07-04-2020، 10:46
بیایید فرض کنیم
بیایید فرض کنیم به جای رئیس جمهور آمریکا، رئیس جمهور ما میگفت: اگر فقط ۲۰۰ هزار نفر بمیرند باید از من ممنون هم باشید! چه غوغایی در جهان به پا میش نود!؟ ضجه های حقوق بشر و دموکراسی چگونه گوش فلک را پر میکرد!؟ فرض کنید به جای آمریکا و انگلیس در ایران دستورالعملی صادر میشد مبنی بر اینکه بیماران کرونایی مبتلا به سندروم داون، فلج مغزی یا اوتیسم را به حال خود رها کنید تا بمیرند!
یا به جای اسپانیا و ایتالیا در ایران، قید بیماران بالای ۸۰ سال را میزدند یا به جای فرانسه و اسپانیا و آمریکا، در ایران افراد مسن گروه گروه در خانه های سالمندان جان می دادند! آنوقت چه میشد!؟ در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و رسانه های حقوق بگیر غرب و بین سلبریتی ها چه غوغایی برپا میشد!؟
فرض کنید به جای آمریکا و فرانسه و آلمان و ایتالیا و اتریش، ایران محموله ماسک و تجهیزات پزشکی کشوری دیگر را میربود یا در ایران به جای آمریکا و انگلیس پزشکان و پرستارانی که به کمبود تجهیزات اعتراض می کردند اخراج می شدند یا در ایران به جای آمریکا، پرستار فداکاری به علت نداشتن تجهیزات حفاظتی بهتر از کیسه زباله جان میسپرد و مقامات حکومتی به کادر درمان توصیه می کردند به جای ماسک از دستمال و روسری استفاده کنند!
فرض کنید مقامات ما به جای مقامات آن ها جلوی دوربین ها با همه دست میدادند و معضل کرونا را بی اهمیت می پنداشتند یا در ایران صف های کیلومتری برای دریافت غذای خیریه تشکیل میشد! فرض کنید خدای نکرده راهروهای بیمارستان های ما به جای بیمارستان های آن ها مملو از بیماران یا اجساد رها شده بود! اصلا فرض کنید خدای نکرده ایران به جای همه آن کشورها صدر جدول مبتلایان و متوفایان کرونا را در اختیار داشت.
خوب میدانیم که رویداد فقط یکی از موارد بالا در ایران اسلامی کافی بود تا برای روزها و هفته ها، ایران و ایرانی تحقیر و تمسخر و سرزنش شود. تنها یک قلم از هزارانش این بود که دوباره جار بزنند که شعار مرگ بر آمریکا به خودتان برگشته!!؟ اما به لطف خدای بزرگ و به همت و درایت همه ایرانیان، هیچ یک از این اتفاقات نیافتاده است. کاش هرگز در کشورهای اروپایی و آمریکایی تحریم کننده ما هم اتفاق نمی افتاد ولی لااقل خوبی اش اینست که آن ها دیگر نگران جنگ ناجوانمردانه تبلیغاتی و رسانه ای نیستند چون پیچ این یکی دست خودشان است.
حالا به عکس این داستان نگاه کنید: اگر به جای ایران در یکی از آن کشورها، ظرف دو هفته به ۱۰۰ هزار زندانی مرخصی اعطا میشد و ۱۰ هزار نفر عفو میشدند! چه اتفاقی می افتاد؟ اگر ده ها هزار نیروی جهادی و بسیجی شب و روز به ضدعفونی کردن شهرها، تولید تجهیزات محافظتی، کفن و دفن فوت شدگان و کمک به سالمندان و خدمت به بیماران کرونایی مشغول میشدند چه؟ اگر مردمانشان در حماسه ای تاریخی، یک سنت چندهزار ساله همانند روز طبیعت را ترک میکردند و خیابان ها و بوستان های خالی از جمعیت را به نمایش می گذاشتند چه؟
حسین رجایی
بیایید فرض کنیم به جای رئیس جمهور آمریکا، رئیس جمهور ما میگفت: اگر فقط ۲۰۰ هزار نفر بمیرند باید از من ممنون هم باشید! چه غوغایی در جهان به پا میش نود!؟ ضجه های حقوق بشر و دموکراسی چگونه گوش فلک را پر میکرد!؟ فرض کنید به جای آمریکا و انگلیس در ایران دستورالعملی صادر میشد مبنی بر اینکه بیماران کرونایی مبتلا به سندروم داون، فلج مغزی یا اوتیسم را به حال خود رها کنید تا بمیرند!
یا به جای اسپانیا و ایتالیا در ایران، قید بیماران بالای ۸۰ سال را میزدند یا به جای فرانسه و اسپانیا و آمریکا، در ایران افراد مسن گروه گروه در خانه های سالمندان جان می دادند! آنوقت چه میشد!؟ در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و رسانه های حقوق بگیر غرب و بین سلبریتی ها چه غوغایی برپا میشد!؟
فرض کنید به جای آمریکا و فرانسه و آلمان و ایتالیا و اتریش، ایران محموله ماسک و تجهیزات پزشکی کشوری دیگر را میربود یا در ایران به جای آمریکا و انگلیس پزشکان و پرستارانی که به کمبود تجهیزات اعتراض می کردند اخراج می شدند یا در ایران به جای آمریکا، پرستار فداکاری به علت نداشتن تجهیزات حفاظتی بهتر از کیسه زباله جان میسپرد و مقامات حکومتی به کادر درمان توصیه می کردند به جای ماسک از دستمال و روسری استفاده کنند!
فرض کنید مقامات ما به جای مقامات آن ها جلوی دوربین ها با همه دست میدادند و معضل کرونا را بی اهمیت می پنداشتند یا در ایران صف های کیلومتری برای دریافت غذای خیریه تشکیل میشد! فرض کنید خدای نکرده راهروهای بیمارستان های ما به جای بیمارستان های آن ها مملو از بیماران یا اجساد رها شده بود! اصلا فرض کنید خدای نکرده ایران به جای همه آن کشورها صدر جدول مبتلایان و متوفایان کرونا را در اختیار داشت.
خوب میدانیم که رویداد فقط یکی از موارد بالا در ایران اسلامی کافی بود تا برای روزها و هفته ها، ایران و ایرانی تحقیر و تمسخر و سرزنش شود. تنها یک قلم از هزارانش این بود که دوباره جار بزنند که شعار مرگ بر آمریکا به خودتان برگشته!!؟ اما به لطف خدای بزرگ و به همت و درایت همه ایرانیان، هیچ یک از این اتفاقات نیافتاده است. کاش هرگز در کشورهای اروپایی و آمریکایی تحریم کننده ما هم اتفاق نمی افتاد ولی لااقل خوبی اش اینست که آن ها دیگر نگران جنگ ناجوانمردانه تبلیغاتی و رسانه ای نیستند چون پیچ این یکی دست خودشان است.
حالا به عکس این داستان نگاه کنید: اگر به جای ایران در یکی از آن کشورها، ظرف دو هفته به ۱۰۰ هزار زندانی مرخصی اعطا میشد و ۱۰ هزار نفر عفو میشدند! چه اتفاقی می افتاد؟ اگر ده ها هزار نیروی جهادی و بسیجی شب و روز به ضدعفونی کردن شهرها، تولید تجهیزات محافظتی، کفن و دفن فوت شدگان و کمک به سالمندان و خدمت به بیماران کرونایی مشغول میشدند چه؟ اگر مردمانشان در حماسه ای تاریخی، یک سنت چندهزار ساله همانند روز طبیعت را ترک میکردند و خیابان ها و بوستان های خالی از جمعیت را به نمایش می گذاشتند چه؟
حسین رجایی