حاجی فیروز

[L²evi]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

با نزدیک شدن نوروز در کوچه و خیابان ها کم کم سر و کله حاجی فیروز ها پیدا می شود. گفته می شود حاجی فیروز یا حاجی پیروز منادی سنتی نوروز است . این مرد شاد با سر و صورت تیره و لباس های قرمزرنگ برای ما ایرانیان از دوست داشتنی ترین چهره های سنتی مان است.

با نزدیک شدن نوروز در کوچه و خیابان ها کم کم سر و کله حاجی فیروز ها پیدا می شود. گفته می شود حاجی فیروز یا حاجی پیروز منادی سنتی نوروز است . این مرد شاد با سر و صورت تیره و لباس های قرمزرنگ برای ما ایرانیان از دوست داشتنی ترین چهره های سنتی مان است.

حاجی فیروز مردی است با چهره سیاه و لباسی قرمز همراه با کلاه دوکی شکل قرمز. دایره و دنبکی به دست در خیابان به رقص و شیرین‌کاری و خواندن شعرهای ضربی به رقص می‌پردازد. مردم از هر سنی و قوم و شهری دور او جمع می‌شوند و همراه با او شادی می‌کنند. جالب است بدانید ایرانیان کهن بر این باور بوده اند که سیاهی صورت حاجی فیروز به دلیل بازگشت او از سرزمین مردگان است.

در ارتباط با تاریخچه حاجی فیروز داستان های متعددی وجود دارد. از جمله:

دكتر مهرداد بهار در مقاله‌ای در سال 1983 منتشر گردید چنین نوشت كه سیاهی چهره‌ی حاجی فیروز از آیین‌ها و افسانه‌های مرتبط با شاهزاده سیاوش گرفته شده و این‌ها نیز خود از آیین‌ها و افسانه‌های مربوط به خدای میان‌ رودانی كشاورزی و دام‌داری، تموز (سومری) اقتباس شده‌اند. تموز در هر بهار از جهان مردگان باز می‌گشت، و جشن بازگشت وی یادآور مرگ و باززایی هر ساله‌ی گیاهان بود. در طی برگزاری برخی از این آیین‌ها، كه مردم در خیابان‌ها سرود می‌خواندند و می‌رقصیدند، بسیاری چهره‌ی خود را سیاه می‌كردند. براساس این شواهد سطحی، نتیجه گرفت كه حاجی فیروز ایرانی با چهره‌ی سیاه شده‌اش، می‌بایست بازمانده‌ی مراسم میان‌رودانی سیاه كردن صورت افرادی باشد كه در جشن تموز شركت می‌كرده‌اند.

چهره‌ی سیاه حاجی فیروز نماد بازگشت او از جهان مردگان است و لباس سرخ او نیز نماد خون سرخ سیاوش و حیات مجدد ایزد شهیدشونده، و شادی او شادی زایش دوباره‌ی آن‌ها است كه رویش و بركت با خود می‌آورند.

جعفر شهری، حاجی فیروز را شخصیتی بسیار متأخر می‌انگارد و آن را نه با برخی از آیین‌های دینی كهن، بلكه با بردگان سیاهی كه دسته‌های سرگرمی‌پیشگان را تشكیل می‌دادند، ارتباط می‌دهد. او اظهار می‌دارد كه سرخی جامه‌ی حاجی فیروز ممكن است نماد شادی باشد و نام فیروز (پیروز) نیز لابد به جهت خوش‌یمنی بدانان داده شده بود.

دانشمند دیگری بر این گمان است كه حاجی فیروز تداوم سنت سال نو دوران ساسانی است، كه در طی آن، بردگان سیاه جامه‌ای رنگارنگ می‌پوشیدند و چهره‌پردازی بسیاری می‌كردند و مردم را با سرودخوانی و رقص سرگرم می‌نمودند.

ما این سه نقل قول را از حاجی فیروز برای شما بیان کردیم. شما لادیزی های عزیز هم اگر داستان جالبی در این باره می دانید برای دوستان لادیزی خود بگویید.