19-03-2013، 12:17
محققان استراليايي علت دشواري بيدار شدن صبحگاهي را که براي عده اي يک معضل روزانه است دريافته و آن را به آهسته کار کردن ساعت داخلي بدن اين افراد نسبت داده اند.
اکثر مردم از خوابيدن آخر هفته ها لذت مي برند اما براي برخي موضوع بيدار شدن و يا بلند شدن از تختخواب يک معضل روزانه است که گاهي زندگي آنها را برهم مي زند.
اکنون دانشمندان به اين نتيجه رسيدند که چرا عده اي از مردم در بيدار شدن صبح مشکل دارند. آنها علت اين معضل را آهسته بودن ساعت بدني اين افراد عنوان کرده اند.
يک تيم از دانشگاه آدلايد در استراليا اختلال در فازهاي خواب به تأخير افتاده را مورد تحقيق قرار داده اند تحقيقاتي که با عدم توانايي هميشگي در خوابيدن و بيدارشدن در ساعت مقرر توصيف مي شود.
اين شرايط ۱۵ درصد از نوجوانان را تحت تأثيرقرار مي دهد اما مي تواند به يک شرايط در تمام طول زندگي تبديل شود.
لئون لاک رئيس اين گروه تحقيقاتي اظهار داشت که نتايج اوليه نشان مي دهد که ساعت داخلي بدن افرادي که داراي اين اختلال هستند کندتر از معمول کار مي کند.
اکثر افرادي که ديروقت مي خوابند نمي توانند تا ساعت ۲ يا ۳ صبح بخوابند و اين حالت زودترين ساعتي است که آنها به تختخواب مي روند، همين امر بيدار شدن صبح روز بعد را دشوار مي کند. ما تاکنون علت اين امر را مورد تحقيق قرار داديم و يکي از پذيرفتني ترين توضيحات اين است که ساعت داخلي بدن اين افراد معمولا بيشتر از ۲۴ ساعت کار مي کند.
ساعت داخلي اکثر افراد ۲۴ ساعته است، اين يک ريتم طبيعي است که بر خواب و دماي بدن تأثيرگذار است اما براي افرادي که داراي اختلال فازهاي خواب به تأخير افتاده هستند تکميل اين چرخه بيشتر طول مي کشد و آنها ترجيح مي دهند که ديرتر به رختخواب بروند و ديرتر بيدار شوند.
بسياري از موجودات زنده ريتمهاي شبانه روزي را دنبال مي کنند که اين امر يک چرخه روزانه فراهم مي کند که مديريت آن برعهده ساعت داخلي بدن است. اين ساعت بر خواب و بيداري تأثيرگذار است و دماي بدن و ترشح هرمونها را کنترل مي کند.
وقتي که بدن در معرض نور شديد صبحگاهي قرار بگيرند ساعت بدنش متوجه مي شوند که وقت بيدار شدن است. اين مسئله مي تواند تحت تأثير فاکتورهاي زيست محيطي چون سطح نور محل زندگي و يا پرواز بين منطقه هاي مختلف زماني و يا کار کردن در شيفتهاي کاري شب قرار بگيرد.
براي تأييد نهايي نتيجه اين تحقيقات بايد با گروه هاي بزرگتري آزمايشهاي وسيعتري انجام دهيم.
اکثر مردم از خوابيدن آخر هفته ها لذت مي برند اما براي برخي موضوع بيدار شدن و يا بلند شدن از تختخواب يک معضل روزانه است که گاهي زندگي آنها را برهم مي زند.
اکنون دانشمندان به اين نتيجه رسيدند که چرا عده اي از مردم در بيدار شدن صبح مشکل دارند. آنها علت اين معضل را آهسته بودن ساعت بدني اين افراد عنوان کرده اند.
يک تيم از دانشگاه آدلايد در استراليا اختلال در فازهاي خواب به تأخير افتاده را مورد تحقيق قرار داده اند تحقيقاتي که با عدم توانايي هميشگي در خوابيدن و بيدارشدن در ساعت مقرر توصيف مي شود.
اين شرايط ۱۵ درصد از نوجوانان را تحت تأثيرقرار مي دهد اما مي تواند به يک شرايط در تمام طول زندگي تبديل شود.
لئون لاک رئيس اين گروه تحقيقاتي اظهار داشت که نتايج اوليه نشان مي دهد که ساعت داخلي بدن افرادي که داراي اين اختلال هستند کندتر از معمول کار مي کند.
اکثر افرادي که ديروقت مي خوابند نمي توانند تا ساعت ۲ يا ۳ صبح بخوابند و اين حالت زودترين ساعتي است که آنها به تختخواب مي روند، همين امر بيدار شدن صبح روز بعد را دشوار مي کند. ما تاکنون علت اين امر را مورد تحقيق قرار داديم و يکي از پذيرفتني ترين توضيحات اين است که ساعت داخلي بدن اين افراد معمولا بيشتر از ۲۴ ساعت کار مي کند.
ساعت داخلي اکثر افراد ۲۴ ساعته است، اين يک ريتم طبيعي است که بر خواب و دماي بدن تأثيرگذار است اما براي افرادي که داراي اختلال فازهاي خواب به تأخير افتاده هستند تکميل اين چرخه بيشتر طول مي کشد و آنها ترجيح مي دهند که ديرتر به رختخواب بروند و ديرتر بيدار شوند.
بسياري از موجودات زنده ريتمهاي شبانه روزي را دنبال مي کنند که اين امر يک چرخه روزانه فراهم مي کند که مديريت آن برعهده ساعت داخلي بدن است. اين ساعت بر خواب و بيداري تأثيرگذار است و دماي بدن و ترشح هرمونها را کنترل مي کند.
وقتي که بدن در معرض نور شديد صبحگاهي قرار بگيرند ساعت بدنش متوجه مي شوند که وقت بيدار شدن است. اين مسئله مي تواند تحت تأثير فاکتورهاي زيست محيطي چون سطح نور محل زندگي و يا پرواز بين منطقه هاي مختلف زماني و يا کار کردن در شيفتهاي کاري شب قرار بگيرد.
براي تأييد نهايي نتيجه اين تحقيقات بايد با گروه هاي بزرگتري آزمايشهاي وسيعتري انجام دهيم.