{ خــواص [عــود] }

[( lιεβ )]

استفاده
از عود قدمتی دیرینه دارد. سال‌هاست که برای ایجاد آرامش، افزایش انرژی
مثبت از انواع مختلف عود در مراسم و مناسبت‌های خاص استفاده می‌شود. رایحه
خوش و احساس متفاوت ناشی از تاثیر یک عود روشن، انکارپذیر نیست.



عودها به شکل چوب‌های خام، علف‌های خرد شده، پودر یا به صورت مایع و روغن
هستند. امروزه عودهای مخروطی و شاخه‌ای کاربرد بیشتری دارند. عودهای
مخروطی توسط ژاپنی‌ها در اواخر سال 1800 میلادی عرضه شد.



عودهای ماسالا و شاخه‌های جاس حدود سال 200 بعد از میلاد توسط بودائی‌ها از هندوستان به چین وارد شد.



عود بطورسنتی از صمغ و کندر و چوب‌های معطر، پوست درختان، دانه‌ها، ریشه‌ها، علف‌ها و گل‌ها ساخته می‌شود.



از زمان‌های بسیار دور عود در آیین‌های مذهبی به‌ کار می‌رفته است. ساخت
عودهای گیاهی هنری باستانی و چیزی جز هنری مقدس نبوده است. کتیبه‌ای مصری
متعلق به 1530 قبل از میلاد مسیح استفاده از عود را ذکر کرده است.



چوب‌های خوشبویی مانند چوب صندل و روغن‌های گیاهان و علف‌ها به عنوان
بوهای طبیعی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. شاید مشهورترین عطرهای طبیعی،
کندر و صمغ بودند که بطور خاص در سومالیا یافت می‌شده است. عطرهای طبیعی
در معابد هندوها، بودایی‌ها و آیین‌های رسمی چینی‌ها و آیین‌های شیتو در
ژاپن به کار می‌روند. استفاده از عود در یونان باستان در اوایل قرن 8 قبل
از میلاد مسیح رایج بوده است.

این ماده خوشبوی اسرار آمیز خواص درمانی معجزه آسایی دارند. از دیدگاه
گیاه درمانی، عودهای گیاهی به خاطر خواصشان استفاده می‌شده‌اند تا ایجاد
بوی خوش در فضا.



بسیاری از گیاهان و علف‌های دارویی به خودی خود بویی ندارند و باید حتما
سوزانده شوند. عود و گیاه درمانی همواره با هم همراه بوده‌اند. قدیمی‌ترین
منابع مربوط به گیاه درمانی و عود به "وداهای" هندی باز می گردد.
بودایی‌ها در طب "آیوراودا" از عود به عنوان وسیله‌ای معجزه‌گر استفاده
می‌کنند.



تحقیقات گسترده دانشمندان، پزشکان و بزرگان گیاه‌شناسی بر روی عود ویژگی‌های زیر را ثابت کرده است:



- روایح مطبوع موجود در عود، فرد را فعال‌تر و سرزنده‌تر کرده و باعث ارتباط شخص با درون خود می‌شود. (مراقبه)



- استنشاق رایحه مطبوع باعث ایجاد و ارسال پیام‌های عصبی در مغز و کل سیستم عصبی و دریافت واکنش‌های مثبت می‌شود.



- سوزاندن عود خود به تنهایی یکی از درمان‌های اثربخش برای جلوگیری و رفع
استرس، ایجاد آرامش و تمدد اعصاب، رفع خستگی و بسیاری از بیماری‌های دیگر
است.



- سوزاندن عود باعث دور شدن امواج و انرژی‌های منفی موجود در محیط می‌شود.

از آن‌جا که رایحه درمانی قدمتی افزون بر5 هزارسال دارد، رومیان و مصریان
از آن به عنوان ماده ضدعفونی کننده، ضد باکتری و دارویی در درمان زخم کمک
می‌گرفتند.

ترکیبات معطر طبیعی گلها و گیاهان که در عود یافت می‌شود، از طریق مژک‌های
موجود در بینی وارد سیستم لیمبیک مغز و قسمت محاطی هیپوتالاموس شده و با
تحریکات اعصاب بویایی این قسمت که مسئولیت احساسات، تنفس، ضربان قلب، غدد
درون ریز، حافظه و یادگیری را بر عهده دارد، تاثیر قابل توجهی بر روحیات و
خلق‌وخو می‌گذارد.



عصاره معطر گیاهان موجود در عود به دلیل ساختار تشکیل‌دهنده‌شان که معمولا
شامل آلدئیدها، کتون‌ها واسترها است، نقش به‌سزایی در سلامت جسم و ذهن
دارند. البته هریک از رایحه‌ها خاصیت ویژه‌ای دارند.



برخی مثل اطوخودوس که حاوی آلدئیدها هستند اثرات ضد التهابی داشته،
آرام‌بخش و ضد ویروس هستند. برخی دیگر از عصاره‌ها مثل یاسمن، مشک، رز و
لیمو باعث هوشیاری و افزایش تمرکز و یادگیری می‌شود.



رایحه درمانی توسط عود یکی از بی‌خطرترین، کم هزینه‌ترین، ارزان‌ترین و
اثر بخش‌ترین روش‌های درمانی است. یعنی برای انجام آروماتراپی (رایحه
درمانی) در خانه به‌راحتی می‌توان از سوزاندن عود استفاده کرد. با توجه به
خواص درمانی واقعا اثربخشی که عودها دارند، از سوزاندن عود در محیط منزل
یا کار غفلت نکنیم.



تاثیر متفاوت و خواص درمانی عودها عبارتند از:



عود دارچین: ضد عود اکالیپتوس: ضد سرماخوردگی، و ضدعفونی‌کننده

عود نعنا: شاداب‌کننده

عودهای اکالیپتوس، اکلیل کوهی، دارچین، مریم‌گلی در مجموع شاداب کننده

و عود آویشن برای درمان استرس موثر است.



برای رفع خستگی جسمی: عودهای دارچین، اکالیپتوس، نعنا و مریم‌گلی

برای رفع خستگی فکری: عود هل، اکلیل‌کوهی و اسطوخودوس

برای رفع حواس‌پرتی و : عود اکلیل‌ کوهی و چوب سرو

برای رفع اختلالات گوارشی و بی‌اشتهایی: عود هل، نعنا، بابونه، دارچین، اکلیل کوهی، اکالیپتوس و اسطوخودوس

برای رفع: عود یاس، اسطوخودوس و اکالیپتوس

به عنوان مسکن و ضد درد: اکلیل کوهی، بابونه، نعنا و ا سطوخودوس

برای رفع : یاس، نعنا، مریم گلی، بابونه، اسطوخودوس و اکلیل کوهی

و برای تقویت قلب: اکلیل‌کوهی و نعنا را به کار می‌برند.



عودهایی که برای ضدعفونی کردن محیط مناسب هستند عبارتند از: دارچین، چوب صندل، آویشن و گل سرخ

بررسی‌ها نشان می‌دهد، بوییدن رایحه درخت سدر، گل رز، یاسمن و چوب صندل برای رفع پرخاشگری و ستیزه‌جویی موثر است.



به طور کلی انواع مختلف رایحه درمانی به شرح زیر است:



: انواع مرکبات، ریحان، نعناع، پونه وحشی، فلفل قرمز و چوب سدر

رفع اختلالات خلق و خوی: ریحان، شمعدانی، گل طاووسی، یاسمن، کاکائو، بابونه رومی، نرگس، انواع رز و اسطوخودوس

و اضطراب: پونه کوهی، انواع بابونه، چوب رز، درخت سدر، دارچین، چوب صندل، یاسمن، لانگ ای لانگ و عطر برکاموت

ضعف مدیریتی و عدم توانایی در انجام کارها: پونه، رزماری، بادرنجبویه، انواع نعناع و زنجبیل

درمان کم‌رویی: روغن یاس، بهارنارنج و مرزنگوش

شک و تردید: لیمو، گریپ فروت، انواع نعناع و چوب سرو

رفع استرس و کابوس شبانه: بابونه رومی، اسطوخودوس، انواع رز، چوب صندل و بهارنارنج

درمان: بابونه رومی، بهارنارنج و زنبق

کاهش علایم افسردگی: بابونه رومی، ریحان، شمعدانی، گریپ فروت، انواع اسطوخودوس، ملیسا و بهارنارنج

کاهش حواس‌پرتی: عطر لیمو، ریحان و ملیسا

رفع : رز، چوب صندل و بهارنارنج

[( lιεβ )]

[ همه خواص و مضرات سوزاندن عود ]

مهمترین تهدیدات دود کردن و سوزاندن عود متوجه اطفال است که تنفس دود آن برای آنان بسیار سمی و مرگ آور است علتآن هم وجود سرب درون عود است.
پزشکان هشدار می‌دهند که دود عود می‌تواند عامل حمله آسمی و بیماری‌های تنفسی باشد و به همین دلیل در گروه مواد سمی قرار می‌گیرد.
بررسی انجام شده در تایوان حاکی از آن است که دود عود با بروز آسم در کودکان ارتباط دارد و نوعی ژن نیز می‌تواند در این ارتباط نقش داشته باشد. به این ترتیب که عوامل مستعدکننده ژنتیکی و استنشاق مداوم دود عود ممکن است خطر ابتلا به آسم را در کودکان افزایش دهد.
در این مطالعه آشکار شد کودکانی که والدینشان دائم از عود استفاده می‌کنند 36 درصد بیشتر در معرض ابتلا به آسم مزمن هستند و 64 درصد بیشتر امکان دارد به هنگام ورزش کردن دچار مشکلات تنفسی شوند.
در مطالعه دیگری که در سال 2013 انجام گرفته بود به خطرات ناشی از دود عود اشاره و تاکید شد که سوزاندن عود ممکن است به تشکیل آلاینده‌های هوا در داخل خانه منجر شده و التهاب ریه را به همراه داشته باشد.
به گزارش گلف نیوز، همچنین برخی از شرکت‌های سازنده عود به منظور افزایش وزن آن از سرب استفاده کرده که خود برای سلامتی خطرات جدی و شدیدی به همراه دارد. سرب ماده سمی است که به بدن آسیب می‌زند و موجب التهاب اعصاب یا معلولیت، درد شکمی و مسمومیت خونی می‌شود.
متخصصان در توضیح مضرات تماس با سرب به مدت زمان قرار گرفتن در معرض این ماده اشاره کرده و معتقدند حتی در صورتی که میزان سرب پایین هم باشد به دلیل انباشته شدن در بلندمدت در بدن، عامل مسمومیت مزمن خواهد بود.