درمان آرتروز گردن‌

[bahare_021]

آرتروز گردن‌ عبارت‌ است‌ از تغییرات‌ تخریبی‌ استخوان‌های‌ گردن‌ که‌ موجب‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ اعصابی‌ می‌شود که‌ به‌ دست‌ها، پاها، و مثانه‌ می‌روند. این‌ مشکل‌ در مردان‌ ۴۰ سال‌ به‌ بالا شایع‌تر است‌ و شیوع‌ آن‌ پس‌ از ۶۰ سالگی‌ افزایش‌ می‌یابد.گردن، گذرگاه عصب ‌های حسی بسیار مهم است که به سر و صورت ختم می ‌شوند. ستون فقرات در گردن شامل ۷ مهره است که قابل حرکت هستند و این امکان را به ما می‌ دهند که گردن خود را به اطراف بگردانیم.

گردن به ‌دلیل نرمی و قابلیت انحنا به آسانی می‌ تواند در مواقع زمین خوردگی یا تصادف صدمه ببیند و چون گردن ایستگاهی برای گذ شتن رگ‌ های مهم و حساس به سر و مغز است، لذا آسیب گردن سبب قطع جریان خون و مشکلات حسی می ‌شود.

● علایم‌ شایع‌
در آرتروز گردن، انتشار درد تا قسمت ‌های بالای شانه، وسط پشت بدن، کمر، بالای کمر و قسمت پس‌ سری کشیده می ‌شود ولی اگر آرتروز باعث فشار روی ریشه‌ های عصبی شود، می ‌تواند دردهای انتشاری در مسیر عصب حتی تا نوک انگشتان را ایجاد کند و در صورت فشار به نخاع می‌ تواند علائم دیگری همچون ضعف عضلات و عدم‌ توانایی در حرکت ظریف انگشتان را به وجود آورد.

ممکن است هر کدام‌ از موارد زیر وجود داشته باشد :
▪ درد در گردن‌، که‌ به‌ کتف‌ها، بالای‌ شانه‌ها، قسمت‌ فوقانی‌ بازوها، دست‌ها، یا پشت‌ سر تیر می‌کشند.

▪ صدای‌ سایش‌ به‌ هنگام‌ حرکات‌ گردن‌ یا عضلات‌ شانه‌.

▪ بی‌حسی‌ یا گزگز در بازوها، دست‌ها، و انگشتان‌؛ مقداری‌ از دست‌ رفتن‌ حس‌های‌ مختلف‌ در دست‌ها
▪ ضعف‌ عضلانی‌ و تحلیل‌ رفتن‌ عضلات‌

▪ گیجی‌؛ راه‌ رفتن‌ نامتعادل

▪ با پیشرفت‌ بیماری‌، بی‌اختیاری‌ ادرار و عدم‌ کنترل‌ مثانه‌، و نیز ضعف‌ در پاها به‌ وجود می‌آید.

▪ خشکی‌ گردن

▪ سردرد

البته اغلب بیماران با درد و محدودیت حرکتی ناحیه گردن مراجعه می کنند .بسته به محل فشار ، ممکن ا ست علائم محدود به اندام فوقانی باشند ( بی حسی ، دردتیر کشنده به شانه یا دست و خصوصا پشت سر و کاهش قدرت عضلانی ) ، یا اندام تحتانی را درگیر کنند ( سفتی و اختلال در قدرت عضلانی پاها ، اختلالات حسی ، بی اختیاری یا احتباس ادرار و مدفوع و بعضا علائم در هر چهار اندام مشاهده می شوند .

برخی از سر دردها خصوصا سردردهای نیز کشنده از پشت سر که با حرکات یا برخی وضعیت های خاص پدید می ایند ،

درد بین دو کتف و درد شانه ها نیز از جمله علائمی هستند که میتوانند در اثر اسپوندیلوز مشاهده شوند و متأسفانه پاسخ کمتری به درمان می دهند .

برای بررسی و تأیید تشخیص اسپوندیلوز گردن می توان از عکس رادیوگرافی ساده در چهار جهت ، سی تی اسکن و MRI استفاده کرد که هر یک ارزش خاص خود را دارند .

اصول درمانی :

بستن یقه های طبی مخصوص و محدود ساختن حرکات گردن برای مدت کوتاه می تواند از شدت درد بکاهد ، حرکات درمانی با احتیاط و فیزیوتراپی نیز در بسیاری از موارد مشکلات بیمار را کاهش می دهند.

اما در برخی موارد خصوصا در صورت وجود علائم عصبی یا شواهدی به نفع فشار بر نخاع ، انجام عمل جراحی کمک زیادی به بیمار خواهد کرد و علاوه بر کاهش درد از پیدایش علائم عصبی شدیدتر جلوگیری خواهد کرد .

انجام یک سری حرکات کششی و تقویتی می تواند از پیدایش درد های گردن و شانه جلوگیری کرده و درصد زیادی از موارد را بهبود بخشد .

▪ برای‌ تأیید تشخیص‌ امکان‌ دارد عکس‌برداری‌ با اشعه‌ ایکس‌ یا ام‌.آر.آی‌ یا سایر آزمون‌های‌ تشخیصی‌ انجام‌ شوند.

▪ از یک‌ محافظ‌ گردن‌ نرم‌ (محافظ‌ گرد توماس‌) استفاده‌ کنید تا از کشیدگی‌ نامنتظره‌ عضلات‌ پیشگیری‌ شود.

▪ روی‌ گردن‌ از گرما و رطوبت‌ استفاده‌ کنید. دوش‌ آب‌ گرم‌ بگیرید و اجازه‌ دهید آب‌ گرم‌ ۲۰-۱۰ دقیقه‌ روی‌ گردن‌ و شانه‌ جاری‌ باشد. این‌ کار را دوبار در روز تکرار کنید. در بین‌ دوش‌ها، حوله‌ مرطوب‌ و داغ‌ روی‌ گردن‌ بگذارید. برای‌ این‌ کار، حوله‌ یا پارچه‌ را در آب‌ داغ‌ قرار دهید، سپس‌ آن‌ را بچلانید و روی‌ گردن‌ بگذارید.

▪ گردن‌ را به‌ نرمی‌ ماساژ دهید.

▪ طرز نشستن‌ و ایستادن‌ خود را تصحیح‌ کنید. به‌ این‌ ترتیب‌ که‌ هنگام‌ نشستن‌ یا ایستادن‌ چانه‌ و شکم‌ خود را به‌ داخل‌ بکشید. از یک‌ صندلی‌ محکم‌ استفاده‌ کنید و طوری‌ بنشینید که‌ باسن‌ با پشتی‌ صندلی‌ تماس‌ داشته‌ باشد.

▪ بدون‌ استفاده‌ از بالش‌ بخوابید. در عوض‌، می‌توانید از یک‌ بالش‌ مخصوص‌ یا محافظ‌ گردن‌ نرم‌ استفاده‌ کنید، یا یک‌ حوله‌ کوچک‌ تا شده‌ زیر گردن‌ خود قرار دهید.

▪ اگر دست‌ها یا بازوها دچار درد یا بی‌حسی‌ شده‌اند، یک‌ وسیله‌ مخصوص‌ برای‌ کشیدن‌ گردن‌ بخرید یا اجاره‌ کنید. برای‌ راه‌اندازی‌ آن‌ طبق‌ دستورات‌ مربوطه‌ عمل‌ کنید.

▪ امکان‌ دارد درمان‌ با امواج‌ فرا صوت‌ نیز توصیه‌ شود.

▪ گاهی‌ جراحی‌ برای‌ به‌ هم‌ چسباندن‌ استخوان‌های‌ گردن‌، برداشتن‌ یک‌ دیسک‌ گردنی‌ آسیب‌ دیده‌، یا بزرگ‌ کردن‌ فضای‌ اطراف‌ نخاع‌ انجام‌ می‌گیرد.

● داروها

▪ برای‌ ناراحتی‌ یا ناتوانی‌ خفیف‌ می‌توان‌ از آسپیرین‌ یا استامینوفن‌ استفاده‌ کرد.