مشاعره (نسخه دوم)

[Nυмв]

هر کس که رفته است تو را برنگشته است
از من گذشته است.. که از من گذشته است ..
می خواهم از زمین و زمان درد می کند!
دارد چه کار با خودش این مرد می کند ؟!

[Volkan]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست؟ ندانم!

[Nυмв]

من را ببخش امشب اگر چشمم سیاهی رفت
تا صبح پیشم باش! تا صبحی که خواهی رفت ..

بگذار تا مویی بماند از تو بر تختم
با هر که بودی، باش! من با درد، خوشبختم!

[Volkan]

من را به غیر عشق به نامی صدا نکن
غم را دوباره وارد این ماجرا نکن

بیهوده پشت پا به غزل‌های من نزن
با خاطرات خوب من این‌گونه تا نکن

[Nυмв]

نگاه میکنم از غم به غم که بیشتر است
به خیسی چمدانی که عازم سفر است
من از نگاه کلاغی که رفت فهمیدم
که سرنوشت درختان باغمان تبر است

[Volkan]

تو میرسی و غمی پنهان همیشه پشت سرت جاری

همیشه طرح قدمهایت شبیه روز عزاداری

تو مینشینی و بین ما نشسته پیکر مغمومی

غریب و خسته و خاک آلود، به فکر چاره ی ناچاری

[Nυмв]

یک هیچ چی شبیه خود من.. شبیه غم

باران گریه های زنی که نخواستم

یک هیچ چی که با خودش انگار کار داشت

از من که نیست اینهمه تو انتظار داشت!

[Volkan]

تکان دهنده ترین قسمت تو بیداریست
اگه اجازه بدی توی خواب می مونم
برای شادی ارواح اینهمه رویا
هزار ساله که بی لب ترانه می خونم

[Nυмв]

مادرم روبروی تلویزیون

پدرم شاهنامه می خواند..

چه کسی گریه می کند تا صبح ؟

چه کسی در اتاق می ماند ؟

هیچ کس ظاهرا نمی فهمد !

هیچ کس واقع نمی داند ..!!..

[Volkan]

در لا به لای هر متن این صحنه تا اَبد هست
مردی به حال اقرار سیگار پشت سیگار
اسطوره های خائن در لا به لای تاریخ
خوابند عین کفتار سیگار پشت سیگار