# داروشـناسی .

[( lιεβ )]

دانازول

ساختمان دارو
هورمونها همچنانکه برای رفع کمبود آنها در بدن استفاده می‌شوند، در برخی از بیماریها نیز جنبه درمانی دارند. گاهی نیز با ایجاد تغییراتی در ساختمان شیمیایی یک هورمون، از آن به عنوان دارو برای درمان بعضی ناهنجاریها استفاده می‌شود. به عنوان مثال می‌توان از داروی دانازول نام برد.

دانازول که بخش اصلی ساختمان شیمیایی آن شبیه هورمونها استروئیدی است، در برخی از بیماریهای بافت آندومتر، بیماری فیبروکیستیک سینه و در پیشگیری از عوارض آنژیودام ارثی، داروی انتخابی می‌باشد. دانازول با مهار ترشح کنادوترپین‌های هیپوفیزی، سبب وقفه در محور هیپوفیزی- تخمدانی می‌شود.
موارد مصرف
درمان آدومتریوزیس: درمان نازایی ناشی از آندومتریوزیس در بیمارانی که به داروهای دیگر پاسخ نمی‌دهند.
درمان بیماریهای فیبروکیستیک سینه: درمان علامتی است، در مورد افرادی که به داروهای ضد درد پاسخ نمی‌دهند.
در پیشگیری آنژیوادم ارثی: مانع از پیشرفت مرحله تهاجمی بیماری می‌شود. در درمان بعضی از مواد ژنیکومالتی، منوواژیا وبلوغ زودرس نیز استفاده می‌شود. ولی تجویز آن در سه مورد اخیر تایید نشده است. گاهی نیز در برخی بیماریهای هماتولوژیک همچون هموفیلی نیز بکار برده می‌شود.
سوخت و ساز دانازول در کبد صورت می‌گیرد و از طریق مدفوع و ادرار دفع می‌گردد.
موارد احتیاط:__ در موارد نارساییهای قلب ، کبد و کلیه بهتر است با احتیاط و مشورت با پزشک مورد استفاده قرار گیرد.
تداخلات دارویی
در صورت مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد خوراکی با دانازول، ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد، به علت کاهش ساخت عوامل پیش انعقادیی در کبد، افزایش یافته و موجب خونزیری گردد. دانازول ممکن است غلظت گلوکز خون و مقاومت به انسولین را افزایش دهد. بنابراین در مصرف داروهای خوراکی پایین آورنده قند خون با انسولین باید اختلاط کرد. آزمون تحمل گلوکز ممکن است با مصرف این دارو مختل شود و آزمونهای سنجش کار تیروئید ممکن است از طریق کاهش غلظت تام سرمی تیروکسین و افزایش برداشت تری یروتیرونین تداخل داشته باشد.
عوارض جانبی
آندرورژنیک: آکنه، ادم، چرب شدن پوست و مو، تورم پاها، کم شدن وزن، انقباض عضلات.
هیپواستروژنیک: واژینین توام با خارش، خشکی و سوزش، خونریزی واژینال، تعریق، عصبی شدن، قرمزی پوت.
دانازول ممکن است نارسای در کار کبد، آلرژی، سردرد، سرگیجه، خستگی، ناراحتی های گوارشی، التهاب مفاصل، ریزش مو و افزایش فشار خون نیز ایجاد کند.

[•ДmịrHoSsiŋ•]

آمفتامین Amphetamine
نام ژنریک: Amphetamine
نام تجاری:
طبقه درمانی:
آمفتامین یک محرک و کاهش دهنده اشتها است. این دارو با افزایش مواد شیمیایی خاصی در بدن، سیستم اعصاب مرکزی (مغز و اعصاب) را تحریک می کند. این دارو همچنین میزان ضربان قلب و فشار خون را افزایش می دهد و باعث کاهش اشتها نیز می شود.
آمفتامین برای درمان حمله خواب (نارکولپسی) و اختلال نقص توجه- بیش فعالی نیز استفاده می شود. آمفتامین کاربردهای درمانی دیگری نیز دارد.راهنمایی های کلی:
اگر شما هریک از شرایط زیر را دارید، از مصرف آمفتامین خودداری کنید:
اختلالات قلبی و فشار خون بالا
تصلب شرائین
پرکاری تیروئید
سابقه سوء مصرف دارو یا الکل
قبل از مصرف آمفتامین، در صورت داشتن شرایط زیر با پزشکتان مشورت کنید:
اختلالات اضطرابی
نشانگان تورت یا داشتن تیک های صوتی یا حرکتی
صرع یا سایر اختلالات تشنجی
دیابت
مصرف در دوران بارداری:
آمفتامین جزء گروه C قرار دارد. این دارو ممکن است برای جنین مضر باشد. در صورت بارداری یا تصمیم برای بارداری در طول مدت درمان، با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف در دوران شیردهی:
آمفتامین وارد جریان شیر می شود. اگر کودکتان از شیر خودتان تغذیه می کند، برای مصرف دارو با پزشک معالجتان مشورت کنید.
راهنمایی های مصرف:
آمفتامین را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید. اگر دستور مصرف را کاملا متوجه نشده اید، از پزشک داروخانه یا پرستار راهنمایی بخواهید تا ابهاماتتان رفع شود.
هر دوز را با یک لیوان پر از آب میل کنید.
دارو را در هنگام غروب مصرف نکنید، ممکن است باعث کم خوابی شود.
از خرد کردن، جویدن و شکستن قرص های- یک بار در روز- (آهسته رهش) خودداری کنید. آنها را به صورت کامل ببلعید.
بیشتر از میزان تجویز شده مصرف نکنید. مقدار زیاد این دارو می تواند بسیار خطرناک باشد.
آمفتامین باعث وابستگی دارویی می شود. وابستگی جسمانی و روانی وتظاهرات ترک دارو، در صورت قطع ناگهانی دارو تا هفته ها بعد از قطع مصرف ممکن است مشاهده شوند. قطع مصرف دارو را به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک معالجتان شروع کنید.
دارو را در دمای طبیعی اتاق دور از رطوبت و حرارت نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی:
به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی هستید یا نزدیک غروب است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و تنها دوره بعدی را میل نمایید. مصرف دارو در انتهای روز باعث ایجاد بی خوابی می شود و هرگز دوز دارو را به صورت دوبرابر مصرف نکنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه:
سریعا در پی دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. بی قراری، لرزش، تنفس سریع، گیجی، توهم، وحشت، پرخاشگری، تهوع، استفراغ، اسهال، ضربان قلب نامنظم و تشنج از نشانه های مصرف بیش از اندازه آمفتامین می باشد.
موارد احتیاط:
در هنگام رانندگی و کار با دستگاههای خطرناک که مستلزم حفظ توجه و هشیاری هستند، احتیاط کنید. آمفتامین ممکن است باعث گیجی، خطای دید و بی قراری شود. اگر این علایم را هنگام مصرف آمفتامین تجربه می کنید، از کار با دستگاه های خطرناک اجتناب کنید.
در ساعات پایانی روز این دارو را مصرف نکنید زیرا باعث ایجاد بی خوابی می شود.
عوارض جانبی:
اگر هریک از نشانه های حساسیت شدید دارویی در شما نمایان شد، مصرف دارو را متوقف کنید و به سرعت در پی دریافت کمک های اورژانسی پزشکی باشید و یا سریعا با پزشک معالجتان تماس بگیرید:
واکنش های آلرژیک (مشکلات تنفسی، انسداد گلو، ورم لبها، زبان، صورت و کهیر)
ضربان قلب غیرمعمول و نامنظم یا افزایش فشار خون (سردرد شدید، تاری دید و...)
توهم، رفتارهای غیرعادی و آشفتگی
در صورت بروز عوارض خفیف تر، مصرف دارویتان را ادامه دهید و با پزشک معالجتان مشورت کنید:
بی قراری و لرزش
سردرد و گیجی
بی خوابی
خشکی دهان یا مزه نامطبوع در دهان
اسهال یا یبوست
ناتوانی یا تغییر در انگیزه جنسی
آمفتامین باعث ایجاد عادت دارویی می شود. برای قطع مصرف حتما با پزشکتان مشورت کنید و در صورت احساس و مشاهده هرگونه علایم غیرمعمول، پزشک معالجتان را مطلع سازید.
تداخلات دارویی:
در صورت استفاده از بازدارنده های منوآمین اکسیداز ( MAOI ) در 14 روز گذشته از مصرف آمفتامین خودداری کنید.
در صورت استفاده از فهرست دارویی زیر، قبل از مصرف آمفتامین، پزشک معالجتان را آگاه کنید:
انسولین یا دیگر داروهای دیابت
گوانیتیدین، رزرپین
ترازوپین
ضدافسردگی های سه حلقه ای مانند ایمی پرامین، داکسپین، نورتریپ تیلین، کلومی پرامین
فنوتیازین ها مانند کلروپرمازین
لیتیوم
هالوپریدول

[( lιεβ )]

لیست دآرو هآی اورژآنسی (;




موارد مصرف

آدالات (نیفیدیپن) این کپسول به فرم زیرزبانی جهت کاهش فشار خون بالا و کاهش درد ناشی از اسپاسم (گرفتگی) عروق و با توصیه پزشک مورد استفاده قرار می‌گیرد بدین شکل که در فشار خون بالاتر از 120/200 م م ج، بیمار کاملاً دچار علائمی چون حملات سردرد شدید، تهوع، استفراغ شدید، تاری دید، وزوز گوش و برافروختگی صورت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد بدین ترتیب که یک کپسول آن را سوراخ نموده و سه قطره از محتوای آن را زیر زبان بیمار ریخته و پس از ده دقیقه فشار خون را کنترل نمائید.
اپی‌نفرین (آدرنالین) این دارو محرک تنفسی و افزایش دهنده فشار خون می‌باشد. تزریق آن به صورت وریدی عضلانی و یا زیرجلدی مخلوط 10cc آب مقطر جهت رقیق شدن دارو استفاده می‌شود.
نیتروگلیسیرین (T.N.G) این دارو به صورت حب (pearl) می‌باشد که در واقع درد شدید قفسه که مشکوک به حمله قلبی هستند بصورت زیرزبانی استفاده می‌شود. طرز مصرف این دارو بدین شکل است که هر 5 دقیقه یک حب زیرزبان گذاشته می‌شود، حداکثر تا 3 حب مورد استفاده قرار می‌گیرد در هر صورت بایستی بیمار را سریعاً با آمبولانس به مرکز درمانی مجهز منتقل کرد.
دوپامین دارویی است که برای تنگ کننده عروق و افزایش دهنده فشار خون و افزایش دهنده خون رسانی ارگانهای حیاتی به کار می‌رود و در درمان شوک ناشی از سکته قلبی استفاده می‌شود.
دیگوکسین (لانوکسان) دارویی است با خواص ضد آریتمی (نامنظم بودن ضربان قلب) و افزایش دهنده قدرت انقباض عضله قلب به کار می‌رود.
دیازپام این دارو خواب‌آور و آرام بخش است.
آمینوفیلین این دارو به صورت تزریقی استفاده می‌شود و برای گشاد کردن راههای هوای استفاده می‌شود. این دارو در حملات آسم و تنگی نفس استفاده می‌شود.
اسپری سالبوتامول این دارو به صورت شربت اسپری قرص می‌باشد. نحوه استفاده از اسپری سالبوتامول بدین نحو است که افرادی که دچار تنگی نفس شدید ناشی از التهاب حاد تنفسی شده‌اند پس از یکبار بازدم عمیق قوطی حاوی سالبوتامول در دهان گذاشته و در حالیکه اسپری را می‌افشانیم یک دم عمیق انجام داده و کمی نفس را حبس نگه می‌داریم. پس از 5 دقیقه یکبار دیگر پاشیدن اسپری سالبوتامول را اجرا کند، سپس بیمار را سریعاً به مرکز درمانی ارجاع دهید.
هیدروکورتیزن این دارو ضدالتهاب می‌باشد و علائم حساسیت را می‌کاهد.
آتروپین دارویی ضد آریتمی (نامنظم بودن ضربان قلب) و افزایش دهنده تعداد ضربان قلب و موثر در درمان از بین رفتن ناگهانی نبض و همچنین در درمان مسمومیتهای تنفسی با گازهای شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دکستروز هیپرتونیک برای افرادی که دچار شوک شده و ندانیم علت آن چیست بهتر است یک سرم دکستروزهیپرتونیک برای فرد استفاده شود.
پتاسیم کلراید (KCL) به منظور جبران کمبود حجم پتاسیم خون و همچنین افزایش نیروی انقباض قلب استفاده می‌شود و در برخی بیماریهای کلیوی (مثل نارسایی کلیوی) مصرف پتاسیم ممنوع است.

[( lιεβ )]

لووستاتین

در مورد این‌ دارو

لووستاتین‌ دارویی‌ است‌ که‌ سطح‌ کلسترول‌ لیپوپروتئین‌ کم‌ چگال‌ (LDL) را پایین‌ می‌آورد؛ و در نتیجه‌ به‌ پیشگیری‌ از بیماری‌ کرونری‌ قلبی‌ کمک‌ می‌کند. لووستاتین‌ بالا بودن‌ کلسترول‌ خون‌ را درمان‌ نمی‌کند؛ بلکه‌ آن‌ را مهار می‌کند. برای‌ افزایش‌ تأثیر این‌ دارو، باید از دستورات‌ پزشکتان‌ مبنی‌ بر کاهش‌ مصرف‌ اسیدهای‌ چرب‌ اشباع‌ و کلسترول‌ در برنامه‌ غذایی‌، شروع‌ یک‌ برنامه‌ ورزشی‌، کاهش‌ ورزن‌ تا محدوده‌ مناسب‌، و ترک‌ سیگار (اگر سیگاری‌ هستید) پیروی‌ کنید.

چگونگی‌ مصرف‌

لووستاتین‌ باید با غذا مصرف‌ شود. اگر روزی‌ یک‌بار آن‌ را مصرف‌ می‌کنید توصیه‌ می‌شود با غذای‌ عصر خورده‌ شود. اگر یک‌ نوبت‌ را فراموش‌ کردید، به‌ مجردیکه‌ به‌ یاد آورید، مصرفش‌ کنید. اگرتقریباً موقع‌ نوبت‌ بعدی‌ فرارسیده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را کنار بگذارید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.

هشدارها و عوارض‌ جانبی

در صورت‌ بروز هر یک‌ از علایم‌ زیر بلافاصله‌ با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: تاری‌ دید، تب‌، درد یا گرفتگی‌ عضلانی‌، ضعف‌ یا خستگی‌ غیرعادی‌. علایم‌ زیر ممکن‌ است‌ روی‌ دهند ولی‌ فقط‌ در صورتی‌ که‌ مشکل‌ساز شدند لازم‌ است‌ با پزشک‌ در میان‌ گذاشته‌ شوند: اسهال‌، نفخ‌، یبوست‌، سوزش‌ سردل‌، تهوع‌، سرگیجه‌، سردرد، بی‌خوابی‌، بثورات‌ جلدی‌، یا کاهش‌ توانایی‌های‌ جنسی‌‌

موارد احتیاط‌

در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ لووستاتین‌، پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:

حساسیت‌ به‌ لووستاتین‌ یا دیگر داروهای‌ کاهنده‌ کلسترول‌

مصرف‌ داروهای‌ دیگر، به‌ ویژه‌ سیکلوسپورین‌ یا دیگر داروهای‌ مهارکننده‌ ایمنی‌، ژمفیبروزیل‌، ایتراکونازول‌، اریترومایسین‌، نیاسین‌، یا ضد انعقادهای‌ خوراکی‌ (وارفارین‌)

ابتلا به‌ یا سابقه‌ الکلیسم‌ (اعتیاد به‌ الکل‌)، بیماری‌ کبدی‌، یا دارای‌ عضو پیوندی‌



در هنگام‌ مصرف توصیه‌ می‌شود

به‌طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید تا بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد.

از دستورات‌ تغذیه‌ای‌ و دیگر توصیه‌های‌ پزشکتان‌ پیروی‌ کنید.

پیش‌ از انجام‌ هرگونه‌ عمل‌ جراحی‌ و کارهای‌ دندانپزشکی‌، سایر پزشکان‌ را از این‌ که‌ لووستاتین‌ مصرف‌ می‌کنید مطلع‌ سازید.

لووستاتین‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ و دور از گرما، نور مستقیم‌ و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ کنید (در این‌ شرایط‌ لووستاتین‌ فاسد می‌شود).

لووستاتین‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ در توالت‌ دور بریزید.

در هنگام‌ مصرف نباید

بدون‌ مشورت‌ با پزشک‌ مصرف‌ دارو را قطع‌ کنید. با قطع‌ دارو و چربی‌های‌ خون‌ ممکن‌ است‌ به‌ شدت‌ افزایش‌ یابند.

[( lιεβ )]

کلرید پتاسیم

در مورد این‌ دارو

کلرید پتاسیم‌ یک‌ مکمل‌ رایج‌ برای‌ درمان‌ و جلوگیری‌ از کاهش‌ سطح‌ پتاسیم‌ در افرادی‌ است‌ که‌ به‌ سبب‌ مصرف‌ داروهای‌ مُدر، برخی‌ داروهای‌ دیگر، یا برخی‌ بیماری‌های‌ خاص‌ ممکن‌ است‌ دچار افت‌ پتاسیم‌ خون‌ شوند. پتاسیم‌ یک‌ ماده‌ شیمیایی‌ است‌ که‌ برای‌ عملکرد بدن‌ ضروری‌ است‌. کاهش‌ پتاسیم‌ خون‌ (هیپوکالمی‌) موجب‌ ضعف‌ عضلانی‌ و تغییرات‌ الگوی‌ الکتریکی‌ قلب‌ می‌شود.

چگونگی‌ مصرف‌

کلرید پتاسیم‌ روزی‌ 4-1 نوبت‌ (بسته‌ به‌ تجویز پزشک‌) پس‌ از غذا یا همراه‌ غذا خورده‌ می‌شود. تمام‌ نوبت‌های‌ دارو در طی‌ روز باید به‌طور کامل‌ و سر ساعت‌ معین‌ مصرف‌ شود. کلرید پتاسیم‌ را با یک‌ لیوان‌ پر از آب‌ بخورید و تا 30 دقیقه‌ پس‌ از آن‌ دراز نکشید تا دچار تحریک‌ و آسیب‌ به‌ معده‌ نشوید. اکثر قرص‌های‌ غیرجوشان‌ یا کپسول‌های‌ کلرید پتاسیم‌ را باید درسته‌ بلعید. اما برخی‌ کپسول‌ها را می‌توان‌ باز کرد و محتویاتش‌ را داخل‌ یک‌ غذای‌ نرم‌ ریخت‌ یا با آب‌میوه‌ مخلوط‌ کرد. محلول‌های‌ خوراکی‌، قرص‌های‌ جوشان‌، و شکل‌های‌ پودری‌ کلرید پتاسیم‌ را باید به‌طور کامل‌ در نصف‌ لیوان‌ آب‌ یا آب‌میوه‌ خنک‌ حل‌ کرد و طی‌ 10-5 دقیقه‌ به‌ تدریج‌ نوشید.

هشدارها و عوارض‌ جانبی

در صورت‌ بروز هریک‌ از علایم‌ زیر با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: ضعف‌ عضلات‌؛ ضربان‌ قلب‌ کُند یا نامنظم‌؛ خستگی‌ غیرعادی‌؛ گیجی‌؛ گزگز یا بی‌حسی‌ انگشتان‌ دست‌، پا، یا لب‌ها؛ مشکل‌ در تنفس‌ یا تنگی‌نفس‌؛ سوزش‌ سر دل‌ مداوم‌؛ درد بالای‌ شکم‌؛ استفراغ‌ خونی‌؛ یا اضطراب‌ و تشویش‌ بی‌دلیل‌.

موارد احتیاط‌

در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ کلرید پتاسیم‌، پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:

حساسیت‌ به‌ مکمل‌های‌ حاوی‌ کلرید پتاسیم‌.

بارداری‌.

مصرف‌ داروهای‌ دیگر، به‌ویژه‌ مهارکننده‌های‌ آنزیم‌ تبدیل‌کننده‌ آنژیوتانسین‌، داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروییدی‌، داروهای‌ مسدودکننده‌ بتا، داروهای‌ مُدر نگهدارنده‌ پتاسیم‌، و مصرف‌ شیر کم‌نمک‌؛ این‌ داروها ممکن‌ است‌ سطح‌ پتاسیم‌ خون‌ را افزایش‌ دهند. داروهایی‌ که‌ تخلیه‌ معده‌ را به‌ تأخیر می‌اندازند، مانند داروهای‌ آنتی‌کولینرژیک‌ یا برخی‌ داروهای‌ ضدافسردگی‌، خطر آسیب‌ به‌ معده‌ را بیشتر می‌کنند.

سابقه‌ یا ابتلا به‌ اسهال‌ شدید یا مشکلات‌ گوارشی‌، نظیر زخم‌ معده‌ یا دوازدهه‌، تنگی‌ مری‌، تخلیه‌ تأخیری‌ معده‌، یا بیماری‌های‌ کلیوی‌.



در هنگام‌ مصرف توصیه‌ می‌شود

کلرید پتاسیم‌ را درست‌ طبق‌ تجویز پزشک‌ مصرف‌ کنید، به‌ ویژه‌ اگر دیگوکسین‌ و داروهای‌ مُدر هم‌ همزمان‌ مصرف‌ می‌کنید.

با پزشکتان‌ درباره‌ توصیه‌های‌ تغذیه‌ای‌ مشورت‌ کنید. بدون‌ تأیید پزشکتان‌ از جایگزین‌ نمک‌، شیر کم‌سدیم‌ و دیگر مواد غذایی‌ کم‌نمک‌ (کم‌سدیم‌) استفاده‌ نکنید. این‌ها دارای‌ مقادیر زیادی‌ پتاسیم‌ هستند و مصرف‌ آنها موجب‌ افزایش‌ بیش‌ از حد پتاسیم‌ خون‌ خواهد شد.

به‌طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید تا بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد. ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد با انجام‌ آزمایش‌ خون‌ سطح‌ پتاسیم‌ خون‌ را به‌طور مرتبط‌ زیر نظر بگیرید.

پیش‌ از مصرف‌ یا قطع‌ مصرف‌ هر نوع‌ دارو، حتی‌ داروهای‌ مجاز بدون‌ نسخه‌ یا داروهای‌ گیاهی‌ با پزشکتان‌ صحبت‌ کنید.

کلرید پتاسیم‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌، و دور از گرما، نور مستقیم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ کنید (در این‌ شرایط‌ کلرید پتاسیم‌ فاسد می‌شود).

کلرید پتاسیم‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌، در توالت‌ دور بریزید.

در هنگام‌ مصرف نباید

بدون‌ مشورت‌ با پزشکتان‌ از جایگزین‌ نمک‌ یا دیگر مواد غذایی‌ کم‌نمک‌ (کم‌سدیم‌) استفاده‌ کنید.

[( lιεβ )]

"داروهای ضدسرفه" برای کودکان ممنوع!

بسیاری از والدین کودکان با مراجعه به پزشکان از شیوع سرماخوردگی‌های مکرر در آن‌ها گله و شکایت می‌کند و همواره به دنبال راهی هستند.


مصرف داروهای مسکن و شربت‌های ضدسرفه و شربت‌های درد برای کودکان زیر ۲ سال ممنوع است و برای کاهش سرماخوردگی‌های آن‌ها باید از بخور استفاده کرد.


بررسی‌ها نشان می‌دهند خوددرمانی والدین در این فصل گاهی باعث می‌شود آن‌ها درجه تب و یا اثر بیماری‌های کودکانشان را کاهش دهند اما عواقب مصرف این دارو‌ها به قدری خطرناک است که مقاومت بدنی آن‌ها را کاهش می‌دهد.


نتایج مطالعات نشان می‌دهند، تنظیم درجه حرارت خانه، مصرف سبزیجات و میوه و مایعات فراوان (آش و سوپ و نوشیدنی‌های گرم) سیستم ایمنی بدن کودکان را تقویت می‌کند و از بروز سرماخوردگی و آنفلوانزا‌های رایج در کودکان جلوگیری می‌کند.


بنابراین برای افزایش تندرستی بدن کودکان خود از درمان‌های خودسرانه جلوگیری کنید و مصرف داروهای مسکن و شربت‌ها را کنار بگذارید.

[( lιεβ )]

Ketoconazole کتوکونازول ..

موارد و مقدار مصرف:

الف) شوره سر.
بزرگسالان: به روي سر ماليده و پس از يک دقيقه، موي سر را شسته و دوباره شامپو روي سر ماليده شده و پس از سه دقيقه شسته و آبکشي مي شود. شامپو دو بار در هفته به مدت چهار هفته استفاده مي شود. فاصله استفاده از شامپو حداقل سه روز است.
ب) عفونتهاي شديد قارچي ناشي از ارگانيسمهاي حساس.
بزرگسالان: ابتدا، مقدار mg/day 200 به صورت مقدار واحد از راه خوراکي مصرف مي شود. در صورت عدم پاسخ، مقدار مصرف ممکن است تا mg/day 400 افزايش يابد.
کودکان بزرگتر از 2 سال: mg/Kg 6/6-3/3 خوراکي روزانه به صورت دوز واحد مصرف مي شود.
پ) درمان موضعي تينئاکورپوريس (سر)، تينئاکروريس (ناحيه شرمگاهي) و تينئاورسيکالر.
بزرگسالان و کودکان: يک يا دو بار در روز به مدت دو هفته بر روي موضع ماليده شود.
ت) سرطان پروستات ، اختلال انعقادي منتشر مربوط به سرطان پروستات.
mg 400 خوراکي روزانه هر 8 ساعت مصرف مي شود.

موارد منع مصرف و احتياط:

موارد منع مصرف: حساسيت به دارو يا هر يک از اجزاء فرمولاسيون، عفونتهاي قارچي مغز (به خاطر نفوذ ضعيف دارو به CNS)، مصرف همزمان با آلکالوئيدهاي ارگوت يا سيزاپرايد به خاطر افزايش احتمال آريتميهاي کشنده.
موارد احتياط: دوزهاي بالاي اين دارو باعث سرکوب محور آدرنال مي شود.
دارو باعث سميت کبدي شده که در بعضي موارد کشنده است . لذا در بيماران با بيماري زمينهاي کبد ، با احتياط استفاده شده، آنزيمهاي کبدي را به دقت مانيتور کرده و دوز دارو را تنظيم کنيد.
مصرف همزمان با سيزاپرايد به خاطر افزايش احتمال آريتميهاي بطني توصيه نمي شود.
فرمولاسيونهاي موضعي حاوي سولفيت هستند.

عوارض جانبي:

اعصاب مرکزي: سردرد، عصبانيت، سرگيجه، خواب آلودگي، افکار خودکشي.
پوست: خارش.
دستگاه گوارش: تهوع ، استفراغ، درد شکم، اسهال، يبوست، نفخ.
عوارض خوني: آنمي همول يتيک، لکوپني، ترومبوسيتوپني.
كبد: افزايش آنزيمهاي کبدي، مسموميت کشنده کبدي.
ساير عوارض: ژنيکوماستي همراه حساس شدن پستان به فشار يا لمس در مردان، تب، فتوفوبي.
توجه: در صورت افزايش مشهود نتايج آزمونهاي عملکرد کبد يا علائم باليني اختلال کار سلولها ي کبدي، بايد مصرف دارو قطع شود.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: سرگيجه، وزوز گوش، سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال.
بيماران مبتلا به کم کاري غده فوق کليوي يا آنهايي که به مدت طولاني کورتيکواستروئيد مصرف کرده اند، ممکن است علائم بحران کار غده فوق کليوي را نشان دهند.
درمان: شامل ايجاد استفراغ و شستشو با بيکربنات سديم، و به دنبال آن تجويز ذغال فعال و يک مسهل، و انجام اقدامات حمايتي، در صورت لزوم، است.

تداخل دارويي:

مصرف همزمان با داروهايي که pH معده را افزايش مي دهند (ضد اسيدها، سايمتيدين، رانيتيدين، و داروهاي ضدموسکاريني) جذب کتوکونازول را کاهش مي دهد.
ريفامپين ممکن است غلظت سرمي کتوکونازول را تا حد غلظتها ي بي اثر کاهش دهد.
کتوکونازول ممکن است مسموميت داروهاي ديگري را که اثر سمّي بر روي کبد دارند ، و اثرات ضدانعقادي وارفارين را افزايش دهد.
کتوکونازول ممکن است با متابوليسم سيکلوسپورين تداخل کند. و درنتيجه، غلظتهاي سرمي سيکلوسپورين را افزايش دهد.
مصرف همزمان با فني توئين ممکن است غلظت سرمي هر دو دارو را تغيير دهد.
کتوکونازول ممکن است اثرات سولفونيل اوره هاي خوراکي را تشديد کنند.
مصرف همزمان با اتانول موجب بروز واکنش شبه دي سولفيرام مي شود.
مصرف همزمان با بنزوديازپينها باعث افزايش سطوح داروها، دپرسيون CNS و اختلال سايکوموتور مي شود، لذا بهتر است همزمان با هم تجويز نشوند.
مصرف همزمان با مهارکننده هاي HMG-CoA (آتورواستاتين، فلوواستاتين، لوواستاتين، پراواستاتين، سيمواستاتين) باعث افزايش سطوح پلاسمايي و عوارض جانبي ناشي از آنها شده ، از مصرف هزمان با هم پرهيز کنيد. در صورت لزوم دوز مهارکننده HMG-CoA کاهش يابد.
مصرف همزمان با بوسپيرون، کاربامازپين، ديگوکسين، دونپزيل، مهارکننده هاي پروتئاز ، کينيدين و زولپيدم باعث افزايش سطح اين داروها و سميت ناشي از آنها مي شود.
اين دارو مي تواند باعث افزايش سطح کورتيکواستروئيدها شود. بيمار را مانيتور کنيد.
مصرف همزمان با ساير داروهاي هپاتوتوکسيک، ريسک سميت کبدي را افزايش مي دهد.
دارو باعث افزايش سطح خوني تاکروليموس مي شود. عملکرد کليه و سطح خوني تاکروليموس را مانيتور کنيد.

مکانيسم اثر:

اثر ضدقارچ: کتوکونازول برحسب غلظت دارو قارچ کش و متوقف کننده رشد قارچ است. اين دارو با مهار دمتيله شدن لانسترول نفوذپذيري غشا را تغيير داده و انتقال پورين را مهار مي کند. در شرايط آزمايشگاهي، اين دارو در اکثر قارچهاي بيماري زا مؤثر است. با اين وجود، بعد از مصرف خوراکي دارو غلظت آن در مايع مغزي - نخاعي (CSF) قابل پيش بيني نيست. اين دارو نبايد در درمان مننژيت قارچي استفاده شود ، و پيش از درمان بايد نمونه هايي برا ي انجام آزمون حساس بودن به دارو تهيه شود. آزمونهاي موجود ممکن است فعاليت اين دارو را در بدن به طور دقيق منعکس نسازند. بنابراين، نتايج بايد با احتياط تفسير شوند.

فارماكوكينتيك:

جذب: قبل از جذب به ملح هيدروکلريد تبديل مي شود. جذب دارو متغير است؛ با افزايش pH معده کاهش مي يابد و ممکن است با غذا افزايش يابد. حداکثر غلظت پلاسمايي دارو طي 4-1 ساعت حاصل مي شود.
پخش: در صفرا، بزاق، سرومن، مايع سينوويال، و سبوم انتشار مي يابد. نفوذ اين دارو به مايع CSF کم و متغير است. اين دارو حدود 99-82 درصد به پروتئينهاي پلاسما پيوند مي يابد.
متابوليسم: در کبد به چند متابوليت غيرفعال تبديل مي شود.
دفع: بيش از 50 درصد دارو طي چهار روز از راه مدفوع دفع مي شود؛ دارو و متابوليتهاي آن در صفرا ترشح مي شوند. حدود 13 درصد دارو به صورت تغييرنيافته از طريق ادرار دفع مي شود. اين دارو احتمالاً در شير ترشح مي شود. نيمه عمر دارو دو مرحله اي است؛ نيمه عمر اوليه دو ساعت، و نيمه عمر نهايي هشت ساعت است.

اشكال دارويي:

Tablet: 200mg
Cream, lotion, shampoo: 2%

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مشتق ايميدازول.
طبقه‌بندي درماني: ضدقارچ.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
نکات قابل توصيه به بيمار
کتوکونازول براي جذب احتياج به محيط اسيدي دارد و در بيماران مبتلا به آکلرهيدري بي تأثير است. در صورتي که به آکلره يدري مبتلا هستيد، کتوکونازول را به صورت زير مصرف کنيد:
قرص را در چهار ميلي ليتر محلول مايع 2/0 نرمال اسيد کلريدريک حل کرده و از طريق ني پلاستيکي يا شيشه اي مصرف نماييد تا از آسيب ديدگي دندانها جلوگيري شود.
در صورت بروز سرگيجه يا خواب آلودگي از رانندگي و انجام فعاليتهاي مخاطره آميز خودداري کنيد. اين عوارض معمولاً در اوايل درمان بروز مي‌ کنند و با ادامه درمان برطرف مي شوند.
هرگونه تغيير مصرف دارو بايد زير نظر پزشک باشد. درمان را تا رفع کامل عفونت فعال قارچي ادامه دهيد تا از عود مجدد عفونت جلوگيري شود.
براي به حداقل رساندن تهوع ، دارو را با غذا و يا در مقادير منقسم مصرف نماييد. تهوع برطرف خواهد شد.
دارو را با آب، آب ميوه، قهوه يا چاي ميل کنيد.
از مصرف سرخود دارو براي درمان ديسترس گوارشي خوددار ي کنيد، زيرا ممکن است غلظت pH معده را تغيير داده و با اثر دارو تداخل کند.
قبل از مصرف هرگونه داروي ديگر، با پزشک مشورت نماييد.
مصرف در كودكان: بيضرري مصرف دارو در کودکان کوچکتر از دو سال ثابت نشده است.
مصرف در شيردهي: کتوکونازول ممکن است در شير ترشح شود. شيردهي در دوران مصرف ا ين دارو توصيه نمي شود.
مصرف در بارداري: دارو را در خانمهاي باردار تجو يز نکنيد.
ملاحظات اختصاصي
ارگانيسم بايد مشخص شود، اما درمان نبايد تا حصول نتايج آزمونهاي آزمايشگاهي به تأخير افتد.
بيمار از نظر بروز علائم مسموميت کبدي، تهوع مداوم، خستگي غيرمعمول، يرقان، ادرار تيره و مدفوع کمرنگ پيگيري شود.
کتوکونازول مؤثرترين داروي خوراکي ضدقارچ است.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
کتوکونازول موجب افزايش گذراي غلظتهاي آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، آلانين آمينوترانسفراز (ALT) و آلکالين فسفاتاز مي شود.
باعث کاهش هموگلوبين، پلاکتها و WBC مي شود.

[•ДmịrHoSsiŋ•]

بوپرنورفین (Buprenorphin)

موارد و مقدار مصرف

تسکين درد هاي شديد, قبل از بيهوشي, کنترل و برگرداندن مهار تنفسي ناشي از فنتانيل در بيهوشي

موارد منع مصرف و احتياط

حساسيت شديد دارويي

عوارض جانبي

سرگيجه, سردرد, کاهش فشار خون, تهوع, تعريق و بالا رفتن فشار خون

هشدار

حساسيت شديد دارويي

طلاعات دیگر

احتمال سرگيجه وجود دارد. فيزيوتراپي قفسه سينه و انجام تنفس عميق و يا سرفه ها در صورت استفاده بيهوشي بعد از عمل براي بيمار ضروري است.

[( lιεβ )]

آترو پین (Atropine

مصرف در بارداری:
موارد مصرف

آترو پین در درمان اسپاس پیلور،اسپاسم مجرای گوارشی ،همراه با مرفین در درمان اختلالهای اسپاسمی مجاری صفراوی، در قولنج کلیه،در درمان قاعدگی درد ناک و شب ادراری،برای کاهش تنوس عضلات روده بهنگام عکسبرداری ، برای کاهش تر شحات بزاق و ترشحات دستگاه تنفسی پیش از بیهوشی ، برای جلو گیری از برادیکا ری و ایست سینوسی و کمی فشار خون ناشی از سوکسینیل کولین ، به عنوان پارزهر در درمان مسمو میت با مهار کننده های کولین استراز از جمله سموم ار گانو فسفره‘ همراه نئو ستیگمین یا پیرید ستیگمین در رفع آثار مسددهای عصبی-عضلانی و در بیماری پارکینسون مصرف می شود .


مکانیسم اثر

این دارو اثر استیل کولین بر گیرنده های مو سکارینی را مهار می کند و بنا برین می تواند روی عضلات صاف ،گیرند های پس عقده ای میو کارد،گره سینوسی و دهلیزی و دهلیزی -بطنی،غدد مترشحه برون ریز، حرکت دستگاه گوارش و تنوس میز نای و مثانه تاثیر به عنوان پاد زهر به کار می رود . اثر ضد سر گیجه حقیقی و پارکینسون ان نیز بدلیل همین اثر در مغز می باشد . در مجموع ،مقادیر کم اترو پین موجب مهار ترشحات بزاق و برونش و تعریق می شود در حالی که تجمع دارو گشاد شدن مردمکها و افزایش سرعت ضربانات قلب می گردد.


فارماکوکينتيک


آتروپین به را حتی از دستگاه گوارش جذب می گردد و در کبد متا بو لیسم آنزیمی می شود این دارو در تمام بدن انتشار می یابد و به راحتی از سد خونی - مغزی عبور می کند . طول مدت اثر ان بسیار کوتاه است و 30-50در صد دارو از راه کلیه ها دفع می گردد . نیمه عمر حذف آترو پین از بدن 2/5 ساعت می باشد.


موارد منع مصرف

این دارو در گلوکوم با زاویه بسته نباید مصرف شود.


هشدارها

1- نوزادان و کودکان به عوارضی سمی آتروپین حساسترند. واکنش های پارادو کسال در این بیماران در مقادیر مصرف بالا ممکن است مشاهده شود.
2- به دلیل کاهش عرق ، دمای بدن افزایش می یابد.
3- احتمال بروز هیجان و تحریک پذیری در سالخوردگان با مقادیر در مانی وجود دارد. همچنین احتمال نا رسایی حا فظه یی در این بیماران وجود دارد.
4- درآریتمی قلبی، فقدان تنوس دستگاه گوارش،احتباس ادرار، بزرگ شدن پرو ستات،کولیت اولسراتیو، بار داری و شیردهی و گلوکوم با احتیاط مصرف گردد.


عوارض جانبي


از عوارض شایع این دارو می توان از یبوست ،خشکی دهان،بینی،گلو یا پوست و اشکال در بلع ،گشادن مرد مک ها ،دو بینی،برادیکاری وسپس تاکیکاردی و کاهش تعرق نام برد.


تداخل دارویی

مصرف همزمان این دارو با گلوکوکورتیکوید ها و هالو پریدول می تواند فشار داخل چشم را افزایش دهد. در صورت مصرف همزمان با داروهای آنتی هیستامین وسایر داروهای ضد موسکارینی،دیسو پیرامید،فنوتیازین ها و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای اثرات آنتی موسکارینی تشدید مشود. در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد میاستنی سبب کاهش هر چه بیشتر تحرک روده می شود.


نکات قابل توصيه

1- پس از مصرف دارو از رفتن در محیط های گرم خوداری و از پرداختن به فعالیت بدنی شدید خوداری گردد.
2- احتمال ایجاد اختلال دید یا حساسیت به نور وجود دارد.
3- احتمال خشکی دهان،بینی یا گلو وجود دارد.
4- تزرق وریدی آترو پین باید به آهستگی صورت گیرد.


مقدار مصرف

بزر گسالان: به عنوان ضد مو سکارینی ،مقدار6/0- 4/0میلی گرم هر 6-4 ساعت به صورت عضلانی ،وریدی یازیر جلدی تزریق می گردد .به عنوان ضد اریتمی 1-4/0 میلی گرم هر 2-1 ساعت ‘حداکثر تا 2 میلی گرم ، تزریق می شود.
برای جلو گیری از تر شح بیش از حد بزاق مقدار6/0-2/0میلی گرم هر 1-5/0 ساعت قبل از اعمال جراحی ‘ 2/1-6/0 میلی گرم به طور همزمان با تزریق 2-5/0 میلی گرم نئوستیگمین به صورت وریدی و در مسمو میت کورار برای مهار کننده های کولین استراز مقدار 4-2 میلی گرم تزریق وریدی می گردد. سپس مقدار2 میلی گرم هر 30-20 دقیقه تا زمان بر طر ف شدن علایم موسکارینی ویا بروز علایم مسمومیت با اترو پین تزریق می گردد.
کودکان: مقدارmg/kg0/01 (حداکثر 4/0 میلی گرم ) هر 6-4 ساعت به عنوان ضد اریتمی مقدار 0/03-0/01 mg/kgتزریق وریدی می شود. برای جلو گیری از تر شح بیش از حد بزاق و تر شحات مجاری تنفسی پیش از بیهوشی درکودکان با وزن تا 3 کیلو گرم بین 6/0- 1/0میلی گرم استفاده می شود. به عنوان پاد زهر مهار کننده های کو لین استراز مقدار اولیه 1 میلی گرم تزریق وریدی یا عضلانی می شود و سپس مقادیر 1-5/0 میلی گرم هر 30-20 تزریق می شود.


اشکال دارویی

Injection(as sulfate: 0.5 mg/ml)10mg/10ml

[( lιεβ )]

پارامومسین (Paromomycin

موارد و مقدار مصرف:

توبرامايسين از جنتامايسين بر روي پسودوموناس آيروژينوزا كمي موثرتر است .توبرامايسين در سپتي سمي و سپسيس نوزادان ،مننژيت و ساير عفونتهاي CNS،عفونت مجاري صفراوي ،پيلونفريت حاد يا التهاب عفوني حاد پروستات مصرف مي شود.
موارد منع مصرف و احتياط:
اين دارو نبايد در صورت ابتلاي بيمار به مياستني گراو مصرف شود.

عوارض جانبي:
آسيب بخش حلزوني گوش ،مسموميت برگشت پذير كليه ،بندرت كاهش منيزيم خون به ويژه در مصرف طولاني مدت وكوليت پسود و ممبران از عوارض احتمالي اين دارو هستند.

هشدار:
اين دارو نبايد در صورت ابتلاي بيمار به مياستني گراو مصرف شود.

تداخل دارويي:
در صورت مصرف همزمان آمينوگليكوزيدها با سفالوسپورين ها (به ويژه سفالوتين) ،آمفوتريسين ،سيكلوسپورين و داروهاي سيتوتوكسيك ،خطر بروز مسموميت كليوي (و احتمالا مسموميت گوشي) افزايش مي يابد. مصرف همزمان آمينوگليكوزيدها با نيوستيگمين و پيريدوستيگمين ،اثر اين داروهاي كولينرژيك را كاهش مي دهد. مصرف همزمان آمينوگليكوزيدها با داروهاي مسدد عصب عضله ممكن است موجب ضعف بيشتر عضلات اسكلتي ،ضعف تنفس و حتي آپنه شود. خطر بروز مسموميت گوشي در صورت مصرف آمينوگليكوزيدها با داروهاي مدرگروه حلقه لوپ ممكن است افزايش يابد. از مصرف همزمان دو يا چند آمينوگليكوزيد با يكديگر و مصرف همزمان اين داروها با كاپريومايسين بايد خودداري كرد، زيرا خطر بروز مسموميت گوشي و كليوي و انسداد عصب عضله ممكن است افزايش يابد.

نکات قابل توصيه به بيمار:
1.از آنجا كه احتمال تشكيل كمپلكس بين توبرامايسين و ساير داروها وجود دارد، مخلوط كردن اين دارو با ساير داروها در يك محلول توصيه نمي شود.
2.تزريق زير جلدي توبرامايسين بدليل دردناك بودن ،توصيه نمي شود.

اشكال دارويي:
Injection:10mg/ml,40mg/ml(assulfate)