<×♣بُغــ~ــضِ قَلـَ♥ــم نــُ×ــسخه ِ ✘ ωــہ × 3 ✘ ♣ ×>

[bahare_021]

نیامدن سر قرار
هزار و یک دلیل دارد…
اتویی که لباس را میسوزاند
یا اتوبوسی که تاخیر میکند
نمیتواند بهانه ی خوبی برای پایان حرص خوردن هایت باشد
عزیزم حلالم کن و عصبانی نباش
می خواهم بیایم اما…
سنگی که رویم گذاشته اند
سرد تر از آن است که حرفهایم را
به گوشت برساند
امشب به رویایت که آمدم
از دلت درمی آورم…

[ஐற£ℒἶ†дஐ]

بــــــاور کن!

خیلی حـــــــرف است...

وفـــــــــادار دســــت هایی باشی

که یکبار هم لمســــشـــان نکرده ایی !!!!

[bahare_021]

لُطفَـاً دَســـتــــگـاه شـوکـــــــ را خـامـوش کـُن
و لــَبـانتــــــ را ببنـــد....
جُملـــه هـای عاشِقـــانـه دیگــَر فـایـده نـدارد !
عشق درونم ،مرد دیگر.................................

[Mιѕѕ UηυѕυαL]

تمام تنم می سوزد ..
از زخم هایی که خورده ام
دردِ یک اتفاق که شاید با اتقا قِ تـو دردش متفاوت باشد ویرانم می کند
من از دست رفته ام ،
شکسته ام می فهمی ؟
به انتهایِ بودنم رسیده ام ؛
اما اشک نمی ریزم پنهان شده ام پشتِ لبخنـدی که درد می کند

[Łost Đλtλ]

من صدای تو را از آن دور ها شنیدم
انگاه که گوش هایم از درد پُر شده بود
دیشب عصایت را به من قرض دادی
تا راحت تر قدم بردارم
میدانم صدایت همیشه روشن است
از پشت این قاب شیشه ای
دستانت را بوسه باران میکنم/

تقدیم به پدر بزرگ مهربونم که با نگاهش تمومه دردامو بُرد با خودش به دورها
ولی رف تو یه روز سرد زمستونی !لعنت!
ستاره صارمی 92.11.4

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

اونی کهـــ تو گْذشــتش مارو از دست داد !
ریــ*د تو آیــندش !
خود ریـــ*ده را تدبیر نیست !

[bahare_021]

غروب جمعه
یعنی
همین نداشتنت
که نه هر هفته
که هر روز تکرار میشود.......

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

انقلاب که کردنی بود وضعیت این شد وای به حال رای که دادنیه 凸

[bahare_021]

حواست باشد بانو!
اگه به مردی بیش از حد بها دهی!دیگر برای داشتنت تلاش نمی کند!
نگاهش سرد می شود! کلامش بی روح! و دستایش یخ زده!
حرف هایش بوی دلمردگی می گیرد!
و آغوشش بوی هوس!

[KᏙ¥றᏙƝ]

ایـטּ روز هآ هـم خوش حآلـم هم غمگیـטּ ..

نمـﮯ فهمم .. خودم هم حآلـم رآ نمـﮯ فهمم ! ..

گآهــﮯ قنـב בر בلـم آبــــ مـﮯ شوב ؛

و روحم بہ آسماטּ هآ پـر مـﮯ کشـב ..

گآهــﮯ تنهآ בلـم اتآقـﮯ میخوآهـב تآریـڪـ و سوتــــ و ڪور ..

ڪه بنشینم گوشہ ڪنـآرش ،

و ثآنـیہ بہ ثآنـیہ ام رآ هم آغـوش غـم شوم ..

نمیـבآنم ! ..

تنهآ چیز ﮮ ڪه میـבآنم ایـטּ استــــ ڪه ؛

ایـטּ روزهآ בلـم بــچہ مـﮯ شوב ..

בمـﮯ میخنـבב בمـﮯمیگریـב و پآ بہ زمیـטּ مـﮯ ڪوبـב ،

בمـﮯ بهآنہ هآﮮ ڪودڪآنہ میگیـرב ! ..

{בل ڪوچـڪـ مـטּ} آرام بآش ! ..

خوבم هوآیتــــ را בآرم ! ..