بازی آنلاین
آپلود عکس
10-12-2014، 18:51
دلیل حتمی بودن ظهورش در درجه اول، قول و قراری است که حکیم ازلی مقرر فرموده، مثل <مدینه فاضله> یعنی <دنیای امن> و <خلیفه الهی انسان در کره ارض>! که بدون تعارف و تردید، هیچکدام از وعده هایی الهی در جهان، دیروز و امروز هنوز تحقق پیدا نکرده است! و فاصله مان، با خلیفه الهی در زمین و <مدینه فاضله> فاصله ای در حد از چاه تا ماه می باشد! با توجه به این حقیقت که وعده هایی الهی، باید تحقق پیدا کند و خلا فی بر این وعود متصور نیست، پس علم و منطق می گوید برای تحقق یافتن وعده هایی الهی، بر وجود یک رهبری جهانی فوق متعارف، و برانگیخته شده از سوی خدا <نیاز> است که بتواند آن جامعه جهانی آماده به اصلا حات بدون مرز را هدایت کند!
و با برقراری نظم نوین اجتماعی بر مبنای احکام و دستورات الهی، که تا به حال بدون مصرف در زمین مانده است که قبل از ظهور فقط حرف و شعار آن برنامه هایی الهی مطرح بود، عملا به کار گرفته شده و به وسیله حجت بر حق حق به این کشمکش هایی جاهلا نه بشری خاتمه داده شود! ان شاءالله و اما دومین دلیل ظهور محتوم امام عصر <ع> اوضاع و احوال متشنج و متشبت جوامع بشری در جهان معاصر است که همه شاهد این بی عدالتی ها و بی نظمی و طغیان و عصیان و جنایات بشری در عالم معاصر است که گذشته از وعده های الهی، مانند مدینه فاضله، و خلیفه الهی انسان در زمین <علم و فلسفه و منطق> نیز به ما می گوید: انسان این نیست و جامعه انسانی به این کثیفی و سخیفی هم نمی تواند باشد! و اشرف مخلوقات را نشان دیگر است!
یک سلسله کلمات زیبا و مورد احترام خود انسان در کره ارض، که وسیله انتقال کمالا ت تئوری محصول اندیشه انسان به انسان، در طول تاریخ مدنیت است، مانند: شرافت، کرامت، عدالت، امانت، محبت حریت، و حتی آیات و حکمت های الهی، جهت اصلا ح جوامع بشری به وسیله انبیا الهی به بشر عرضه شده و <نازل> گشته است، بدون مصرف، چون گوهرهایی در پشت ویترین ویژه، مانده، و خیلی هم عزیز و مقدس داشته شده، همانند جواهرات بس گران قیمتی.
که مال انسان بوده باشد، اما فقط نگاه کردن و تقدس و توصیف کردن آن جواهرات آزاد، اما استفاده کردن از آنها ممنوع و ناممکن می باشد! واضح تر بگویم، در عصر ما، کلمات مشترکی در بین جوامع انسانی هنوز وجود دارد که در بالندگی فرهنگی کشورها از آنها استفاده می شود، مانند، شرافت و شجاعت، که هر دوی این کلمات در تمام فرهنگ ها استعارات، عزت و بزرگی تلقی می گردد!، مثلا ، در تمام اروپای امروز حداقل از قرن هجدهم میلا دی تا به حال کلمه <شرف> به درباریان و حکومتگران و ثروتمندان وابسته به قدرتمندان اتلا ق گردیده است! مانند، طبقه اشراف فرانسه، و انگلستان و آلمان، یعنی، شریف، کسانی بوده اند و سوگمندانه، می باشند که قدرت و ثروت دارند، و آن <قدرت و ثروت> را با هر جنایت و خیانتی به دست آورده باشند، مهم نیست، بلکه مهم آن است که به <زر و زوری>، رسیده باشند!، به قول آن بزرگوار دردمند، که درد عمیق <دین> داشت: <آری این چنین بود برادر>! و من ناخوانده دفتر نیز، امروزه می گویم< :>هنوز هم اینچنین است برادر>! هنوز هم، در نگاه اکثریت مردم امروز جهان صاحبان زر و زور، در عمل، شریفند!، نه متقیانی که با عمل به ارکان دین شرف خود را محفوظ داشته اند!
پیشرفت بشریت امروز در زمینه صنعت و تکنیک قابل گمان نیست.
انسان، مرکب خود چهارپایان را، با هواپیما عوض کرده، و با شکستن مقاومت طبیعت خام و خشن، آهن را به پرواز درآورده، جهت تسخیر کرات دیگر در فضا مشغول کنکاش و پرواز است! همچنین، نیرویی شگرف و نامحدود، مخفی، دیروز، را از دل، ذره، با <ذره> درآورده و مهار ساخته و امروز در اختیار گرفته است! بشر امروز، جانوران مزاحم حیات بشری <میکرب >ها را، پس از یک دیگر، شناخته و هر روز با کشتار انواع میکروب ها به وسیله ابراز و سلا ح علم، بر سلا متی و طول عمر مفید انسان ها می افزاید! بالا خره، نوع بنی آدم از غارنشینی به کاخ و ساختمان نشینی، از توحش به تمدن، رسیده است، اما این <تمدن> سوگمندان، فقط و فقط، تمدن <صنعتی> بوده است آن هم با برده ساختن ضعفا برای اغنیا و زور و زورمداران، نه، تمدن، معنوی و انسانی! ما امروز در حالی سخن از ولیعصر، سخن می گوییم که تمام زحمات انبیا و اولیا الهی، و تمام زحمات طرف داران راستین حق و حقیقت در جهان، از بردگان به زنجیر کشیده شده عصر فراعنه تا بردگان امروز سیستم <سرمایه سالا ری> و کشته شدگان در راه <آزادی و عدالت> تاریخ بشری، بی نتیجه مانده و پایمال گردیده است! و بالا تر از همه، خون مقدس شهدای راه فضیلت و عدالت و سعادت بشری این واقعیت را بر ما مدلل ساخته است که ظهور حجت بر حق حق، محتوم است! و آن حجت حق بخواست الهی، خاتمه دهنده، ایده های تنگ نظرانه ناسیونالیستی افراطی برتری جویی قومی و نژادی، زیاده خواهی ستمگرانه و تجاوزگرانه حکومتی و دولتی، استثمار فرد از فرد، استعمار محیلا نه زورمندان، بردگی نوین و مدرن عصر حاضر و بالا خره پایان دهنده به این همه فساد و عصیان ظلم و ستم خواهند بود!
با صداقت و عقیده می گویم، جشن های نیمه شعبان که به طور خودجوش به وسیله اقشار مختلف مردم همه ساله به مناسبت تولد باسعادت ولی الله اعظم حضرت حجت ابن الحسن(ع) عج الله فرجه الشریف برگزار می گردد، و به همین دلیل است که نقد این حرکت ها را به نوبه خود و به عنوان یک شاعر و نویسنده گرچه کم بضاعت در علم و معرفت، واجب و لا زم می دانم، و ابیاتی از سروده هایم را تقدیم اهل یقین و معرفت می نمایم: در همه شهر یکی مست پریشان درد است
صد به سامان و یکی بی سر و سامان درد است/ ! همه در شکل و شمایل یکی در گفتن/قلب ها غیر، جدا این همه انسان درد است/ دین یکی، ملک یکی هست در این خانه ولی/دل همانند زبان نیست به اخوان درد است/! بی خبر از غم همسایه بود همسایه/عاری از مهر بود این همه خویشان درد است/یکدیگر را بدرد بر سر یک لقمه بشر/ شکم سفله بود حاکم انسان درد است/ پشت دیوا غنی فقر کند غوغایی/ نشنود گوش غنی این همه افغان درد است/تازه گر ناله مسکین شنود گوش غنی/ وز ترحم به فقیری کند احسان درد است/ راستی صدق و صفا کم، شقاوت بسیار/ کج روش، کبر یا هست فراوان درد است/ پیرو دین خدا، شیعه اثنی عشریم/ صد عشر فاصله مان از شه مردان درد است/ این همه پند و سخن موعظه و منبرها/ چاره جهل نکرده است، که درمان درد است/ همه مشغول خود، و نفس بود فرمانده/ بهرما، هست کنون این همه عصیان درد است/ همه خجلت زده در پیش شهیدان شرف/ مانده مظلوم همی خون شهیدان درد است/ قرن ها از سخن آدم و شیطان گذرد/ دل ما هست کنون مسکن شیطان درد است/ نه عدالت به عمل، نی به دل انصافی/ منتظر جمله رسد عامل میزان درد است/ این همه ذکر و دعا، ناله و فریاد از ما/ نخرد برخزفی حضرت سبحان درد است/ عجلو باالفرجی، راد، به حجت گویی/ در عمل روح تو مفروق گناهان درد است.
و با برقراری نظم نوین اجتماعی بر مبنای احکام و دستورات الهی، که تا به حال بدون مصرف در زمین مانده است که قبل از ظهور فقط حرف و شعار آن برنامه هایی الهی مطرح بود، عملا به کار گرفته شده و به وسیله حجت بر حق حق به این کشمکش هایی جاهلا نه بشری خاتمه داده شود! ان شاءالله و اما دومین دلیل ظهور محتوم امام عصر <ع> اوضاع و احوال متشنج و متشبت جوامع بشری در جهان معاصر است که همه شاهد این بی عدالتی ها و بی نظمی و طغیان و عصیان و جنایات بشری در عالم معاصر است که گذشته از وعده های الهی، مانند مدینه فاضله، و خلیفه الهی انسان در زمین <علم و فلسفه و منطق> نیز به ما می گوید: انسان این نیست و جامعه انسانی به این کثیفی و سخیفی هم نمی تواند باشد! و اشرف مخلوقات را نشان دیگر است!
یک سلسله کلمات زیبا و مورد احترام خود انسان در کره ارض، که وسیله انتقال کمالا ت تئوری محصول اندیشه انسان به انسان، در طول تاریخ مدنیت است، مانند: شرافت، کرامت، عدالت، امانت، محبت حریت، و حتی آیات و حکمت های الهی، جهت اصلا ح جوامع بشری به وسیله انبیا الهی به بشر عرضه شده و <نازل> گشته است، بدون مصرف، چون گوهرهایی در پشت ویترین ویژه، مانده، و خیلی هم عزیز و مقدس داشته شده، همانند جواهرات بس گران قیمتی.
که مال انسان بوده باشد، اما فقط نگاه کردن و تقدس و توصیف کردن آن جواهرات آزاد، اما استفاده کردن از آنها ممنوع و ناممکن می باشد! واضح تر بگویم، در عصر ما، کلمات مشترکی در بین جوامع انسانی هنوز وجود دارد که در بالندگی فرهنگی کشورها از آنها استفاده می شود، مانند، شرافت و شجاعت، که هر دوی این کلمات در تمام فرهنگ ها استعارات، عزت و بزرگی تلقی می گردد!، مثلا ، در تمام اروپای امروز حداقل از قرن هجدهم میلا دی تا به حال کلمه <شرف> به درباریان و حکومتگران و ثروتمندان وابسته به قدرتمندان اتلا ق گردیده است! مانند، طبقه اشراف فرانسه، و انگلستان و آلمان، یعنی، شریف، کسانی بوده اند و سوگمندانه، می باشند که قدرت و ثروت دارند، و آن <قدرت و ثروت> را با هر جنایت و خیانتی به دست آورده باشند، مهم نیست، بلکه مهم آن است که به <زر و زوری>، رسیده باشند!، به قول آن بزرگوار دردمند، که درد عمیق <دین> داشت: <آری این چنین بود برادر>! و من ناخوانده دفتر نیز، امروزه می گویم< :>هنوز هم اینچنین است برادر>! هنوز هم، در نگاه اکثریت مردم امروز جهان صاحبان زر و زور، در عمل، شریفند!، نه متقیانی که با عمل به ارکان دین شرف خود را محفوظ داشته اند!
پیشرفت بشریت امروز در زمینه صنعت و تکنیک قابل گمان نیست.
انسان، مرکب خود چهارپایان را، با هواپیما عوض کرده، و با شکستن مقاومت طبیعت خام و خشن، آهن را به پرواز درآورده، جهت تسخیر کرات دیگر در فضا مشغول کنکاش و پرواز است! همچنین، نیرویی شگرف و نامحدود، مخفی، دیروز، را از دل، ذره، با <ذره> درآورده و مهار ساخته و امروز در اختیار گرفته است! بشر امروز، جانوران مزاحم حیات بشری <میکرب >ها را، پس از یک دیگر، شناخته و هر روز با کشتار انواع میکروب ها به وسیله ابراز و سلا ح علم، بر سلا متی و طول عمر مفید انسان ها می افزاید! بالا خره، نوع بنی آدم از غارنشینی به کاخ و ساختمان نشینی، از توحش به تمدن، رسیده است، اما این <تمدن> سوگمندان، فقط و فقط، تمدن <صنعتی> بوده است آن هم با برده ساختن ضعفا برای اغنیا و زور و زورمداران، نه، تمدن، معنوی و انسانی! ما امروز در حالی سخن از ولیعصر، سخن می گوییم که تمام زحمات انبیا و اولیا الهی، و تمام زحمات طرف داران راستین حق و حقیقت در جهان، از بردگان به زنجیر کشیده شده عصر فراعنه تا بردگان امروز سیستم <سرمایه سالا ری> و کشته شدگان در راه <آزادی و عدالت> تاریخ بشری، بی نتیجه مانده و پایمال گردیده است! و بالا تر از همه، خون مقدس شهدای راه فضیلت و عدالت و سعادت بشری این واقعیت را بر ما مدلل ساخته است که ظهور حجت بر حق حق، محتوم است! و آن حجت حق بخواست الهی، خاتمه دهنده، ایده های تنگ نظرانه ناسیونالیستی افراطی برتری جویی قومی و نژادی، زیاده خواهی ستمگرانه و تجاوزگرانه حکومتی و دولتی، استثمار فرد از فرد، استعمار محیلا نه زورمندان، بردگی نوین و مدرن عصر حاضر و بالا خره پایان دهنده به این همه فساد و عصیان ظلم و ستم خواهند بود!
با صداقت و عقیده می گویم، جشن های نیمه شعبان که به طور خودجوش به وسیله اقشار مختلف مردم همه ساله به مناسبت تولد باسعادت ولی الله اعظم حضرت حجت ابن الحسن(ع) عج الله فرجه الشریف برگزار می گردد، و به همین دلیل است که نقد این حرکت ها را به نوبه خود و به عنوان یک شاعر و نویسنده گرچه کم بضاعت در علم و معرفت، واجب و لا زم می دانم، و ابیاتی از سروده هایم را تقدیم اهل یقین و معرفت می نمایم: در همه شهر یکی مست پریشان درد است
صد به سامان و یکی بی سر و سامان درد است/ ! همه در شکل و شمایل یکی در گفتن/قلب ها غیر، جدا این همه انسان درد است/ دین یکی، ملک یکی هست در این خانه ولی/دل همانند زبان نیست به اخوان درد است/! بی خبر از غم همسایه بود همسایه/عاری از مهر بود این همه خویشان درد است/یکدیگر را بدرد بر سر یک لقمه بشر/ شکم سفله بود حاکم انسان درد است/ پشت دیوا غنی فقر کند غوغایی/ نشنود گوش غنی این همه افغان درد است/تازه گر ناله مسکین شنود گوش غنی/ وز ترحم به فقیری کند احسان درد است/ راستی صدق و صفا کم، شقاوت بسیار/ کج روش، کبر یا هست فراوان درد است/ پیرو دین خدا، شیعه اثنی عشریم/ صد عشر فاصله مان از شه مردان درد است/ این همه پند و سخن موعظه و منبرها/ چاره جهل نکرده است، که درمان درد است/ همه مشغول خود، و نفس بود فرمانده/ بهرما، هست کنون این همه عصیان درد است/ همه خجلت زده در پیش شهیدان شرف/ مانده مظلوم همی خون شهیدان درد است/ قرن ها از سخن آدم و شیطان گذرد/ دل ما هست کنون مسکن شیطان درد است/ نه عدالت به عمل، نی به دل انصافی/ منتظر جمله رسد عامل میزان درد است/ این همه ذکر و دعا، ناله و فریاد از ما/ نخرد برخزفی حضرت سبحان درد است/ عجلو باالفرجی، راد، به حجت گویی/ در عمل روح تو مفروق گناهان درد است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
