14-10-2014، 14:04
خرید پایاننامه تنها مختص رشتههای علوم انسانی نمیشود و هستند دانشجویانی که برای گرفتن مدرک پزشکی عمومی خود مبلغ ناچیز ۱.۵ میلیون تومان بابت خرید پایاننامه پرداخت میکنند. شاید به همین علت است که به ۵۸ درصد مقالات ایرانی هیچ استنادی نشده است.
پایاننامه علوم پزشکی، فقط 1.5 میلیون
به گزارش جهان به نقل از فارس، نوشتن پایان نامه همیشه سخت ترین کار دانشجویی بوده و به عنوان غول آخر برای فارغ التحصیلی محسوب میشود.
از تعداد واحدهای اختصاص یافته برای این غول ترم آخری میتوان متوجه شد که گرفتن نمره خوب برای این ۶ واحد درسی از هرچیزی مهمتر است چرا اینکه به راحتی یک نمره بد میتواند معدل دانشجو را به شدت کاهش دهد.
از طرفی برای دانشجویانی که همزمان مشغول به کار هستند یا دارای زن و فرزند هم هستند مدیریت زمان در کشتن غول پایان نامه از اهمیت زیادی برخوردار است.
برخی دانشجویان زرنگتر، از ترمهای پایینتر کار بر روی موضوع پایان نامه خود را آغاز میکنند تا همزمان با گذراندن آخرین واحد درسی در ترم آخر از پایان نامه خود دفاع کنند.
برخی هم سرعت انجام کار را بالاتر میبرند تا در موعد مقرر بتوانند از پایان نامه خود دفاع کنند.
در این میان عدهای هم که عددشان کم نیست به دلایل مختلف نمیخواهند شخصاً روی پایان نامه خود کار کنند و برای این ۶ واحد درسی وقت بگذارند.
این دانشجویان معتقد هستند که کار روی پایان نامه تلف کردن وقت است و اساتید نمره خوب را به هر جور پایان نامهای میدهند، آنها می گویند وقتشان ارزش بیشتری دارد تا اینکه آن را برای تهیه یک پایان نامه ای که به هیچ کاری نمیآید هدر دهند.
محمد از همین دسته دانشجویان است که میخواهد پایان نامه خود را از جایی بخرد و تحویل استادش دهد. با او که هم کلام میشوم میگوید: «پایان نامه یک چیز مزخرفی است که اصلاً باید از دروس حذف شود، دانشجویی که پایان نامه بیخود میدهد همان نمرهای را میگیرد که یک نخبه میگیرد شاید یکی دو نمره بالا پایین.»
به محمد گفتم که موضوعی را انتخاب کند که ارزش کار کردن را داشته باشد، نگاهی به من انداخت و گفت «موضوعهای اینطوری را به ما دانشجویان معمولی نمیدهند، میگویند که این موضوعات کار زیاد دارد و باید در سطح تخصص یا PHD روی آن کار کرد»
بعد از گفتگو با محمد، موضوع و دغدغه این دانشجویان را به قائم مقام معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت انتقال دادم. شاهین آخوندزاده در این زمینه گفت: «از مقالات دانشجویی میتوان استفادههای فراوانی کرد، به طور مثال کسانی که میخواهند برای ادامه تحصیل به خارج از کشور بروند، با استفاده از مقالاتشان پذیرش میگیرند».
از وی در مورد دانشجویانی که میخواهند در داخل ادامه تحصیل دهند پرسیدم و گفت «مقاله دانشجویی و پایان نامه برای این افراد در آزمون دستیاری کارایی ندارد اما قطعاً در پذیرش آنها در مقطع PHD بی تأثیر نخواهد بود و یکی از امتیازات داشتن مقاله خوب است».
از محمد در مورد چگونگی تهیه یک پایان نامه سوال کردم که گفت «خیلی راحت یک دور در میدان انقلاب بزن یا اینکه در گوگل کلمه پایان نامه را سرچ کن». همین کار را انجام دادم و به شماره تلفن کسانی دست پیدا کردم که قیمتهای معقول و مناسبی برای نوشتن یک پایان نامه پیشنهاد میدادند.
نوشتن پروپوزال بدون مقاله سرچی ۳۰۰ هزار تومان و پروپوزال با مقاله سرچی ۵۰۰ هزار تومان قیمتهایی بود که «م.ع» در گفتگوی تلفنی با خبرنگار فارس اعلام کرد.
به گفته وی، یک تیم کارکشته و ماهر وظیفه تهیه پایان نامه را بر عهده دارند و در هر رشته پزشکی به جز داروسازی به نوشتن پایان نامه اقدام میکنند.
از «م.ع» در مورد قیمت و زمان نوشتن یک پایان نامه مربوط به مسائل فیزیوتراپی سوال کردم که گفت: «از زمان تهیه پروپوزال ۲ هفته طول میکشد تا پایان نامه شما آماده شود و یک میلیون تومان نیز هزینه خواهد داشت».
کار و بار گروهی که «م.ع» با آنها کار میکند. آن قدر سکه شده که حتی برای خود وبسایتی تاسیس کرده و از این طریق هم به جذب مشتری میپردازد.
از قائم مقام معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت که اتفاقاً معاون پژوهشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز هست پرسیدم که چه راهکارهایی برای مقابله با این پدیده در نظر گرفتهاید که گفت: «برای اینکه کسی نتواند پایان نامه بخرد، ما روندی را برای تصویب پروپوزال گذاشتهایم که جلوی تهیه پایان نامه آماده گرفته شود، ضمن اینکه در جریان نوشتن پایان نامه دانشجو مرتب باید به استاد راهنمای خود گزارش کار دهد. این روند موجب میشود تا شرایط برای کسانی که اقدام به خرید پایان نامه میکنند دشوار شود».
بعد از شنیدن این صحبتها بار دیگر با «م.ع» تماس گرفتم و البته این بار به عنوان دانشجویی که مشتری اوست. به او گفتم: «ما یک مشکلی داریم و اینکه باید هر چند وقت یک بار باید به استاد راهنما گزارش بدهیم و ممکن است که استاد تغییراتی را در نوشتههای قبلی اعمال کند، آیا شما میتوانید در این زمینه به من کمک کنید؟»
«م.ع» در پاسخ گفت: «مشکلی نیست و هروقت بخواهی ما بخشی از پایان نامه را به تو میدهیم تا به استادت گزارش دهی و تغییراتش را هم در پایان نامه لحاظ میکنیم».
بعد از این گفتوگو به سراغ یکی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی رفتم تا از او که در حال تهیه پروپوزال است در مورد اینکه چقدر از همکلاسیهایت اقدام به خرید پایان نامه میکنند سوال کنم.
زهرا که در رشته بهداشت حرفهای فارغ التحصیل شده و اکنون دانشجوی کارشناسی ارشد این رشته است به ما گفت: در دوره لیسانس کسی را سراغ ندارم که فردی از همکلاسیهایم پایان نامه یا مقاله خود را خریده باشد، اکنون در فوق لیسانس هم هیچکدام از همکلاسیهایم این کار را نکردهاند».
او میگوید که اصولاً تعداد کمی از دانشجوهای گروه پزشکی اقدام به خرید پایان نامه میکنند و تأکید میکند که در آزمایشگاه دانشگاه افراد زیادی را میبیند که برای پایان نامه خود دارند آزمایشهای مختلف را انجام میدهند.
اما در عین حال زهرا به این نکته هم اشاره میکند که تعدادی از دانشجوهای دانشکده بهداشت برای دانشجویان سایر رشتهها پایان نامه مینویسند.
سارا از فارغالتحصلات پزشکی عمومی دانشگاه شاهد هم میگوید: «در دورهای که ما مشغول تحصیل بودیم هنوز خرید پایان نامه اپیدمی نشده بود و بیشتر دانشجویان کارهای پایان نامه را خود انجام میدادند، به خاطر دارم که خودم نزدیک هزار پرسشنامه در ۴ دانشگاه علوم پزشکی تهران توزیع کردم».
قیمت ۱.۵ میلیونی پایان نامه پزشکی نسبت به قیمتهای چند میلیونی پایان نامه های رشتههای انسانی بسیار مناسبتر به نظر میرسد و تنها قیمت برای پایان نامههای داروسازی کمی گران تر میشود.
شاید همین سختی کار و قیمت بالا برای پایان نامههای داروسازی است که تعداد آدمهایی که پایان نامه مینویسند و میفروشند را کم و نادر کرده است.
شاید تعداد دانشجویان علوم پزشکی همانطور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران می گوید، انگشت شمار باشد و شاید هم همان طور که دانشجوی دانشکده بهداشت گفت کسانی هستند در خود دانشگاه این کار را برای دانشجویان انجام میدهند.
یکی از دلایلی که سبب میشود دانشجویان رغبتی به نوشتن پایان نامه نداشته باشند این است که آنها میگویند استفاده ای از این پایان نامه نمیشود و برای ما هم سودی ندارد.
آخوندزاده، قائم مقام معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت میگوید: «صحبتهایی شده تا پایان نامهها در آزمون دستیاری هم تأثیرگذار باشد البته هم اکنون کسانی که ۲ مقاله علمی داشته باشند در بنیاد نخبگان عضو میشوند و از امتیاز نخبگی برای قبولی در آزمون دستیاری استفاده کند».
البته وی تأکید میکند که «پایان نامه در مقطع پزشکی عمومی زیاد اهمیتی ندارد چرا که دانشجویان در این مقطع تنها آموزش میبینند که چگونه تحقیق کنند و کار اصلی آنها در مقاطع بالاتر است. البته از همین پایان نامهها نیز تولید علم میشود».
موضوع خرید پایان نامه را با رضا ملکزاده، معاون تحقیقات وزیر بهداشت هم در میان گذاشتم، او در واکنش به این سوال با تعجب گفت: «این افراد دانشجو نیستند و بیخودی رشته پزشکی را انتخاب کردهاند».
شاید کمبود افرادی که پایان نامه داروسازی بنویسد موجب شده تا کارهای انجام شده در این حوزه قویتر از دیگر حوزهها باشد تا جایی که ملکزاده در مورد استنادات به مقالات ایرانیها میگوید: «بیشترین استنادها به مقالات پزشکی به داروسازی شده است».
نکته جالب در مورد مقالات تهیه شده پزشکی در ایران این است که طبق آمار معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت به ۵۸ درصد از ۶۱ هزار مقاله پزشکی نوشته شده در کشور هیچ استنادی نشده و تنها ۱۰۰ مقاله استنادهای بیش از ۱۰۰ مورد دارند.
پایاننامه علوم پزشکی، فقط 1.5 میلیون
به گزارش جهان به نقل از فارس، نوشتن پایان نامه همیشه سخت ترین کار دانشجویی بوده و به عنوان غول آخر برای فارغ التحصیلی محسوب میشود.
از تعداد واحدهای اختصاص یافته برای این غول ترم آخری میتوان متوجه شد که گرفتن نمره خوب برای این ۶ واحد درسی از هرچیزی مهمتر است چرا اینکه به راحتی یک نمره بد میتواند معدل دانشجو را به شدت کاهش دهد.
از طرفی برای دانشجویانی که همزمان مشغول به کار هستند یا دارای زن و فرزند هم هستند مدیریت زمان در کشتن غول پایان نامه از اهمیت زیادی برخوردار است.
برخی دانشجویان زرنگتر، از ترمهای پایینتر کار بر روی موضوع پایان نامه خود را آغاز میکنند تا همزمان با گذراندن آخرین واحد درسی در ترم آخر از پایان نامه خود دفاع کنند.
برخی هم سرعت انجام کار را بالاتر میبرند تا در موعد مقرر بتوانند از پایان نامه خود دفاع کنند.
در این میان عدهای هم که عددشان کم نیست به دلایل مختلف نمیخواهند شخصاً روی پایان نامه خود کار کنند و برای این ۶ واحد درسی وقت بگذارند.
این دانشجویان معتقد هستند که کار روی پایان نامه تلف کردن وقت است و اساتید نمره خوب را به هر جور پایان نامهای میدهند، آنها می گویند وقتشان ارزش بیشتری دارد تا اینکه آن را برای تهیه یک پایان نامه ای که به هیچ کاری نمیآید هدر دهند.
محمد از همین دسته دانشجویان است که میخواهد پایان نامه خود را از جایی بخرد و تحویل استادش دهد. با او که هم کلام میشوم میگوید: «پایان نامه یک چیز مزخرفی است که اصلاً باید از دروس حذف شود، دانشجویی که پایان نامه بیخود میدهد همان نمرهای را میگیرد که یک نخبه میگیرد شاید یکی دو نمره بالا پایین.»
به محمد گفتم که موضوعی را انتخاب کند که ارزش کار کردن را داشته باشد، نگاهی به من انداخت و گفت «موضوعهای اینطوری را به ما دانشجویان معمولی نمیدهند، میگویند که این موضوعات کار زیاد دارد و باید در سطح تخصص یا PHD روی آن کار کرد»
بعد از گفتگو با محمد، موضوع و دغدغه این دانشجویان را به قائم مقام معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت انتقال دادم. شاهین آخوندزاده در این زمینه گفت: «از مقالات دانشجویی میتوان استفادههای فراوانی کرد، به طور مثال کسانی که میخواهند برای ادامه تحصیل به خارج از کشور بروند، با استفاده از مقالاتشان پذیرش میگیرند».
از وی در مورد دانشجویانی که میخواهند در داخل ادامه تحصیل دهند پرسیدم و گفت «مقاله دانشجویی و پایان نامه برای این افراد در آزمون دستیاری کارایی ندارد اما قطعاً در پذیرش آنها در مقطع PHD بی تأثیر نخواهد بود و یکی از امتیازات داشتن مقاله خوب است».
از محمد در مورد چگونگی تهیه یک پایان نامه سوال کردم که گفت «خیلی راحت یک دور در میدان انقلاب بزن یا اینکه در گوگل کلمه پایان نامه را سرچ کن». همین کار را انجام دادم و به شماره تلفن کسانی دست پیدا کردم که قیمتهای معقول و مناسبی برای نوشتن یک پایان نامه پیشنهاد میدادند.
نوشتن پروپوزال بدون مقاله سرچی ۳۰۰ هزار تومان و پروپوزال با مقاله سرچی ۵۰۰ هزار تومان قیمتهایی بود که «م.ع» در گفتگوی تلفنی با خبرنگار فارس اعلام کرد.
به گفته وی، یک تیم کارکشته و ماهر وظیفه تهیه پایان نامه را بر عهده دارند و در هر رشته پزشکی به جز داروسازی به نوشتن پایان نامه اقدام میکنند.
از «م.ع» در مورد قیمت و زمان نوشتن یک پایان نامه مربوط به مسائل فیزیوتراپی سوال کردم که گفت: «از زمان تهیه پروپوزال ۲ هفته طول میکشد تا پایان نامه شما آماده شود و یک میلیون تومان نیز هزینه خواهد داشت».
کار و بار گروهی که «م.ع» با آنها کار میکند. آن قدر سکه شده که حتی برای خود وبسایتی تاسیس کرده و از این طریق هم به جذب مشتری میپردازد.
از قائم مقام معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت که اتفاقاً معاون پژوهشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز هست پرسیدم که چه راهکارهایی برای مقابله با این پدیده در نظر گرفتهاید که گفت: «برای اینکه کسی نتواند پایان نامه بخرد، ما روندی را برای تصویب پروپوزال گذاشتهایم که جلوی تهیه پایان نامه آماده گرفته شود، ضمن اینکه در جریان نوشتن پایان نامه دانشجو مرتب باید به استاد راهنمای خود گزارش کار دهد. این روند موجب میشود تا شرایط برای کسانی که اقدام به خرید پایان نامه میکنند دشوار شود».
بعد از شنیدن این صحبتها بار دیگر با «م.ع» تماس گرفتم و البته این بار به عنوان دانشجویی که مشتری اوست. به او گفتم: «ما یک مشکلی داریم و اینکه باید هر چند وقت یک بار باید به استاد راهنما گزارش بدهیم و ممکن است که استاد تغییراتی را در نوشتههای قبلی اعمال کند، آیا شما میتوانید در این زمینه به من کمک کنید؟»
«م.ع» در پاسخ گفت: «مشکلی نیست و هروقت بخواهی ما بخشی از پایان نامه را به تو میدهیم تا به استادت گزارش دهی و تغییراتش را هم در پایان نامه لحاظ میکنیم».
بعد از این گفتوگو به سراغ یکی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی رفتم تا از او که در حال تهیه پروپوزال است در مورد اینکه چقدر از همکلاسیهایت اقدام به خرید پایان نامه میکنند سوال کنم.
زهرا که در رشته بهداشت حرفهای فارغ التحصیل شده و اکنون دانشجوی کارشناسی ارشد این رشته است به ما گفت: در دوره لیسانس کسی را سراغ ندارم که فردی از همکلاسیهایم پایان نامه یا مقاله خود را خریده باشد، اکنون در فوق لیسانس هم هیچکدام از همکلاسیهایم این کار را نکردهاند».
او میگوید که اصولاً تعداد کمی از دانشجوهای گروه پزشکی اقدام به خرید پایان نامه میکنند و تأکید میکند که در آزمایشگاه دانشگاه افراد زیادی را میبیند که برای پایان نامه خود دارند آزمایشهای مختلف را انجام میدهند.
اما در عین حال زهرا به این نکته هم اشاره میکند که تعدادی از دانشجوهای دانشکده بهداشت برای دانشجویان سایر رشتهها پایان نامه مینویسند.
سارا از فارغالتحصلات پزشکی عمومی دانشگاه شاهد هم میگوید: «در دورهای که ما مشغول تحصیل بودیم هنوز خرید پایان نامه اپیدمی نشده بود و بیشتر دانشجویان کارهای پایان نامه را خود انجام میدادند، به خاطر دارم که خودم نزدیک هزار پرسشنامه در ۴ دانشگاه علوم پزشکی تهران توزیع کردم».
قیمت ۱.۵ میلیونی پایان نامه پزشکی نسبت به قیمتهای چند میلیونی پایان نامه های رشتههای انسانی بسیار مناسبتر به نظر میرسد و تنها قیمت برای پایان نامههای داروسازی کمی گران تر میشود.
شاید همین سختی کار و قیمت بالا برای پایان نامههای داروسازی است که تعداد آدمهایی که پایان نامه مینویسند و میفروشند را کم و نادر کرده است.
شاید تعداد دانشجویان علوم پزشکی همانطور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران می گوید، انگشت شمار باشد و شاید هم همان طور که دانشجوی دانشکده بهداشت گفت کسانی هستند در خود دانشگاه این کار را برای دانشجویان انجام میدهند.
یکی از دلایلی که سبب میشود دانشجویان رغبتی به نوشتن پایان نامه نداشته باشند این است که آنها میگویند استفاده ای از این پایان نامه نمیشود و برای ما هم سودی ندارد.
آخوندزاده، قائم مقام معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت میگوید: «صحبتهایی شده تا پایان نامهها در آزمون دستیاری هم تأثیرگذار باشد البته هم اکنون کسانی که ۲ مقاله علمی داشته باشند در بنیاد نخبگان عضو میشوند و از امتیاز نخبگی برای قبولی در آزمون دستیاری استفاده کند».
البته وی تأکید میکند که «پایان نامه در مقطع پزشکی عمومی زیاد اهمیتی ندارد چرا که دانشجویان در این مقطع تنها آموزش میبینند که چگونه تحقیق کنند و کار اصلی آنها در مقاطع بالاتر است. البته از همین پایان نامهها نیز تولید علم میشود».
موضوع خرید پایان نامه را با رضا ملکزاده، معاون تحقیقات وزیر بهداشت هم در میان گذاشتم، او در واکنش به این سوال با تعجب گفت: «این افراد دانشجو نیستند و بیخودی رشته پزشکی را انتخاب کردهاند».
شاید کمبود افرادی که پایان نامه داروسازی بنویسد موجب شده تا کارهای انجام شده در این حوزه قویتر از دیگر حوزهها باشد تا جایی که ملکزاده در مورد استنادات به مقالات ایرانیها میگوید: «بیشترین استنادها به مقالات پزشکی به داروسازی شده است».
نکته جالب در مورد مقالات تهیه شده پزشکی در ایران این است که طبق آمار معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت به ۵۸ درصد از ۶۱ هزار مقاله پزشکی نوشته شده در کشور هیچ استنادی نشده و تنها ۱۰۰ مقاله استنادهای بیش از ۱۰۰ مورد دارند.