14-02-2012، 17:41
خنده بی تعجب
پیامبر صلى الله علیه و آله:
ایّاکَ اَنْ تَضْحَکَ مِنْ غَیْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشىَ و تَتَـکَلَّمَ فى غَیْرِ اَدَبٍ؛
از خندیدنِ بى تعجّب [و بىجا] یا راه رفتن و سخن گفتنِ بىادبانه بپرهیز.
(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۸ ، ح ۶۳)
۲- خنده منافق
امام هادى علیه السلام:
[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَیَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسیىءُ وَ یَضْحَکُ؛
مؤمن خوبى مىکند و مىگرید، ولى منافق بدى مىکند و مىخندد.
(مکارم الأخلاق، ص۳۸۹)
۳- خنده بی تعجب و نادانی
امام حسن عسکرى علیه السلام:
مِن الجَهلِ الضّحکُ من غیرِ عَجَبٍ؛
خندهاى که از روى تعجب نباشد نشانه نادانى است .
(تحف العقول، ح ۴۸۷ – منتخب میزان الحکمة، ص ۱۲۰)
۴- نتیجه خنده زیاد
لقمان علیه السلام:
لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، ایّاکَ وکَثرَةَ الضِّحکِ ؛ فَإِنَّهُ یُمیتُ القَلبَ؛
لقمان به پسرش گفت: «پسرم! از خنده زیاد بپرهیز؛ زیرا دل را مىمیراند».
(تفسیر قرطبی، ج ۱۳، ص ۱۷۵)
۵- نصیحت لقمان، بیجا نخند
لقمان علیه السلام:
لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، لا تَضحَک مِن غَیرِ عَجَبٍ ، لا تَمشِ فی غَیرِ أرَبٍ ، ولا تَسأَل عَمّا لا یَعنیکَ؛
لقمان به پسرش گفت: «پسرم! بدون تعجّب [و بىجا ]خنده نکن و بى هدف ، راه نرو و از چیزى که به تو مربوط نیست ، نپرس ».
(فیض القدیر، ج ۱، ص ۱۶۲)
۶- خنده بی دلیل مبغوض خدا
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
کَبُرَ مَقتا عِندَ اللّهِ الأَکلُ مِن غَیرِ جوعٍ ، وَالنَّومُ مِن غَیرِ سَهَرٍ، وَالضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ ، وصَوتُ الرَّنَّةِ عِندَ المُصیبَةِ ، وَالمِزمارُ عِندَ النِّعمَةِ؛
خوردن از سرِ سیرى، خواب بىشبزندهدارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مویه بلند به هنگام مصیبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .
(کنز العمّال، ج ۱۶، ص ۸۰، ح ۴۴۰۱۱)
۷- بهترین خنده
امام علی علیه السلام:
خَیرُ الضِّحکِ التَّبسُّمُ؛
بهترین خنده ، تبسّم است .
(غرر الحکم و درر الکلم، ح۴۹۶۴)
۸- علت خنده بیجا
امام حسن عسکری علیه السلام:
مِنَ الجَهلِ الضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ؛
خنده بیجا از نادانى است.
(تحف العقول)
۹- نتیجه خنده بسیار
امام صادق علیهالسلام :
کَثرَةُ الضِّحکِ تُمیتُ القَلبَ؛
خنده بسیار، دل را مىمیرانَد.
(کافى، ج ۲، ص ۶۶۴)
۱۰- خنده کم اثر آگاهی
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
لو تعلمون ما أعلم لضحکتم قلیلا و لبکیتم کثیرا؛
اگر آنچه من دانسته ام بدانید خنده کم و گریه بسیار میکنید.
(نهج الفصاحه، ح ۲۳۲۰)
۱۱- انواع خنده
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
الضّحک ضحکان ضحک یحبّه اللَّه و ضحک یمقته اللَّه فأمّا الضّحک الّذی یحبّه اللَّه فالرّجل یکشر فی وجه أخیه شوقا إلى رؤیته، و أمّا الضّحک الّذی یمقته اللَّه تعالى فالرّجل یتکلّم بالکلمة الجفاء و الباطل لیضحک أو یضحک یهوى بها فی جهنّم سبعین خریفا؛
خنده دو قسم است خنده ایست که خدا آن را دوست دارد و خنده ایست که خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى که خدا آن را دوست دارد، آنست که مرد به روى برادر خویش از شوق دیدار وى لبخند زند اما خنده اى که که خداى والا آن را دشمن دارد آنست که مرد سخن خشن و ناروا گوید که بخندد یا بخندند و بسبب آن هفتاد پائیز در جهنم سرنگون رود.
(نهج الفصاحه، ح۱۸۹۲)
پیامبر صلى الله علیه و آله:
ایّاکَ اَنْ تَضْحَکَ مِنْ غَیْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشىَ و تَتَـکَلَّمَ فى غَیْرِ اَدَبٍ؛
از خندیدنِ بى تعجّب [و بىجا] یا راه رفتن و سخن گفتنِ بىادبانه بپرهیز.
(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۸ ، ح ۶۳)
۲- خنده منافق
امام هادى علیه السلام:
[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَیَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسیىءُ وَ یَضْحَکُ؛
مؤمن خوبى مىکند و مىگرید، ولى منافق بدى مىکند و مىخندد.
(مکارم الأخلاق، ص۳۸۹)
۳- خنده بی تعجب و نادانی
امام حسن عسکرى علیه السلام:
مِن الجَهلِ الضّحکُ من غیرِ عَجَبٍ؛
خندهاى که از روى تعجب نباشد نشانه نادانى است .
(تحف العقول، ح ۴۸۷ – منتخب میزان الحکمة، ص ۱۲۰)
۴- نتیجه خنده زیاد
لقمان علیه السلام:
لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، ایّاکَ وکَثرَةَ الضِّحکِ ؛ فَإِنَّهُ یُمیتُ القَلبَ؛
لقمان به پسرش گفت: «پسرم! از خنده زیاد بپرهیز؛ زیرا دل را مىمیراند».
(تفسیر قرطبی، ج ۱۳، ص ۱۷۵)
۵- نصیحت لقمان، بیجا نخند
لقمان علیه السلام:
لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، لا تَضحَک مِن غَیرِ عَجَبٍ ، لا تَمشِ فی غَیرِ أرَبٍ ، ولا تَسأَل عَمّا لا یَعنیکَ؛
لقمان به پسرش گفت: «پسرم! بدون تعجّب [و بىجا ]خنده نکن و بى هدف ، راه نرو و از چیزى که به تو مربوط نیست ، نپرس ».
(فیض القدیر، ج ۱، ص ۱۶۲)
۶- خنده بی دلیل مبغوض خدا
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
کَبُرَ مَقتا عِندَ اللّهِ الأَکلُ مِن غَیرِ جوعٍ ، وَالنَّومُ مِن غَیرِ سَهَرٍ، وَالضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ ، وصَوتُ الرَّنَّةِ عِندَ المُصیبَةِ ، وَالمِزمارُ عِندَ النِّعمَةِ؛
خوردن از سرِ سیرى، خواب بىشبزندهدارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مویه بلند به هنگام مصیبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .
(کنز العمّال، ج ۱۶، ص ۸۰، ح ۴۴۰۱۱)
۷- بهترین خنده
امام علی علیه السلام:
خَیرُ الضِّحکِ التَّبسُّمُ؛
بهترین خنده ، تبسّم است .
(غرر الحکم و درر الکلم، ح۴۹۶۴)
۸- علت خنده بیجا
امام حسن عسکری علیه السلام:
مِنَ الجَهلِ الضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ؛
خنده بیجا از نادانى است.
(تحف العقول)
۹- نتیجه خنده بسیار
امام صادق علیهالسلام :
کَثرَةُ الضِّحکِ تُمیتُ القَلبَ؛
خنده بسیار، دل را مىمیرانَد.
(کافى، ج ۲، ص ۶۶۴)
۱۰- خنده کم اثر آگاهی
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
لو تعلمون ما أعلم لضحکتم قلیلا و لبکیتم کثیرا؛
اگر آنچه من دانسته ام بدانید خنده کم و گریه بسیار میکنید.
(نهج الفصاحه، ح ۲۳۲۰)
۱۱- انواع خنده
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
الضّحک ضحکان ضحک یحبّه اللَّه و ضحک یمقته اللَّه فأمّا الضّحک الّذی یحبّه اللَّه فالرّجل یکشر فی وجه أخیه شوقا إلى رؤیته، و أمّا الضّحک الّذی یمقته اللَّه تعالى فالرّجل یتکلّم بالکلمة الجفاء و الباطل لیضحک أو یضحک یهوى بها فی جهنّم سبعین خریفا؛
خنده دو قسم است خنده ایست که خدا آن را دوست دارد و خنده ایست که خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى که خدا آن را دوست دارد، آنست که مرد به روى برادر خویش از شوق دیدار وى لبخند زند اما خنده اى که که خداى والا آن را دشمن دارد آنست که مرد سخن خشن و ناروا گوید که بخندد یا بخندند و بسبب آن هفتاد پائیز در جهنم سرنگون رود.
(نهج الفصاحه، ح۱۸۹۲)