مهمترین روز خدا

[bOoOoOy]

یکی از شناخته شده ترین وجوه فرهنگی اقوام و ملل گوناگون در سرتاسر دنیا برگزاری مراسم جشن و بزرگداشت و در بعضی موارد برپا داشتن مراسم عزاء و ماتم، در برخی روزهای خاص می باشد . در واقع انسانها می کوشند با شاخص قرار دادن روزهای خاص در طول تاریخ ، همواره یاد و خاطره اتفاق مهمی که در آن روز افتاده است را زنده نگهدارند.
در دسته بندی چنین روزهایی به طیف وسیعی از دلایل و حوادث برمی خوریم که هر یک در جایگاه خود نقش مهمی در شکل دهی هویت دینی ، ملی و فرهنگی اقوام مختلف دارند . جشن های استقلال ، روزهای تولد شخصیتهای مهم فرهنگی اجتماعی و سیاسی ، تاریخ وفات شخصیتهای مهم تاریخی ، انعقاد پیمانهای مهم ، صدور فرمانهای تاریخی توسط شخصیتهای تأثیر گذار ، حوادث طبیعی سهمگین ، و .... نمونه هایی از چنین روزهایی می باشند که در کشورهای مختلف و در فرهنگهای گوناگون بعضاً با برگزاری جشن و عید گرفتن و برخی با مراسم بزرگداشت و ماتم توأم می باشند .
زنده نگهداشتن یاد و خاطره روزهای مهم تاریخی دستاورد جدید فرهنگی در دوره معاصر نیست . در واقع اقوام و ملل مختلف در طول سابقه تاریخی خود چنین رسم و سنتی را داشته و نسبت به حفظ و تقویت آن اقدام نموده اند . با عنایت به مندرجات مورد بحث در فصل اول این مقاله ، می توان نتیجه گرفت چنین آئینی در واقع یکی از سنتهای إلهی است که در اقوام متفاوت به ودیعه گذاشته شده است .
از دیدگاه دینی احیاء یاد و خاطره برخی ایام به منزله تجلیل از ذکر و یاد خداوند تبارک و تعالی است . در واقع اراده خدواند متعال حوادثی را چه به ظاهر تلخ و چه شیرین در طول تاریخ رقم زده است تا ابناء جاهل و فراموشکار بشر بازگشتی دوباره و خاضعانه بسوی او داشته باشند .
در این دست نوشته بر آنیم تا از منظر قرآن کریم مشخص نماییم مهمترین روز نزد خداوند کریم کدام است و صراحت قرآن در این زمینه چیست .
أیام الله
« و ذکرهم بایام الله » « تو موظفی که ایام الهی و روزهای خدا را بیاد قوم خود بیاوری » ( سوره مبارکه ابراهیم ؛ آیه۴) مسلما همه روزها، ایام الهی است ، همانگونه که همه مکانها متعلق به خدا است ، اگر نقطه خاصی بنام بیت الله « خانه خدا »نامیده شد دلیل بر ویژگی آن است ، همچنین عنوان ایام الله مسلماً اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنائی و درخشش فوق العاده ای دارد.
به همین جهت مفسران در تفسیر آن احتمالات مختلفی داده اند: بعضی گفته اند اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امتهای راستین آنها می باشد، و روزهائی که انواع نعمتهای الهی بر اثر شایستگیها شامل حال آنها می باشد.
و بعضی گفته اند اشاره به روزهائی است که خداوند اقوام سرکش را به زنجیر عذاب میکشید و طاغوتها را با یک فرمان درو می کرد! و بعضی اشاره به هر دو قسمت دانسته اند. اما اصولا نمی توان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت ، ایام الله ، تمام روزهائی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است .
در واقع « هر روزی که در آن یکی از فرمانهای خدا آن چنان درخشیده ، که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده ، از ایام الله است »
هر روز که فصل تازه ای در زندگی انسانها گشوده ، و درس عبرتی به آنها داده و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده ، یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده ، خلاصه هر روز که حق و عدالتی بر پا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته ، همه آنها از ایام الله است .و چنانکه خواهیم دید، در روایات ائمه معصومین در تفسیر این آیه نیز انگشت روی روزهای حساسی گذاشته شده است .