29-09-2013، 12:20
دوازده سال از مرگ رودکی ، شاعر پر آوازه ی قرن چهارم هجری می گذشت که ابوالحسن کسایی ( به سال 341 ه . ق . ) در مرو دیده به جهان گشود .
دوران شاعری کسایی با اواخر عهد سامانی و اوایل کار غزنویان هم زمان بوده است .
وی در آغاز کار ، برخی از شاهان را ستایش گفته اما در میانه ی عمر از این کار پشیمان شده و یکسره راه پارسایی و اندرز گویی را در پیش گرفته است . مذهب او شیعه ی دوازده امامی بوده بنابراین ، او هم زمان با فردوسی به عنوان نخستین شاعر دل بسته ی اهل بیت ، درفش جانبداری و ستایش خاندان پیامبر را بر دوش کشیده است .
کسایی را باید پیرو رودکی و پیشرو ناصر خسرو ، شاعر آزاده ی قرن پنجم هجری ، دانست . در روزگار وی ، شعر رودکی بسیار بلند آوازه بوده و از همین رو کسایی از وی با نام « استاد شاعران جهان » یاد کرده و خود را کم از صد یک او دانسته است .
دیوان کسایی ظاهراً تا قرن ششم هجری موجود بوده و بعد ها از میان رفته است . کسانی که دیوان او را دیده بودند ، آن را کتابی مشحون به مدایح و مناقب پیامبر و آل و سرشار از زهد و پند و موعظه توصیف کرده اند .
کسایی را « نقاش چیره دست طبیعت » هم گفته اند ؛ زیرا وصف های جاندار و روشن او از طبیعت و زیبایی های آن ، در زمره ی بهترین شعر هایی است که از گویندگان قرن چهارم هجری در دست داریم .
دوران شاعری کسایی با اواخر عهد سامانی و اوایل کار غزنویان هم زمان بوده است .
وی در آغاز کار ، برخی از شاهان را ستایش گفته اما در میانه ی عمر از این کار پشیمان شده و یکسره راه پارسایی و اندرز گویی را در پیش گرفته است . مذهب او شیعه ی دوازده امامی بوده بنابراین ، او هم زمان با فردوسی به عنوان نخستین شاعر دل بسته ی اهل بیت ، درفش جانبداری و ستایش خاندان پیامبر را بر دوش کشیده است .
کسایی را باید پیرو رودکی و پیشرو ناصر خسرو ، شاعر آزاده ی قرن پنجم هجری ، دانست . در روزگار وی ، شعر رودکی بسیار بلند آوازه بوده و از همین رو کسایی از وی با نام « استاد شاعران جهان » یاد کرده و خود را کم از صد یک او دانسته است .
دیوان کسایی ظاهراً تا قرن ششم هجری موجود بوده و بعد ها از میان رفته است . کسانی که دیوان او را دیده بودند ، آن را کتابی مشحون به مدایح و مناقب پیامبر و آل و سرشار از زهد و پند و موعظه توصیف کرده اند .
کسایی را « نقاش چیره دست طبیعت » هم گفته اند ؛ زیرا وصف های جاندار و روشن او از طبیعت و زیبایی های آن ، در زمره ی بهترین شعر هایی است که از گویندگان قرن چهارم هجری در دست داریم .