10-10-2013، 22:09
هیچکـــس نمـی دانــد...
چقــدر جـایِ شـادمـانیهـای بـی سـبب در دل نســلِ مـا خـالیسـت …!
آنــــــان کـــــــه مــــــا را ..
از رابـــــطه بــــــــا جنـــــس مخــــــــالفـــــــ بـــــاز مــــــــی دارنـــــد
نـــــمـــــازشــــــان را بــــــه امـــــیـــد ...
هــــم خـــــوابـــــی با «حــــــوریان بهـــشـــــت » می خـــــوانـــند ؛؛؛
تنـــها گـــ ـرگــــ ها نیســتند کــه لبــــاس میــ ـش مـــی پوشـــند
گـــــاهــــی پـرســ ـــتــوها هـــــم...
لبـــــاس مـــ ـــرغ عشـــ ـــق بــر تــــن مـــی کــننـــد
عــــ ـاشـــق کــــه شــــــدی...
کـــ ــــ ـوچ مــــی کــنــنـد ! !...
لـیـلـــی
بــه قصـــه ی خـــود بـــازگــــرد...
اینـجــا مــجــــنـــون با همــه ی لـــــیـلــــی ها
" مــــحـــــرم "اســت...
بــه جـــز " لــــیـلــــی " خـــودش...
وقتــ ــی میــشــنــوم :
خواسـ ــتن توانــســتــن اســــت...
آتـــــش میــ گـــیــرم...
یــعـ ـنــی نخـ ـواسـ ـت کــ ـه نتـ ـوانسـ ـت !!
برای دلـــــم می نویســـم ...
برای روزهــایی که باشی و نبـــاشم...
برای روزهـــایی که جستجو کنی و نیابی ام...
برای روزهـایی که تو خوشـبختی هایت را جشن بگیری
و مـــن...
نـــه...
برای تو نمی نویســــم...
برای انـــــــدوه تازه ای می نویســـم ...
که در جـــــانم ریشه دوانده
و مــرا از خویشــتن خویش دور می سازد...
در تلاطم لحظه های تنهاییم ..
حتی تیکـــــــ تاک ساعت ها آزارم می دهد...
درمــــــــــانی ندارد...
خـــــــوب می دانــــــــــم...
در ایــــن جــــمــــلــــه ها انـــــدوهــــــی پنـــــــهــان اســــــت:
"" انــــــدوه نــــــداشـــــتــــن ""
خـــدایـــا ...
ســـاده از خـــطاهــایـــم بـــگـــذر..
هــمـــان گــــونــه کــه ...
ســـاده از آرزوهــایـــمــــــــ گذشـــتــی ...!
تنهــــایی را ...
ترجـیــح می دهـــم..
بـــه تــن هایـــی
کـــه روحـــشان با دیــگــری اســت..!!
در زنــــدگــــیــم ...
به هیـــچـــکس خیـــــانـــت نکـــــردم
جـــــــز خــــــــودم !
وفــــــای بــه تــــــــو...
خـــــیــــانــت بــه خــــودم بـــودــ !!
" گآهے"
بــایــد نبــاشـــی
حتی برای " همیـــشــه... "
تمـــام می شوم شبـــی...
فـــکــــرش را بـکـــن !!
یکـــــ روز می آیی و میبینی..
نه من هستم...
نه این کلمات...
چقــدر جـایِ شـادمـانیهـای بـی سـبب در دل نســلِ مـا خـالیسـت …!
آنــــــان کـــــــه مــــــا را ..
از رابـــــطه بــــــــا جنـــــس مخــــــــالفـــــــ بـــــاز مــــــــی دارنـــــد
نـــــمـــــازشــــــان را بــــــه امـــــیـــد ...
هــــم خـــــوابـــــی با «حــــــوریان بهـــشـــــت » می خـــــوانـــند ؛؛؛
تنـــها گـــ ـرگــــ ها نیســتند کــه لبــــاس میــ ـش مـــی پوشـــند
گـــــاهــــی پـرســ ـــتــوها هـــــم...
لبـــــاس مـــ ـــرغ عشـــ ـــق بــر تــــن مـــی کــننـــد
عــــ ـاشـــق کــــه شــــــدی...
کـــ ــــ ـوچ مــــی کــنــنـد ! !...
لـیـلـــی
بــه قصـــه ی خـــود بـــازگــــرد...
اینـجــا مــجــــنـــون با همــه ی لـــــیـلــــی ها
" مــــحـــــرم "اســت...
بــه جـــز " لــــیـلــــی " خـــودش...
وقتــ ــی میــشــنــوم :
خواسـ ــتن توانــســتــن اســــت...
آتـــــش میــ گـــیــرم...
یــعـ ـنــی نخـ ـواسـ ـت کــ ـه نتـ ـوانسـ ـت !!
برای دلـــــم می نویســـم ...
برای روزهــایی که باشی و نبـــاشم...
برای روزهـــایی که جستجو کنی و نیابی ام...
برای روزهـایی که تو خوشـبختی هایت را جشن بگیری
و مـــن...
نـــه...
برای تو نمی نویســــم...
برای انـــــــدوه تازه ای می نویســـم ...
که در جـــــانم ریشه دوانده
و مــرا از خویشــتن خویش دور می سازد...
در تلاطم لحظه های تنهاییم ..
حتی تیکـــــــ تاک ساعت ها آزارم می دهد...
درمــــــــــانی ندارد...
خـــــــوب می دانــــــــــم...
در ایــــن جــــمــــلــــه ها انـــــدوهــــــی پنـــــــهــان اســــــت:
"" انــــــدوه نــــــداشـــــتــــن ""
خـــدایـــا ...
ســـاده از خـــطاهــایـــم بـــگـــذر..
هــمـــان گــــونــه کــه ...
ســـاده از آرزوهــایـــمــــــــ گذشـــتــی ...!
تنهــــایی را ...
ترجـیــح می دهـــم..
بـــه تــن هایـــی
کـــه روحـــشان با دیــگــری اســت..!!
در زنــــدگــــیــم ...
به هیـــچـــکس خیـــــانـــت نکـــــردم
جـــــــز خــــــــودم !
وفــــــای بــه تــــــــو...
خـــــیــــانــت بــه خــــودم بـــودــ !!
" گآهے"
بــایــد نبــاشـــی
حتی برای " همیـــشــه... "
تمـــام می شوم شبـــی...
فـــکــــرش را بـکـــن !!
یکـــــ روز می آیی و میبینی..
نه من هستم...
نه این کلمات...