دل نوشته

[☺t@k selooli☺]

روی صحنه ی یک نفر

صدایش را بلند میکرد

روی شانه اش میگذارد

و تو چیزی سرت نمیشود

سرت لای کتاب هاست

و انقدر سردی

که در جمجمه ات برف می اید

یک نفر صحنه را

روی سرش می گذارد

و من چشم به دهان تو دوخته ام

نیا

چشم دیدنت را ندارم












بوی زخم می دهی

در دهانت

فسیل یک قناری هنوز می خواند

و پارچه ای سفیدصورتت را می پوشاند

و بی انکه بخواهی

روی بنفشه ها دراز می کشی

آرام آرام از انها می شوی

واز تو فقط سنگی بجا می ماند

که دلت از بنفشه ها نیست

[~lovely boy~]

بی کیفیت

[ⓕⓐⓚⓔ ⓛⓘⓕⓔ♰]

عکسات فرت شدن ک...!