بازی آنلاین
آپلود عکس
19-04-2014، 8:46
عقل و روح جاودان اند.
_مُثُل(صورت ها)بدون تغییر و فنا ناپذیرند و در دنیای دیگری وجود دارند.
_جهان مادی(طبیعت)واقعیت اصیل نیست.
در باره ی وی:
اگر سقراط فلسفه را به کوچه و بازارها کشاند،افلاطون دوباره فلسفه را به آسمان ها برد.
پدر و مادر افلاطون آتنی های ثروتمندی بودند؛وی کودکی با استعداد بود،به همین دلیل هم سرانجام شاگرد محبوب سقراط و قهرمان بزرگ فلسفه شد و در چهل سالگی مدرسه معروف به آکادمی را بنیان نهاد و تا زمان مرگش در آنجا تدریس کرد و نوشت.
افلاطون شیوه ی فراگیری سقراط را پذیرفت و خیلی چیزها بر آن افزود و نظریه کامل عالم را ارائه داد.
رساله ی او که به صورت گفت و گو تنظیم شده است و نه تنها راه و رسم سقراطی را بر ما آشکار می کنند بلکه به ما کمک می کند حقایق انتزاعی تری را در بیابیم.
نخستین ایده ی بزرگ افلاطون:صورت(مثال)
ایده ی بزرگ افلاطون در واقع صورت ذهنی(مثال)یا به قول خودش صورت استطبق گفته ی افلاطون مایه«واقعی»در عالمصورت یا زات اشیا است و نه آن شکل خاص شئ که در برابر چشم ماست.
به بیان دیگر صورت،زات شئ است،صورت ها نه تنها چیزهای واقعی و ماندگار و با دوامند،این ماهیات در جهان و مستقل از ادراک آدمی وجود دارند.
آنچه ما با حواس خود درک می کنیم تنها نسخه بدلی از صورت واقعی است.
دومین ایده ی افلاطون:انسان خردورز
نظریه مُثل(صورت)کلید فهم انسان خردورز افلاطون است.چون آن چه که درک می کنیم واقعی نیست،نمی توانیم به حس هایمان اعتماد کنیم و بنابراین باید به عقلمان متکی باشیم.
افلاطون بر آن است که ما تنها از طریق خردورزی معرفت کسب می کنیم. با خرد می توانیم امور فناناپذیر و بدون تغییر را درک می کنیم،در حالی که حس هایمان ما را به بی راهه می کشاند.
همان گونه که کیهان منظم است،ما،به عنوان انسان،باید از حسیات و امیال مان عبور کنیم و بگذاریم عملکرد والای روح(عقل) همه چیز را به دست بگیرد.این کار را که بکنیم می شویم انسان خردورز افلاطون.
از آن جا که مثل فناناپذیرند پس انسان خردورز هم ابدی و جاودان است.
افلاطون به همین بسنده نمی کند او اشتیاق خود را به عقل و صورت معطوف می کند و آن را در فلسفه ی سیاسی اش نیز به کار می گیرد.
افلاطون در کتاب جمهوری خود استدلال می کند که چون زندگی نیک حیاتی تحت حاکمیت عقل است،بنابراین حکومت را هم باید انسان خردورز اداره کند اما این انسان های خردورزچه کسانی هستند؟
درست حدس زدید فیلسوفان.و از همین جا بود که اصطلاح پادشاه فیلسوف شکل گرفت. به گفته ی افلاطون فیلسوفان کمتر دغدغه ی امیال شخصی خود را دارند و می توانند کلیت تمامی جامعه و نیازهای آن را درک کنند و بنابراین به بهترین پادشاهان تبدیل می شوند.
به پیرامون خود نگاه کنید حالا به من بگویید آیا ما به پادشاه فیلسوف نیاز نداریم؟
چند سخن از وی:
- فلسفه متعالی ترین موسیقی هاست.
- با سر انگشت عشق هر کسی شاعر می شود.
-هیچ گونه شری در برابر یک انسان نیک ظهور نمی کند،چه در حیات وی و چه پس از مرگش.
- آغاز هر کار مهم ترین قسمت آن است.
_مُثُل(صورت ها)بدون تغییر و فنا ناپذیرند و در دنیای دیگری وجود دارند.
_جهان مادی(طبیعت)واقعیت اصیل نیست.
در باره ی وی:
اگر سقراط فلسفه را به کوچه و بازارها کشاند،افلاطون دوباره فلسفه را به آسمان ها برد.
پدر و مادر افلاطون آتنی های ثروتمندی بودند؛وی کودکی با استعداد بود،به همین دلیل هم سرانجام شاگرد محبوب سقراط و قهرمان بزرگ فلسفه شد و در چهل سالگی مدرسه معروف به آکادمی را بنیان نهاد و تا زمان مرگش در آنجا تدریس کرد و نوشت.
افلاطون شیوه ی فراگیری سقراط را پذیرفت و خیلی چیزها بر آن افزود و نظریه کامل عالم را ارائه داد.
رساله ی او که به صورت گفت و گو تنظیم شده است و نه تنها راه و رسم سقراطی را بر ما آشکار می کنند بلکه به ما کمک می کند حقایق انتزاعی تری را در بیابیم.
نخستین ایده ی بزرگ افلاطون:صورت(مثال)
ایده ی بزرگ افلاطون در واقع صورت ذهنی(مثال)یا به قول خودش صورت استطبق گفته ی افلاطون مایه«واقعی»در عالمصورت یا زات اشیا است و نه آن شکل خاص شئ که در برابر چشم ماست.
به بیان دیگر صورت،زات شئ است،صورت ها نه تنها چیزهای واقعی و ماندگار و با دوامند،این ماهیات در جهان و مستقل از ادراک آدمی وجود دارند.
آنچه ما با حواس خود درک می کنیم تنها نسخه بدلی از صورت واقعی است.
دومین ایده ی افلاطون:انسان خردورز
نظریه مُثل(صورت)کلید فهم انسان خردورز افلاطون است.چون آن چه که درک می کنیم واقعی نیست،نمی توانیم به حس هایمان اعتماد کنیم و بنابراین باید به عقلمان متکی باشیم.
افلاطون بر آن است که ما تنها از طریق خردورزی معرفت کسب می کنیم. با خرد می توانیم امور فناناپذیر و بدون تغییر را درک می کنیم،در حالی که حس هایمان ما را به بی راهه می کشاند.
همان گونه که کیهان منظم است،ما،به عنوان انسان،باید از حسیات و امیال مان عبور کنیم و بگذاریم عملکرد والای روح(عقل) همه چیز را به دست بگیرد.این کار را که بکنیم می شویم انسان خردورز افلاطون.
از آن جا که مثل فناناپذیرند پس انسان خردورز هم ابدی و جاودان است.
افلاطون به همین بسنده نمی کند او اشتیاق خود را به عقل و صورت معطوف می کند و آن را در فلسفه ی سیاسی اش نیز به کار می گیرد.
افلاطون در کتاب جمهوری خود استدلال می کند که چون زندگی نیک حیاتی تحت حاکمیت عقل است،بنابراین حکومت را هم باید انسان خردورز اداره کند اما این انسان های خردورزچه کسانی هستند؟
درست حدس زدید فیلسوفان.و از همین جا بود که اصطلاح پادشاه فیلسوف شکل گرفت. به گفته ی افلاطون فیلسوفان کمتر دغدغه ی امیال شخصی خود را دارند و می توانند کلیت تمامی جامعه و نیازهای آن را درک کنند و بنابراین به بهترین پادشاهان تبدیل می شوند.
به پیرامون خود نگاه کنید حالا به من بگویید آیا ما به پادشاه فیلسوف نیاز نداریم؟
چند سخن از وی:
- فلسفه متعالی ترین موسیقی هاست.
- با سر انگشت عشق هر کسی شاعر می شود.
-هیچ گونه شری در برابر یک انسان نیک ظهور نمی کند،چه در حیات وی و چه پس از مرگش.
- آغاز هر کار مهم ترین قسمت آن است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
