فناوری ترسی ؛ از دوچرخه تا اینترنت!

[.ali.]

هنگامی که در اواسط قرن 18 میلادی دوچرخه اختراع شد ، مردم اروپا که با پدیده ای جدید و عجیب مواجه بودند ، آن را ماشین اجنه می دانستند و استدلال می کردند که اگر غیر از این است چگونه می تواند بر روی دو چرخ ثابت بماند و بدان سرعت شگفت انگیز(!)حرکت کند.

آنها در آن زمان هرگز گمان نمی بردند که در روزگاری نه چندان دور ، حتی کودکان نیز بر زین دوچرخه ها خواهند تاخت و دوچرخه سواری به یکی از رشته های مسابقان المپیک تبدیل می شود.

فناوری ترسی ، در غرب و سپس در جهان ، در گذر زمان رو به افول گذاشت اما هرگز به صفر نرسید و گاه حتی به دغدغه حاکمان نیز بدل شد کما این که در اوایل سده جاری شمسی ، استفاده از رادیو در منازل ممنوع بود و تنها افرادی می توانستند از آن استفاده کنند که از شهربانی مجوز بگیرند.
فناوری ویدئو نیز در بدو ورود خود به ایران با نگاه های سلبی و سیاست های دفعی مواجه شد و چه پرونده ها که در محاکم برای دارندگان این دستگاه پخش فیلم تشکیل نشد! اما سرانجام مسوولان دریافتند که راه مقابله با ویدئو ، نه "بگیر و ببند" که برعکس ، تولید انبوه محصولات ویدئویی است تا مردم در استفاده از محصولات متنوع تولیدی ، مخیر باشند.

ماهواره هم از جمله مقولاتی است که مسوولان به این نتیجه رسیده اند که راه مقابله با آن ، راه اندازی شبکه های متنوع تلویزیونی است . البته هنوز هم نگاه و سیاست قدیمی "برخورد" در این عرصه وجود دارد و برنامه های تلویزیونی رقیب برای آن ، هنوز به ایده آل ها فاصله دارند. مسوولان دریافته اند که به فرض که اکنون بتوانند همه دیش ها را از همه پشت بام ها جمع کنند ، در آینده که رشد فناوری ، تلویوزیون ها را بی نیاز از دیش خواهد کرد ، باز به نقطه صفر بر خواهند گشت و لذا باید سیاست های هوشمندانه تری را در پیش بگیرند.

اینترنت نیز نسبت به سایر فناوری های رسانه ای ، جدیدتر است و لذا هنوز برخی نتوانسته اند خود را با تحولات آن همگام کنند. نوع نگاه مسوولان به مقوله اینترنت هم باید اصلاح شود. اینترنت مانند هر پدیده تکنولوژیک دیگر ، می تواند در جهت مثبت و منفی به کار گرفته شود کما این که در خبرها داشتیم که القاعده از طریق اینترنت برخی آموزش های تروریستی و حتی نحوه ساختن بمب های دست ساز را ارائه می کرد ولی در عین حال ، می دانیم که هم اکنون بسیاری از جراحان روزآمد جهان ، قبل از رفتن به اتاق عمل ، سری به اینترنت و سایت های تخصصی می زنند تا ببینند آخرین دستاوردهای علمی درباره عملی که می خواهند انجام دهند چیست.

اما در ایران ، برخی مسوولان که نتوانسته اند با فناوری روز پیش بروند ، به جای آن که سرعت خود را بالا ببرند ، سرعت اینترنت را پایین می آورند و این موضوع را گاه حتی با مسائل سیاسی و امنیتی توجیه می کنند حال آن که هیچ چیز به اندازه "نارضایتی تراشی" به ویژه در میان جوانان و تحصیل کردگان ، برای امنیت ملی و منافع نظام ، امنیت زدا نیست ؛ ارائه یک اینترنت پرسرعت و دلنواز و بی دردسر ، حتماً می تواند در افزایش میزان رضایتمندی عمومی مؤثر باشد.

اگر مسوولان ، وظایف خود را به درستی انجام دهند و رضایت عمومی را جلب کنند و اعتماد متقابل با مردم ایجاد کنند ، نه بمب و موشک و نه ماهواره بی پارازیت و اینترنت بی فیلتر ، نمی توانند کوچک ترین خدشه ای به بنیان های سیاسی و اجتماعی کشور وارد آورند. شأن و شکوه نظام برآمده از اراده ملت ، فراتر از این مسائل است.
اینم یک عکس از مجوز گرفتن رادیو
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.asriran.com/files/fa/news/1390/11/29/209715_828.jpg