بیاموزیم، شدیم استاد و شروع به درس دادن جهان کردیم!
این است حکایت بازی‌سازی در ایران!
حالا هم هر از گاهی شاهد ساخت بازی‌هایی هستیم که به واقع مصداق «هر دم از این باغ بری می‌رسد» هستند. نمی‌دانم چرا همه هم و غم خود را برای مباحث فنی قرار داده‌ایم، اما اصلاً به محتوا کار نداریم و بحثی به نام محتوا را بوسیده و کناری گذاشته‌ایم؟
فرصت زیاده‌گویی و تفسیر ندارم، فقط همین نکته بس که «این راه که می‌رویم به ترکستان است». لطفاً کمی به گوش و به هوش باشید.
چند روز پیش در فضای مجازی تصاویری از بازی ای را دیدم که حسابی از دیدن آن شکه شدم، به‌خصوص وقتی که نام بازی را فهمیدم: Remember Dead
نمی‌دانم سوژه بازی چیست و چه سیری را طی خواهد کرد، اما چیزی که از این تصاویر دستگیرم می‌شود تقلیدی از بازی فوق محبوب Silent Hill به شکلی نازل و زشت است. اگر حدس بنده درست باشد، باید ماجرای این بازی هم در همین حواشی روایت شود. در این صورت باید شاهد حضور شخصیتی ایرانی (صرفاً فقط به جهت اسم و گویش فارسی) در این بازی باشیم که در دنیای پس از مرگ گرفتار شده و با موجودات کابوس وار آن درگیر است. اگر داستان این باشد که وای به ما و وای به مجوزی که به این نوع سوژه‌ها داده می‌شود.
پرداختن و بها دادن به تفکری خرافی از عالم پس از مرگ، آن هم در یک بازی ایرانی که در کشوری اسلامی تولید شده است می‌تواند چه معنی و مفهومی داشته باشد؟ آیا ما با چنین طرز تفکری موافقیم و آن را تأیید می‌کنیم؟
نمی‌دانم، شاید برای قضاوت در مورد سوژه این بازی کمی زود باشد، به همین دلیل قضاوت و پیش‌داوری را رها کرده و فقط به تذکری در این باب به سازندگان و دست اندرکاران این بازی بسنده می‌کنم. امید است که بنیاد ملی بازی های رایانه‌ای دقت نظر و حساسیت بیشتری در تولید بازی‌هایی که نام و لوگوی این نهاد را یدک می‌کشند داشته باشد و حداقل از کارشناسان و افراد خبره در زمینه مفهوم‌سازی در بازی‌ها هم کمک بگیرد.
هر دم از این باغ بری می رسد
ابتدا تصاویری از بازی ایرانی Remember Dead
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://vgpostmortem.ir/images/Baziye_Irani-Remember_Dead/a.jpg
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://vgpostmortem.ir/images/Baziye_Irani-Remember_Dead/c.jpg
ظاهراً قرار نیست جماعت بازی‌ساز ایرانی هیچ‌گاه روی بام باشند! یا باید از این‌ور بام بیفتند یا آن ور بام را برای افتادن انتخاب کنند! قرار بود با افتتاح بنیاد ملی بازی های رایانه‌ای به سمت بومی‌سازی این صنعت و تولید بازی‌هایی با فاکتورهای ایرانی- اسلامی برویم و خلاصه قرار بود این صنعت عظیم و پول‌ساز را ملی کنیم که سر از ناکجاآباد درآوردیم. کارمان شد کپی بدخط املای غربی‌ها، آن هم با غلط های فراوان و نمره پایین!
اسم شخصیت های محبوب بازی های غربی را ایرانی کردیم و چند تا منو و گویش فارسی هم تنگش زدیم و بعد ادعا کردیم که: «آی خلایق ما در جهان داعیه‌دار صنعت بازی‌سازی شده‌ایم و اگر اول نباشیم، بی‌تعارف، دوم و سوم که هستیم.» و بعد این توهم چنان گریبان گیرمان شد که دیگر خودمان هم باور کردیم که یکه‌تاز این صنعت شده‌ایم و به‌جای این که شاگردی کنیم و درس بیاموزیم، شدیم استاد و شروع به درس دادن جهان کردیم!
این است حکایت بازی‌سازی در ایران!
حالا هم هر از گاهی شاهد ساخت بازی‌هایی هستیم که به واقع مصداق «هر دم از این باغ بری می‌رسد» هستند. نمی‌دانم چرا همه هم و غم خود را برای مباحث فنی قرار داده‌ایم، اما اصلاً به محتوا کار نداریم و بحثی به نام محتوا را بوسیده و کناری گذاشته‌ایم؟
فرصت زیاده‌گویی و تفسیر ندارم، فقط همین نکته بس که «این راه که می‌رویم به ترکستان است». لطفاً کمی به گوش و به هوش باشید.
چند روز پیش در فضای مجازی تصاویری از بازی ای را دیدم که حسابی از دیدن آن شکه شدم، به‌خصوص وقتی که نام بازی را فهمیدم: Remember Dead
نمی‌دانم سوژه بازی چیست و چه سیری را طی خواهد کرد، اما چیزی که از این تصاویر دستگیرم می‌شود تقلیدی از بازی فوق محبوب Silent Hill به شکلی نازل و زشت است. اگر حدس بنده درست باشد، باید ماجرای این بازی هم در همین حواشی روایت شود. در این صورت باید شاهد حضور شخصیتی ایرانی (صرفاً فقط به جهت اسم و گویش فارسی) در این بازی باشیم که در دنیای پس از مرگ گرفتار شده و با موجودات کابوس وار آن درگیر است. اگر داستان این باشد که وای به ما و وای به مجوزی که به این نوع سوژه‌ها داده می‌شود.
پرداختن و بها دادن به تفکری خرافی از عالم پس از مرگ، آن هم در یک بازی ایرانی که در کشوری اسلامی تولید شده است می‌تواند چه معنی و مفهومی داشته باشد؟ آیا ما با چنین طرز تفکری موافقیم و آن را تأیید می‌کنیم؟
نمی‌دانم، شاید برای قضاوت در مورد سوژه این بازی کمی زود باشد، به همین دلیل قضاوت و پیش‌داوری را رها کرده و فقط به تذکری در این باب به سازندگان و دست اندرکاران این بازی بسنده می‌کنم. امید است که بنیاد ملی بازی های رایانه‌ای دقت نظر و حساسیت بیشتری در تولید بازی‌هایی که نام و لوگوی این نهاد را یدک می‌کشند داشته باشد و حداقل از کارشناسان و افراد خبره در زمینه مفهوم‌سازی در بازی‌ها هم کمک بگیرد.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
